Λοιπόν επιτέλους χθές κατάφερα να δώ το συγκεκριμένο θεατρικό έργο. Πρώτη φορά φεύγω από παράσταση κ λέω ευτυχώς που πρόλαβα κ την είδα πριν κατέβει! Αν κ πλήττω εύκολα, δε βαρέθηκα λεπτό. Πολλές κ δύσκολες εναλλαγές ρόλων κυριολεκτικά χωρίς ανάσα που σου κρατάνε το μυαλό εκεί. Προσωπικά ξεσκίστηκα στα γέλια ενώ παράλληλα συγκινήθηκα στη σκηνή που ανακοινώνει τον θάνατο του Σων( γιατί η ζωή δεν είναι φτιαγμένη σε πρότυπες συνθήκες, όλα μπορούν να συμβόυν κ στο υπενθυμίζει) κ στα καπάκια χωρίς να το πάρεις πρέφα σε πάνε αλλού κ ξαναγελάς. Καταπληκτική δουλειά, φαίνεται οτι κ οι δύο ηθοποιοί έχουν προσωπικότητα (πράγμα σπάνιο), είναι οι εαυτοί τους (ακόμα πιο σπάνιο) δεν κοπιάρουν κανέναν κ νομίζω για αυτό ξεχωρίζουν. Εγώ κράτησα δύο ανθρώπους ευγενικούς που σέβονται τον κόσμο που πάει να τους δεί κ του προσφέρουν ανεπιτήδευτο χιούμορ κ για αυτό θα τους ξαναδώ κ σε άλλα έργα. Φυσικά και δεν έχουν ανάγκη να το πώ εγώ αλλά όσοι δεν τους έχετε δεί τρεχάτε να προλάβετε, δε παίζει να μη τους απολαύσετε! Καί τώρα πως τους συγκρατώ: Μάκης: ταλεντάρα, ΤΟ μυαλό, οξυδερκής, ο "αχ κουνελάκι κουνελάκι" χαχαχα Γιώργος: ταλεντάρα, αυτός που ξεροσταλιάζουν μικρά κ μεγάλα κορίτσια, επιτέλους κάποιος που μιλάει στα φυτά εκτός από εμένα κ τη γιαγιά μου!

Είναι απίστευτος τύπος ο Γιώργος 💕💕

ρε σας αγαπω! μπραβο συγχαρητηρια το αξιζατε!

ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΕΛΙΑΑΑ ΣΑΣ

Ένα ξέρω παιδί μου.....είσαι θεος Χρυσοστόμου💜 0:47 έτσι γελάς ρε αγόρι μου; με το στόμα ανοιχτό;😂

Ότι καλύτερο

Λίγο να αντιλαμβάνεται κάποιος τα στιγμιότυπα στο τέλος ...πόσο τέλειοι!!!

Φοβεροί!

Εγώ είμαι 11 και το είδα😅😅😅😅