Jak miałem około 10 lat to z kolegą wzięliśmy parasol i zeskoczyliśmy z piętra stodoły (wysokość około 5-6 metrów), oczywiście parasol złożył się w drugą stronę (stelaż nie wytrzymał). Upadek był dosyć bolesny, kolega złamał sobie rękę, ale się nie poddaliśmy. Kiedy zdjął gips to wzięliśmy drewniane deszczułki i wzmocniliśmy stelaż od środka. Po paru próbach z mniejszych wysokości skoczyliśmy znowu i, przy odpowiedniej technice trzymania tego "spadochronu", parasol hamował na tyle że bez większych uszkodzeń części ciała, poza paroma siniakami, dało się wylądować. Rodzice nigdy się nie dowiedzieli, ale nie próbujcie tego w domu. XD

to niezłe zabawy kreatywne.U nas szczytem kreatywności było rzucanie cegły do góry liczenie do pięciu i uciekanie...

Każdy powinien mieć takiego ojca który przekazuje ciekawość świata

Myślę, że warto wspomnieć, że Temple Grandin to osoba z autyzmem, która dzięki ciężkiej pracy matki i mądrym nauczycielom i terapeutom, była w stanie przezwyciężyć swoje ograniczenia i nauczyć się funkcjonować w świecie tak dobrze, że została uznanym naukowcem. Gorąco polecam jej książkę "Byłam dzieckiem autystycznym" - daje ona unikalny wgląd w psychikę autysty, pomaga zrozumieć tych ludzi, ich potrzeby, ograniczenia, atuty (bo takie też są). Jest też niezwykłą kroniką walki o przystosowanie do życia w społeczeństwie osoby, która wydawała się bez szans na takie przystosowanie. Czyta się tę książkę z opadniętą szczęką i wybałuszonymi oczami.

Na planecie na której mieszka scifun jak mija jedna godzina to na ziemi mija rok i dwa miesiące,dlatego te filmy pojawiają się tak rzadko

Jak to największa blizna? To ta w miejscu, w które Reptalianie wszczepili Ci czip kontrolujący Twój umysł, nie jest większa?

Też robiłem spadochron z chusteczki :) przywiazywalem go do żołnierzyka :)

Chusteczka to pikuś-po jakimś czasie zdobyliśmy starą połamaną parasolkę. Czasza jak talala, ciężarki o wiele większe (misiu, lalka) a i czasy opadania z okna na czwartym piętrze były zacne! W trzeciej klasie dorwaliśmy się do studni abisyńskiej na tyłach mojej szkoły. Oglądając z góry mechanizm kolega niechcący (albo chcący...) zrzucił mi na łeb pokrywę tej kolumny. Krew lała się strumieniami, ja za bardzo nie wiedziałem co się stało a kolega stał i płakał. Potem zjeb od nauczycielki, wizyta w szpitalu i blizna na łepetynie choć minęło 30 lat... Puszczając z bratem z balkonu(sic!) bączki z nakrętek od wódki wypełnione mieszanką saletry potasowej i cukru pudru poparzyłem sobie rękę-cały strumień gazów i saletrzano-cukrowych "fluków" poszedł na moją dłoń. Tego bólu do śmierci nie zapomnę. Spałem na brzuchu mocząc łapę w misce z zimną wodą stojącą pod łóżkiem bo nie dało rady inaczej tak piekło i bolało...Nikomu jakoś do głowy nie przyszło, że taki bączek może wpaść przez otwarte okno do sąsiada i podpalić chałupę... Takich historii przeżyłem setki. Czasem z kumplami dziwimy się, że nikt nie zginął, nikt oczu nie stracił ani palców. Będzie co opowiadać wnukom...

