Çün doğup tuttu cihân yüzünü hüsnün güneşi,
Kim ola sevmeye bu vechile sen mehveşi.
Türk ve Kürd ve Acem ve Hind bilir bunu ki, sen,
Hâşimî'sin, Arabî'sin, Medenî'sin, Kureyşî.
Sensin ol Pişt-ü-penâh melek ü ins ü peri
Enbiyânın güzeli sevgilisi hûb ü hoşî
Parmağından akıtıp âb-ı revân bahş-ı revân,
Nice yüzbin kişiden ref idiser sen ateşi
Sen emîre kul olan, her ne kadar müdbir ise,
Bende-i makbul olur misl-i Bilâl-i Habeşî.
Dîk-i hikmetde pişirdi çü seni Sevgili Hak.
Cibril olsa, nola matbahının himyekeşî
Üzülür ırkı Ebû Cehl gibi ebter olur.
Sen Ebü'l-Kâsım ile her kim iderse güreşi.
Vedduhâ virdine velleyl okurum sünbülüne,
Rûşenî virdin okur küll-i gadât-ı ve âşi