Pani Marto ❤ dziękuję ślicznie za Pani pracę ❤ poruszane tematy są niesamowicie potrzebne a ten o romantycznym podejściu do związku dwóch ludzi - och to jest jak podstawa do przesłuchania dla każdego, żeby otrząsnąć się z Hollywoodzkiego mirażu 😊

Jest mi smutno, Nawet źle, a jednak z przyjemnością patrzę jak konstruk się sypie po słowach tych i Twych 🌻 Pięknie dziękuję. Jak nic dołączyłem do klubu fanów „Marata mówi” 😉 O zmierzchu … mówi. Miej pyszne chwile. ☕️🌻

Miłość romantyczna ssie to piękne zdanie, które zapamiętam do końca życia! :D

Knajpa blyszczaca w dniu wyplaty

Ubawiłem się lepiej jak na kabarecie , jak zwykle wartościowo i humorystycznie , lubię wracać do tego odcinka :)

Niesamowite. Wreszcie sie o tym mówi, ze romantyzm ogolnie i romantyczny wzorzec miłości to jest cos niezwykle szkodliwego i glupiego.

Prawda jest taka, że ludzie nie potrafią kochać bezinteresownie. Miłość to jedno z większych kłamstw tego świata. Naturę interesuje tylko jedno 😊

Swietny odcinek. Bardzo smutne jest to, ze sa ludzie, ktorzy potrafia przejsc przez zycie szukajac takiej wlasnie milosci a wszystko inne jest niewystarczajace. Poznalam kiedys kobiete po 60-tce, ktora cale zycie byla sama bo szukala takiej milosci. Jej zycie wypelnione bylo ksiazkami I filmami. Bardzo smutna postac.

Ach, żeby tak za młodu dostać taką treść. Iluż to błędów człowiek może by jednak nie popełnił. Chociaż pewnie trzeba być w odpowiednim momencie życia, żeby móc te treści przyjąć. Bardzo ważne jest to mówienie o tym, że nad relacją trzeba pracować, że samo nic się nie robi. Że do porozumienia potrzeba komunikacji, rozmowy.

Dziękuje za poruszenie kolejnego ważnego tematu, się uśmiecham do siebie i z siebie 😊.Jestem wdzięczna bardzo za wszystkie dotychczasowe Zmierzchy😉Pozdrawiam serdecznie

piękne i mądre

Jeden z moich ulubionych odcinków. Marzy mi się, żebyś kiedyś rozwinęła wątek naszej rodzimej patogrobowej miłości romantycznej/seksu/wizji macierzyństwa z sezonu 4 i zrobiła z tego cały cykl 🎉 słuchałabym jak powalona

Dziekuje, Dałaś popalić ale to prawda, Milosc romantyczna 🧐za dużo chyba czytałam romantycznych książek 😘

Bardzo ciekawy odcinek :) Przypomniał mi się wykładowca z moich studiów, który mówił że listy i wiersze miłosne pisali arystokraci, bo oni mieli na to czas, podczas gdy chłopi po prostu zawierali związki małżeńskie, żeby łatwiej było żyć (żyli krótko, w biedzie i w trudnej sytuacji), nie mieli w ogóle czasu i głowy do tego żeby pisać jakieś romansidła do żony (oczywiście nie mieli też umiejętności, bo nie byli wykształceni). Zaskoczyło mnie to, bo to jest dokładnie to samo o czym Pani wspomina :)) pozdrawiam

Romansidła od zawsze mnie odrzucały.Ma,a miała stosy harleqiunów i do dziś żadnego nie przeczytałam.Oprócz zajrzenia z ciekawości-to mnie to odrzuciło.Do dziś to mam-ani w filmach ani w książkach.Moda lub konwencja na komedie romantyczne boli mnie,omijam szerokim łukiem. Fajny kolejny ''zmierzch''.Lubię nie mieć złudzeń i nie cierpię bullshitu :)

