สมัยนั้น ผมเรียน ม.4 จริงๆ เรื่อง สึนามิ ถูกบรรจุไว้ในหลักสูตร ธรณีวิทยา ซึ่งเป็นหัวข้อหนึ่งในวิชา สังคมศึกษา จำได้ว่า ครูตั้งคำถามในข้อสอบว่า จงอภิปรายว่าประเทศไทยมีโอกาสเกิดสึนามิได้หรือไม่ ผมตอบว่า มีโอกาสเกิด แต่ครูเฉลยว่า ไม่มีโอกาสเกิด 😂 ไม่กี่เดือนต่อมา ก็เกิดเหตุสึนามิ😅

พี่แถวบ้านเป็นคนนึงที่ประสบเหตุ แกกำลังโดนน้ำซัด แต่แกคว้าต้นมะพร้าวไว้ได้ แกพยายมาปีนขึ้นต้นมะพร้าวให้สูงที่สุด เท่าที่จะมีแรงปีนได้ แล้วแกติดอยู่บนต้นมะพร้าวอยู่2วันกว่ากู้ภัยจะเข้ามาเจอ

ช่วงเดือน ธ.ค.ผมมีแผนพบลูกค้าที่ภูเก็ต กระบี่ พังงา ปิดทริปช่วงนั้นมีแผนอยู่จนถึงปีใหม่ พักริมทะเลตรงหาดแห่งหนึ่งในภูเก็ต แต่เย็น 25 ธ.ค. คุณตาผมที่ป่วยเป็นมะเร็งเสียชีวิต ทำให้ผมต้องตีรถจากภูเก็ตกลับ อ.แม่สาย จ.เชียงราย รู้ข่าวสึนามิคือสายๆวันที่ 26 ขับรถถึง จ.ชุมพร 😢😢😢😢😢 ในความเสียใจที่เสียคุณตา มันจุกอกคูณ 2 ที่ผมรอดเพราะคุณตาเสีย ขณะที่พิมพ์ข้อความนี้อยู่ขนผมลุกตั้งแต่เท้ายันหัว😓😓😓😓

เห็นการณ์นี้ประสบกับผมโดยตรงเลยคับ ผมทำงานโรงแรมที่ติดกับริมหาดป่าตอง ผมมีชีวิตรอดได้เหมือนปฏิหารคับ เป็นความทรงจำที่ผมไม่เคยลืมในชีวิตนี้ เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต คิดถึงทีไรผมจะรุ้ไห้ทุกที

เรายืนอยู่ในทะเลเลยค่ะวันนั้นแถวแนวปะการัง เช้าประมาณ6-7โมงวันที่26 ธันวาหลังปาร์ตี้วันคริสมาสต์ พวกผู้ใหญ่ยังนอนไม่ตื่น น้ำทะเลแห้งเหลือแต่ปลาดิ้นกับปะการัง วิ่งลงไปเก็บปลากับน้อง อยู่จนถึงตอนสึนามิคลื่นแรกมาอ่า ตอนนั้นอายุ 10ปี ดีนะมีฝรั่งตะโกนเรียกให้ขึ้นฝั่งทัน ที่ภูเก็ต ลูก1 แค่ถึงริมร้าน ลูก2กลืนร้านหายเหลือแต่พื้น รถยนต์โดนน้ำทะเลดูดลงไปหมด น่ากล้วมาก ทะเลตอนนั้นเป็นเหมือนสีน้ำตาลเข้ม สีดำ กำแพงฟองคลื่นมาเหมือนเขื่อนแตกอย่างที่เล่าเลยค่ะ ในครอบครัวไม่มีคนเสียชีวิต แต่ทรัพย์สินหายเกลี้ยงในพริบตา นึกถึงทีไรสะเทือนใจมากๆ ตอนนั้นพ่อร้องให้เลย 😢

