๐ นางพญาเสือโคร่ง ซากุระดอย (เชียงใหม่) ฉวีวรรณ ชมพูภูพิงค์ (ภาคเหนือ) ยาแก่ะ (กะเหรี่ยงแม่ฮ่องสอน) คัวเคาะ เส่คาแว่ เส่แผ่ แส่ลาแหล (กะเหรี่ยงเชียงใหม่)
๐ ชื่อวิทยาศาสตร์ (Scientific name): Cerasus cerasoides ชื่อพ้อง Prunus cerasoides
ชื่อสกุล “Cerasus” มาจากคำในภาษากรีก หมายถึง ผลเชอรี่ของนก
ชื่อชนิดพันธุ์ “cerasoides” เป็นคำในภาษาละติน หมายถึง
๐ ชื่อสามัญ (Common Name): Wild Himalayan Cherry, Sour cherry
ได้รับฉายาว่า “ซากุระเมืองไทย” เนื่องจากมีลักษณะคล้ายซากุระ และในประเทศญี่ปุ่นจะเรียกดอกไม้ของพรรณไม้ชนิดนี้ว่า “ฮิมาลายาซากุระ
๐ ชนิด (Type): ไม้ยืนต้นขนาดกลางผลัดใบ (Medium deciduous tree)
๐ วงศ์ (Family): Rosaceae
๐ ถิ่นกำเนิด (Native Range) : ในเอเชียตะวัน ออกเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และเอเชียใต้ พบมีการกระจายในภูเขาหิมาลัย ทางตอนเหนือของอินเดีย ทางตอนใต้ของจีน พม่า และประเทศไทย โดยพบขึ้นในป่าที่ระดับความสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 1,000-2,000 เมตร เช่น ภูลมโล บนดอยเชียงดาว ดอยอินทนนท์ ฯลฯ
๐ ความสูงของทรงพุ่ม (Height) : 10 -15 เมตร
๐ ความกว้างของทรงพุ่ม: 5 -10 เมตร
๐ ระยะเวลาดอกบาน (Bloom Time): ธันวาคม-กุมภาพันธ์
๐ ความต้องการแสง (Sun): แดดเต็มวัน
๐ ความต้องการน้ำ (Water): ปานกลาง
๐ การดูแลรักษา (Maintenance): ต่ำ
๐ การใช้งานที่แนะนำ (Suggested Use): ปลูกเป็นไม้เบิกนำ เนื่องจากเป็นไม้โตเร็ว ทนทานต่อไฟป่า และต้องการแสงมาก
๐ ใบไม้ (Leaf): ใบเดี่ยวรูปรีแบบไข่ หรือไข่กลับ ออกสลับกันบนกิ่ง ปลายใบเรียวแหลม ขอบใบเรียบ โคนใบกลมหรือสอบแคบ
๐ การเพาะปลูก (Culture)
เป็นต้นไม้ที่มีเรือนยอดเป็นพุ่มโปร่ง อัตราการเติบโตเร็ว ต้องการดินปลูกที่มีความสามารถระบายน้ำดี ร่วนและถ่ายเทอากาศได้ดี ลงดินปลูกให้มีอินทรีย์วัตถุสูงจะส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืชได้ดีมากยิ่งขึ้น ถึงแม้มีความต้องการน้ำในระดับปานกลางแต่ก็สามารถเจริญเติบโตได้ดีในพื้นที่ฝนตกชุก ดินไม่ขังน้ำชื้นแฉะ ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด
๐ ปัญหา (Problems)
มักถูกเข้าทำลายโดยแมลงปากกัด อาทิ หนอนผีเสื้อ ตั๊กแตน เป็นต้น