SciFun, możesz zrobić film o Złotej Liczbie Fibonacciego i tych spiralach bo to bardzo ciekawy temat

Zabawa w lekarza (naukowca) z koleżanką :v

Z cyklu: co mnie w dzieciństwie skrzywiło- biologia. Mama w latach osiemdziesiątych, gdy na baczność przechodziłam pod stołem- miała sklep zoologiczny. Hodowałam rybki, chomiki, papugi, bawiłam się z traszkami, żółwiami i rakami. Niańczyłam myszy. Karmilam przynoszone do sklepu jeże, które nie załapały się na sen zimowy. Mnożyłam patyczaki. A potem weszłam w cichy układ z panią od bioli, która na ferie pożyczala mi mikroskop ze skrzynkami preparatów. Później trochę mi odpaliło w stronę geologii. Zawsze, ale to bez względu na godzinę- oglądałam zaćmienia księżyca (ba, nie usunęłam, dopóki nie powiedziałam Łysemu "dobranoc"...). Deszcze meteorów to zresztą coroczne święto do dzisiaj. Ale silniczki, trybiki, dźwignie i napędy na skręconą gumkę-recepturkę od Adama Słodowego też męczyłam. Uświadomiłes mi, że miałam zaj***te dzieciństwo ♥

to może taki bardziej zaawansowany pomysł, mianowicie raca dymna potrzebne są: -rolka po papierze toaletowym -taśma klejąca -cukier puder -sproszkowany wosk -saletra potasowa spód rolki po srajtaśmie obklejamy taśmą, wsypujemy wszystkie składniki i dokładnie mieszamy, po czym na samej górze obklejamy zostawiając niewielką dziurkę o średnicy pół centymetra podpalamy zapałkami, i odchodzimy na kilka metrów żeby po twarzy dymem nie dostać nie raz z kolegami uciekaliśmy w pobliski las bo przypadkowo ktoś zadzwonił że się pole jara

Jest to o tyle fascynujące, że autorka ma zaburzenia ze spektrum autyzmu i bardzo ciekawie postrzega wiele tematów. Zdziwiło mnie, że o tym nie wspomniałeś. Dobrze, że poruszasz takie kształcące tematy!

Zabawy naukowe z dzieciństwa: - ciecz nieniutonowska - robienie sztucznego śniegu z pieluch - rozgrzewanie do czerwoności wideł do kiełbasy, przy ognisku - palenie mrówek za pomocą szkła powiększającego - puszczanie kaczek - robienie spadochronu z reklamówek

Wyciąg z liści kapusty czerwonej - zalać w słoiku wrzątkiem pare liści uzyskamy w ten sposob po paru godzinach wywar - który idealnie reaguje na pH roztworów dodawanych. Rozlac do kilku szklanek, dodać kręcika, soku z cytryny itp. :) fajna zabawa dla młodych chemików.

Dość dawno temu jeszcze w szkole podstawowej polubiłem fizykę. Nie do końca rozumiałem dlaczego to lubię. Na pewno dzięki nauczycielom którzy tą wiedzą się dzielili. Chcę napisać że dzięki Tobie odżyły chociaż na chwilę te jakże dobre wspomnienia. Super za całokształt i zdrowia życzę 🦾

Więcej więcej więcej! Te odcinki o książkach są po prostu świetne. A propos gier edukacyjnych: polecam Gravitrax z Ravensburger.

Dobrze się ciebie słucha, w połączeniu z cichą muzyką w tle można ciebie słuchać do spania.

Podoba mi sie nowy kierunek kanału. Wybieranie, polecanie i opisywanie ksiazek. Bardzo ciekawa idea i oby dala rade kontynuowac.

Super że często wrzucasz filmy!!!