Ważny odcinek! Dziekuje🥰

Pani się myli i to dość konkretnie. Obojętnie jakbyśmy nie lubili miłości romantycznej, (tak jak np. pani), to jest ona najważniejszym etapem formowania związku. Dlaczego? Otóż bez tego stanu, człowiek absolutnie nie ma chęci poznania drugiej osoby, nie ma żadnej motywacji. Po prostu, nic tam się w nas nie uruchamia, nic w nas się nie rusza. Pierwsza, druga, trzecia randka, znajomość miesiącami, a potem frustracja, że w tym czasie mógłbym kogoś poznać innego, gdzie byłaby większa chemia i romantyczne uniesienie. Obojętnie jakbyśmy negowali tego rodzaju uczucia, bez "romantycznego uniesienia" nie będziemy mieli żadnej motywacji, aby być blisko tej osoby. Będzie ona po prostu kolejną osobą, może ciekawą, może ok dla nas, ale "jak się nic nie czuje", to na siłę się nic nie zbuduje. Pani trochę promuje tworzenie związków na siłę, a takie prowadzą do frustracji. Można się nieszczęśliwie zakochać, ale większym nieszczęściem jest się "nieszczęśliwie się NIE zakochać".

Dziękuję. Tego potrzebowałam. U mnie też jest dużo właśnie tego mitu romantycznej miłości

Ojej,ale to ciekawe ❤👏🏻

Jak byłem fanem romantycznego zakochania, tak całkowicie przekonała mnie Pani, że to dość zaślepiony stan i lepiej będzie jak zmieni się w miłość

Mega!

I tak uwielbiam miłość romantyczną!

Napiszę Ci tak Marta. Jestem od IT. Mam już całkiem niedaleko do emerytury . Więc coś tam w życiu przeżyłem. Ale tak jak Ty inżynieryjmie "rozpierniczasz" moje częste myśli na temat relacji, to jestem tylko gotów to skomentować. Jesteś GENIALNA.

Pani Marto, fantastyczny podcast 🌷🌷🌷. Jestem zachwycona....Znowu ☝. Zgadzam się z Panią na milion % ...... Mądrze wyłożony temat. Dziękuję serdecznie 💐....

SUPER!!!

Sukcesów 🍀 i Forsy 💶🥳.

O tym co pani mówi słyszałam na kursie przedmałżeńskim, miłość to nie pluszowy miś.

Postawiłem Cię na postumencie " inż.texnolog mojej duszy"

Świetny podcast. I zasadniczo zgodzilbym się ze wszystkimi tezami i podpunktami poruszanymi w owym podcascie. :-)

Dobre😁

Mitochlorianami XD

Uważam, że najwyższy czas skończyć z mitem "miłości" Romea i Julii. Żeby kogoś kochać, trzeba go znać; oni się wzajemnie w ogóle nie znali. To było zwykłe silne zauroczenie i zwykła żądza, oba te stany później podkręcane jeszcze przez świadomość, że tak właściwie to "powinni" się wzajemnie nienawidzić. Wzniosłe słowa, ślub, finałowe samobójstwo - a tak naprawdę chodziło wyłącznie o żądzę i o to, by zrobić na złość dorosłym.

A potrafiłaby Pani to samo, bez drwin? Taki challange 😊

dziękóweczka

Fajnie się tego słucha, ale czy szydera, kpina i sarkazmy nie zniechęci trochę tych szukających pomocy i nieotrzakanych z tymi środkami występu publicznego? Nie mówię o swoich uczuciach , bo lubię te środki pasjami, ale czy to jest skuteczne u tych wierzących w te mity? Takie to oceniające, a określenie: 'bzdury'wywoła zapewne u niektórych, a zwlaszcza u zakochanych nastolatków odrzucenie przekazu, bo jakże to? To te wszystkie filmy to nieprawda? No dobra, trochę namieszalem, ale to w zboznym celu, nieoficjalnie jestem czterema rękami za tak formą przekazu, po prostu uwielbiam. Ten tego. Trzymam Fifi za dalsze.

