ที่ๆสงบที่สุด คือการนอนแล้วไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย

ใช่ ฉันไม่ใช่เป็นโรคซึมเศร้า ฉันไม่ได้อยากตาย แต่ฉันเเค่อยากหายไปจากตรงนี้ จากโลกนี้ เหมือนไม่เคยมีตัวตนมาก่อน

เข้ามาอ่านเม้นของหลายๆคนแล้ว อยากกอดปลอบมากๆเลยล่ะค่ะ กอดทุกๆคนเลยนะคะ ถ้าเกิดว่ากลับมาฟังเพลงนี้แล้วเห็นข้อความนี้ เราขอให้โลกอ่อนโยนกับพวกคุณทุกคนเลยนะคะ พวกคุณสมควรได้รับความอ่อนโยนนะคะ กอดกันแน่นๆเลย

ไม่มีปัญหาที่ครอบครัว ไม่มีปัญหาที่คนรอบข้าง ทุกคนดีและน่ารักมาก แต่กลับหาคำตอบให้ชีวิตไม่ได้ว่า อยู่ไปเพื่ออะไร

ขออนุญาตใช้พื้นที่ส่วนนี้เพื่อบอกความในใจนะคะ​ ปัจจุบันเราอายุ26​ ทำงานที่ดีและสร้างทุกอย่างด้วยตัวเอง แต่ปัญหาคือ​ เรามีความในใจที่อึดอัดและเก็บมาตลอด20ปีที่รับรู้ปัญหา​ และมีแค่ความฝันอย่างเดียวคือ​ การหนี​ สาเหตุคือ​ พ่อและแม่ของเรามีปัญหากันตั้งแต่แม่ท้องเรา​ เมื่อเราเกิดมาก็อยู่กับย่า​ ที่ต่างจังหวัด​ พ่อแม่ไม่สนใจ​ พอเราอายุ13ปี​ ท่านก็รับเรามาเลี้ยง​ แต่แค่วางเงินให้​ และไม่เคยถามไถ่เรื่องอะไร​ ไม่เคยกินข้าวด้วยกัน​ ไม่เคยกอดกัน​ ไม่เคยมีงานวันเกิด​ เราโตขึ้นทำงาน​ พ่อแม่ตัดสินใจหย่า​ เพราะแม่มีคนอื่น​ พ่อเองก็มีคนอื่นมานานแล้วเป็นปัญหาที่แก้ไม่ได้​ พอย่าเราเสีย​ เราก็เหมือนไม่เหลือใคร​ และแม่ก็ขอแต่เงิน​ ทั้งสองคนขยันสร้างหนี้สินแต่ไม่เคยsupportเราเลย เราจึงทำทุกทางให้ชีวิตเราดี​ เพื่อวันนึงเราจะได้เดินออกมา​ จากจุดนี้ ทำทุกๆทางและวันนี้เรากลายเป็นโรคซึมเศร้าโดยไม่รู้ตัว​ แต่ก็พยายามอดทน​ อดทนกับทุกๆอย่าง​ รักตัวเองให้มากๆ​ แม้จะนอนร้องไห้ทุกคืนก็ตาม​ ตอนนี้เราพบว่า​ การทำความเข้าใจกับปัญหาทุกสิ่งมันดีที่สุด​ แม้ว่าไม่มีใครรัก​ เราจึงต้องรักตัวเองให้มากๆ เราพยายามเหมือนนกปีกหัก​ เจ็บแค่ไหนก็ต้องบินต่อ​ ความพยายามขเราใกล้จุดที่จะเป็นจริงแล้วค่ะ เราแค่ต้องอดทนอีก1ปี​ ปีหน้าเราจะไปเรียนต่อและทำงานที่เยอรมัน​ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ​ และขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ท้อและอยากหนีออกมาคะ​ อดทนนะคะและพยายามหาทางออกของปัญหา​ วันนึงคุณจะพบคำตอบที่ทำให้คุณยิ้มได้คะ

เซฟใจตัวเองไว้บ้างนะ ตัวเเกมีคนเดียว

บางทีเซฟโซนที่ดีที่สุดอาจจะเป็นที่สงบๆไม่มีใครรู้จักเราไปให้ไกลได้ที่สุดยิ่งดีไม่มีเรื่องให้บั่นทอนจิตใจไม่ต้องมีเรื่องให้คิดมากไม่ต้องแบกรับความคาดหวังความกดดันมีเสียงเพลงที่เราชอบมีสภาพแวดล้อมที่พร้อมให้เราสูดลมหายใจได้อย่างเต็มปอด.