mam córke i obecnie szukam takich wideo, szukam i staram się przypomnieć co ja robiłem żeby ją zainteresować i pobudzić jej umysł do chęci poznawania a nie ślepego powielania tego co istnieje. Ja jakbyłem mały to robiliśmy ze znajomymi dźwigi, kawałki metalu/drewna/plastkich (w zależności od tego jakią miał wizję autor) coś do łączenia, całej konstrukcji, następnie podpięcie silniczka (wykręcaliśmy silniki elektryczne, szukaliśmy najmocniejszego) spięcie to z przełącznikami i zasilaniem i na końcu prezentacja który udźwignie najwięcej np młotek (spuszczanie z bloku wewnątrz klatki schodowej) . Później udoskonalanie projektu o przekładnie(koła zębate), więcej mocy(dwa silniki, mocniejsze silniczki), ostatecznym etapem u mnie był montaż dźwigu który nie był stale zamocowany a mógł się kręcić jak prawdziwy żuraw. Kolejną zabawą u mnie było tworzenie zabawek samemu (skała około 1:16 - samochód np 20 cm), robiłem jeepa z brytwanki , wycinałem sobie sam wcześniej przygotowane szablony na kartonie później w tej prytwance a później lutowałem lutownicą i cyną, blacha jest dość cienka więc mozna lepszymi nożyczkami przeciąć, oczywiście pocięte palce to standard. Później np w moim dostawczaku z metalu zrobiłęm wysuwane drzwi po boku tak jak w prawdziwych dostawczakach, swiatła, zawieszenie piórowe, skecane koła itd. Później interesowałem się mocniej elektroniką np tworzenie układów scalonych kwasem, jakieś podstawowe układy itd Ogólnie polecam takie zabawy, moja wyobraźnia była mocno pobudzona, bo z nieczego można było zrobić coś :) Dzięki za wideo

"Pukawki" z uciętego palca rękawiczki aptekarskiej (lub innej gumowej jak najbardziej wytrzymałej, który był łączony z szyjką butelki :D Amunicją oczywiście była jarzębina. Badaliśmy balistykę pocisków i ich oddziaływanie na cele, wszelkie cele :E

Kocham tą serię!

Świetna propozycja dla przyszłych i obecnych rodziców. Jak kiedyś dorobię się gówniaka to zamiast spędzać czas w galeriach będę starał się odkrywać świat z nim :)

a i w dzieciństwie nauczyłam się mnożyć przez 9 na palcach u rąk, to super metoda, stosuję ją do dziś!

Z takich zabaw/doświadczeń to: - strzelanie ze szklanych pojemniczków po farbkach z plastikową pokrywką przy pomocy proszku do pieczenia z wodą - katiusze, zawinieta, podpalona reklamówka (albo inny plastik, choć wtedy ciężko było o cokolwiek plastikowego) na patyku, płonący, spadający plastik wydawał taki dźwięk jak katiusze - no i oczywiście ludziki na spadochronie i zawody kto najfajniej będzie leciał I wiele, wiele innych.

Wreszcie jest film. Wreszcie jest co oglądać. Dzięki

Jak tak patrzę na komentarze, to się zastanawiam, czy tylko ja nie miałam za wielu takich zabaw. Całe dzieciństwo łaziłam i łapałam jaszczurki. W sumie to nadal to robię.

Znaki szczególne: kozacka blizna na dłoni 😉

fajny ten SciFun, tak nie za często wrzuca te filmy

Takich filmów to aż miło się słucha :-) Nawet jeśli ogląda się je któryś już raz Naprawdę kawał dobrej roboty, mimo że nie ma tu niewiadomo jakich fajerwerków. Są fajne kadry, dobra jakość audiowizualna, dobry głos lektora, wyszukany język, ciekawy sposób wypowiedzi i najwidoczniej tyle wystarcza :-)

Polecam papierowe RPG wiem że to mało naukowe ale naprawdę rozwija kreatywność.

Te, SkyFan, ile ci zapłacili za promowanie nauki i kreatywnego myślenia?

jak tak powspominam w co sie bawiłem jak byłem mały, jakie doświadczenia i eksperymenty robiliśmy, to nie wiem jakim cudem przeżyłem moje dzieciństwo... :))

Bardzo ciekawe te wszystkie rzeczy 👍

Chciałem zapytać czy istnieje szansa na uruchomienie patronite tak żeby można było wspierać kanał i jego twórcę??? Dzieki temu zapewne częstotliwość prokukcji znacznie by wzrosła i wszyscy tak bardzo stęsknieni za każdym nowym filmem na kanale mogli by wspierać jego rozwój. Pozdrawiam i dziękuję za kolejny świetny materiał

