Wydaje mi się, że to przestymulowanie prowadzi do ataków paniki, głównie u osób wysoko wrażliwych. Zauważam taki ciąg zdarzeń: intensywne życie na zewnątrz i intensywne myślenie w środku -> przestymulowanie -> nadmiar adrenaliny, kortyzolu i niedomiar serotoniny -> lęki i panika.

Ten cykl to absolutny majstersztyk! Karolina/Gosia - SZACUN DZIEWCZYNY! Ps. Tomasz/Marek.... Chapeau bas! 👌

Jak to ktoś pięknie kiedyś powiedział - przeżyłem w życiu wiele dramatów, na szczęście większość tylko w mojej głowie. Pozdrawiam i dziękuję za ciekawą i potrzebną rozmowę.

Dasz radę.... W chwili ataku myślałam o tym, że... nie umieram, to nerwica, to głowa mnie oszukuje. Świadomość tego co mi jest pomagała pokonać lęk. Nadmienię, że przeszłam całą drogę od pogotowia, specjalistyczne badania po psychiatrę. Odstawiłam leki po pół roku bo były uzależniające. Dwa czy trzy incydenty udało się zdusić w zarodku. Od 25 lat bez nawrotów. Dopadło mnie to świństwo po chorobie nowotworowej ale wiele złych rzeczy wydarzyło się w moim życiu także wcześniej. Przebudowałam własne życie. Inne priorytety, nauka odmawiania, mniejsze ciśnienie na sukces. Uwierzenie w siebie. Wzięcie odpowiedzialności za własne wybory. To była długa droga ale absolutnie warto.

Gosia świetnych ludzi sprowadzasz i fajnie prowadzisz gości ! z tv nie pamiętamy Ciebie a tutaj robisz wiele dobrego

Dziękuję za ten wywiad. Cieszę się że nie mówi się tylko o depresji. Ja pierwszy epizod depresyjny miałam w 2014, od tego czasu to nawraca, na regularnej terapii (trzeci terapeuta) jestem od 2 lat. Dopiero pół roku temu, lekarz psychatra (trzeci u którego byłam na przeciagu tych lat lecząc się na depresję, prace z nim zaczęłam rok temu) zdiagnozował mi GAD - zespół leku uogólnionego. I okazało się że depresja jest skutkiem ubocznym tej choroby. To bardzo zmieniło perspektywe i dużo dzięki temu zrozumiałam. Uważam że za mało się mówi o GAD, myślę że sporo osób to ma i sobie nei zdaje z tego sprawy. Tylko ludzie to mylą z podejściem do życia, charakterem, czarnowidztwem, brakiem odwagi, niska samoocena. Ja cały czas czułam się źle i nie mogłam zrozumieć dlaczego ciągle tak bardzo wszystkiego się boję, a inni są tacy odważni. Dlaczego przestaje jeść i cała się trzęsę jak mam podjąć decyzjęzwiazana z praca. Dlaczego ciągle wszystko analizuje, kiedy dookoła ludzie mówią mi że mam po prostu wziąć się w garść, być odważna i ryzykować. Ja sobie całe życie odbierałam prawo do leku i przez to bałam się i frustrowalam jeszcze bardziej. A teraz rozumiem - ja nie muszę być taka hop do przodu jak inni i to nei dlatego że jestem zła, leniwa czy że nie umiem w życie, tylko to jest choroba. To jest zaburzenie które wpływa na moje życie i dopóki go nie zrozumiem i nie oswoję, to zawsze będę się czuła gorsza, będę męczyła się sama że sobą. I dopiero po tej diagnozie zaczęłam lepiej korzystać z terapii (właściwy nurt) i jak mam fazę wszechogarniającego leku i natrętnych myśli wiem że to po prostu choroba i łatwiej mi sobie z tym poradzić. Jak zdałam sobie z tego sprawę to jest mi łatwiej żyć. Np nie idę w ryzyko tylko dlatego że powinnam, bo inni są odważni i "trzeba wychodzić ze swojej strefy komfortu" - mnie ryzyko i niepewność, nadmiar bodźców po prostu zabija. Jak do tego dochodzi nadodpowiedzialność to idealny pracoholik gotowy. Jestem pewna że moja mama też ma GAD, tylko do tej pory nie zdawała sobie z tego sprawy.

Dziękuję! Cierpię na to samo... Ściskam serdecznie.

"Są chwile, gdy samotnie spadam w dół, to są dni kiedy nie mam sił, świat pęka w pół. Nikt nie wie kim jestem, dokąd idę..."

