น้องอิงค์ วนัฏษญา วิเศษกุล ร่วมรายการสัมภาษณ์ สำหรับผู้เข้าร่วมแข่งขัน The Voice of China
จากบทเพลงในคลิปนั้น คือเพลงตั้นย้วนเหยินฉางจิ่ว 但愿人长久 เป็นบทเพลงที่เติ้งลีจวินได้ขับร้องไว้ โดยได้รับแรงบันดาลใจจากวลีหนึ่งในบทกวีท่อนสุดท้าย ที่เดิมประพันธ์เป็นบทร้อยแก้ว (词) ซึ่งเป็นฉันทลักษณ์ที่นิยมในสมัยราชวงศ์ซ่ง บทกวีแต่งขึ้นในกลางฤดูใบไม้ร่วงในรัชสมัยของฮ่องเต้ซ่งเสินจง โดยผู้ประพันธ์คือ ซูซื่อ หรือนามที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางคือ “ซูตงโพ” 蘇東坡 (คนไทยนิยมออกเสียงว่าซูตงปอ) โดยในช่วงเวลาดังกล่าว ซูซื่อมีความเห็นขัดแย้งกับขุนนางผู้มีอิธิพล หวังอันซื่อ และพรรคพวก ซึ่งต้องการจะปฏิรูปการปกครอง ซูซื่อจึงถูกย้ายไปรับราชการยังชายแดนที่ห่างไกลหลายครั้งหลายแห่ง
เขาเคยขอย้ายไปรับราชการยังเมืองเดียวกับซูเจ๋อผู้เป็นน้องชาย แต่ก็ไม่สำเร็จ สุดท้ายเขาถูกย้ายไปรับราชการยังเมืองมี่โจว
ในเทศการไหว้พระจันทร์กลางฤดูใบไม้ร่วงของปีค.ศ. 1076 ซูซื่อที่เพิ่งสูญเสียภรรยาและต้องพลัดพรากกับครอบครัวในวันที่ชาวจีนเชื่อกันว่าครอบครัวควรอยู่พร้อมหน้า ทำให้เขาประพันธ์บทร้อยแก้วที่มีชื่อเสียงบทนี้ขึ้นมา เป็นการสะท้อนความรู้สึกที่ซับซ้อนในจิตใจเขาได้เป็นอย่างดี ว่าไม่พอใจกับสถานการณ์ที่การเมืองยังคงไม่มั่นคง สิ้นหวัง ทั้งตนเองก็ต้องจากครอบครัวพี่น้อง บทกวีมีความหมายที่ลึกซึ้งอบอุ่นมีนัยะอวยพรแด่คนที่ผูกพันที่ห่างไกลว่า..
此事古难全 但愿人长久 千里共婵娟
.. เฉกเช่นนี้มาเนิ่นนาน ขออธิษฐานให้เธอที่อยู่แสนไกลมีอายุมั่นขวัญยืน..
แปลและเกลาสำนวนโดย ทีมงาน"ปีกนางฟ้า"แห่งเพจ "น้องอิงค์ lamu network" ขอขอบพระคุณข้อมูลเบื้องหลังของเพลง(ปูมเพลง) จากchailasalle แห่งเพจศาลาพักใจ
/ salapuckjai