SciFun nagraj film o tym jak wysoko można budować Wieżowce :)

najlepsza zabawa to dmuchanie butelki z wodą. trzeba wziąć butelkę (najlepiej po napoju gazowanym, jest wytrzymalsza i bardziej elastyczna) zalać ją w 1/4 wodą, wywiercić dziurę w nakrętce, wsadzić końcówkę pompki/ kompresora, sprężarki w nakrętkę i dmuchać, wycelować w niebo i podziwiać jak wysoko lata.

Całkiem fajny ten kanał o książkach...

Ta blizna jest płaska!

chciałbym żeby mama mi to kupiła mimo że mam 24 lata

Nie wiedziałam, że Temple Grandin pisze takie książki. Dotychczas kojarzyłam ją tylko z literaturą dotyczącą autyzmu. Wielkie dzięki za ten film, z pewnością zajrzę do książki. :)

Książka jest o tyle ciekawa że autorka cierpi na autyzm. Jej historia życia była jedną z najlepszych ksiazek jakich przeczytałem. Polecam

Dawaj stary typ odcinków bo dawno nie było

Proca z odciętego gwintu butelki i palca gumowej rękawiczki połączone gumką recepturką. Naboje to głównie jarzębina. U was też się konstruowało tego typu bronie? PS Starsi koledzy zamiast palca rękawiczki używali kondomów i ich proce były dużo mocniejsze ;)

Świetna sprawa! 😉 pamietam jak lata temu załatwiłem swój pierwszy teleskop.. uczyłem się położeń planet na mapie nieba w programie Stellarium- (genialna sprawa)👌. Kiedy po niemałym wysiłku namierzyłem Saturna i wycelowałem w niego sprzęt, zobaczyłem go... uczucie nie do opisania. Spędziłem na dworze 7 bitych godzin.. to było fantastyczne. Dosłownie patrząc na tego odległego giganta , przeniosłem się w inny świat.. od tamtej pory w prawie każdą pogodną noc oglądam wspaniałości kosmosu. Bomba🌠Polecam z całego serca każdemu👍👍👍😃 dobrze, że wujek SciFun wspomina o takich rzeczach! Szacun👐🏻👍

Odcinek jak zwykle świetny

Zrobiłbyś jakiegoś streama typu Q&A? I od razu drugie pytanie - wiesz jak bardzo nam Ciebie brakuje?

Dobra scifun kiedy poważna analiza?

Kolejny fajny film z przekazaną wartością dodatnią -> łapa w górę.

To jest bardzo dobry materiał!

Zlituj się, chłopie!! Film wrzucasz, jak my w pracy jesteśmy?! I dobrze ;-)

SciFun Schrödingera - na youtubie jest, a tak to go nie ma

Adam Słodowy to legenda takich zabaw, choć projekty z jego książek, mimo że ładnie opisane, w większości nie działały poprawnie - podejrzewam, że to przez ich realizację dziecięcymi rękami ;p Saletra wymieszana z cukrem dawała sporo frajdy (termit dla dzieci xD). Najlepszy jednak był karbid (kiedyś używano go skoro na budowach do spawania gazowego z wykorzystaniem wytwornic acetylenowych) - odpowiednio spreparowana rura stalowa, mieszanina karbidu z wodą, zapałki i mieliśmy swoją rakietnicę! To były czasy...

Jest i on, przystojny o wspaniałym glosie

Masz w głosie taki entuzjazm, jakbyś był dzieckiem odkrywającym coś niesamowitego.

Dobrze powiedziałeś, dzisiaj trzeba mówić dzieciakom jak można się bawić, co budować, co nabroić itd. :-) komputery robią swoje. Ciekawość świata ma się w sobie, a nie,że ktoś musi podpowiadać... budowałem za dzieciaka domek na drzewie (zwichnięta ręka), budowałem lotnie (złamana noga), zabawy w chemika hehe, saletra, siarka, węgiel drzewny, petardy własnej roboty, budowa tratwy z butelek itd. nikt nigdy nic nie musiał proponować i podpowiadać, tylko była to ciekawość świata, podpatrzone w książkach, na ulicy, a teraz... zobaczy dzieciak to na YT i już jest zmęczony życiem, zero inicjatywy hehe.