Cierpię na to samo, dziękuję za ten wywiad.... Myślę, że społeczeństwo nie jest świadome, że istnieje nerwica, ludzie nie wiedzą na czym ona polega (kiedyś powiedzialalam koleżance, że mam nerwice lękaową,a ona na to "ale przecież Ty nie jesteś nerwowa, co biegasz po domu i tłuczesz talerze?...."), dlatego postrzeganie nerwicowców jako wariatów jest takie powszechne chyba.... nie mówię, że każdy ma być wyspecjalizowany w dziedzinie psychiatrii, ale chociaż minimalna wiedza przydalaby się,nawet po to żeby kogoś nie kategoryzować na zasadzie" jakiekolwiek zaburzenie psychiczne =wariat ". Pozdrawiam wysokowrażliwców🤗

Jak ja to dobrze rozumiem 😥😥😥

Zaburzenia lękowe, lęk uogólniony to największe świństwo jakie może być. Naprawdę potrafią uprzykrzyć życie. Dziękuję za tą rozmowę

Super rozmowa 🙂 znam wszystko z autopsji i pozdrawiam lękowców 😄

nas "lękliwych" jest coraz więcej i cieszy mnie, że powoli się ujawniamy - sam jestem świeżo po wyznaniu swoich fobii

Dobrze ze mowicie o tej nerwicy lekowej....to pomaga ..dodaje odwagi ..odbudowuje WARTOSC..czlowieka

Trzeba bardzo uważać z alkoholem przy nerwicy. Niestety drink daje na chwilę luz a potem panika dowala podwójnie. Świetny jak zwykle i wspierający wywiad. Czekam na każde z wielką ciekawością. Dziękuję

Zmagam się z zaburzeniami lękowymi od wielu lat. Rozumiem. Wiem co czujesz. Tulę. Dasz radę.

Bardzo pomaga medytacja

Ja oprócz tych drgawek i kołatania serca miałam problem z oddychaniem. Musiałam oddychać na siłę, bo miałam uczucie, że jak odpuszczę to się uduszę. Też się nakręcam i rozdmuchuję sytuacje i w głowie układam najczarniejsze scenariusze. Boję się latania samolotem, bo już oczami wyobraźni widzę na tydzień przed lotem wszelkie możliwe katastrofy.

Bardzo duże brawo za takie programy. Jednak mam takie wrażenie, że "syty nigdy nie zrozumie głodnego". Większość zapozna się z tym "czymś", ale nigdy tego nie odczuje na sobie. Trochę to smutne , ale prawdziwe.

Bardzo Wam dziękuję za ten cykl, a przede wszystkim Tobie, Gosiu! Jeśli Wam zabraknie gości, to z chęcią podzielę się moimi doświadczeniami ;) Można powiedzieć, że wiele wątków się powtarza, ale wciąż dobrze się słucha osób z tymi samymi schorzeniami, bo każdy ma na nie inne spojrzenie. Z każdym odcinkiem uczę się czegoś nowego.

Wspaniale z Was dziewczyny ❤️ Dziękuje za szczerość ❤️

Dzięki ❤

Dziękuję za to

Jak zwykle, świetna rozmowa. Pani Karolino, gratuluję przyjaciółki!!! Uratowała panią z opresji.

Mowcie jeszcze . O sposobach radzenia z nerwicą lękowa

Dziękuję ✨💚🌱🌿

cudowna rozmowa...oglądam już 2 raz....Dziękuję wam

Słyszę..że powtarza się schemat .w PRZESZLOSCI.... dzieciństwo dziewczynka..która była dzielna ..pomagała.. wszystko miała znosić.. do tego empatyczna i miarka się przebrała...toksyczna sytuacja

Nerwica to nie "przyjaciółka" na całe życie tylko epizod w Naszym życiu. Jeśli zaakceptujemy i przyzwolimy sobie na wszystkie emocje, myśli, obawy i wszystkie somaty układ emocjonalny sie uspokoi i wszystko wróci do normy. Cierpliwośc, czas i nie szarpanie sie z nerwica to droga do życia wolnego od nerwicy

Dziękuję

Małgosia , No szczeka opada . Wyglądasz niesamowicie . Pozdrowka dla Ciebie i całej ekipy .

Jestem ogromnie wdzieczna, ze trafilam na ten kanal. Dzieki Pani pracy, Pani Malgorzato oraz obecnosci Pani gosci napewno wiele z nas czuje sie normalniej, w swoim /nienormalnym/ swiecie.

jakbym słyszała o sobie, jesteście wspaniałe, dobrze czuć się nie być w tym samym...