อุตส่าห์มีชีวิตมา18ปีแล้ว อีกนิดเดียวเท่านั้น จะเป็นอิสระแล้ว อย่า อย่าอ่อนแอ จะชนะแล้ว ขออีกแค่นิดเดียว อดทนไว้ก่อนนะ วันนึงพ่อกับแม่จะภูมิใจในตัวเราบ้างแล้ว ใช่ ต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ

ถ้าคนเป็นโรคซึมเศร้าแบบเราได้มารับฟังเพลงนี้ ทุกคนคงอยากหนีไปเหมือนเรา มันรู้สึกยากเกินจะอธิบายออกมาได้ ไม่รู้ทุกสิ่งทุกอย่างจะสิ้นสุดที่ตรงไหน มีเพียงแค่อยากหายไป ไปบนดาวดวงนั้นที่ไม่มีใครสนใจ อยู่บนนั้นคงงดงาม กว่าโลกนี้ที่เราพบเจอ . . .

หนีไปกับเพลงนี้ได้แค่สี่จุดสามสี่นาที พอเพลงมันจบลงก็ต้องกลับมาอยู่กับความจริงเหมือนเดิม เป็นเช่นนั้น..

มีช่วงนึงที่ฟังเพลงนี้บ่อยมากๆช่วงที่รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าอะไรเลยยิ่งฟังเพลงนี้ก็ยิ่งทำให้อยากทำให้ตัวเองหายๆไปซะ แต่พอเพลงจบก็ต้องอยู่บนโลกความจริงต่อ นับถือคนแต่งเพลงนี้เลยจริงๆคนร้องก็ร้องสื่ออารมณ์ดีมากจริงๆ จนตอนนี้เราเจอทางออกของเราแล้ว เราดึงตัวเองออกมาจากเรื่องเศร้าๆนั้นได้แล้ว อย่างน้อยตอนนั้นก็มีเพลงนี้มาปลอบเรา ขอบคุณจริงๆ

การมีอยู่ของฉันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร การหายไปก็เช่นกัน🤍

ล้มเหลวในทุกสถานะเเละความสัมพันธ์

ที่ๆสงบที่สุด คือการอยู่ตัวคนเดียว..

ไม่ว่าแกจะผิดหวัง เสียใจ กับสิ่งที่แเจอมากมายขนาดไหน แกเจ็บ แกเสียใจ จนแกไม่รักตัวเองเลย แต่แกรู้ป่ะชีวิตเกิดมาครั้งหนึ่งกว่าแกจะโตมา แกผ่านเรื่องราวมาเป็นพันๆหมื่นๆเรื่องราว แกเจอความผิดหวังมานับครั้งไม่ถ้วน นึกดีๆนะว่าทำไมแกผ่านเหตุการณ์เหล่านั้นมาได้ มันเป็นเพราะตัวแกเองที่พาตัวเองมาได้ สิ่งที่สวยงามของชีวิตของเราคือชีวิตเราเอง เรามองตัวเองในกระจกทุกวัน แล้วพูดกับตัวเราเองทุกเช้าว่าสู้ๆนะ ขอให้ทุกคนผ่านเรื่องราวแย่ๆไปให้ได้นะเว้ย รักตัวเอง เซฟตัวเอง ให้มากๆ วันนึงเราจะเจอความสุขเอง❤️

การมีครอบครัวที่อบอุ่นคือความโชคดีของคนเหล่านั้น แต่เรากลับไม่มี ไม่เคยมี เหนื่อยมาทั้งชีวิตแต่ไม่เคยได้แม้แต่ความสบายใจ ถ้าเราหายไปอีกรอบเราไม่กลับมาแล้วจริงๆ 🙏🏻

คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้า ถ้าฟังเพลงนี้.. ((อย่าคิดสั้นละ))

ไม่อยากผิดหวังอีกแล้ว มันเหนื่อย.. ..

" มีความสุขให้เท่ากับที่ผมเสียใจนะ.."

