Sevgili üstadım iyi yayınlar diliyorum. Sanıyorum insan olma yolculuğunda yine, insan ürünlerinin çevreleyip hasır altı ettiği her ne kadar yüz çevirsekte derinlerden haykıran çığlığıyla irkilmekten başka şansımzın da olmadığı, yaşama dair en çetrefilli konuları ayak seslerimizin gürültüsüne rağmen sükunet ve sakinliğin derinliği içerisinde ele alıp bizlere de bir nebze tefekkür alanı yarattığınız için şahsım adına çok teşekkür ediyorum. Öyle sanıyorum ki insanın özgürlük kavramıyla teması, varlığın ağırlığı karşısında ki dehşet aynı zamanda yokluğunda silikligi karşısında ki bilinmezlik kadar kabul ve reddedis sarmalında salınıp durmakta . Özgürlük denilen şey içsel dürtülerin sınır tanımaz nobranligina kapı aralamak mi? yoksa yıkıcı sinir tanimazlarin kusaticiligina kırmızı çizgi çekme hakkı mi? Diğer taraftan insanın arzu ve istekleri arasında kendi tercihleri bağlaminda seçim hakkına sahip olması mi? yoksa kendisinin dahi hakkında fikir sahibi olmadığı deterministik bir tasarımın "öz"de kendisine ait olup olmadığını farketme yolculuğu mu? sanırım cevabı kadar cevap arayışından vazgeçişte bir o kadar zor olacak. İnsanın tanimlayamadigi ve dile dökemedigi her şey travmatik boşluklar yaratır. Modern insanın kavramlara ilişkin yaşadığı eksen kaymalari, zaten parçalanmış benligine aceleci ve büyük oranda dürtüsel yamalar dikmesiyle sonuçlandı. Bu hırpalanmış kavramlardan biride özgürlük meselesi. Acaba popüler kültür de hazların kullanışlı bir neferi haline getirilmiş özgürlük kavramının, esasen kalabalıklarin ve tarifi yapılmış yolların, korunaklı, uyuşturucu sıcaklıgindan çıkarıp sorumluluğun kaygının mücadele ve şuurun buz gibi griligiyle yüzleşme ve buna rağmen kılavuzsuz seçimin belirsizliğine gönüllü bir kucak açma eylemi olduğunu bütün çıplaklığıyla farkettigimiz zaman " özgürlük" ısrarımiz aynı yüreklilik ve erdemle devam edecek mi ? İnanıyorum devam edecek.. zihninize sağlık, muhabbetle..

Güzel bir konuşma daha, teşekkürler. Kendimize dönüp neyi istediğimizi, neyin doğruluğuna inandığımızı keşfedip hayatımızı bunların eşlik ettiği kararlar ile yönlendirdiğimiz ve bu kararların sorumluluklarını göğüsleyebildiğimiz ölçüde mutlu ve özgür olacağımızı söylediniz eğer yanlış anladığım bir nokta yoksa. Bunun bizi mutluluğa götüreceği konusunda size ktılıyorum. İnsan, başkalarını ve geçmişini suçladığı müddetçe mutsuz; “Ben böylesini doğru buldum ve bu kararı bu yüzden verdim” diyebildiği kadar da mutlu olacaktır diye düşünüyorum. Ama özgürlük konusunda çok kesin şeyler söylemem mümkün değil. İstediğimizi yapmakta özgür olsak da neyi istediğimizde özgür değiliz diye düşünüyorum. Neyi istediğimizi belirleyen etkenler çocukluktan gelen ilkeler olabileceği gibi günün şartları da olabiliyor. İsteklerimizi nedensellik eşliğinde şekillendiren bu kadar etken varken, neyi istediğimizi veya neyi doğru bulduğumuzu keşfederek; yani kendimizi tanıyarak vereceğimiz kararlar bizi ne kadar özgür kılar? Determinizm, hür iradeyi boyunduruğu altına alabilir mi, yoksa bu kavramlar aslında göründüğü kadar da zıt değil midir? Görüşlerinizi merak ediyorum. Bu arada videoda bahsettiğiniz “Düşüncelerini ifade etme hakkını ölümüne savunurum” aforizması genellikle Voltaire’e atfedilir fakat kendisinin biyografisini kaleme alan Evelyn Beatrice Hall tarafından, Voltaire’in düşüncelerini özetlemek için yazılmış bir ifade olduğu söylenir. İyi günler dilerim

üstat, bir kaç videoda tesadüf ettim. bu söz Voltaire ait 'Fikrinizi paylaşmıyorum ama onu ifade etme hakkınız için ölmeye hazırım'. İsveçin büyük gazetelerinin birinin mottosudur ve bunu basın ve yayın özgürlüğü için kullanır. selamlar

Guzel bi konu, özgür irade ile islamda kaza kader ilişkisi nasıl acaba

Güzellikler üzerinize olsun selamlar. Düşüncelerinizi dinlerken bir soru aklıma geldi.Özgür irade yoktur derken aslında kullanmak çok zordur eğitimin aile yapın sosyal çevre gibi etmenler zorlar ama istersen kullanabilirsin mi yoksa tamamen mi yoktur mu ? Asıl sorun suç ne olucak.Yani Özgür irade yoksa kötülük ve suça nasıl bakılmalı aynı zamanda iyiliğe? Esenlikle kalın …

ÖZGÜR QADIN..VƏ ƏRKANI GİZLƏNMİŞ OĞRU........YAĞMUR YAĞIRDI...KÜCÜK DAXMAMIZ VARDI..ÇOÇUĞUMLA KİTABLARIMIZI . YAĞMUR İSLATMASIN DEYƏ..ƏPMƏK QAZANINA QOYURDUĞ..AĞZI KAPAĞLI OLDUĞU ÜCÜN KİTABLARI BİR TƏK ORDA KORUYA BİLƏRDİK...GEÇƏ YARISI İDİ..OĞLUM SÖYLƏDİ ANNƏ ANNƏ HƏ ÇANIM YAVRUM...HIRSIZ VAR..GÖLGƏSİ DÜŞDÜ...YIRTIĞ YERDƏN BAKDIM...HIRSIZ DAXMAYA...BİZE YAZIK YAZIK BAKARDI...SANKİ ONUN GÖZLƏRİNE BÜTÜN RAHMAT ENMİŞDİ...AÇƏBA İMKANIM OLSAYDI BUNLARA YARDIM EDƏRDİM KİBİ..O VARLI QONŞULARIMIZDAN HIRSIZLIĞ ETMEKDƏN GƏLİRDİ...BİZDƏN BAŞQA YOLA ATLAYIRDI...BİR XAYLAX ONUN GÖZÜNƏ BAKDIM...QAPINI ACIB..EYYY KİMSEN...? O QACDI..ARAMIZ MESAFƏLİ OLDUĞU ÜCÜN..ARDINAN KONŞUMAĞA BAŞLADIM...YARADAN SENİ..REHMETLƏ BU GÜN MÜÇDELƏDİ...ETME İNSANLARI KORKUTMA...O QACIRDI..UZAKLAŞDI. VE BANA SƏSLƏNDİ..SEN NE QEDER..MERDSƏN..QOCAXSAN...BU ÖZGÜR GÜVƏN BANA RABBİM TƏRƏFDƏN O QEDER FAZLA VERİLMİŞKİ...ONU HALADA VAR OLMASINA DUA EDEREM...BURDAN ANLAYIŞLI..HIRZIZLARA TƏŞƏKKÜR EDEREM...ETMEYİN..BAŞQALAŞIB..YOLUNUZU AZMAYIN...

Kızcagız ne demek?