Kazdy niesie na plecach “worek”, do ktorego wrzuca zle emocje, przezycia, zawody, tragedie, choroby...ale worek to tylko worek-w koncu ci peknie.

To napięcie to jakby intensywne "motyle w brzuchu" i uczucie roztrzęsienia jak po potrójnej kawie.... Fizjologiczne, jakby ktoś podłączył kroplówkę z adrenaliną w najmniej oczekiwanej chwili. Skoki ciśnienia, zaciskanie się mięśni w ciele do bólu... Wiem o czym mowa :( Współczuję. Wsparcie innych osób jest w tym koszmarze bezcenne.

Jakie piękne nazwisko...Serafin .

"Nie wolno się bać, strach zabija duszę. Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie. Stawię mu czoło. Niech przejdzie po mnie i przeze mnie. A kiedy przejdzie, odwrócę oko swej jaźni na jego drogę. Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic. Jestem tylko ja. " Kiedy mnie dopada lęk, powtarzam sobie Litanię Bene Gesserit przeciw lękowi z "Diuny".

Bardzo ciekawy materiał :)

Wspaniałe treści -dziękuję, ale też muszę napisać, że pięknie wyglądacie i jesteście piękne na zewnątrz i wewnątrz.💚💚

Bardzo niesprawiedliwe jest to, ze jesli ktos ma chore serce czy watrobe to nikt mu nie odradza brania lekow. Ale jesli mozg choruje, to wtedy kazdy jest sceptyczny i krytyczny na sama wzmianke o psychiatrze. Otoczenie oczekuje, ze masz sobie poradzic samemu i ""wziac sie w garsc". Smutne i przerazajace, ze tak mysli wiekszosc polskiego spoleczenstwa.

Bardzo polecam wszystkim kanał Stowarzyszenie Zaburzonych PL :)

Wspaniały wywiad! Dziękuję za waszą odwagę w mówieniu o sprawach trudnych i dla wielu niezrozumiałych, z tego czasem wyrosnie wieksza wrażliwość i zrozumienie dla drugiego człowieka

Bardzo pomagają warsztaty pracy z ciałem metodą A. Lowena. Byłam, polecam braciom i siostrom w nerwicy :) Oczywiście to nie zastąpi porządnej psychoterapii i pogrzebania w dzieciństwie. Najlepiej równolegle to robić.

Gośka uwielbiam twoje wywiady! Bardzo mi pomagają, sama choruje na nerwice lękową i próbuję ją ogarnąć 😊

Dziękuję! Ja też mam NL.

Ale pięknie wyglądasz ❤️

Bardzo często..osoby lękowe są BARDZO inteligentne

Też się z tym zmagam

To wielkie szczęście mieć życzliwych ludzi wkoło siebie, do których można zadzwonić i „wyrzucić”z siebie, które rozumieją, ze musisz porozmawiać aby wyładować lęk. Moja nerwica lękowa zaczęła się od mało życzliwej osoby, która próbowała mnie ustawiać po kątach, później mąż, którego mało obchodziłam i tak potęgowało się moje złe samopoczucie. Przez lata z tym żyłam i chyba do końca będzie to wracać. Pomogło mi uświadomienie sobie, co się ze mną dzieje i „wzięcie się w garść” - tak, od tego trzeba zacząć. Mały kroczkami pomagałam sobie, przestałam linczować siebie za kolejne ataki paniki. Zerwałam kontakty z ludźmi, którzy mnie w te lęki wpędzili. Poszłam do psychologa, aby dostać zapewnienie, ze jednak wiem co się ze mną dzieje. Poznalam też w między czasie osobę, która mnie po prostu życzliwie wysłuchała - to drugie najbardziej mi pomogło. Podsumowując - życzliwi, kochający ludzie wokół nas pomogą wyjść z najgorszej tragedii.

jak bym słuchała swojej historii. Nie dopuszczałam myśli, żeby iść do psychiatry do czasu, kiedy przez tydzień nie zasnęłam nawet na godzinę. Brak snu nie równa się z niczym. To jest najgorsza tortura, nikomu nie życzę, byłam w innym świecie. Gdybym nie poszła po pomoc, z całą pewnością popełniłabym samobójstwo z braku snu.

Ma ktoś przy tym : silne zawroty głowy , wieczne zmęczenie i natłok mysli tyle ze cały dzień :/ uczucie otępienia itd itp???

