Ben de öfkeyi bırakmayı çok istiyorum. Çocuklara kızdığım bazı şeylerin aslında aşırı tepki verilmeyecek şeyler olduğunu sonradan fark ediyorum. Kendi kendime karar veriyorum. Böyle durumlarda öfkelenmeyecegim, kizmanin hiçbir faydası yok diye mantıklı düşünüyorum. Sonra kızmadığım şeyler birikiyor, çok daha küçük bir sorunda daha büyük bir öfke patlaması yaşıyorum. Çocuklukta mutlu bir ailede yaşadım ve gençken çok sakin bir insandım. İnsanlar bana "sen hiç sinirleniyor musun?" diye sorar ve sakinligime şaşırırdı. Ancak son yıllarda yaşadığım bazı sıkıntıların bu öfke patlamalarında etkili olduğunu düşünüyorum. Bu kısır döngüden nasıl çıkacağımı bilemiyorum. Önceden öfkeli bir insan olmadığım için sonradan bu hâle gelmek beni ciddi manada rahatsız ediyor ve kurtulmak istiyorum

Bugün işyerinde müdür yardımcısı bunu niye böyle bıraktın, o neden orda diye öfkeyle suçladı, onu arkadaşa teslim etmiştim ama... dedim sonra sessizliğe büründüm cevap vermedim. İçime odaklandım suçluluk duygumu tetikleyici bir dürtü geldiğinin farkındaydım pardon der gibi mimikte bulundum. Eskiden olsa kendimi savunurdum tepki gösterirdim haklılığımı kanıtlamaya çalışırdım ben de öfkelenirdim ama farkındalıklı savunmasızlık uyguladım ve öfkemin beni zıvanadan çıkarmamasını hayretle izledim ❤ Günüm zehir olmadı keyifli hissettim kendimi ve güçlü. Keyifle işimi yapmaya devam ettim. Biliyordum ki karşımdaki kişinin duygusal ayarları bozuktu, geçmişte işittiği suçlayıcı sözleri bana yansıtıyordu ve ona hiç kızmıyorum surat yapmıyorum. Kendimi farkındalığım arttıkça genişlemiş hissediyorum. Çok teşekkür ederim Adem hocam. ❤

Çok doğru söylüyorsunuz hocam ben öfkeli biriydim anam babamda. ofkeliydi yıllarca acılar çektim öfke yüzünden Rabbime çok dua ettim bu öfkeyi benden aldiye Rabbim duamı kabul etti şimdi çok daha sakinim açı çekmiyorum daha güçlüyüm simdi

17:22 En öfkeli kişi bile, bir iç genişliğinin gücü ile ayakta duran kişiyi yenemez. "Bir iç genişliği içinde olmayı kendimize hedef haline getirmemiz lazım. " Evet. Onarıma girmek bu yüzden gerekli. Öfkeli anne baba evlatları isek onarım şart. Teşekkür ederiz. Çok net👏.

Allah razı olsun hocam

Hocam sokakta oynamayan enerjisini atmayan dört duvar arasında ekran karsısinda olmak zorunda kalmış bir nesil için sözleriniz çok naif..

Çok teşekkür ederim yine kıymetli bilgiler zihnime aklıma gönlüme şifa olsun .tabi izleyen herkese de şifa olsun

Adem Hocam ne kadar anlamlı sözler bunlar İyiki varsınız İlminize hayranım ❤

Hocam, çocuğun edilgeni olma konusunu çok net açıkladınız. Zor gelse de sanırım anladım ve farkettim. Ağzınıza yüreğinize sağlık

Allah sizden razı olsun Adem hocam🙏

Teşekkürler hocam ağzınıza sağlık 🌺

Hocam Allah sizden razı olsun, sayenizde bilinçleniyoruz.

İyi ki varsınız hocam 🌸 ☀️

Çok teşekkür ederim keyifle dinledim. Allah razı olsun.

Allah razı olsun 😊

Allah razı olsun hocam suzden cok istifade ediyorum.iyiki varsınız.

Hocam çok faydalaniyorum videolarınizdan Rabbim bu emeklerinizin mükâfatını misliyle versin size ❤

Adem hocam sizin güvenli bağlama kitabınızdan çok istifade ettim. Allah ilminizi arttırsın🪴

Çok teşekkür ederim hocam gerçekten çok faydalandım, kendimi daha da çok onarmak istiyorum. Allah razı olsun hepinizden.