อยากเป็นอิสระ จากทุกสิ่งตอนนี้ จากทุกอย่าง จากบ่วงที่มันรัดคออยู่ตลอดเวลาจนเหมือนจะหายใจไม่ออก แต่ทนพยายามหายใจมาได้อย่างทรมานจนถึงทุกวันนี้

มันเป็นอารมณ์ที่แบบไม่รู้จะทำยังไงแล้วอะไรก็ได้มาช่วยทำให้หายไปจากความรู้สึกนี้ที โคตรตรงกับความรู้สึกตอนนี้เลย

คุณต้องเจ็บปวดขนาดไหน ถึงทำเพลงนี้ออกมาได้

กลัวทำให้คนข้างหลังผิดหวัง กลัวทำไม่ได้ ิอย่ากดดันกันเลย จริงๆฉันไม่ได้เข้มแข็ง มันเป็นแค่โหมดของการใช้ชีวิต จริงๆฉันโคตรอ่อนแอ แค่ต้องการคนที่เข้าใจ

เราอาจจะไม่ได้เป็นซึมเศร้า แต่คิดว่าการไม่มีอยู่ มันน่าจะดีที่สุด

ทุกครั้งที่รู้สึกเหนื่อยเราจะ หนี เข้ามาในเพลงนี้เสมอ

ฟังเพลงนี้แล้วรู้สึกโดดเดี่ยว เหมือนไม่มีใครสนใจทั้งที่มันก็เหมือนกับความรู้สึกเราตอนนี้เลยจริงๆ ตอนนี้พยายามหัวเราะเราะ

อารมณ์ที่แบบอยากหายไปให้พ้นๆ ที่เป็นอยู่ตอนนี้มันอึดอัดเหลือเกิน ต้นตอเกิดขึ้นจากอะไรก็ไม่รู้ทำไมถึงได้ดิ่งแบบนี้ ฝันร้ายตลอด จะตายก็กลัวตายเพราะเป็นห่วงพ่อแม่ เขาก็คงไม่อยากให้เราตาย เหนื่อยที่ต้องร้องไห้แบบนี้บ่อยๆ ทรมานเหลือเกิน มีวิธีไหนที่หายไปโดยที่พ่อแม่ไม่ต้องเป็นห่วงได้รึเปล่านะ

ผมเป็นโรคซึมเศร้า และชอบเพลงนี้มากๆ ใส่หูฟัง เปิดให้สุด ร้องดังๆ อยู่ๆน้ำตามันก็ไหลเอง ....... (โรคนี้ไม่ได้อยากให้ใครเอาใจ ไม่อยากแกล้งเป็น ไม่มีใครอยากเป็น มันเป็นเอง และก็อยากหาย แต่บางครั้ง คนรอบข้างจะไม่เข้าใจสิ่งที่เราเป็น และชอบพูดบั่นทอนจิตใจ มันจะดาวน์ลงมากๆ )

ดูแลตัวเองด้วยนะ อย่านอนดึกเก่ง กินข้าวให้ตรงเวลา นอนหลับให้พอ ใช้ชีวิตในแบบที่คุณฝัน คุณยังเป็นinspirationของเราเสมอ✌️💙

รับรู้ปัญหาของทุกคน ทำให้ทุกคนสบายใจได้ แต่ไม่มีใครรับฟังเรา ไม่มีใครทำให้เราสบายใจได้ ดีจริง อยากไปไกลๆอยากหายไปแบบไม่ได้กลับมาอีก

เหนื่อยจัง อยากหายไปเพราะทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจใครเลย ทำอะไรก็ผิดต้องพยายามอีกแค่ไหน ต้องเปลี่ยนตัวเองอีกเท่าไหร่ถึงจะพอใจกัน อยากเป็นตัวของตัวเองจัง ได้แต่กอดตัวเองแล้วร้องไห้สินะ กี่ครั้งแล้วนะที่คิดจะทำร้ายตัวเองแต่ก็ไม่กล้าพอเพราะไม่อยากให้ตัวเองเจ็บไปมากกว่านี้ต้องฝืนยิ้มไปอีกนานแค่ไหนกันนะ เหนื่อจัง 😞

ไม่เคยมีความสุขกับการใช้ชีวิตเลยสักครั้ง มันแย่มากเลยนะการที่เกิดมาและต้องมาเจอกับเรื่องที่ไม่สามารถบอกกับใครได้เพราะไม่มีใครเข้าใจเลยทำได้แค่เงียบและมานั่งคิดคนเดียว "ไม่ได้อยากตาย แค่อยากหายไป"

หายไปจากความผิดหวัง หายไปจากความคาดหวัง หายไปไม่มีตัวตนไม่มีความรู้สึก หายไปจากทุกปัญหา หายไปจากความรู้สึกแย่ๆ อยากหายไปแบบไม่มีตัวตน