ผมยังเด็กตอนนั้นประมาณประถมครับ จำได้ว่าเช้าวันอาทิตย์ ยายผมทำก๋วยเตี๋ยวให้กิน สักพักเที่ยงๆมีตัววิ่งขึ้นมาว่าเกิดคลื่นยักษ์ถล่มพังงา ภูเก็ต เราก็งง คนใต้แบบพวกเราเข้าใจมาตลอดว่าคลื่นจะสูงได้ต้องมีมรสุมมีพายุ แต่ช่วงนั้นฟ้าสดใสสว่าง ง่ายๆเลยในไทยความรู้เรื่องสึนามิแทบเป็นศูนย์ครับ โทรทัศน์ที่บ้านก็เปิดยาวตั้งแต่เที่ยงยันสถานีปิดดูข่าว ทีมกู้ภัย กู้ศพ คนเเล้วคนเล่า ฝรั่ง ไทย เอเชีย บรรยากาศย่ำแย่มาก ถึงจะเป็นเด็กแต่รับรู้อารมณ์ของผู้ใหญ่ในบ้าน เงียบกริบนั่งดูแต่ข่าวกัน โชคยังดีที่น้าสาวย้ายที่ทำงานจากภูเก็ตไปกรุงเทพก่อนแล้ว ไม่อยากนั้นไม่อยากนึกสภาพจิตใจของคนที่บ้าน

ฟังแล้วขนลุก หลังจาก ที่เกิดเรื่อง ผมได้ลงไปช่วยอยู่ 3-4 เดือน โคตรน่าสงสารเลย

ฟังเรื่องนี้แล้วย้อนนึกถึงตอนนั้นรู้สึกหดหู่มากๆ แล้วเหตุการณ์นี้นี่แหละที่ทำให้เราปลงได้กับชีวิต เพราะเห็นในข่าวแล้วทำให้คิดได้เลยว่าตอนเป็นพวกเขาหล่อสวยหุ่นดีแค่ไหน พอเสียชีวิตแล้วทุกคนเหมือนกันหมด ไม่ต่างกันเลย ตอนนี้ปลงทุกอย่างไม่อยากได้อยากมีอะไรที่เกินตัว ความสวยความงามก็แค่น้้นไม่ปรุงแต่งใดๆทั้งสิ้น และอยุ่กับความตายตลอดเวลาว่าคนเราตายได้ทุกเมื่อแต่ไม่รู้ว่าเมื่อไรแค่นั้นเอง ขอบคุณที่คุณต้องเอาเรื่องนี้มาเล่าทำให้ย้อนระลึกถึงวันนั้นและจำไม่มีวันลืม ทุกครั้งที่สวดมนต์ก็ต้องอุทิศบุญกุศลให้พวกเขาเหล่านี้ด้วย

ตอนนั้นผมอยู่ ป.6 ตื่นมาช่วงบ่าย ๆ แล้ว ตอนนั้นข่าวโทรทัศน์วุ่นวายกันใหญ่ มีการประกาศตามหาคนสูญหาย ประกาศเบอร์แจ้งนู่นนี่นั่นเต็มไปหมด ตอนนั้นคนยังเรียกกันว่า "ซูนามิ" อยู่เลย ก่อนหน้านั้นไม่กี่ปีเหมือนจะเคยมีข่าวสึนามิที่ญี่ปุ่น ข่าวก็ยังเรียกเป็นคลื่นใต้น้ำซูนามิอยู่ จนหลังจากเกิดในไทยไม่กี่วัน ก็มีนักวิชาการ มีการประชุมกันอะไรสักอย่างแล้วบัญญัติให้เรียกว่า "สึนามิ" น้าแอ๊ด คาราบาวก็แต่งเพลงตั้งแต่เขาเรียกซูนามิ เพลงเลยออกเสียงเป็นแบบนั้น เปิดเรียนอีกวัน ครูให้ทำงาน ทำการบ้านเกี่ยวกับสึนามิทันที

จำได้แม่นคืนก่อนเกิดเหตุ พระจันทร์ดวงใหญ่มาก น้องสาวปลุกมาดู ยังนั่งคุยกันไปมองพระจันทร์ไปว่าจะมาเรื่องอะไรหรือป่าว เพราะพระจันทร์ใกล้โลกมากเกินไป

