Jakby ktoś nie potrafił odczytać z nagrania: H.Garcia-Molina: Systemy baz danych Thomas Connolly, Carolyn Begg - Systemy baz danych. Praktyczne metody projektowania, implementacji i zarządzania. H.Garcia-Molina, Jeffrey D.Ullman, Jennifer Widom: Implementacja systemów baz danych Dan Sullivan - Nosql przyjazny przewodnik Guy Harrision - Nosql, newsql i big data, Bazy danych następnej generacji

Dlaczego uważasz, że skalowanie horyzontalne jest niemożliwe? Oczywiście, że jest, tylko nie działa rewelacyjnie, np. Oracle Real Application Cluster to technologia sprzed kilkunastu lat. Założenie było właśnie takie by obsługiwać duże systemy na więcej niż jednym serwerze. Mówimy oczywiście o systemie rozproszonym a nie zwykłej replikacji(kopia bazy na innym serwerze jako standby). Dlaczego więc się mówi, że RDBMS nie są w stanie być skalowane horyzontalnie? Bo RDBMS powstawały w latach 70 - a wtedy nikt nie myślał w kategoriach jednej bazy na wielu serwerach. W związku z tym rozproszona relacyjna baza danych to trochę tak jakby zbudować samochód sportowy a potem spróbować zrobić z niego jednocześnie ciężarówkę o dużej ładowności - niby się da coś przewieźć, ale to nie to samo, co JELCZ 🙂 W związku z tym dedykowane systemy do rozproszonego przetwarzania jak Hadoop radzą sobie z tym dużo lepiej, bo powstały po to by takie przetwarzanie obsługiwać. Druga rzecz to kwestia spójności ACID, która w RDBMS jest najważniejsza. Two-phase commit to przykład problemów z jakimi trzeba się liczyć w rozproszonych systemach: albo spójność albo wydajność. RDBMS powstał przy założeniu, że dane są strukturalne, opisane i mają być w 100% spójne. Mocno uogólniając nosql to bazy stawiające wydajność ponad spójność - stąd lepiej nadają się do rozproszonych systemów. Jak zawsze coś za coś, nie da się mieć wszystkiego 🙂

jaki jest główna wada baz MongoDB z którą się zetknąłeś?