Przy moich atakach paniki pomaga rozmowa ze samym sobą: Co czuje? Co mnie boli? Gdzie jestem? Co czuje moje ciało? Czy mam powód żeby tak się czuć? Czy coś się stało? Czy mogę się tak czuć? Czy ten lek jest mocny? Itd. analizuje całą sytuację i wiem, że to wszystko przejdzie szybciej. Im dłużej wchodziłam w te leki i ich się obawiałam, nie akceptowałam itd trwały częściej i dłużej. Przegadanie to moja wypracowana technika z terapeuta i mi pomaga. Lek zawsze przechodzi, ale nigdy się to nie skonczy. Najgorzej uspokoić się w towarzystwie. Dlatego bardzo długo cierpiałam na fobie społeczna. Ale ćwiczę siebie :) Trzeba zaakceptować swoje lęki i z nimi nauczyć się żyć.

Piękna, mądra,wrażliwa dziewczyna.

Wiem o czym mówisz, swego czasu przechodziłem takie ataki lękowe, ostatni atak miałem z pół roku temu, nie życzę tego nikomu. Nie jestem na lekach, nie byłem u specjalisty, niestety nigdy nie wiadomo kiedy znów uderzy

Warto ! Też mam nerwice lękową i ataki paniki.

Witaj w klubie ale uczę sie z tym zyc

Pani Małgorzato, bardzo miło zobaczyć i posłuchać. A jak zakład fryzjerski?

Znam temat, przerobiłam to samo. Polecam dobrych terapeutów ustawień systemowych- potrafią dotrzeć do przyczyny lęku i "go" pożegnać.

Karolina super dziewczyna

Jak ja cię rozumiem

Nie wiem, czy to każdemu pomoże, ale mnie pomaga praca z wewnętrznym dzieckiem, namierzanie triggerów, uświadamianie praźródła problemu. Opiekowanie się swoim dzieckiem z czasu każdej kolejnej traumy naprawiło mi całą mnie.

Też mam nerwicę lękową. Problemów tak wiele że czasu brak aby to omówić:(

podobno dobre : olejek CBD ,+ Magmisie

Włos się jeży na głowie, słuchając opowieści tej pani o swoich doświadczeniach. Przykro mi, że takie rzeczy się dzieją na tym świecie i sieją spustoszenie w psychice niewinnych osób

👏👏👏👍✌️

Kurde Podobają mi się takie crossy prowadzących...😁

Strach i lęk to dwie różne rzeczy. W zaburzeniach lękowych walczy się z lekiem czyli czymś "nierepalnym" a strach to uzasadniona obawa, gdy np goni nas pies a my uciekamy i czujemy strach, że pies nas ugryzie.

ja, Rogólski, przez Ó zamknięte :)

Ja tez mam leki.

Karolino bezL😉jesteś fajna osoba👍

mialam przez ponad rok czasu ataki paniki co 15-30 minut, moj mozg tak sie przyzwyczail do tego, ze normalne samopoczucie stalo sie wyzwalaczem kolejnego ataku. nie boje sie wlasnej smierci, jest mi juz wszystko jedno. zyc mi sie tez nie chce.

Z tego wywiadu wnioskuję,że należy unikać sytuacji,które wywołują lęki.Bohaterka wyraźnie wskazała,co w jej życiu zdarzyło się,że wpadła w taki stan lękowy.Myślę też,że w niektórych miejscach też czyhają niebezpieczeństwa na młode i ładne kobiety i tam najlepiej albo uważać,albo nie chodzić.Ostrożność i mądre zachowania,to większa szansa na zdrowie i spokój🕊️💟

Czy nerwica lękowa to ciągły lęk przed każdym wyjściem z domu a jak już muszę wyjść to mam obawy że moi wrogowie mnie zobaczą czy ja ich,że ludzie i nic też wiedzą że leczę się psychiatrycznie i śmieją się że mnie obgadują podsłuchują śledzą itp?oraz że to uczucie nadal że świat jest dziwny,podejrzany,ludzie też?

Mam nerwice wegetatywna uczucie paniki jest syraszne pomaga pramolan dobry lek nerwica sama sie zmniejszy pod warunkiem ze komfort zycia bedzie jak najwyzszy

Ja w czasie ataku stosuje metodę dodawania lub odejmowania liczb .tak mnie to absorbuje że atak mija....trzeba znaleść własny sposób.

Zwolnienie na problemy psychiczne jest odrazu komentarz ze robić mu się nie chce a od psychiatry najłatwiej zwolnienie zdobyć🙈Masakr to jest 😔

Też mam takie ataki paniki ,nie radze sobie z silnymi emocjami ...Też czesto czuje takie silne emocje wewnetrzne ...Coś złego sie dzieje ja zaraz czarny scenaruszzz ...