จำได้ว่าวันอาทิตย์ เพราะ เสาร์ อาทิตย์ ผมต้องไปเรียนศาสนาที่มัสยิด แม่มารับเเล้วบอกว่า กลับบ้านไปดูคลื่นยักษ์เร็ว ผมก็ด้วยความเป็นเด็ก 9 ขวบเองตอนนั้น ไปยืนดูที่ข้างชายฝั่งเลย เห็นเป็นก้อนขาวๆมาจากไกลๆเลย แล้วพอคลื่นเกือบถึงฝั่ง มีคน คนนึงพูดว่าวิ่ง ด้วยเสียงที่ตะคอก เราด้วยความเป็นเด็ก ก็วิ่งกันสุดชีวิตเลย แต่บอกก่อนว่าสตูล อ.ละงูที่ผมอยู่ ไม่มีผู้เสียชีวิตนะครับ ไม่มีบ้านใครพังด้วย มีแค่กระชังของชาวบ้านที่เสียหาย แต่ที่เกาะหลีเป๊ะ โดนเต็มๆเลยครับ

ช่วงหลังเหตุการณ์ผ่านไปเคยมีคนเล่าว่าถ้าขับรถผ่านแล้วเห็นคนโบกรถอย่าเพิ่งจอดนะให้มองดูดีๆเหมือนตามเรื่องเล่าของคุณต้องเลยค่ะ สมัยนั้นไม่ได้มีแต่ประเทศไทยที่ไม่ค่อยรู้เรื่องซึนามิ หลายประเทศที่สูญเสียในเวลาเดียวกันเขาก็ไม่ค่อยรู้เรื่องนี้เท่าไหร่เพราะมันเป็นเรื่องใหม่มาก ประเทศเราเป็นหนึ่งในประเทศที่โดนเต็มๆทำให้เกิดการสูญเสียไปเยอะมากไม่ใช่โดนแค่หาง แต่หลังจากนั้นก็เรียนรู้และปรับปรุงระบบเตือนภัยและเราเชื่อว่าคนไทยที่ผ่านเหตุการณ์นั้นมารวมถึงคนในยุคหลังก็รู้จักภัยอันตรายในเรื่องนี้แล้ว ถ้าสมมติมันเกิดขึ้นอีก เราจะรู้วิธีรับมือกับภัยธรรมชาติมากขึ้น

ไม่ได้ยุ่ในเหตุการณ์ แต่รุ้สึกชอบ และได้ไปชมการเก็บศพ ในเหตุการณ์ ส่วนตัวดูอสุภะ แล้วรู้สึกอยาก อะไรแปลกๆ และลองไปหามาแล้วครับ ชอบนะ รู้สึก มีอีกตัวตนขึ้นมา เหตุการณ์ เกิด ปีเดียวกับที่ผมมาเกิด

เหตุการณ์นี้คือหดหู่มาก ไม่อยากคิดสภาพว่าคนที่เจอสภาพช่วงน้ำพัดจะรู้สึกอย่างไรค่ะ ชมย้อนหลังค่ะ เมื่อสิงหาปี65 ไปเที่ยวบาหลี เหลือสองคืนสุดท้ายหนึ่งวันกลางคืนก่อนคืนสุดท้ายก่อนกลับคือประมาณคีสามนิดๆแผ่นดินไหวเรากับลูกนอนชั้นสองสามีนอนชั้นล่างเพราะนอนคนละห้อง เกิดมาพึ่งเคยเจอแผ่นไหว6.5 แรงทากบ้านสั่นจนตื่นตกใจสั่นเสียงดังเห็นเลยว่าทุกอย่างสั่น ประมาณเกือบสิบนาทีนานมากนะ กลัวตอนกล่งวันสิบโมงออกไปหาดคือน้ำทะเลลดลงแบบน่ากลัวมาก ดีว่าวันสุดท้าย เกิดมาพึ่งเจอแผ่นดินไหวแรง เสียวหลังเลยค่ะ

ขอบคุณทีมงานที่ชักชวนไปออกรายการ เหตุการณ์ใดในเรื่องเล่าที่ได้กล่าวอ้างถึงผู้เสียชีวิต รวมถึงครอบครัวและผู้ประสบภัยทุกคน ผมต้องกราบขอโทษ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ขอบคุณผู้ชมผู้ฟังทุกๆท่านทั้งที่ชื่นชอบและติชม หากมีโอกาสจะนำเรื่องต่อๆไปมาเล่าให้ฟังอีกนะครับผม🙏

