BİR GÜN DÜNYA ÖYLE BİR NOKTAYA GELECEK Kİ, CEBİNDE PARASI OLAN DEĞİL, ÜRETMEYİ BİLEN İNSANLAR HAYATTA KALACAK
ÜNİVERSİTE MEZUNU FİNANS MÜDÜRÜ MEMLEKETİNDE ÇİFTÇİLİK YAPTI, ÇEVRESİNDE ÖRNEK OLDU
Marmara Üniversitesi İletişim Mezunu, Özel bir şirkette finans müdürü, yüksek lisans, mastır yapmış, İngiltere'de dil eğitimi almış Kadriye Gündoğdu Baba toprağı memleketi Elazığ’ın Karakoçan ilçesi Karaçan Köyünde çiftçilik yaptı, Karaçan'da Çevre köylerde örnek oldu.
Yıllardır sürülmeyen tarlalar sürülmeye başlandı. Emek verince başarılmayacak iş yok, yeter ki insan istesin ve emek versin İSTEMEK. Çalışmak, üretmek kariyerinize engel değil, sizi daha da başarıya götürür.
Kadriye Gündoğdu ben, Elâzığ Karakoçan Karaçan Köyündenim, Asıl İstanbul doğma büyümeyim, ancak köye olan sevdam özellikle Karaçan’a olan sevdan hep vardı çocukluğumdan beri. Annem ile babam genç yaşta İstanbul’a taşınmışlar, Altı çocukları var ben ailenin en küçük kızıyım, her ikisi de aslında baktığınızda bu coğrafyanın imkanları içinde eğitim alabilmiş insanlar. Ona rağmen altı çocuklarını İstanbul gibi bir yerde üniversite mezunu yapabilmişler. Ben Marmara üniversitesi İletişim Fakültesi mezunuyum, İşletme mastırım var Beykent Üniversitesinde, aynı zamanda yabancı dil olarak iyi bir İngilizcem var, yaklaşık bir süre İngiltere de yaşadım dil eğitimi için ve sonrasında da Türkiye’ye dönüp iş hayatına başladım. İlk olarak bankacı olarak başladım, daha sonra finans alanında devam ettim, şu anda uluslararası bir firmanın finans müdürüyüm. 12 yıldır finans müdürü olarak çalışıyorum.
2020 yılında pandemi ile beraber çalıştığım şirket evden çalışma homeofise geçince, tekrardan köye gelme fırsatına eriştim. Bundan önce ara ara köye geliyordum, tabii küçük tatiller 5 gün, 10 gün şeklinde ama köy ile bağımı hiçbir zaman koparmadım. İstanbul’da doğup büyümeme rağmen 2020’de pandemi ile beraber köye gelince, Bütün tarlaların boş olduğunu görünce bu çok acı bir gerçekti, ben acaba ne yapabilirim diye düşünürken Elâzığ İl Tarım Müdürlüğünü aradım, sarımsak üretmeye karar verdim. Dededen kalma en son 94-95 yıllarında arpa ekilmiş bir tarlamızı birazda bir cesaretle kaldırdık (toprağı sürdük). Tarlamız ekime hazırladık. Türkiye’nin en meşhur Taşköprü sarımsağını Taşköprü ilçe Tarım müdürlüğünün desteği ile de getirdik. Sarımsakları ektik, gerçekten bu coğrafyada Karaçan köyünde sarımsak eken kadın çiftçi oldum. İlk olduğu için çevreninde tuhafına gitti, çevrede Biraz da Sarımsak eken kız imajımda oldu.
Köyde yaşayan yaşlılarımız, amcalar abiler tecrübelerini tavsiyelerde bulundular tabii ki. Bu arada hiçbir sarımsak ekmemişler, sadece bahçede tarlada edindikleri bilgileri tavsiyelerde bulundular. Yani biz şöyle yapardık. Diye ama işin teknik mühendislik kısmını hiçbir bilmiyordu haliyle. Bende onlardan edindiğim bilgiler ve işin mühendislik bilgileri birleştirerek harmanladık, sarımsaklarımız ektik. Çok güzel ürün aldık. Öyle ki bir baş sarımsağımız 700 gram geliyordu. Aroma olarak çok güzeldi, aynı zamanda raf ömrü çok uzundu, benim sattığım insanlar bana hep şey dediler, bir sene boyunca bir kere bile filizlenmediler. Diğer yerlerden aldıklarımız filizleniyor. Bu arada satış talebini de kendim yarattım, gidip Hal’le malımı yedirmedim.
Ben hem sosyal medyayı kullandım hem de İstanbul’da Ailem ile yaşadığım için İstanbul’un talebini topladım, buradaki talep ile birleştirdim. En eski usul çuvallarla sarımsakları İstanbul’a gönderdim sattım. Bir kısmını da Karakoçan’da sattım. Bu arada yurtdışında gelen akrabalarımız gurbetçilerimiz den talep oldu. Almanya’dan gelenler, Fransa’dan, Belçika’dan İsviçre’den gelenler haliyle bunlara da sattım, birazda ihracat yapmış oldum, yani komik bir ihracattı benim için.
- Karakoçan’da ekilen sarımsak Avrupa’ya Fransa’ya kadar gitti. Bu da Kadriye Gündoğdu’nun başarısı, sizi yürekten alkışlıyorum.
Tüm olumsuzluklara korkmamak gerekiyor, Bir Korkmamak , iki kararlı olmak gerekiyor. Bu başarıyı getiriyor. Ben sarımsak konusunda o kadar güzel bir talep oluşturdum ki çaba emek harcadım ki bu çevredekilerin dikkatini çekti, Köyümüze farklı köylerden insanlar gelmeye başladı. Burada sarımsak eken bir kızımız varmış, sarımsak ekiyormuş, aynı zamanda peynir yapıyormuş. Eski usulleri tekrardan köye getiriyormuş. Diye…
ESKİ USUL ŞIRDAN PEYNİRİNİN MAYASINI, KENDİMİZ YAPIYORUZ.
Peynir Hikayesi şu Beni büyük nenem var, annemin nenesi, annem hep anlatır onun hikayelerini, işte nenemle şöyle yapardık diye. Aslında bir Fermantasyon sürecine giriyor. Baktığınızda işin teknik tarafında. Tabii ben bunu yaparken yine herkes çok karşıydı. Ne gerek var, eczanede maya var git oradan al diyorlar. Tüketim toplumu olmuşuz her şeyi hazır alıyoruz günümüzde. Oysa eskiden büyük annelerimiz nenelerimiz peynir mayasını, ekmek hamur mayasını kendileri yapardı.Ama haliyle işte bu kapitalizmin getirdiği bir şey sürekli tüket sürekli tüket ki sistem yürüsün. Bu tabuyu da yıktık,