MashAllox

Assalomu alaykum ustozdan Alloh rozi bo‘lsin......

Evime şimdi girdim. Ama bir daha evine hiç giremeyecek olanlar var. Adıyaman çadır kentte kalan, halı yıkama farikası olan bir abi ile sohbet ettik. "Fabrikanın son kalan bir milyon borcu vardı. Şimdi evim de, fabrikada yok. Yakınlarımdan 47 kişiyi kaybettim. Bizi mahalle olarak bu çadır kente getirdiler. Suriyeli komşumuz ile çadırlarımız yan yana. Ben ona şeker veriyorum. Ayakları çıplak olan kızıma onlar çorap veriyor. Hepimiz bir deprem ile eşitlendik. Dünya çok yalanmış, biz bu yalana çok inanmışız..." Yine çadırda kalan bir kızımız; "Eskiden bir yardım işi olduğunda en sevmediğim kazağımı evden çıkartmak için o yardıma gönderirdim. Deprem gecesi pijama ile sokağa çıktık. Aşırı fırtına ve kar vardı. Gün ağarınca enkazlardan bulduğumuz herşeyi üzerimize doladık. Hayatım boyunca bir daha bu kadar üşüyeceğimi sanmıyorum. Sonra yardım tırları geldi. Kuyruğa girdik, artık nasibimize ne düşerse... Bana biraz eski ve hiç sevmeyeceğim tarzda bir kazak düştü. İşte o anda anladım, zamanında kendimin de ne yaptığını..." Öğretmen bir kızımız; "Bize yardım verirken bazen çok acıyarak bakıyorlar. Hatta arada bir 'yazık bunlara yaa' diyenler oluyor. Ama biz doğuştan beri çadırda yaşamıyoruz. Bizim de sizler gibi lüks evlerimiz vardı. Akıllı sistem denilen evlerde oturuyorduk. Bir dakikada çadırda yaşayacak hale geldik. Evet, acınacak hale geldik. Ama bize yardımlarınızı yaparken kardeşlik adına yapın. Bize Rabbimiz acısın. Velhasıl gönlümüz incindi..." Yine çadırda kalan bir ablamız; "Toplu taşıma araçlarında Suriye'li birinin yanına oturmazdım hiç. Sanki bana kokuyorlar gibi geliyordu. Şimdi 15 gündür üç aile bir çadırda kalıyoruz ve hiç duş alamadık. Kokumuzdan birbirimizden kaçıyoruz resmen. İnsan büyük konuştuğu yerden sınanırmış hep. Şimdi anladım." Şöför bir abimiz; "Suriyeliler neden geldiler? Neden savaşmadılar? derdim hep. Onların 10 yılda geldiği noktaya biz bir dakikada geldik. Hayat kalmayınca korkudan insan memleketini bırakmak zorunda kalıyormuş gerçekten. Eşimi ve çocuklarımı Manavgat'a götürdüm. Üçüncü gün eşim ağlayarak telefon açtı. 'Sokakta insanlar bize niye geldi bunlar buraya diye söyleniyorlar' dedi. Oysa biz kendi ülkemizdeyiz. Ama kendi insanımız bile bizi istemiyor." Arkadaşlarım daha binlerce yarım kalmış hayatlar var. Size anlatacağım bunları. Ders alalım diye anlatacağım. Kıyamet ense kökümüzde ve biz düğün alayıyla gidiyoruz kıyamete. Belki silkeleniriz diye yazacağım size... Alıntı