Hocam Azerbaycandan izliyorum sizi sayenizde farkindalik yasadim her kizdigimda cocuguma ne kadar zarar verdiyimi fark etdim cok sukur sayenizde en azindan caba gosteriyorum duzelmek icin.cocuguma vurdugum bagirdigim zamanlar icin en cok da vurdugum icin kendimi o kadar suclu hiss ediyorum ki.ama hocam ben kendim de iyi deyilim.babamdan hic sevgi gormedim.ama bana hic vurmamisdi.simdi 32yasindayim.hassas kirilqan biriyim.en onemlisi iki yil oncesindebir hastalik yasadim.ve tedavilere ragmen duzelmedim.hep idrarim varmis hissi var.bu beni cok uzuyor yipratiyor psikolojik ilac icerek hafifliyorum.daha ne kadar zaman boyle gececek bilmiyorum.psikolojikmi,yoksa gercekden biolojikmi emin olamiyoruz.bu sorun gecmiyor.ama gercek su ki kendimi bildim bileli hassas kirilqan bir yapim vardi ve simdi daha da. oyleyim.ama once Allahim sonra sohbetleriniz sayesinde kendimi anlamaya dinlemeye basladim umudum daha da iyi mutlu guclu bir insan iyi bir anne olmam.vurmayan bagirmayan kizmayan anlayisli bir anne..

Adem hocam iyiki varsınız

Benim ofkem çocuklarima nasil davranacagima nasil hitab edecegimi onlarin inatlari karsisindan nasil davranacagimi onlarla nasil hitab edecegimi bilmedigimden ofkeme siginiyorum😢😢😢

Hocam bilgileriniz için çok teşekkür ediyorum. Peki öfkemizden bir psikoloğa gitmeden kurtulamaz mıyız

Merhaba adem hocam.Benim bir sorum olacaktı.6aylik hamileyim.istanbulda yaşıyorum ailem ise Van'da sizi uzun süredir takip ediyorum ve verdiğiniz bilgilerle çocuğumu yetiştirmeyi düşünüyorum Allah'ın izniyle.İstanbulda olduğum için çok sık vana gidemiyorum gittiğim zaman da 1ay gibi bir süre orada kalıyorum.orda çok fazla yeğenim var ve hepsi de farkındalık sahibi olmayan ebeveynlerin yetiştirme tarzıyla yetişmiş.Ben bu konuda çok tereddüt ediyorum çünkü çocuğumu oraya götürdüğüm zaman olumsuz etkilenmesinden korkuyorum sürekli televizyona ya da telefona maruz kalma durumu var.Merak ettiğim soru şu: acaba çocuk hangi yaşta çevresinden daha az etkilenir? Ben çocuğum kaç yaşındayken vana gittiğim zaman çocuğuma en az zararı vermiş olurum.hem çocuklardan hem de televizyon ve telefona maruz kalması konusunda? Çok teşekkür ederim şimdiden.

Annesiz yada babasız yetişmiş kişilere göre de örnekler verir misiniz?...

❤.

Esim surekli her yaptigi seye laf soyluyor ikinci cocugum oldu kayinvalidemgil bakiyor bizde kaliyor onlarda oyle surekli herseye birseyler soyluyorlar agladigi zaman aglama kelimesi eksik olmuyor.. Cocugum surekli agliyor hareketleri degisik benim ise yetersizlik, sucluluk hislerim bu ortamda cosuyor. Ne yapsam olmuyor.. Tek bilincli benim bende artik bu ortamda cok yiprandim ogluma uzuluyorum ama cozum bulamiyorum...

Öfkemi bir türlü dizginleyemiyorum

❤❤❤

Sayın hocam. Benım 18 yasındakı kızım da kucuk seylere bazen buyuk tepkı verıyo. Babasından cok kucukken bosanmıstık. Benım aılem ıse cok sakın ve ıletısımden yanadır. Ben ne yapmalıyım hocam

6 haftalik sureci bitirdim ve 6 aylik sureci yapmakta nedenini bilmedigim sekilde cok zorlaniyorum.kendini affet surecinde zorlaniyorum sanirim.yapamiyorum.ne yapmaliyim hocam

Öfkeden iç genişliğe nasıl geçilir..

Hocam, kaygıyla yaşayan kişi bilgisini yönetmek üzere, öfkeyi bırakamamış kişi bilgisini suçlamak üzerine kullanabilir diyebilir miyiz? Zira pedagoji okulu videoları bilgi edinmek üzere izleniyor, bu bilgiler içselleşmek ve hayata geçirilmek yerine yönetmek ve suçlamak görevi de görebiliyor ve bu da yakınlarımızla olan ilişkimiz için çok talihsiz oluyor :(

Merhaba.Adem günəşlə nasil iletişim kura bilirim? Yardım edermisiniz

Hocam inşallah msjmi gorursunuz. Surekli kizan elestiren aşağılayan anne tarafindan büyütüldum. Farkettim ki kizimi da ben elestirerek büyütmüşum suan 12 yasinda. 9 yil sonra tekrar anne oldum yaşımın getirdigi olgunluk sizi de dinlememin cok etkisi var 2 bucuk yadindaki ogluma o kadar sefkatliyim ki ne yaparsa yapsin tebessüm ediyorum zaren çok sakin ılımlı ve olgun bir cocuk ama benim sakinligim sebebiyle oyle oldu biliyorum. Ama hala kizima herseyi sesimi yuksekterek kizarak azarlayak yaptiriyorm çünkü kesinlikle dinlemiyor. Her seyd itiraz ediyor. Bunun sebebi de benim biliyorum. Telafisi mümkün mu nasıl bir tutum izlemem lazim lütfen duyum sesimi

Hocam,siz anlatın ben dinlerim.

