ฝึกให้ตัวเองพ้นไปจากความเป็นขี้ข้าของเงิน หมายความว่า เราต้องหัดพอใจกับสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ รถยนต์ใช้อะไรอยู่ ก็หัดพอใจกับมัน นาฬิกาใช้อะไรอยู่ ก็หัดพอใจกับมัน เสื้อผ้าใช้อะไรอยู่ ก็หัดพอใจกับมัน การที่คนเราจะเลิกเป็นขี้ข้าเงินได้ ต้องเริ่มจากการรู้จักเพียงพอก่อน เมื่อรู้จักพอแล้ว ก็ไม่ต้องหาเงินมาก เมื่อไม่ต้องหาเงินมาก ชีวิตก็มีโอกาสทำอะไรที่มากกว่าการหาเงิน การยุติความเป็นขี้ข้าของอำนาจเงินนี้ พูดง่ายแต่ทำยาก แต่ก็ต้องทำ เพราะถ้าไม่ทำ ชีวิตทั้งชีวิตของเรา ก็จะเป็นชีวิตที่เกิดมาแล้วตายไปเปล่าๆ ด้วยเหตุที่ว่า ใช้เวลาหมดไปกับการสะสมเงินทองที่เอาไปไม่ได้แม้แต่บาทเดียว ฝึกให้ตัวเองเสียสละ และยอมเสียเปรียบ หมายความว่า การที่คนๆ หนึ่งยอมเสียเปรียบผู้อื่นบ้าง เป็นเรื่องจำเป็น ใครก็ตามที่บ้าความถูกต้อง บ้าเหตุบ้าผล ไม่ยอมเสียเปรียบอะไรเลย ไม่ช้า คนๆ นั้นก็จะเป็นบ้าสติแตก กลายเป็นคนที่ถูกทุกอย่างแต่ไม่มีความสุข เพราะต้องสู้รบกับคนรอบข้างเต็มไปหมดเพื่อความถูกต้องที่ตนเองยึดมั่นถือมั่น ซึ่งส่วนใหญ่มันก็เป็นเพียงความถูกต้องที่กิเลสของตัวเองลากไป ไม่ได้เป็นเรื่องที่ถูกต้องตรงธรรมอย่างแท้จริง ดังนั้น การยอมเสียเปรียบ การให้ผู้อื่นด้วยความเบิกบานจึงเป็นสิ่งจำเป็นมากกว่าที่เราคิดกัน มีแรงให้เอาแรงช่วย มีเงินให้เอาเงินช่วย มีความรู้ก็เอาความรู้เข้าไปช่วย ในหนึ่งวัน เราควรถามตัวเองว่า วันนี้เราได้ช่วยใครไปแล้วหรือยัง เราได้เสียเปรียบใครหรือยัง ถ้าคำตอบคือ “ยัง” ให้รู้เอาไว้เลยว่า เราเป็นอีกคนที่มีแนวโน้มจะหาความสุขได้ยากเต็มที ฝึกตัวเองให้เป็นแสงสว่างในที่มืด หมายความว่า ตรงไหนที่มันมืด เราควรไปเป็นดวงไฟส่องทางให้เขา ตรงไหนที่ไม่มีคนช่วย เราควรไปทำ เช่น ลองหาเวลาไปรับประทานอาหารร้านที่ไม่มีลูกค้าเข้า อย่ามุ่งแต่เรื่องกิน ให้การกินของเรามันเป็นการช่วยเหลือผู้อื่นบ้าง ร้านเขาไม่มีลูกค้า แล้วเราเข้าไปนั่ง มันไม่ใช่แค่เงิน แต่มันหมายถึงกำลังใจ อย่าคิดถึงการบริการที่ดีที่สุด อย่าคิดถึงรสชาติของอาหารให้มากนัก ให้คิดว่า เรากำลังเป็นผู้ให้ เดินเข้าร้านหนังสือ หนังสือเล่มไหน เก่าที่สุด เราอ่านเนื้อหาแล้วสนใจ หยิบมันขึ้นมาแล้วจ่ายเงิน นำมันกลับบ้าน เหลือหนังสือเล่มสวยๆ ไว้ให้คนอื่นๆ ได้ซื้อได้อ่าน อย่าไปบ้ากับการเก็บสิ่งที่ดีที่สุด