นึกถึงเหตุการณ์นั้นทีไร ก็หดหู่ทุกที คุณต้องเล่าดีค่ะ

แนะนำเลยนะครับถ้าใครอยากเห็นภาพตามเหตุการณ์ ให้ไปดูเรื่อง สึนามิ ที่ ทอม ฮอลแลนด์ แสดงครับ ส่วนตัวผมได้ดูจากข่าวในสมัยนั้น บอกเลยจิตตกมาก เจ้าหน้าที่ตำรวจทหารและหน่วยงานทั้งหลาย ต้องไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยสึนามิ😢😢😢😢

อีกเรื่องที่ฟังด้วยน้ำตา

ก่อนหน้าที่จะเกิดสึนามิ ไม่กี่เดือนเคยดูหนังญี่ปุ่นในทีวีเกี่ยวกะครื่นยักษ์ ยังคิดว่าไม่มีจริงมีแต่ในละคร แสดงว่าบ้านเค้ารุ้จักพวกครื่นยักษ์อยุ่แล้ว แต่บ้านเรายังไม่ค่อยได้รุ้จักว่ามันมีจริง

ทุกดวงเป็นวิญญาณที่น่าสงสาร ถ้าใครพบเจอก็ขอให้อุทิศส่วนกุศลให้แก่เขาเหล่านั้นด้วย จะเป็นบุญกุศลอย่างยิ่ง 🙏🙏🙏

ฟังและนึกภาพตาม ขนนี่ลุกซู่เลยคะ

เราก็สูณเสียน้าสาวที่นั้น จนป่นี้ก็ไม้รู้ว่าศพน้าอยู้ที่ไหน หลานชายลูกของน้าก็ไม่รู้เป็นยังไง คิดแล้วเศร้าค่ะ😢

ใช่ค่ะ วันนั้นอากาศดีมาก เรากำลังทำงานอยู่ รพ.เอกชนที่ภูเก็ต สแตนบายรับคนเจ็บ แต่ละคนน่าสงสารมาก

ก่อนเกิดสึนามิ เคยอ่านบทความในนิตยาสาร จำไม่ได้ว่าเล่มไหน เขาพูดถึงประเทศญี่ปุ่น และสึนามิ ตอนนั้นอ่าน ยังนึกภาพไม่ออกว่ามันเป็นยังไง และวันนั้นจำได้ว่าไปดูหนังกับเพื่อน กว่าจะรู้ข่าวก็ตอนเย็นแล้ว

คอนนั้นเรียนอยู่ ปวส. แบ้วเป็นวันหยุด นอนอยู่บ้านอยู่ๆ มีข่าวสึนามิมา คือสะเทือนใจมาก เสียใจทุกท่านที่สูญเสียคนที่รักไปค่ะ

ขอบคุณคะ

ช่วงนั้นผมอยู่ ม.3 ที่บ้านมีแพลนจะไปเที่ยวภูเก็ตในวันนั้นพอดี แต่ก็ต้องยกเลิกเพราะผมต้องสอบวันจันทร์ เลยยกเลิกแพลนเที่ยว โชคดีสำหรับผมและครอบครัวมากๆ เช้าก่อนเกิดเหตุผมนอนแล้วรู้สึกเหมือนแผ่นดินไหวหลายครั้ง ลุกขึ้นถามพี่สาวว่ารู้สึกมั้ย พี่บอกว่าไม่รู้สึกแล้วหาว่าบ้า จะไหวได้ไง ขอแสดงความเสียใจกับผู้ที่สูญเสียทุกท่านครับ

ขอให้ไปสู่สุคติ ไปสู่ภพภูมิที่ดี

เหตุการณ์นี้หดหู่มาก

ไปป่าตองเมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว นอนหลับสบายมากค่ะ(ปกติถ้ามีจะรู้สึกทันที และรู้สึกว่าเหมือนไม่เคยเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น เราว่าที่ภูเก็ตคงทำญใหญ่ประจำทุกปี เขาเลยไปสบายหมดแล้ว ...ความเห็นส่วนตัวนะคะ

เหตุการณ์นี้ทำให้ป้าเราล้มละลาย เพราะมีรีสอร์ท แล้วชอบเก็บเงินไว้ในหีบไม่ฝากธนาคาร หายไปหมด 😢