บางทีก็อยากหายไป แบบอยู่ๆก็แว๊บหายไป ไม่ต้องมีใครจำได้ เหมือนไม่เคยมีตัวตนอยู่บนโลกอะไรแบบนั้น....เพราะทุกวันนี้อยากตายอยู่แล้ว มันเหนื่อยแล้ว แต่แค่ไม่อยากให้ใครเสียใจกับการหายไป ...แค่นั้นจริงๆ เหตุผลที่ยังอยู่น่ะ

ไม่มีครอบครัวที่คอยพยุง ไม่มีพี่น้อง ไม่มีที่ให้กลับไป เลยต้องเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆ เพื่อจะมีสิ่งที่ไม่มี แต่ทุกครั้งจะกลับมาอยู่ที่เดิม แม้จะพยายามทำให้ดี แม้จะวางแผนและเรียนรู้จากสิ่งที่พลาด แต่ก็ต้องกลับมาเริ่มใหม่ วนแบบนี้จนไม่มีแม้แต่น้ำตาเวลาเสียใจ เพราะรู้ว่าจะไม่มีใครปลอบ เพราะรู้ว่าอ่อนแอกว่านี้ไม่ได้ เพราะมีแค่ตัวเราคนเดียว เราเข้ามาฟังเพลงนี้บ่อยเวลาที่วนกลับมาเริ่มใหม่ และก็หวังจะเจอที่ ที่สวยงามเหมือนในเพลงนี้ตอนที่ยังหายใจ

ฉันเป็นโรคซึมเศร้า ฉันแค่อยากฆ่า ความเจ็บปวดที่ฉันแบกไว้มากเกินไป ฉันเหนื่อย ท้อ ฉันไม่ได้อยากตาย ฉันแค่อยากหาย ไปจากโลกใบนี้ ฉันทรมาน ฉันอยากรู้ว่าฉันจะอยู่ต่อไปเพื่ออะไร ฉันอยากหลับ แบบไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย

ฉัรเป็นโรคซึมเศร้า ทำไมคนอื่นต้องคิดว่าฉันประหลาด....

เราเลือกที่จะหนีไปได้ แต่เค้าก็เลือกที่จะไม่ตามไง :)

ไม่คิดว่าจะต้องกลับมาฟังเพลงนี้อีก น้ำตาไหล...,

เราเป็นซึมเศร้า แต่เวลาเราเศร้ามากๆเราจะร้องไห้ไม่ออกจนมันสะสม หลายครั้งเราใช้เพลงนี้ช่วยให้เราร้องไห้ออกมาเผื่อว่าความรู้สึกที่เก็บไว้จะได้ระบายออกมาบ้าง ขอบคุณมากๆนะ

ฉันเป็นโรคซึมเศร้า ฉันไม่มีที่ระบาย ไม่รู้จะบอกเล่ามันกับใคร บางครั้งฉันพูดไป ฉันเผชิญมันบ่อยครั้ง จนคนรับฟังเองก็บอกว่าไม่อยากรับพลังลบจากฉันแล้ว … ตอนนี้เหมือนตัวคนเดียว มีเพลงนี้แหล่ะที่คอยอยู่กับฉัน … ไม่อยากสู้แล้ว ฉันอยากหายไป .. อยู่บนนั้นคงงดงาม ฟ้าที่สีคราม ลมที่พัดผ่านไป .. ฉันหวังว่ามันคงสวยงาม

ใครบอกนานไปเดี๋ยวก็ชิน ไม่ว่าช่วงเวลาไหนก็ต้องการความอบอุ่นจากคำว่าพ่อแม่ลูกเสมอแหละ ..

ไม่แปลกใจเลยที่ใครหลายๆคนเลือกจบชีวิต จนมาเจอกับตัวเอง

เราหนีชีวิต หนีความจริงไม่ได้ เราก็เลยเลือกหนีด้วยวิธีนี้ หนีไปกับเพลงนี้อีกครั้ง เวลาเราเหนื่อยเรากลับมาฟังเพลงนี้เสมอเหมือนได้หนีจริงๆ หนีแค่ไม่กี่นาทีแต่มันดีขึ้น พอจบเพลงเราก็บอกตัวเองหนียังไงก็ไม่พ้น งั้นก็จงหนีในแบบตัวเอง ขอบคุณเพลงนี้จริงๆ ขอบคุณนะ