Hocam o kadar ofkeli ve sinirliyim kii onune geçemiyorum cogu zman ve 2 oglum var onlarda surekli aksi ve saldırganlasti ev savas alani gibii🥺😢

Kizim 13 yasinda öfkeli ve tırnak yiyor.1 sınıftan beri.Dersleri berbat.Uyumadan önce ya kötü bir şey olursa diye düşünüyorum diyor.Kaygili .Hocam tavsiyelerinize ihtiyacim var

anneden ya da babadan geçen öfkeden kurtulmak...bunun icimizden çıkması ne zor... kolay bir yöntemi yok mu bunun.. tam kurtuldum diyorsunuz bir yerden hortluyor...

Hocam bir hata yaptım ve yalıtıma gireceğimi çevreme çok fazla anlatmadan başladım. Beni anlamazlar şevkimi kırarlar diye düşündüm. 1 ay oldu. Az kaldı. Ama herkes sürekli aradı eşime kızgınlıklarını dile getirip durdular. Yalıtım yarım yamalak oldu. Ben de son hafta çocuklarla egzesizleri çok düzgün yapamadım. Bazı şeyleri başardım ama kendiliğe ulaştığımı düşünmüyorum. Çocuklara karşı kızgınlığım bitti neredeyse. Eşime de bitti sayılır. Fakat alınganlık kırlıganlık, heyecanıma bedenimin teslim olması gibi durumlar hâlâ devam ediyor. Şimdi ne önerirsiniz? Fikrinize çok ihtiyacım var. Uzatayım mı? Yoksa ara verip daha sonra tekrar mı başlayayım

Adem hocam bir baba dediğiniz gibi öfkeliyse çocuklara karşı tahammülsüz ise bir anne dengeyi kurmak için çocuklardaki zararı en aza indirmek için ne yapabilir? Kızım 9 yaşına girecek babasına hiç saygısı yok, küçüklüğünden beri eleştirilip sürekli suçlandığı ve aşalandığı için. Eşimle çocukların önünde kavga ediyoruz aynı şekilde ben ona davranıyorum ve kızım babasına daha da çok "düşman oluyor". Bunun farkındayım ama kızımıza nasıl davrandığını görünce öfkemi kontrol edemiyorum. Ben de hakaret ediyor suçluyor ve aşağılıyorum eşimi. Kızımla aramızda güçlü bağ var, bana her şeyini anlatır danışır yanlış yaptığında özür diler ama artık bana karşı da inatlaşmalar söz dinlememe saygısız konuşmalar beni takmama gibi davranışları çoğaldı. Ben de sizin dediğiniz gibi öfke ile tepki veriyorum çıkmaza giriyoruz. Kızım hep benimle beraber uyumak istiyor, küçükken kitap okur yanına yatardım artık istemiyorum bu yaşa geldi yalvarıyor beraber uyuyalım diye. Bazen yapıyorum o zaman dertleşiyor benimle çoğu zaman kabul etmiyorum ama kötü hissediyorum o zaman. Buna ihtiyacı olmasa bunu benden istemez diye düşünüyorum. Neredeyse 2 yaşında bir oğlum var, yoruyor beni. Ikisine yetemiyorum diye korkuyorum. Çocuklara kocamla onların önünde bağırıp çağırarak kavga ederken ne kadar zarar verdiğimi bilmiyorum sadece tahmin edebiliyorum. Önce eşimle aramı düzeltmem lazım ama bu imkansız çünkü bastırarak öfke ile dediğini yaptırmak istiyor onlara. Eskiden konuşarak halletmeye çalışırdım şimdi sabrım kalmadı. Ben ne yapabilirim?

Merhaba adem hocam.Benim bir sorum olacaktı.6aylik hamileyim.istanbulda yaşıyorum ailem ise Van'da sizi uzun süredir takip ediyorum ve verdiğiniz bilgilerle çocuğumu yetiştirmeyi düşünüyorum Allah'ın izniyle.İstanbulda olduğum için çok sık vana gidemiyorum gittiğim zaman da 1ay gibi bir süre orada kalıyorum.orda çok fazla yeğenim var ve hepsi de farkındalık sahibi olmayan ebeveynlerin yetiştirme tarzıyla yetişmiş.Ben bu konuda çok tereddüt ediyorum çünkü çocuğumu oraya götürdüğüm zaman olumsuz etkilenmesinden korkuyorum sürekli televizyona ya da telefona maruz kalma durumu var.Merak ettiğim soru şu: acaba çocuk hangi yaşta çevresinden daha az etkilenir? Ben çocuğum kaç yaşındayken vana gittiğim zaman çocuğuma en az zararı vermiş olurum.hem çocuklardan hem de televizyon ve telefona maruz kalması konusunda? Çok teşekkür ederim şimdiden.