Miłość romantyczna to bardzo niebezpieczny (jeśli brany na serio) konstrukt kulturowy gloryfikujący, czy wręcz absolutyzujacy, przejściowy i - jak trafnie to Pani ujęła - mało optymalny fizjologicznie stan zakochania . W zalewie książkowych romansów, filmowych melodramatów, komedii romantycznych i innych love songów, ktore nam ten bzdurny koncept nieustannie ładują do głów, Pani głos jest bardzo potrzebny, choć obawiam się, że jest głosem wołającego na puszczy. 😜 Żeby wzmocnić przekaz, warto by było skonstruować i promować katalog dzieł, które ośmielają się podejmować próby rozmontowywania romantycznego mitu. Dwie pierwsze rzeczy, które przyszły mi do głowy, kiedy z wielką przyjemnością Pani słuchałam, to 1. film J.P . Hogana "Wesele Muriel", który na różnych filmowych stronach funkcjonuje jako komediodramat, ale ja roboczo nazywam go sobie komedią antyromantyczną 2. " Blue Valentine", który onego czasu straszliwie mną wstrząsnął, bo jak żaden mówi o zakochaniowych iluzjach, koluzjach i o tym, co się zza nich wyłania, gdy chemiczny czar pryska. Ciekawa jestem, czy Pani zna te filmy. Ewentualnie czy ma Pani swój osobisty indeks dzieł romantycznych inaczej🤓. Pozdrawiam najserdeczniej!

Przypuszczam, że Pan w średnim wieku który "wygrał konkurs" w chwili wykonywania rezonansu myślał o swojej kochance.

Nie no teraz to już w ogóle mam burdel głowie 🤪 To skąd wiedzieć, że to jest Ten człowiek?

Fakt! Nagadałaś się. Czasem zastanawiam się, czy kobiety robią przerwę w mówieniu- na oddychanie? Masz rację! Polacy to mistrzowie świata w tej dyscyplinie i chyba tylko Rosjanie mogą z nami konkurować.Dokładnie tak samo, jak w piciu wódki z gwinta. Najpierw my, a potem długo, długo nikt. Nie bez powodu wspomniałem o wódce i o Rosjanach. Pamiętasz ,,Sylwetki X tej muzy''? A pamiętasz temat muzyczny? To ,,Warsaw concerto''- jeden z niewielu utworów znanych na całym świecie. Paradoksalnie- inspirowany Rachmaninowem! Co może napisać o romantycznej miłości syn kobiety urodzonej jeszcze na Kresach? Ten kresowy Romantyzm jest 100%- towym ekstraktem ,,zwykłego'', polskiego romantyzmu, jak spirytus (sic) w stosunku do wódki. Tak byłem wychowywany od dziecka, taką odebrałem edukację, tak mnie ukształtowano, że nadal wśród moich znajomych i kolegów taka opinia o mnie jest aktualną. Romantyk aż do bólu. Od zawsze- czyli od chwili, gdy odkryłem istnienie dziewczynek, a potem kobiet- marzyłem nie o tym, by być kochanym- lecz o tym by kochać. Marzyłem o tym, bym tak bardzo tęsknił, żeby fizycznie tą tęsknotę odczuwać. Edukacja wbiła we mnie wzorce idealne, nie z tego świata. Nawet w tak drugorzędnej literaturze, jak kryminały, gdy Joe Alex mówi do swojego przyjaciela tuż po tym, jak rozstał się ze swoją przyjaciółką: - Jest mi przykro dlatego, że nie jest mi przykro. A powinno być przykro. Masz rację także w tym, gdy mówisz o pierwszym okresie znajomości. Moja dużo młodsza ode mnie partnerka- lecz o całe niebo mądrzejsza ode mnie- wyzyskała ten okres do cna! Dziś, po kilku latach wracamy czasem do tego okresu zauroczenia i do tamtych emocji. - Czy żałujesz, że nie ma już tego? Nie. Nie żałuję, bo to, co jest dziś jest inne, ale równie wiele radości mi daje. To dlatego, że w okresie zauroczenia i motylków w brzuchu dział się seks bardzo intensywny i dzisiaj zbieramy tego owoce. Miałem szczęście, że moja partnerka nie ma takich doświadczeń z dzieciństwa i młodości, więc twardo stąpa po ziemi i ściąga mnie z chmur, gdy zbyt długo żyję marzeniami. Jak wyleczyłem się z chorobliwego romantyzmu? To proste. Zderzyłem się z życiem i z seksem. Odkryłem, że wcale nie jestem romantykiem, ale bardziej tkwię w Oświeceniu i jego ideach. Pewien filozof i zbereźnik, który miał zatrute pióro okazał się większym idolem niż Wieszcz Adam. Butelka wódki wypita z gwinta dała mi czas na gładkie przejście z jednej epoki do drugiej. Paradoksalnie, wbrew zegarowi, nie był to krok wstecz, lecz krok ku rozwojowi. Niech żyje więc romantyczna miłość. Pod warunkiem, że we właściwym czasie pójdzie sobie precz!