'ไปบนดาวดวงนั้น ที่ไม่มีใครสนใจ' ถ้าทำได้จริงก็คงดีนะคุณ :)

เพลงเพราะทุกอย่าดีแต่มันแย่ตรงที่เข้าใจความรู้สึกของเพลงอย่างชัดเจนเกินไปจนทำให้อยากหายไปจริงๆ หายไปจากความผิดหวังที่ทำได้แค่ยิ้มให้มันเสมอมาหายไปจากความหลังจากทุกคนที่เคยผ่านมาเพราะมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย อยากหายไปจากโลกนี้แบบเงียบๆ ไปแบบเหมือนไม่เคยมีอยู่แต่แรก ได้แต่หวังว่ามันคงสวยงามกว่านี้

เราเอง พูดตรงๆเลยนะ อยากตายว่ะ แต่มันพูดกับใครไม่ได้เลย เหมือนโลกที่เราอยู่ตอนนี้มันไม่น่าอยู่แล้ว เราไม่มีความรู้สึกอะไรกับที่ๆอยู่ตอนนี้แล้ว เราไม่ได้อยากให้ใครมาห้ามเรานะ แต่อยากให้ใครก็ตามที่เป็นหรือไม่เป็นเหมือนเราเข้าใจเราหน่อย เราคิดว่าที่นี่มันไม่ใช่ที่ของเราแล้วอะ ขอบคุณนะที่อ่านข้อความเรา

ไม่ได้อยากตาย แค่อยากหายไป ในวันที่เราอ่อนแอก็เพียงเท่านั้น.....

โลกใบนี้ไม่ได้ใจดีกับทุกคน! ไม่ได้อยากตายเพราะกลัวเจ็บ แต่แค่อยากหายไปเลย หายไปจากโลกใบนี้ หายไปจากตรงนี้ และลืมทุกอย่างที่นี่

คิดว่าเก่งพอแล้วหรอ ถึงมาฟังเพลงนี้ได้อีก #วนมาฟังอีกครั้ง

ฉันขอบคุณพ่อกับแม่ที่รักฉัน และขอต้องขอโทษด้วยที่ฉันไม่รักตัวเองเลยสักนิด

ทุกคอมเม้นดิ่งมากเลยย​ ผมชีวิตปกติดีทุกอย่างค่อนข้างมีความสุขด้วยซ้ำแต่ฟังเพลงนี้ทีไร​อารมณ์​ตึงๆทุกที​

ผมคนนึงที่เป็นโรคซึมเศร้า..และผมกำลังต่อสู้กับมันอยู่ สักวันมันจะผ่านพ้นไปถึงแม้ทางข้างหน้ามันจะมืดมนแค่ไหนแต่ผมยังคงมีความหวัง

เจ็บปวดมาก อยากจะไปอยู่ที่ที่ไม่ต้องมีความทรงจำ ไม่มีความรู้สึก แค่อยากหายไป ไม่เคยมีฉันบนโลกนี้มาก่อน

ไม่อยากอยู่ตรงนี้เลย อยากหายไปจากโลกนี้ไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว

บางที ไม่ได้มีใครที่ทิ้งเราหรอก .. เราเองนี่แหละ ที่พยายามหนีจากทุกคนเอง

ถึงตัวฉันอีก3ปีข้างหน้าจะเป็นยังไงนะ ยังมีความรู้สึกโดดเดี่ยวอยู่รึเปล่า จะมีความสุขมากกว่าตอนนี้มั้ย ลืมคนนั้นได้หรือยัง ขอให้มีความสุขมีเรื่องให้หัวเราะอยู่เสมอนะ ขอให้ยังมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนั้น ได้ทำตามความฝัน มีครอบครัวที่อบอุ่น เหมือนที่ตั้งใจไว้นะกนิษฐา ☁️💙

กอดๆนะคะทุกคน เป็นกำลังใจให้ทุกคนเลย อย่างน้อยก็ไม่ได้มีแค่เธอที่รู้สึกแบบนี้ สักวันจะผ่านมันไปได้นะคะคนเก่ง

ตอนนี้เราเป็นเด็กคนนึงที่เบื่อชีวิตมากเบื่อทุกอย่าง วันๆทำได้แค่อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็ก เล่นโทรศัพท์ นอนไปวันๆ เบื่อจังเลยอยากระบายกับใครสักคนแต่ก็ไม่มีใครให้ระบายด้วย