อย่าไปบ้ากับการปรนเปรอสิ่งที่ดีที่สุดให้ตนเอง แต่ให้เน้นจิตใจที่ดีที่สุด ใช้วัตถุ ใช้เงินเป็นเครื่องมือในการซื้อจิตใจดีๆ สูงๆ สะอาดๆ ของเรากลับคืนมา วัตถุเป็นเรื่องไม่จีรัง แต่จิตใจดีๆ นั้นเป็นทั้งหมดของชีวิต เป็นสิ่งสำคัญที่เราต้องรู้จักรักษาดูแลเอาไว้ไม่ให้เกิดความเสียหาย ฝึกให้ตัวเองไม่ไหลไปตามอำนาจวัตถุนิยม หมายความว่า ต้องรู้จักยับยั้งช่างใจ และมีปัญญาในการมองเห็นว่า อะไรคือสิ่งจำเป็น อะไรคือสิ่งที่เราถูกโฆษณาหลอก เรากำลังเป็นตัวของตัวเอง หรือเรากำลังบ้ากระแสสังคมอย่างไม่ลืมหูลืมตา ลดความจำเป็นเรื่องแฟชั่น ลดความจำเป็นเรื่องโทรศัพท์ ลดความจำเป็นเรื่องสิ่งของเครื่องใช้ ก่อนจะซื้อ ก่อนจะอยากได้ ให้ลองถามตัวเองว่า เราอยากได้เพราะอะไร เพราะมันจำเป็น เพราะอยากเท่ อยากดูดีในสายตาของอื่น หรือเพราะอะไรกันแน่ๆ ตอบตัวเองให้ได้ชัดๆ ในเรื่องของความจำเป็นนี้ พูดได้เลยว่า ของในชีวิตส่วนใหญ่ที่เราครอบครองกันอยู่มีไว้โชว์ มากกว่ามีไว้ใช้

ฝึกให้ตัวเองยอมรับความจริงง่ายๆ หมายความว่า อะไรที่ทำผิด อย่าดันทุรัง ให้พูดคำว่า ขอโทษครับ ขอโทษค่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ ฝึกพูดคำเหล่านี้ให้เป็นเรื่องปกติ ความผิดไม่ใช่เรื่องเสียหายแต่การผิดแล้วไม่ยอมรับผิดนั้นเป็นเรื่องเสียหาย และส่งผลเสียกับชีวิตเป็นวงกว้าง เพราะการปรับปรุงตัวนั้นมีจุดเริ่มต้นจากการที่คนๆ หนึ่งรู้ตัวว่าทำไม่ดี ดังนั้นคนที่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองทำไม่ดีแล้วดันทุรัง ก็คือคนที่ไม่มีโอกาสปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้น ขอให้รู้ว่า เมื่อเราทำผิด ต่อให้ปากแข็งแค่ไหน ดันทุรังแค่ไหน ผิดมันก็คือผิด หลอกตัวเองได้ แต่หลอกคนอื่นไม่ได้ เหมือนเราบอกว่า ไม่เหม็น แต่กลิ่นเหม็นนั้น ถ้ามันมีจริงมันก็โชยออกมาอยู่วันยังค่ำ ฝึกให้ตัวเองรู้จักเลือกคนต้นแบบที่ถูกต้องตรงธรรม หมายความว่า เมื่อคิดจะเลือกใครสักคนมาเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิต อย่าไปมุ่งเน้นแต่ความสำเร็จด้านเงินทองเพียงอย่างเดียว แต่เราควรให้ความสำคัญกับคุณค่าในด้านอื่นๆ ด้วยเช่น ความดี คุณธรรม ความเสียสละ เราควรเคารพและชื่นชมใครซักคนที่ความดีของเขาไม่ใช่รายได้ของเขา ทุกวันนี้ คำว่าความสำเร็จถูกใช้ไปกับเรื่องของเงินๆ ทองๆ มากเกินไป ใครหาเงินได้มาก