Ależ piękna rozmowa. Pani Magda niesamowicie inteligentna, elokwentna, pełna empatii. Głos wręcz kojący ❤️ Naprawdę wartościowy, mądry materiał, przyjemnie posłuchać i koniecznie polecić dalej.

Wspaniala rozmowa. Doceniam sposob w jaki Justyna przeprowadzila ten wywiad, dajac goscini przestrzen i mozliwosc wypowiedzi. Naprawde sluchalo sie z przyjemnoscia.Dziekuje.

Słucham wywiadu i aż żal, że takiej osoby nie poznalam do tej pory. Spokój, merytoryczność, wiedza, a z drugiej strony ciepło, otulająca postawa nie odbierająca nadziei. Zmienilam sporo w swoim życiu, nadal jestem w procesie , muszę sie mierzyć ze sobą, ze światem , ale podstawową sprawą jaka mnie ratuje , to traktowanie siebie z miłością i uważnością. Są potknięcia , są kryzysy, ale wybaczam sobie i wracam na ścieżkę. Wiedza o otylosci, wsparcie, ale tez i rozpoznanie swoich emocji stanowią w moim wypadku dźwignię. Dobra rozmowa, dziękuję za ten głos.

Jeszcze nigdy - słuchając jakiegokolwiek wywiadu, rozmowy - nie miałam tyle momentów, że brakowało mi tchu, ciarki prawie cały czas. Totalnie rezonuje z tym co Pani Magdalena mówi. Choruję na otyłość - dziś nie widać po mnie otyłości. Choruję na otyłość - i mówię w imieniu chorych publicznie o tej chorobie, o swojej historii. Może nie mam takiej skali - może nie czytam tysięcy wiadomości… ale dziesiątki już tak. Są tak samo przerażające jak te przedstawione przez Panią. Pani Magdaleno, dziękuję. Tak po prostu, dziekuje❤

Bardzo dziękuję za Waszą pracę. To niesamowite jak dużo wnoszą te rozmowy. A jeszcze do tego głos Pani Magdaleny i sposób w jaki się wysławia❤ aż szkoda że tak krótko, ale i za to jestem wdzięczny :))) Chlo pacjent :)

Bardzo dziękuję za ten wartościowy wywiad❤

bardzo madre sa te wywiady, dorastalam w paskudnej rodzinie, moj ojciec to taki ksiazkowy narcyz, zawsze batdzo brzydko mowil o ludziach, szczegolnie nie lubię " grubasow " w takiej paskudnej atmosferze dorastalam, takie Programm otwieraja oczy, naprawde, ja kiedys bylam mloda i czulam sie taka niesmiertelna, mylalam ze nigdy zaden problem mnie nie dotknie, a tu proszę po ciazach pojswila sie nadwaga z ktora walcze, mam dopiero 34 lata i dotchnal mnie dodatkowo inny Problem, zaczelam... lysiec... jestem w trakcie diagnozy, uzywam lekow, walcze o siebie.. ludzie nie oceniajmy, naprawde na wiele rzeczy w naszym zyciu nie mamy wplywu, czesto Problemen jest genetyka... albo jakies zdarzenia w przeszlosci, krore nas psychicznie doprowadzily do jakiegos stanu, moj ojciec bardzo mnie niszczyl jak bylam dzieckiem, nie radze aobie ze stressen, aktualnie mam go w zyciu tak duzo zw poniekad to on powoduje ze nie mam pod kontrola swojego ciala, diety... itd.

Dziękuję za tę rozmowę

Dziekuje za filmy, ten i kazdy z tej serii. Zachorowalam na otylosc w trakcie chorowania na depresje, gdzie z bardzo aktywnej osoby, trudno bylo mi wstac z lozka. Jak juz pozbieralam sie z depresji to po 2 latach obudzilam sie w innym ciele. Jeszcze nie umiem sobie z tym do konca radzic, jeszcze nie umiem isc do lekarza, boje sie oceny, sama nie do konca akceptuje to, co sie stalo. Ale Twoje materialy pomagaja mi byc w tej nowej dla mnie rzeczywistosci, zrozumiec, zaakceptowac, ale tez motywuja, ze mozna znalezc pomoc.