ขอสแดงความเสียใจอีกครั้งครับ

จะฟังอีกกี่เรื่องกี่ครั้งไม่ว่าจะคนไหนมาเล่าก็หดหู่ค่ะเรื่องนี้

มีประสิทธิโชคด้วย

ช่วงนั้นผมก็กำลังไปเที่ยวภูเก็ตกับครอบครัว จองตั๋วเครื่องบินไปแล้วแต่ตกเครื่องไปไม่ทันต้องชื้อตั๋วใหม่แล้วไปเช้าอีกวันนึง ก็เห็นข่าวสึนามิ โชคดีมากี่ตกเครื่อง

เรื่องนี้เศร้า เป็นโศกนาฏกรรมครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศไทยม

นานแล้วแต่จำไม่ลืมคะ เราจำได้ตอนนั้นที่โรงงานที่เราทำงานอยู่เร่งตัดเย็บถุงผ้าใบแบบมีซิปรูปด้านหน้าสำหรับเก็บศพ คือเยอะมากๆ ทำเท่าไหร่ก็ไม่พอ

มันน่ากลัวมากเราทำงานโรงแรมก่อนน้ำจะขึ้นทะเลแห้งเห็นท้องทะเลสักพักเห็นคลื่นกำลังพุ่งเข้าหาฝั่งขาวโพลนรอบแรกยังไม่แรงเท่าไหร่แต่มีกุ้งหอยปูปลาที่อยูน้ำลึกโดนซัดขึ้นฝั่งเต็มเราเห็นเค้าเก็บปลากันใหญ่สักพักคลื่นลูกที่สองกวาดเอาทุกอย่างหมดเรือที่จอดหน้าโรงแรมทะลุเข้ามาในโรงแรมมันน่ากลัวมากเล่าไม่หมดจำจนวันตายรอดมาได้

จำได้ตอนนั้นทำงานอยู่โรงงานเข้ากะดึก เรามีข่าวออก เราดูนึกว่าเขาเอาหนังมาถ่ายลงในทีวี คือ มีคลื่นใหญ่ๆน้ำไหลเยอะมาก พัดเอาคนเอาบ้านเอารถเอาทุกอย่าง พอดูไปสักพักถึงได้รู้ว่าเป็นเรื่องจริง เป็นสึนามิ เราเริ่มกลัว กลัวมาก ไม่กล้าออกไปทำงาน ใจหายมาก

ฟังแล้วยังน่ากลัวมากๆค่ะ

ฟังทีไรเศร้าใจและกลัวทุกทีครับ อย่าให้เกิดขึ้นอีกเลย สาธุ

ฟังเรื่องนี้เมื่อไหร่ น้ำตาคลอเมื่อนั้น #คนพังงาค่ะ 🙏❤

ขนลุกครับ

เล่าดีค่ะ

แม่ของผมคือหนึ่งในผู้ประสบเหตุ ณจุดๆนั้น วันวันนั้นเป็นวันที่ผู้คนใช้ชีวิตปกติ ไม่คิดจะมีเหตุเกิด เล่าได้เป็นฉากๆ ชั่วโมง

เศร้าหดหู่มาก สงสารทุกชีวิตเป็นเหตุการณ์ที่น่ากลัวมากๆๆ

ผมไปเป็นอาสาที่พังงามาเหมือนกัน ไปในวันทีี 3 หลังจากเกิดเหตุ อยากจะเล่าเหมือนกันครับ

น่ากลัวมาก

หาลิ้งค์เข้ามาดูยากจัง

ตอนนั้น ฟังจส.100 มีคนโทรเข้าบอกว่า น้ำทะเลหนุน แต่หนุนสูงมาก มีคนตาย สถานที่มีการแสดง มีคนวิ่งเข้าหลบ หลังจากนั้นคนไทยถึงรู้จัก สึนามิ

พี่แจ็คเป็นผู้จัดรายการที่ฟังแล้วสบายไม่อึดอัดแฝงแง่คิด ชอบมากค่ะ

พี่ต้องเล่าดีครับ fc เลย

เป็นเหตุการที่จะเจอในนอนฝันตลอด กับสึนามิ ถึงจะไม่เจอกับตัวแต่ติดตามาก ในฝันคือวิ่งหนีสึนามิตลอด ไม่รู้ทำไม มันน่ากลัวมาก