เพลงนี้คือเวลาเหนื่อยๆ แบบทัชใจสุด ไม่ได้ฟังบ่อย แต่เวลาแบบ จิตลอยๆ ชอบเข้ามาฟัง ฮือออออ คำว่า อยากหายไป แม่งมีอยู่จริงง

การอยู่ตัวคนเดียว คือที่ที่ฉันสบายใจที่สุด อยากให้รักตัวเอง มากกว่ารักคนอื่น

ฟังเพลงนี่ทีไรร้องไห้ตลอด เหนื่อยจนอยากหายไปจิงๆ ร้องไห้คนเดียวทุกวันมา1ปีกว่าแล้วเหนื่อยท้ออึดอัดอยากตายไปแต่ทำไม่ได้ ต้องแอบไปร้องไห้บ้างกลับบ้านมานอนร้องไห้ในห้องคนเดียวบ้างร้องไห้ตอนอาบน้ำบ้างจะได้ไม่มีใครรู้ ชีวิตมันตันไปหมดเหมือนมีแต่ปันหาทั้งๆที่คนอื่นก็มีปันหาแต่ผ่านมันไปได้ แต่ของเรามันเหมือนปันหาทุกอย่างไม่มีวันหายไปยังกลับมาทำร้ายอยุ่ทุกๆวัน เหนื่อยที่ระบายไปแต่ไม่มีใครอยากรับฟังจิง เหนื่อยที่ต้องแกล้งทำเป็นเข้มแข็งทั้งที่มันไม่ไหว อยากหายไปให้มันจบๆแต่ทำได้แค่นอนหลับจะได้ไม่ต้องคิดอะไร เมื่อไหร่ทุกอย่างจะผ่านไปได้แต่รอวันนั้น อยากได้กำลังใจให้ก้าวต่อไปในทุกๆวันแต่เหมือนจะไม่เคยมีต้องปลอบตัวเองตลอด ขอให้มันผ่านไปได้เร็วๆนะตัวเรา เป็นกำลังใจให้นะตัวเราสู้ๆนะ✌✌

บางทีไม่รู้ว่าตอนนี้ใช้ชีวิตไปทำไม ไม่รู้สึกมีความสุขกับอะไรอีกแล้ว รู้ว่าชีวิตมันต้องเดินไปต่อ แต่ถ้าเลือกได้ก็ไม่อยากไปแล้ว

ทุกครั้งที่เราฟังเพลงนี้ รู้สึกว่าเราได้หายไปจริงๆเลย หายไปจากผู้คน อยู่กับตัวเอง ทุกครั้งที่รู้สึกว่าอยากอยู่คนเดียว เราจะชอบกดเข้ามาฟังเพลงนี้แล้วนั่งคิดทบทวนอะไรต่างๆ

เพื่อนๆพี่ๆเป็นบ้างไหม อาการเหมือนเบื่อโลก เบื่อสิ่งแวดล้อมเฉยๆไปกับทุกสิ่งทุกอย่าง อยากอยู่เงียบๆ คนเดียวตลอดเวลา ดึกๆยิ่งหลับยากมาก มีหลายเรื่องราวที่ให้คิดทบทวน😢 อยากหนีไปที่ๆไม่มีคนรู้จักเรา 😔

ตั้งแต่เลิกกับแฟนเก่า ด้วยอาการที่เกิดขึ้นต่างๆ หลังจากได้ไปพบแพทย์ หมอบอกเราเป็นโรคซึมเศร้า ทุกวันนี้เลิกกันมาได้ประมาณเกือบ 3 ปีแล้ว แต่ยังต้องกินยาเพื่อรักษาตัวเอง รู้สึกว่าอยากหายไป คิดแบบนี้ทุกวัน จนกลัวว่า ซักวันจะหายจากโลกนี้จริงๆ

ผมเป็นภาวะซึมเศร้ามา 4 ปีแล้ว เวลามีอะไรมากระทบจิตใจจะดิ่งง่ายมากๆ ท้อมากๆ น้ำตาอยู่ๆก็ไหลออกมา แต่ผมก็ผ่านมันไปได้กับทุกๆเรื่องนะ เหนื่อยก็แค่พัก แล้วเดินต่อ สู้ๆครับ ✌🏽