Ale ta pani ma ładny głos

Jestem w trakcie czytania książki. Naprawdę wciąga, a ostatnio coraz mniej książek mnie do siebie przekonuje. Pozdrowienia dla obu pań!

Dziękuję ❤ bardzo wartościowa rozmowa... Przyjemnie się słuchało również pod względem stylu prowadzenia tego wywiadu ❤❤❤

Dziękuję za ten pouczajacy wywiad. Miejmy nadzieję , że problem otyłości stanie się jak każda inna choroba, kierunkiem➡️ drogą do lekarza specjalisty otylosci.⌛

Brawo Magda !

Świetny wywiad, super merytoryczna rozmowa, pozdrawiam serdecznie

Popłakałam się .

Droga Pani, w latach dwutysięcznych wizyty szkolne u higienistki się nie zmieniły. Również jest się "badanym" grupowo.

Dziękuję ❤

W opisie odcinka jest link do listy lekarzy ptlo, czy Wam działa? Bo u mnie jest error404

👍

Sama nadwaga? Nie zgadzam się, samo miałom kilka kilo nadwagi, co było - ta-dam - efektem leczenia. Po zaleczeniu problem zniknął sam.

Tylko powiem...piekne, madre ,doswiadczone kobiety!!! Ja ,zawsze bylam w bardzo dobrej formie teraz przy heart failure tyje codziennie. No coz, bardzo niemile doswiadczenie!

Katować sie fitness treningami. Od kiedy ruch to kara? Przecież sama Pani kilka słów wczesniej mowiła o tym jakim wielkim odkryciem było to że ruch pozwala Pani kontrolować chorobę.

Bardzo potrzebna i merytoryczna rozmowa. Chciałbym zwrócić uwagę również na osoby, które chorują na otyłość, gdzie np. insulinooporność jest przyczyną a nie skutkiem. Tzn. choroba nie wynika z nieprawidłowej diety czy braku aktywności fizycznej. Co więcej otyłość pojawia się, mimo właściwej diety i ruchu. To jest dopiero walka, nikt nie wierzy, nawet lekarze. Ja jestem takim przypadkiem i najczęściej co słyszę: to niemożliwe! Frustracja level expert. I niestety walka z chorobą jest naprawdę trudna.

Mi odmówiono operacji ortopedycznej, musialam wydać 25 tys na operacje kolan.. . Przy czym ja wpływu na swoją chorobę nie miałam, otyli jednak mają.

Dziś jest MODNE leczenie otyłości OZEMPIKIEM...proszę poczytać o tym leku !!!😢 Dlaczego stosuje się go u osób NIE mających cukrzycy???

Pierwsza

Otylych ciagle przybywa. Problem polega na tym ze sa coraz bardziej roszczeniowi. Nawet dwoch miejsc w samolocie oczekuja

