Αποκλείεται να ακούσεις αυτό το τραγούδι και να μην πάει το μυαλό σου στην υπόθεση Νίκου Κοεμτζή. Για μια «παραγγελιά» σε νυχτερινό κέντρο τής Αθήνας, τρεις νεκροί, κάμποσοι τραυματίες, 23 χρόνια φυλακή για τον πρωταγωνιστή τού μακελειού, μια κινηματογραφική ταινία από τον Παύλο Τάσσιο, κι ένα τραγούδι τού Σαββόπουλου με τίτλο «Μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο». Ήταν 23 Φεβρουαρίου τού 1973 το αποκριάτικο εκείνο βράδυ, που έγινε η «παρεξήγηση» και το άγριο φονικό. Και ήταν μια μέρα τού 1940 όταν ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Απόστολος Χατζηχρήστος τραγουδούσανε μαζί στο στούντιο τής Κολούμπια «Τα δυο σου χέρια πήρανε βεργούλες και με δείρανε». Το τραγούδι ήταν καθαρά ερωτικό κι απ’ τα πολύ τρυφερά τού Μάρκου. Στην πρώτη εκτέλεση στις 78 στροφές οι στίχοι τού Μάρκου λέγανε «Με κάψαν τα φρυδάκια σου και τα γλυκά ματάκια σου. Έλα μαζί μικρούλα μου να γιάνεις την καρδούλα μου, παλάτια θα σού χτίσω εγώ να σ’ έχω μέσα Μαριγώ». Όταν πολλά χρόνια αργότερα το ηχογράφησε και ο μεγάλος Μπιθικώτσης, αυτά τα στιχάκια αλλάξανε και έγιναν «Τα χέρια σου με κάψανε που άλλον αγκαλιάσανε. Μ’ αυτά τα χέρια σου τα δυο, σκάψε τη γη βαθιά να μπω, να μη σε βλέπω και πονώ». Αυτό το πλέι-μπακ χρησιμοποιήσαμε κι εμείς στην «Μουσική βραδιά με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση», άνοιξη τού 1976. Τής Δάφνης Τζαφέρη η σκηνοθεσία, φωτογραφία Συράκος Δανάλης, διεύθυνση παραγωγής Κατερίνα Κατωτάκη.