Nanay Namanganning eng chekka, shimoliy hududi hisoblanadi. Viloyat markazi bilan qishloqni 60 kilometrlik masofa ajratib turadi. Qirg‘iziston bilan chegaradosh qishloqdagi 10 mahallada 30 mingdan ortiq aholi yashaydi.
“Nanay” atamasi haqidagi rivoyatlar esa qishloqning o‘zi kabi go‘zal. Aytishlaricha, qishloq endi paydo bo‘lgan yillari unga uzoq yurtdan mehmonlar kelibdi. Uy bekasi ular uchun tandirdan yangi non uzibdi. Mehmonlar uni maqtab-maqtab tanovul qilib, totli non ta’mining siri nimadaligini so‘rashibdi. Mezbon non qayroqi (lalmi) bug‘doy unidan tayyorlanganini aytibdi. Shunda mehmonlarning ulug‘i aksi ko‘rinadigan nonni o‘pib, peshonasiga surtib, “noni oy ekan” deya ta’rif beribdi.
Nanayga ko‘pchilik nafaqat bebaho tabiatidan bahra olish, balki mahalliy aholi “xamir” deb ataydigan taomdan totib ko‘rish uchun ham keladi. Bu taomni asli siz juda yaxshi bilasiz - boshqa hududlarda “beshbarmoq” yoki “shilpildoq” deb atashadi. Nanaydagi oshxonalarning aksariyati shu taomni tayyorlashga ixtisoslashgan.
Namanganga kelsangiz bu qishloqni aslo chetlab o‘tmang. Unga “turizm qishlog‘i” degan maxsus maqom ham berilgan. Aslida Nanay Namangandagi Chodak, Parda Tursun, G‘ova kabi sayyohlar shundoq ham doim talpinadigan go‘sha...