W latach 90 a nawet 2000 tez jeszcze zdarzalo takie bilansowanie dzieci u higienistki. Ja w latach 90 tak miałam. Klasa rozbierała się do majtek i podkoszulkow I szla do higienistki przez korytarzyk, gdzie nadal było dużo dzieci i tylko firanka, i wszyscy słyszeli wszystko. Ja usłyszałam, że będę gruba jak moja ciotka , bo taką miałam nadwagę (wtedy jeszcze nikt niespecjalnie diagnozowal choroby autoimmunologiczne u dzieci). Po tych słowach zaczęło się dokuczanie, kiedy dzieci dowiedziały się ze to "ta ciotka "-moja ciotka była druga najgrubsza kobietą na wsi. EDIT: Tak, nadwaga i otyłość "były w rodzinie", dopiero w latach 90. I 2000 dowiedzialam się, że ja sama chorowałam już jako dziecko na niedoczynność tarczycy, ale lekarze uwazali ze "dzieci coraz szybciej dojrzewaja", w wieku 16 lat miałam już zaawansowane Hashimoto, potem w dorosłym życiu przeszłam prawdziwy rollercoaster hormonalny i wagowy od niedowagi po otyłość i tak ciagle, hormony szalały, dopiero sie uspokajaja, ale za to ja znowu jestem otyła (na diecie i pod okiem endokrynologa, diabetologa, dietetyka i ginekologa). Generalnie ostatnibraz podejmuje się leczenia dzięki diecie, jeśli nie uda się, bez zastanowienia podejmę się zabiegowi operacji bariatrycznej. Mam już 36 lat i szkoda mi życia na kolejne kilogramy i wieczne porażki. Na razie idzie opornie i powoli bo chudnę tylko po 1-2 kg miesięcznie. Edit 2: "w rodzinie " cukrzyca i zaburzenia o podłoży autoimmunologicznym były ze strony rodziny taty, a że strony mamy cukrzyca- w tamtych latach niekeczone i zdiagnozowane na "ostatnie lata" moich ciotek i babek. Teraz jako już świadoma kobieta wszystkich sprzężeń nie decyduje się nawet na zostanie mama bo ani nie czuje potrzeby, ani nie chce fundować tego swoim potencjalnym dsieciom. Moje siostry, mniej obciążone ale rownie świadome mają podobne zdanie. W rodzinie były też problemy z zachodzeniem w ciążę i utrzymaniem ciąż, matki były "starymi matkami", nie było u nas ani babć ani matek w stosunkowo młodym wieku, większość ciąż to "wiejski cud" lub zaskoczenia. Lekarze mówią że to już problem rodzinny i będzie mial wpływ także na potencjalne dzieci. Edit 3 : ze strony ojca, wszystkie kobiety są grube- otyłe lub grube, jeśli trafia się szczuplejsze to nie jestvto "zdrowa szczuplosc" ale typowe skinny fat. Edit 4: nie byłam dzieckiem otyłym, ale nie byłam dzieckiem szczupłym. Byłam takim "cisteczkowym" dzieciakiem, byłam wczesniakiem z niedowaga, do klasy 1-3 bylo ok ale w 4-6 było widać że coś zaczyna się dziać... W szkole były Grubsze dzieci niz ja, takie typowo otyłe, co w tamtych czasach było rzadkim widokiem, ale ja też byłam okrąglejsza... W 4 czy 5 klasie dostawałam już biust i wstydziłam się basenu i wyjścia na plażę. Myślę że od 12-13 r.z. już nigdy nie poszłam ani na basem, ani na plaze. Tak wstydziłam się ciała i tego że staje się dorosłe. W szkole dostałam łatkę "grubej zdolnej kujonicy" oraz "grubej na bramce". Na wf byłam wybierana zawsze ostatnia, nauczyciele nie chcieli mnie na sks-ach ale ja uparcie na nie chodziłam i to zawdzięczam mamie że wrecz wywalczyła to żebym mogła na nie uczęszczać bo mimo wagi lubię sport choć nauczyciele ewidentnie nie byli zadowoleni bo przecież to mialy być zajęcia dla zdolnych sportowo a nie tłustych dzieciaków co ledwo biegają za piłka. Edit 5 : w liceum, w dobie modnej diety Duncana bilans był podobny, różnica była jedynie taka że oddzielnie bilans mieli chłopcy i oddzielnie dziewczyny... ale pamiętam jak pielęgniarka powiedziała że z takimi biodrami będę mogła robić dużo dzieci ale muszę się pilnować z jedzeniem i podsunęła mi owa dietę! Mi, dojrzewajacej 16 latce. Generalnie problemy i historie wielkiej wagi zawsze są fascynujące i tak od siebie różne... u mnie po krotce tak to wyglądało, ale tylkompo krotce bo tych zawirować było znacznie więcej. Niemniej historie z higienistka / pielegniarka w tle były upokarzające na każdym etapie szkoly.