Opis tworzenie rzeczywistości na bazie emocji... Pani Marto , naraża się Pani wszystkim piewcom popularnych metod stwierdzania czy ktoś jest toksyczny , skoro Pani to podważa ;-)

Romantyzm, Mickiewicz, Maryla.... licealne pranie mózgu. . Polecam książkę o powszechnym zjawisku manipulowania mężczyznami przez kobiety: ,, Tresowany mężczyzna,, . Ha,ha,ha.

Czy to ładnie tak odbierać złudzenia? No wiem.,....

Też uważam że mit miłości romantycznej jest toksyczny.

Komentarz już w całości po edycji: Idzie pani w skrajności. Po co od razu kpić i tylko negować ten cały romantyczno-magiczny kociołek? :) Jest w nim sporo mitów i przekłamań, ale to celowy zabieg, aby dać pożywkę sceptykom i odsunąć ludzkość od prawdy. Zakochanie zawsze mija, ale tylko wtedy, jeśli nie przechodzi w Miłość. Tak to działa, tak to musi już być. Widać nie przeżyła Pani takiego połączenia dusz, więc nie może tego zrozumieć. :) Nawet w takich przypadkach bywa czasem trudno i trzeba się dotrzeć przez różne doświadczenia oraz głębsze poznanie (to wymaga czasu), oczywiście, ale nie odczuwa się tego w ten sposób. Zawsze odnajduje się w sobie energię do działania. Nie wiem, skąd te niektóre przytaczane przykłady, że nie ma żadnych przeciwności losu. Często jest wręcz przeciwnie w przypadku takiej pary, która musi zmierzyć się z wieloma trudnościami, a mimo tego nic nie zniszczy ich uczucia. I nie, tu nie chodzi o żadne dwie "połówki jabłka", tylko o dwie odrębne całości i indywidualne jednostki, które stają się jednością, kiedy spotkają się i połączą. Również kłamstwem jest to, że pernamentne bycie zakochanym musi oznaczać ślepotę i stany zagrażające zdrowiu. Miłość widzi wszystko doskonale, więc nie może być ślepa. Nie ma niczego, co jest bardziej "widzące". :) Życzę więcej wiary, bo żadna nauka wprost nie przekaże tej wiedzy, która musi być osobistym doświadczeniem. Pozdrawiam. ;)

nie demonizujmy Romantyzmu tylko zle jego interpretowanie...kzfaq.info/get/bejne/rpOVqtl0s83ZpZs.html

🫶🏻🩵⚡️

Rozbija Pani schemat🤦‍♂️. nie jestem statystykiem ale 70% społeczeństwa nie jest na to gotowa.

Muszę przyznać, że porusza Pani dużo ważnym elementów i błędów jakie nasz mózg popełnia i my sami, ale. No i właśnie to ale, niestety prowadzi do innych spostrzeżeń, które chyba jeden użytkownik Avangarda poruszył i które niestety Pani potwierdza swoimi odpowiedziami. Cynizm nie wydsje się być głosem rozsądku i obiektywnym podejściem do tematu, a na pewno jest mechanizmem obronnym. Nie chodzi o to, żeby teraz słuchający drążyli powodów Pani nastawienia, bo nie o to chodzi, jednak uważam, że nie jest to profesjonalne podejście i przeszkadza w potraktowaniu w pełni na serio co chce nam Pani przekazać, ponieważ jest okraszone albo jakimś żalem albo jakimś rozczarowaniem. Super temat i rzeczywiście trudny i wydsje mi się, że mało świadomy w społeczeństwie, ale niestety przekazany w nieprofesjonalny sposób, podobnie z odpowiedziami na komentarze jednego z słuchaczy.

I kiedy haj mija zaczyna sie zycie rzeczywiste A wszystko jest po to zeby urodzily sie dzieci To natura