He czy swiat bedzie ocenial, czy bedzie mądre czy głupie, też tak mam

Matko swieta..to z tymi lekami tez eksperymenta

Alkohol tylko wzmaga stany lękowe, po imprezie to normalne ze wzmagały się objawy . Ja polecam 100% abstynencje :)

Mi się wydaje ze jestem przesladowany ,że mam powybijane dwa okna w domu ,ze mam wybita szbye w samochodzie i reflektor , a drugi ze jest zarysowany , że prawie podpalali mi dom itd duzo tego jest

Ogólnie to branie leków to droga w jedną stronę... Uśpi nerwice, potem znów przestanie i po jakimś czasie wróci. Nerwice trzeba zaakceptować i żyć z nią a nie wypierać ja lekami.

Brawo dla koleżanki która Cię uratowała. Masakryczne doświadczenie

a można mieć nerwicę lękową bez ataków paniki?

Mój tata płakał na „4 pancernych" a powtarzał mi że musze.byc twardy.

Przechodziłam to okropieństwo w drugiej połowie lat 1996. Szkoda, że o tej chorobie nic nie wiedziałam, wsparcie bliskich było różne, też nie mieli wiedzy. Jestem zaleczona, ale tabletki zawsze mam przy sobie ( na wszelki wypadek).

Ja nie mammaz tak silnych mapadow aczkolwiek ciągle towarzyszy mi lek jest to bardzo uciążliwe, mogłabym brać tabletki gdyby nie ich skutki uboczne , ja nie złoszczę się tylko łapie doła że zanim ją to przepracuje i jakoś uloze w głowie to już będę stara mam 48 lat i mega problem w relacjach z mężczyznami kiedy mam sobie życie ułożyć terapia potrwa zanim dobiorą leki potrwa , dobija mnie to 😭 życie mi ucieka i wszystkie porażki są spowodowane moimi problemami z psychika i sams soba

Byla mowa o dniu po imprezie i padlo "na kacu" - to alkohol jest ok przy tym schorzeniu ??

Życie duchowe, modlitwa, zaufanie do Pana Boga robią robotę:))

W DE L4 na ataki depresji i paniki przepisuje mi mój lekarz rodzinny i nie ma z tym żadnego problemu… poza tym na L4 dla pracodawcy nie ma numeru choroby wiec żadna HR Tante nie wie dlaczego ktoś siedzi w domu i nikt w firmie nie ma prawa tego zapytać.

Mam pytanie odnośnie mojego wyjazdu do szpitala psychiatrycznego dostanę tam okres I pytanie moje czy jeśli nie umyje rąk przed założeniem podpaski to znajdę w ciążę realne to jest?Bo tam toalety wspólne będą i się boję gdybym zapomniała umyć rąk

Jakaś grupa. wsparcia...ludzi..którzy niosą pewien schemat ..odziedziczony po rodach.. pewne skłonności.. nie ma ich winy.

Tak widze że na tym kanale sporo osób mówibże dużo pracują. A czy jest jakaś przypadłość psychiczna która powoduje niechęć do pracy?

To ze po traumatycznym wydarzeniu organizm zareagował panika i lekiem nie jest choroba psychiczna tylko naturalnym mechanizmem obronnym. Powrót do równowagi to czas i praca nad sobą. Ludzie z krajów nisko rozwiniętych wracają do zdrowia organicznie bez psychotropów. Myśle ze to jest kluczem sukcesu. Psychotropy nie leczą tylko łagodzą albo niwelują symptomy, po odstawieniu symptomy powracają. Co najważniejsze psychotropy uzależniają niektórzy lekarze o tym mówią jednak są oni kropla w morzu.

Ale nogi .

Dla mnie to jest w sumie bardzo abstrakcyjne być w stanie lękowym aż do tego stopnia. Obawa o dalsze życie w typowych sytuacjach, tak, zdarzają się. Strach przed czymś wyimaginowanym, jeszcze z trzydzieści lat temu, owszem. Ale z tym już sobie poradziłem. Ale lęki takie by odchodzić od zmysłów. Abstrakcja.

Z chęcią bym poznał taką kobietę z depresją, czy nerwicą lękową, tylko się trochę boję.

Obowiązkiem każdej kobiety jest poinformowanie o usiłowaniu gwałtu lub innej czynności. Policja może nie daje poczucia bezpieczeństwa(czy taka jest funkcja tego podmiotu to ciężko powiedzieć ), może nawet wzmaga w nas poczucie winy...ale takich spraw się nie zostawia bez reakcji.

A przed wojną można było iść do kościoła , albo powiesić w stodole...

Kościół uważa ze do terapeuty nie trzeb chodzić bo przecież jest spowiedź