یا رب تو مرا به روی لیلی هر لحظه بده زیاده میلی...

عشق لیلی (آذین)در دل و جان من است خاطرش آرامی راه من است گرچه چشمانم زرویش قاصر است لیکن او در چشم جان بین من است ....

درود بر شما حرف های تان را میپذیرم دقیق است❤❤

به چنگ اورده ام گیسوی معشوقی خیالی را خدا از ما نگیرد نعمت آشفته حالی را خدا را شکر امشب هم حریفی پیش رو دارم که با او میتوان نوشید ساغر های خالی را مرا در بر بگیر ای مهربان هرچند میدانم ندارم طاقت آغوش یک دریا زلالی را

شما واقعا بی نظیری

🌹🌹❤❤

تشکر…❤

احسنت

ممنون

پاينده باشید ❤

این عبوری دوگانه و پیوندی یگانه است، هرگز کسی نخواهد دانست این ریسمان تا چه حد محکم و ناگسستنی است... ممنون استاد 👌🏻🙏

بهترین چیز رسیدن به نگاهی است که از حادثه عشق تر است

یاد باد آن صحبتِ شب‌ها که با نوشین لبان بحثِ سِرِّ عشق و ذکرِ حلقهٔ عُشّاق بود ❤❤❤❤

سیزدهمین لایک بودم ❤

مهربان چی بگیم هر آنچه را ما توانایی گفتنش رو در قالب کلمات نداریم و یا یک چیزی هست که هست و می‌دونیم اینجوره ولی خوابه انگار شما اون رو بیدارش میکنید با حرفاتون بیدار بیدارش میکنید با عشق به شما استاد مهربان

درود بر شما ،مثل همیشه عالی استاد.

سپاس🌹🌹🌹

اونجایی که چاییتون سرد شد تمام ماجراست......

درودآقای رضا ،ممنون از مطالب مفیدتون. دقیقن درست بیان نمودید.

از کجا دونستین همچین موضوعی توی دلم هست مرسی بابت توضیحاتتون❤

درود برتراند راسل می فرماید اگر انسانها قدرت جادویی فکر خوانی یکدیگر را داشتند نخستین چیزی که از بین میرفت عشق بود استاد من هم صد درصد موافقم با نظر ایشون به نظر منم عشق به حیوان مثلا مثله سگ خوبه چون به ادم خیانت نمی کنند ادما تو زرد از اب در میاند تازه هر چقدر محبت کنی تازه بدتره عشق به طبیعت خوبه ممنون

این موضوع خیلی جای صحبت داره ، وقتی شما عشق رو تجربه می کنی حتی خیلی نمی تونی در موردش صحبت کنی ، اون بزرگ کردن معشوق هم نیست که به اون حالت می رسی و وقتی کسی به عشق خداوند وصل می شه نمی ره یه گوشه بشینه شعر بگه اون تو هر کاری که هست دست خدا می شه روی زمین ، امیدوارم کسی که در طلب عشق هست هر دو رو تجربه کنه ، در واقع هر دو‌ یک حالت هستن ولی ….

درود. خیلی جالب بود استاد خصوصا این نوع نگاه یکپارچه و کلی نگری که ذکر کردین ولی من هم هنوز عشق رو درک نکردم شاید و این چیزی که خیلی وقتها درمورد عشق شما میگید ، هرچند می‌دونم یک چیزهایی هست که برخی مانند شما یا دوستان دیگر اون رو تجربه میکنن و حتما نسبت به اون ادارک میتونن توضیحاتی بدن ولی حقیقتا همین عشق نمی‌دونم درون من هست یا مرده یا حتی مطمئن نیستم هنوز که تنها انگیزه و سوخت برای حرکت کردن هستش (عشق می‌تونه محرک خیلی قوی باشه ولی نمی‌دونم تنها چیز هست یا چیزهای دیگری هم هست) و سوال بنده این هست که اگر عشق رو بگیریم از کسی چه چیزی باقی میمونه ؟ بدون عشق چطور میشه به جهان نگاه کرد؟