Рет қаралды 2,382
سخنرانی استاد قرائتی در مورد موانع اجابت دعا
در دعا نیز باید به موانع توجه داشت و آنها را از سر راه برداشت. برخى ازموانع عبارتند از:
1 تنافى با سنتهاى آفرینش
خواستهاى که در دعا عرضه مىشود، باید مخالفسنتهاى الهى که خداوند بر پایه حق و حکمتبنا نهاده است نباشد.
از جمله سنتهاى خداوند این است که; براى هر یک از انسانها اجلى قرار داده کهدر صورت حتمى بودن گریز از آن نیست. بنابراین اگر کسى دعا کند که بخواهد خداعمر بىپایان به او بدهد و یا مریضى را که اجل حتمى او فرا رسیده است، از مرگبرهاند، اجابت چنین خواستهاى به معناى تعطیلى در قانون قطعى الهى و یا وروداستثنا در حریم آن است و این خود مانع از اجابت دعاست.
قرآن کریم در این باره مىفرماید:
«وانفقوا من ما رزقناکم من قبل ان یاتى احدکم الموت فیقول رب لولا اخرتنىالى اجل قریب فاصدق و اکن من الصالحین و لن یوخر الله نفسا اذا جاء اجلهاوالله خبیر بما تعملون».
«از آنچه به شما روزى کردهایم انفاق کنید، پیش از آن که مرگ یکى از شما فرارسد، آنگاه بگوید: پروردگارا چرا مرگ مرا تا زمانى اندک به تاخیر نمىاندازى،تا صدقه دهم و از صالحان باشم و هرگز خداوند اجل هیچ کس را وقتى فرا رسد، بهتاخیر نخواهد انداخت».
2 تزاحم دعاها
گاهى شخصى که از ستم دیگران به ستوه آمده، علیه ستمگران دعامىکند و از خداوند انتقام خود را مىطلبد ولى در همین حال این شخص به ظاهر مظلومبه خاطر ستمى که خود به دیگرى کرده، مورد غضب قرار گرفته است. همین تزاحم دعاهامىتواند مانع استجابت گردد. تزاحم در حدیث قدسى یکى از موانع دعا معرفى گردیدهاستخداوند متعال در این باره مىفرماید: «... اما ان تکون ظلمت احدا فدعا علیکفتکون هذه بهذه...» یا این است که تو به دیگرى ستم کردهاى و او بر ضرر تو دستبه دعا برداشته است پس این به [واسطه] آن [دفع مىشود.] از حضرت صادق (علیهالسلام) روایتشده است که: «هر گاه شخصى مورد ستم دیگرى واقع شود، سپس علیه اواز درگاه خداوند تقاضاى انتقام کند، خداوند مىفرماید: شخص دیگرى هست که ادعادارد از سوى تو مظلوم واقع شده و بر تو نفرین مىکند، اگر مىخواهى تا دعاى تو رادر باره او و دعاى او را در حق تو به اجابت رسانم و گرنه هیچ یک را برآوردهنمىکنم; تا از عفو خود شما را بهرهمند سازم».
گاهى هم انسان براى موفقیتخود دعا مىکند در حالى که بسیارى از اشخاص دیگر کهاز دست او دل شکستهاند براى ناکامیش با دل سوزان و اشک ریزان دعا مىکنند.
بنابر این دعا کننده باید قبل از دعا، دیگران را از خود راضى سازد. امامصادق(علیه السلام) فرمود: «کان ابى یقول اتقوا الظلم فان دعوه المظلوم تصعد الىالسماء».
پدرم همواره مىفرمود: از ستم به دیگرى بپرهیزید; زیرا دعاى مظلوم تا آسمانبالا مىرود.
و امام کاظم(علیه السلام) فرمود: «لا تحقروا دعوه احد فانه یستجاب للیهودى والنصرانى فیکم و لا یستجاب لهم فى انفسهم».
دعاى هیچ کس را کوچک نشمارید; زیرا درخواستیهودى و نصرانى در باره شما بهاجابت مىرسد گر چه در باره خود آنان مستجاب نمىگردد.»
3 نبود قابلیت
قرآن کریم در واقعه طوفان نوح(ع) پس از آن که درخواستحضرت، مبنى بر نجات فرزندخویش، را نقل مىکند، مىفرماید: «یا نوح انه لیس من اهلک انه عمل غیر صالح فلاتسالن ما لیس لک به علم انى اعظک ان تکون من الجاهلین».
دعا کننده باید قبل از دعا، دیگران را از خود راضى سازد. اى نوح [شایستهاین که] از اهل تو [باشد] نیست و سر تا پایش ناصالح است. در باره آن چه بهحقیقتش آگاه نیستى، از من چیزى مخواه، تو را پند مىدهم تا از جاهلان نباشى» ازاین روى کفر و عناد نسبتبه حق مانع عنایت الهى و مشمول رحمتخاص او گشته و درلحظه انتقام رحمت عام را نیز تغییر مىدهد و هر دعایى حتى تقاضاى پیامبر بزرگخداوند در حق پسر را بىتاثیر مىسازد. در آیهاى دیگر خداوند متعال پیامبراکرم را مخاطب خویش ساخته، مىفرماید:
«سواء علیهم استغفرت لهم ام لم نستغفر لهم لن یغفر الله لهم ان الله لا یهدىالقوم الفاسقین».
بر منافقان یکسان است که تو در باره آنان طلب بخشش و غفران کنى یا نکنى [درهر دو صورت] خدا هرگز آنان را نخواهد آمرزید زیرا خداوند گروه فاسق را [در اثرلجاجت و سیاهى قلبشان] هدایت نمىکند.
براى جلب رحمت الهى قلبى لازم است که سالم از کفر و نفاق باشد; زیرا به فرمودهقرآن مجید: «یوم لا ینفع مال و لا بنون الا من اتى الله بقلب سلیم». در روزقیامت مال و فرزند سودى نمىدهد، جز قلب سالم.
امام صادق(علیه السلام) فرمود: پدرم همواره مىفرمود: از ستم به دیگرىبپرهیزید; زیرا دعاى مظلوم تا آسمان بالا مىرود.