แปลว่า คนๆ นั้นประสบความสำเร็จมาก ตรงนี้เป็นการให้คุณค่าที่ผิดพลาด การคิดเช่นนี้ย่อมเป็นการปลูกฝั่งค่านิยมในระดับจิตวิญญาณที่ทำให้เราให้ตกเป็นทาสของเงิน เมื่อเราเป็นทาสของเงินเสียแล้ว เราก็จะเป็นคนที่ฝากความสุขของเราไว้กับเงินด้วย เราเลือกต้นแบบอย่างไร ชีวิตของเราก็จะมุ่งหน้าไปทางนั้น สังคมจะดีขึ้นได้ก็เริ่มจากทัศนคติของเราตรงนี้นั่นเอง ฝึกให้ตนเองเป็นคนไม่ทะเลาะกับคนใกล้ชิด หมายความว่า เราต้องไม่เป็นคนหน้าชื่นอกตรม คือยิ้มไปทั่วกับคนนอกบ้าน แต่กลับมาทะเลาะกับคนที่บ้าน ขอให้ใช้คนที่บ้านเป็นเครื่องมือฝึกจิตใจของตนเอง อะไรที่ยอมได้ก็ขอให้ยอม เสียเปรียบคนในครอบครัวให้มากที่สุด ดีกับเขาให้เหมือนเขาเป็นคนเดียวกับเรา อย่าเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องนอกบ้าน แต่กลับมาเก่งในบ้าน เพราะมันจะสร้างแต่ความทุกข์ให้ชีวิต ครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตคนเรา ถ้าหาความสุขจากครอบครัวไม่ได้ ความสุขที่อื่นก็ไม่ต้องพูดถึง ต่อให้หลอกคนทั้งโลกได้ว่าชีวิตประสบความสำเร็จ แต่ภาพที่สร้างขึ้นมา ก็เป็นแค่ภาพลวงตาที่จะย้อนกลับมาสร้างความละอายใจให้ตัวเองอยู่วันยังค่ำ ยอมพ่อแม่ ยอมลูกเมีย ยอมสามี ยอมคุณตาคุณยายคุณปู่คุณย่า สิ่งดีๆ ที่ทำแล้วชื่นใจก็ขอให้ทำให้บ่อย คำพูดดีๆ ที่พูดได้ก็ขอให้พูด ครอบครัวคือรากของมนุษย์ ถ้ารากของชีวิตเน่า ส่วนที่เหลือก็เน่าทั้งหมด

#ให้ทุกวันทำงานเป็นวันสร้างบุญใหญ่ ให้ทุกวันทำงานเป็นวันสร้างบุญใหญ่ ใครเข้าใจ ใครทำได้ รับรองชีวิตรุ่งเรืองไม่มีวันจน!!! และเป็นที่รักนับถือของคนทั้งปวง! เพราะงานที่ลงมือทำด้วยจิตของการเป็นผู้ให้ จิตที่ละเอียดคือ บุญยิ่งใหญ่ ส่งผลให้กับผู้ทำ ผู้รับเสมอ มีพรหมวิหาร 4 เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขาตั้ง มีอิทธิบาท 4 หนุนคือ ฉันทะ ความพอใจรักใคร่ในสิ่งนั้น วิริยะ ความพากเพียรในสิ่งนั้น จิตตะ ความเอาใจใส่ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น วิมังสา ความหมั่นสอดส่องในเหตุผลของสิ่งนั้น มีสังควัตถุ 4 เป็นแรงส่งทาน ทาน คือ การให้ ปิยวาจา คือ การพูดจาด้วยถ้อยคำที่ไพเราะอ่อนหวาน มีอัตถจริยา คือ การสงเคราะห์ทุกชนิดหรือการประพฤติในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น มีสมานัตตา คือ การเป็นผู้มีความสม่ำเสมอ ไม่ว่าเราจะทำงานอะไร เป็นข้าราชการ พ่อค้าแม่ค้า บริษัทต่างๆ งานบริการ งานของตนเอง ถ้าจิตเราคิดแต่ฝ่ายดีตลอดเวลา จิตติดในบุญ เราจะทำอย่างดีที่สุด ละเอียด คิดแต่จะให้สิ่งดีๆ ของดีๆ บริการดีๆ แด่คนทั้งหลาย นี่แหละคือ การสร้างบุญง่ายๆ แต่ได้ผลมากต่อผู้ทำ เห็นผลทันตาเลย เป็นพ่อค้าแม่ค้า ไม่เอาเปรียบลูกค้า หาที่สิ่งดีๆมาขาย สิ่งใดที่ไม่มีประโยชน์ เกิดโทษ เบียดเบียนไม่ทำ เอาศีล5 ตั้ง ทำทุกวันบุญเพิ่มพูนส่งผลค้าขายร่ำรวย เป็นข้าราชการก็ทำหน้าที่ตนเองดีที่สุด บริการประชาชนด้วยหัวใจของกัลยาณมิตร มีอภัยทานในจิตตลอด เพราะต้องมีการกระทบกระทั่ง จากงานที่ต้องเจอคนมากที่ทุกข์ เป็นเจ้าของกิจการก็ดูแลลูกค้าดี ลูกน้องดี ทำอะไรก็รุ่งเรือง ลองพิจารณากันทุกวัน สร้างบุญในงานกันเถิด

#ทัศนคติมีผลต่อเส้นทางชีวิต “ทัศนคติมีผลต่อเส้นทางชีวิต” แม่บ้านได้ว่าจ้างช่างทาสี มาทาสีภายในบ้าน พอช่างทาสีเริ่มเข้ามาทำงานที่บ้าน ก็พบว่าพ่อบ้านของที่นี่เป็นคนตาบอด เขารู้สึกเห็นใจครอบครัวนี้อย่างมาก แต่พ่อบ้านของที่นี่เป็นคนจิตใจเบิกบาน ช่างทาสีทำงานอยู่ที่นี่เป็นเวลาหลายวัน พวกเขาพูดคุยกันอย่างเป็นกันเองและสนุกสนาน พอเสร็จงาน ช่างทาสีวางบิลเก็บเงิน แม่บ้านพบว่า จำนวนเงินค่าจ้างถูกลดลงกว่าที่ตกลงกันไว้เยอะ เธอถามช่างทาสีว่า “ทำไมลดค่าบริการให้มากมายเช่นนี้” ช่างทาสีบอกเธอว่า “ผมมีความสุขมากที่ได้ทำงานใกล้ชิดกับคุณผู้ชาย ทัศนคติที่ดีของเขาที่มีต่อชีวิต ทำให้ผมรู้สึกว่าสภาพผมไม่ได้ย่ำแย่นัก ผมจึงตัดสินใจลดค่าบริการให้ เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณของผมต่อคุณผู้ชาย” คำสรรเสริญของช่างทาสีที่มีต่อสามีเธอ ทำให้เธอน้ำตาซึม เพราะว่าช่างทาสีที่มีน้ำใจแสนประเสริฐคนนี้ มีแขนเพียงข้างเดียว ทัศนคติก็เหมือนแม่เหล็ก ไม่ว่าความคิดเห็นของเราจะเป็นบวกหรือลบ มันจะเป็นแรงชักจูงต่อเส้นทางข้างหน้าของเรา เพราะความคิดเห็นเหล่านั้นก็เหมือนวงล้อ มันจะเดินไปข้างหน้าตามความคิดเห็นของเราเสมอ เราอาจแก้ไขสิ่งแวดล้อมที่เป็นลบรอบตัวเราไม่ได้ แต่เราสามารถเปลี่ยนทัศนคติของเรา ให้เป็นบวกต่อสิ่งเหล่านั้นได้ คนคิดลบมักทุกข์กับสิ่งที่ขาด แต่คนคิดบวกมักสุขกับสิ่งที่มี #ขอให้พิจารณาด้วยสติ ด้วยปัญญา ด้วยภูมิธรรม คุณพระรักษาเทวดาคุ้มครอง ขอให้มีความเจริญในธรรมทุกท่าน ทุกคนครับ

ขอบคุณค่ะ คุณอานนท์

1+1+1