Dzięki za polecenie książki Kosmiczne Zachwyty :)

Mam 7 letnią siostrzenice, normalnie nie wiem o czym rozmawiać z dziećmi kiedy spędzam z nimi czas ale po tym filmie rozwale system ołówkiem dźwignią. Więcej segmentu astro bo też lubie! Dzięki za zajawke na zainteresowanie "młodej" czymś innym niż kreskówki w TV :) łapka w górę obowiązkowo :)

1:08 zmemił

Kiedy płaska ziemia cz.6 ? XD

Właśnie czytam Kosmiczne Zachwyty. Świetna lektura, dzięki :)

Jak w 5 minut przemycić więcej wartościowej treści niż ogromna część jutuba przez rok. Jesteśmy jakoś w podobnym wieku (tak na oko, a może jestem starszy, nieistotne) a zawsze oglądam Twoje filmy z pasją pięciolatka 😁 bije od Ciebie ogromna charyzma i bardzo przyjemnie się to po prostu ogląda i słucha. A i tego- witam w gronie brodaczy 😉

Może jakieś "poważne analizy"? :D

Łódka z papieru i napęd z płynu do naczyń.

JEJ W KOŃCU :D Łapka w górę i oglądamy :D

SciFun ziomuś dobrze, że wróciłeś!! :) szkoda, że Tuberaiders już nie istnieje :(

Dla mnie świetną zabawą było oglądanie Twojej serii o płaskiej Ziemi. Czy doczekamy się szóstej części?

ja tam zamiast śrubki do chusteczki montowałem żołnierzyki

nareszcie sié doczekałem😊odcinek rewelacyjny. pozdrawiam miłośników nauki.

Fajne te twoje filmy kurcze, dzięki.

Ten film ma najmniej wyświetleń na całym kanale...

Najfajniejsze są eksperymenty ze zgniecionymi puszkami i pękającymi parówkami. Dzięki nim każde dziecko może zostać ekspertem od badania przyczyn katastrof lotniczych.

Lubię tę serię.

Kurcze, jakbym mógł to naklikałbym więcej łapek w górę.... rewelacja

Sądząc po Twoim wzroku i powolnej przemianie w Mądrego Żula masz dość Jutuba i życia?

Z tym Saturnem to fake na jutube mówili, że kosmos nie istnieje :)

Zajebista ksiazka.

Totalnie polecam film z TEDa "5 niebezpiecznych rzeczy, które powinieneś zrobić ze swoim dzieckiem" czy coś podobnego. Jest to część książki, która zawiera dużo więcej takich rzeczy. Znajdziesz tam inspiracje i eksperymenty do zrobienia z dziećmi :)

Jestem tu po to zeby miec duzo lapek bo mam lekcje ale potem obejze

Sajfan jak zawsze sztos :)))

jak to jest że oglądam twoje filmy po 50 razy a nadal mnie ciekawią?

W końcu odcinki w jakimś normalnym odstępie czasowym.

prosto zwięźle i na temat

Za dziecka dorwałem "encyklopedia odkryć i wynalazków" z roku 1979 Pierwsza otwarta strona, litera "P" P...P...P..PROOCH CZARNY! O mało z dymem nie puściłem całego bloku Potem już było tylko coraz ciekawiej!

Moja nauczycielka puszta twoje filmy na lekcji i poleca oglądać cie.

Zabawa przez doświadczenia. Tak się zaczyna nauka 😍

Drogi Scifunie, proszę o więcej filmików, gdzie polecasz książki i testujesz zabawki naukowe, ponieważ są one naprawdę ciekawe :) Jeśli mógłbym coś polecić, to polecam "Żuk w pudełku i 99 innych eksperymentów myślowych" - bardzo fajna gimnastyka dla umysłu !!!