แกเก่งมากแล้วนะ โอบกอดทุกคนแต่อย่าลืมโอบกอดตัวเองไว้ด้วยนะคนเก่ง

ตอนฟังท่อนฉันเพียงอยากขอ ช่วยทำให้ฉันหายไป ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอก แต่พอฟังท่อนหลังจาก 3.09 ฉันเพียงอยากเดินทางไปให้ไกลแสนไกล คือแบบความรู้สึกดาวน์เลย ไกลแสนไกลที่สื่อไม่ได้หมานถึงหนีแต่หมายถึงหลับไปตลอดเลยรึป่าว ไปในจุดที่ไม่มีใครสนใจ แต่ถึงไปก็ไม่รู้ว่าจุดๆนั้นแล้ว เราจะงดงามมั้ยเลยใช้คำว่าคง และอยู๋บนนั้นคงหมายถึงอยู่บนฟ้าสินะ มาบวกกับคำว่าฟ้าสีคราม กับลมที่พัดผ่านไปบรรยากาศนึกถึงตอนเผาเลย เพลงสำหรับโรคซึมเศร้าเลย

เพลง ของ Moving and cut ไม่ได้ทําให้คนที่ฟังเพลงนี้แย่ลง ดนตรี ที่ตรงกับความรูสึกของผู้ฟังในช่วงอารมณ์นั้น จริงๆแล้วมันบรรเทาลงนะครับ มันช่วยให้ร้องหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่มันรู้สึกเบาลงมาก ดนตรี ไม่ว่ายังไงมันก็คือดนตรี อธิบายให้ใครฟังก็ไม่มีใครเข้าใจอารมณ์ของคนที่อยู่ในภาวะซึมเศร้า คําว่า มันจมลงไปเรื่อยๆ นอกจากคนที่เป็นเหมือนๆกัน ...มีเพลงที่หน่วงกว่านี้อีกไหมครับ ..

ใครที่มีคนรัก ก็กอดเขาไว้ให้แน่นๆนะ ทำทุกอย่างให้มันดีในวันที่ยังมีโอกาสทำ เพราะพอถึงเวลานั้นจริงๆ จะไม่มีโอกาสแม้แต่คำลาจาก

ฟังเพลงนี้แล้วอยากให้จักรวาลมาเอาตัวไปเลย หายจากโลกมนุษย์ใบนี่ไปเลยไม่อยากมีความรู้สึกอีกแล้ว

ในงานฟังใจเมก้าฮิตเมื่อคืนก่อนแสดงเพลงนี้ ที่พี่บอกว่าตอนเพลงนี้ออกใหม่ๆมีคนพูดคุยกันถึงเรื่อง ชีวิตไม่มีค่า ไม่รู้จะอยู่ต่อไปทำไมบนโลกใบนี้ แล้วพี่เลยบอกว่าช่วยอยู่เถอะอย่างน้อยเพื่อเป็นกำลังใจให้พวกเรา ตอนนั้นทำให้หนูมีกำลังใจขึ้นมามากจริงๆเลยนะคะ จากชีวิตที่หม่นๆอยู่กับความเครียดมานาน มันรู้สึกดีขึ้นเลยจริงๆค่ะ ขอบคุณสำหรับเวที่ที่เต็มที่เมื่อคืนนะคะ รอเจอกันคอนใหญ่กลางปีหน้านะคะ :)

ทุกความหมาย ทุกประโยคที่ถ่ายทอดออกมาผ่านเพลงๆนี้..มันคือความรู้สึกของเราทั้งหมดเลย เหมือนเพลงๆนี้พูดความในใจทั้งหมดของเราแล้ว..

เมื่อไหร่ที่ไม่อยากมีตัวตนบนโลก มีเพียงบทเพลงเพลงนี้กับเตียงในห้องนอนที่มืดสนิท ใส่หูฟังและเปิดเสียงเพลงให้ดังที่สุด การมีชีวิตช่างเหนื่ยล้าเหลือเกิน ไม่มีใครอยู่เคียงข้างเราจริงๆเท่ากับที่เราอยู่กับตัวเองแล้ว

กลับมาฟัง ในวันที่บ้าน ไม่ได้ให้ความรู้สึกอบอุ่น อีกต่อไป อยากหายไป

ทุกปัญหามีทางออก ค่อยๆแก้ไปเดี๋ยวมันก่อผ่านไป เหมือนสายลม ที่พัดสิ่งต่างๆเข้ามา แล้วมันก็จะพัดสิ่งต่างๆที่ไม่ดีออกไป สู้ๆคับ

ได้แค่ยิ้มให้ความผิดหวัง : )

เหนื่อยกับการใช้ชีวิตอยู่แล้วแฮะ

เมื่อไหร่จะผ่านช่วงนี้ไปซะที เหนื่อยไม่ไหวแล้ว.