Ўз халқингизни танимас экансиз بسم الله الرحمن الرحيم “Ўзбекка чўп берган”, “халқимизда журъат йўқ”, “ҳеч бирлик йўқ”, “қўйсифат” каби атамалар ўз халқимиз тилидан тушмай қолди. Бир қарашда воқе шуни намоён этаётгандек… Аммо бу сўзлардан ҳалқимизни журъатсиз кишиларга айлантиришга шу жирканч ибораларни сайрайверувчилар етарлича хизматдалар. Инсонда эҳтиёткорлик табиийдир. Қачонки унга: “эҳтиёт бўл…” дейилса, энди у эҳтиёткор эмас, балки қўрқоққа айланади. Ва шу қўрқув ортидан журъатсизлик, зулмга сукут ва ҳиёнатга эшиклар очилади. Қачонки, авлодга Аллоҳдан, Унинг ғазабидан, абадий жаҳаннамидан қўрқиш лозимлиги ўргатилмас экан, бу халқнинг қўрқуви ўз устига ўрнашиб олган золимлар зиндонидан ва ўткинчи машаққатлардан бўлиши табиийдир. Атрофингизга қаранг ва тафаккур қилинг! Билсангиз, чорак асрдан бери, ҳали-ҳануз Ўзбекистон зиндонларида сақланаётган ва бу йиллар орасида даҳшатли қийноқларда, қайноқ сувларда ўлдирилган, тишлари болғаларда уриб синдирилган, баданлари калтак зарбидан кўк қора тусга кириб шаҳид кетганлар, Музаффар, Нўъмонлар, Фарход, Расулжонлар, Хуршид, Самариддинлар ва шунга ўхшаб турли жирканч қийноқларда кўкраклари тирноқкесарда қирқилиб, шаҳид кетганлар ҳам мана шу халқ оналарининг эркак рижоллари эмасми ахир?! Бу азизларимизнинг ота-оналари ҳам “қўй болам, хўп, деб жим юр, уларга бас келолмайсан, жонингни ўйла, бизни халққа чўп берган” кабилар билан тарбиялаганда борми… Йўқ! У оналар ўз ўғлонларини: “Қўрқма болам, сен бугуннинг Умарларидан бўл, Билолларидан бўл, манави кофир, яҳудий нари борса сени ўлдиради холос! Мен шаҳидлар онаси бўлишни орзу қилганман, тиз чўкиб берган сутимга мени норози қилма!” дегувчилар бўлганлар. Одамлар ичида шу сўзларни тарқатувчиларга айтар сўзимиз: Сиз халқингизни танимас экансиз! Сиз ўрис босқинида таслим бўлишни ор санаб, шаҳид кетган миллионларни танимас экансиз! Атиги юз йил аввал эри, акаси, укалари ва ўғилларидан беш нафари ўрисга қарши курашиб шаҳид кетган онахонни - Қурбонжон додхохни унутган кўринасиз! Онахоннинг энг кичик ўғлини ўрис асир қилди. Князлар ўзларига кучли зарбалар бераётган мужоҳидлар дуогўйини қаерда эканидан ҳабар берувчига ўн минг сўм ваъда қилган бўлса-да, Марғилон халқи Аровон тоғларидаги дарада жойлашган онахонни сотмадилар. Шу боис асирга тушган кичик ўғлини дорга осишдан олдин жарчи йўллаб: “Бугун Қурбонжон додхохни ўғлини дорга осамиз, агар уни тирик қолишини онаси хоҳласа, ўзи келиб таслим бўлсин!” деганларида, Аровон тоғларидаги мужоҳидлардан бирортасини ҳам олмай, дор остига оқ отда келиб, золим князларга қиё ҳам боқмай ўғлига: “Эй ўғлим, шаҳид ўлмоқ сенга ота меросдир, мендан рози бўл болам, дийдор қиёматга қолди!” деганларида, кўзларида бир томчи ёш кўринмаган онага мард ўғил: “Ҳа, эна-я, албатта сиздан розиман, берган сутингизга рози бўлинг!” деб осилиб шаҳид кетганлар ҳам мана шу халқнинг вакилларидир. Осиб, чопиб юрт мардларини тугатишга қурби етмаган ўрис пошшоси Сибирда пиларамаларга тиқиб қатл қилганди. Айтинг-чи, ўз халқини маломат ила синдираётганлар! Узоққа борманг! Ўзбекистон зиндонларида 25 йилдан бери бутун оламдаги мусулмонларни ягона Уммат бўлишга ва Ислом Давлати сояси остида бирлашишга чорлаган юрт ўғлонларини, муслималарини танийсизми?! Аввалда оламга зиё таратган олимларни, дин ғамида қонлари дарё бўлиб оқса-да, кофирга тиз чўкмаган рижолларни етиштирган Ислом ақидасини танийсизми?! Ахир, қачонгача кўз очмоқдан, уйғонмоқдан ғафлатда яшайсиз?! Сизга айтаримиз оддийгинадир: “Ўзбекда чўп, қирғизда қалпоқ, қозоқда қимиз бор, деб матал айтгунча, бу ҳалқни оламга танитган, турли миллатни бир умматга айлантириб, азизликка олиб чиққан АСОСни - ИСЛОМни ҳаётга қайтишига қўлингиздан келганча ҳисса қўшсангиз балки яхшироқдир. Аллоҳ Таоло шундай марҳамат қилади: كُنۡتُمۡ خَيۡرَ اُمَّةٍ اُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَاۡمُرُوۡنَ بِالۡمَعۡرُوۡفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ الۡمُنۡكَرِ وَتُؤۡمِنُوۡنَ بِاللّٰهِ‌ؕ وَلَوۡ اٰمَنَ اَهۡلُ الۡكِتٰبِ لَڪَانَ خَيۡرًا لَّهُمۡ‌ؕ مِنۡهُمُ الۡمُؤۡمِنُوۡنَ وَاَكۡثَرُهُمُ - “Сиз одамлар учун чиқарилган энг яхши уммат бўлдингиз. Амри маъруф қиласиз, наҳй мункар қиласиз ва Аллоҳга иймон келтирасиз. Агар аҳли китоблар иймон келтирганларида, ўзларига яхши бўлар эди. Улардан мўминлари бор. Кўплари фосиқдирлар”. (Оли Имрон:110) (Ислом уммати ўзи ҳақида билиб қўйиши зарур бўлган ҳақиқатлардан бири - бу умматнинг одамлар учун чиқарилган энг яхши уммат эканлигидир. Бу ҳақиқатни ҳозир ўзини бу умматга нисбат бераётганлар яхши тушуниб олмоқлари лозим. Аждодларимиз худди шу ҳақиқатни тўлиқ тушунган чоғларида бутун дунёга устоз бўлганлар. Дунё халқларининг пешқадами бўлиб, уларни ортларидан эргаштирганлар. Бошқаларга тобе бўлмаганлар. Бошқаларнинг ортидан кўр-кўрона эргашмаганлар. Бошқалар ҳузурида ўзларини хору зор тутмаганлар) 11.02.2023й