Ale szybko! Spodziewałem się filmu za jakiś miesiąc albo dwa

Wiem, ze komentarz w temacie ale nie wiem czy to broda, czy inna fryzura ale dzisiaj dostrzegłam jakim Ty jestes przystojnym facetem SciFun. Pozdrawiam!

Za łebka moje zabawy były różne różniste. Pierwszy komputer dostałem "dopiero" w wieku 9 lat zatem poprzednie lata minęły na budowaniu autostrad, infrastruktury między pokojami które z bratem nazwaliśmy od miast polskich, budowaniu samolotów z klocków, kościołów, mechanizmów jak np drzwi z zatrzaskiem samoczynnym który otwierało się klockowym kluczem. Najśmieszniejsze w tym było to że klocków starczyło jedynie na grube i zaawansowane mechanizmy zamka i drzwi, zaś ścian domu do którego prowadziły te drzwi praktycznie... nie było. Do kopiowania dokumentacji medycznych i technicznych np gdy bawiliśmy się w lekarza miśków używaliśmy początkowo "ksera słonecznego" czyli stawianiu jednej kartki na drugiej na oknie i odrysowywaniu tego co prześwituje. Jednak było to nie wygodne a potrzeba matką wynalazku nawet jak się ma 6 lat. Kolejna wersja to ksero techniczne czyli innymi słowy nasmarowana pastelem z jednej strony kartka którą potem wkładało się między czystą stronę i oryginał. Po oryginale pisało się wypisanym długopisem a od spodu pojawiała się kopia. Jak się później okazało niezależnie od innych ośrodków badawczych xD wynalazłem kalkę. Nie miałem jeszcze dostępu do internetów ani komputera więc skąd miałem wiedzieć? 🤣 PS. Jakiś czas temu znalazłem szczelnie zamkniętą paczkę z napisem "SUROWCE WTÓRNE. Data zbioru 20.04.2005" W środku były jakieś ścinki z papierów kolorowych o różnej gramaturze i grubości xD

Ksiazka mojego dziecinstwa: "Przez zabwe do nauki", aut. Hans Jurgen Press. Mnostwo swietnych eksperymentow i dobre opisy zjawisk... a przynajmniej tak ja zapamietalem :D

Wyobraźnia to POTĘGA ! :)

Można wejść na drzewo i skoczyć. TAK DZIAŁA GRAWITACJA

No to widzimy sie za rok

Nie wiem jak tj w Polsce ale osobiście to co powiedziałeś o śrubkach i chusteczkach można spotkać w centrum naukowym "we the curious" w Bristolu. Świetna sprawa

Ja wyjeżdżałem praktycznie co weekend do babci na wieś, gdzie w letnie/jesienne dni razem z kuzynem wstawaliśmy o 3 rano, żeby nie budzić dziadków i szliśmy budować bunkry w sianie. Były to wykopane jamy, czy kapsuły zakopane pod snopkami siana, często dobrych kilka metrów pod powierzchnią. Z czasem mieliśmy to tak opanowane, że łączyliśmy nasze "bazy" tunelami w sianie. To może brzmieć prosto, ale zazdroszczę sobie, że miałem tak wybitnie udane dzieciństwo.

SciFun. Robisz swoje filmy od lat. Widać już na twoje twarzy starość. Szanuję za poświęcenie. Spójrz na swoje filmy sprzed ponad 5 lat, a się zdziwisz.

Bardzo fajna była seria: Między zabawą, a chemią/fizyką. Część eksperymentów było można spokojnie wykonać w domu, szczególnie te z fizyki :).

nie bawie się raczej w takie rzeczy, z czego dumny nie jestem, ale do ostatniej takiej zabawy zainspirował mnie właśnie twój film o balonowych eksperymentach, i pokleiłem koła z balonów z siostrą pod które podstawiłem suszarke i efekt był niesamowity, zwłaszcza dla młodszej siostry