อยู่ที่เดิมนี่แหละไม่ต้องหนีไปดาวดวงไหน แค่ทำใจและก้าวเดินต่อไป 🙃

ไม่มีใครหนีความรู้สึกของตัวเองได้หรอก ยอมรับมันเถอะหนา

เป็นเพลงที่อธิบาย ความคิด ความหวัง ความฝัน ตัวตนของตัวเองได้ดีที่สุดเลย

วันข้างหน้ายิ่งมองก็ยิ่งมืด สู้หลับไปแล้วคอยนอนดูความฝันข้างในยังมีความสุขมากกว่าจริงๆ

โคตรชอบเพลงนี้เลย ขอบคุณที่ทำเพลงดีๆ ให้พวกเราฟังกันนะครับ :)

มีใครเคยเสียใจ จนทุกวันนี้มีแต่ความว่างเปล่าไหม ต่อให้อยากร้องไห้แค่ไหนน้ำตากลับไม่ยอมไหล มันโคตรทรมานเลย อย่าหนีไปไกลๆแต่ไม่รู้ว่ากำลังหนีกับอะไร

การมีชีวิตอยู่มันเหนื่อยจริงๆนะ ใช้ชีวิตวนลูปอยู่เเบบนี้ไปเรื่อยๆ มันทั้งน่าเบื่อเเละว่างเปล่า

จริงๆเราก็อยากตายอะเเหละ ตายให้มันจบๆไป เขาจะได้ไม่ต้องเหนื่อยกับเราอีก เเต่มันก็เป็นได้เเค่ความคิดจริงๆนั่นเเหละ พอจะทำก็ทำไม่ลง

บางทีมันเหนื่อยที่จะมีชีวิตต่อมากๆเลย อยากหายไป หายไปแบบไม่ต้องกลับมาอีกเลย

ทุกครั้งที่รู้สึกไม่โอเค เพลงนี้คือเพลงที่เราจะเปิดฟังเสมอ

แต่เราแม่งต้องไปจริงๆว่ะ ตอนนี้มันโคตรจะดีแต่เราก็ต้องไปแล้วขอบคุณที่ยังอยู่เป็นเรื่องที่ดีของเราที่ผ่านมาทุกอย่างมันดีมากๆดีจนเราก็ใจหายที่จะหายไป แค่คิดว่าจะไม่มีแกอีกแล้วมันก็โคตรคิดถึงเลยว่ะ

เรื่องดีก็เป็นเรื่องดีนั่นแหละ เรื่องร้ายถือเป็นบทเรียนที่สอนเรา ต่อให้เราอยากหนีแค่ไหน ไปไกลแค่ไหน เราก็นึกถึงอยู่ดี :) ยิ้มให้ความผิดหวัง ที่เราคาดหวังไว้เกินไป

โลกที่สวยงามแต่ใจเราทำไมมันรู้สึกโดดเดี่ยว พยายามพาใจตัวเองออกจากตรงนี้ เดินทางค้นหาสิ่งที่ตัวเองเป็นหรือแม้กระทั้งนั่งเงียบๆ แต่มันกลับรุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม เชื่อว่าสักวันเราจะพาตัวเองเดินออกมาจากสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่

เรามักซ่อน บางความรู้สึกของเราไว้ในเพลงบางเพลงเสมอ🖤⛈

อยากหายไป ไม่อยากเจอแล้วความเจ็บปวด มันทรมาน พูดง่ายแต่ลืมยากจัด 😭😭

ถ้าวันนี้มันจะทรมานขนาดนี้...วันนั้นก็คงไม่เริ่มป่าวหว่ะ

2gether the series made me look for this band . Very good, good music .

อยากมีคนรักเรา รักที่เราเป็นเรา ใครก็ได้สักคน 😢💔🥀

มองลงมาจากดาวอังคาร คุณก็รู้ว่าผมรักคุณที่สุดอยู่ดี

ชีวิตที่พลาดพลั้งมันไม่มีทางของเรา ผมแค่เลือกทางเดินผิด ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลย รู้สึกว่าตัวเองเข้าสังคมไม่ได้แล้ว ไม่มีใครรัก อยากหายไป ไปในที่ที่ไกลแสนไกล...😢