เล่สดีมากค่ะ

ผมคือคนนึงที่รอดจากเหตุการณ์วันนั้นที่บ้านบางเนียงจ.พังงา

หลังสุนามิเดิน 6 เดือนฉันไปที่นั้น เห็นแล้วหดหู่ใจมาก ลิฟต์ยังใช้งานไม่ได้!! โรงแรมหน้าหาดยังไม่ได้เคลียร์ ยังกองๆ ไม้หัก ต้นไม้ใบหญ้ายังระเกระก้ะ!

เดอะช็อค❤

ใช่เลย เราไม่รู้ แต่ต่างชาติฝรั่งส่วนใหญ่เขารู้ เหตุการณ์นี้เราเศร้ามากเสียใจกับผู้เสียชีวิตทุกคน

ตอนนั้นอยู่ป่าตองกำลังจะไปเล่นน้ำทะเล ปกติแล้วจะลงไปเล่นน้ำทะเลทุกๆอาทิตย์ มาอาทิตย์นั้นไม่ปกติเลย หลังจากนั้น สั่นไปหมด ตัดสินใจขึ้นรถ ขี่ข้ามเขา ไปนอนอยู่ที่แถวศาลหลักเมือง ย่ามุกย่าจัน ได้ดูคอปเตอร์ทั้งคืน พอเช้ามาไปขี่รถดูกลางวันแสกๆ เจอเต็มๆ ครับ

น่ากล้วมากเลยครับ

พ่อเราอยู่ภูเก็ตมา25ปี ตอนช่วง สึนามิโชคดีมากพ่ออยู่ที่สูงเลยไม่เป็นอะไร พ่อทำงานขับรถส่งแขก พ่อบอกว่า 25ปี ไม่เคยเจอผีเลยค่ะ แต่เราเคยไปทำงานอยู่ที่ภูเก็ต4เดือน เจอดีเจอจังเลยค่ะ

ดังใหญแล้ว

น่าจะเป็นหมู่บ้านน้ำเค็มมีแอ่งน้ำ...ครับตำบลบางม่วง #สุสานฝั่งผู้เสียชีวิตสึนามิ ยุ่ในซอยบางมรวน

ขนาดเรือทหารเรือยังเอาขึ้นฝั่งข้ามฝากมาได้เลย ตอนนั้นเราอายุ 6-7 ขวบ จำได้จนทุกวันนี้

วันนั้นจำได้ว่านอนอยู่แล้วรู้สึกเตียงสั่นๆ เหมือนมีรถชนกันอย่างแรงที่หน้าปากซอย ตอนนั้นอบู่ปทุมธานี สักพักข่าวออกว่าเกิดสึนามิ

จำได้ว่าก่อนหน้าที่จะมีสินามิในไทย ก่อนหน้านั่นเกิดที่เกาะสุมาตราและญี่ปุ่น จากนั้นไม่นานก็เกิดขึ้นที่ไทย

good

เล่าดี

ฝันดีครับ

สวัสดีค่ะ

เรารอดเพราะไม่ได้ไปที่นั่น เหตุคือ ทำงานห่วยจัด เลยไม่ผ่านโปร ถ้าผ่านโปร เราได้ไปทริปปีใหม่กับบริษัทนี้แน่ๆ หัวหน้าเราเค้าก้อท้องอยู่ โชคดีที่ไม่ได้ไปเหมือนกัน😢😢😢

หาชื่อช่องไม่เจอคะ เปลี่ยนเป้นช่อง thairat ซะ

พี่ต้องเล่าดี คถ.ครับพี่น้องปั๋งเอง

ใช่ที่เค้าทำเป็นหนังไหมคับ ขอปี 2547 อะ

หลังจากเสียงดังเหมือนระเบิด ทุกอย่างดับหมด คลื่นซัดถูกเสาไฟฟ้าแรงสูง ฟังเรื่องนี้ คิดถึงพี่ชาย อยู่บ้านเดียวกันแต่ไม่ค่อยได้เจอหน้าเพราะต่างคนทำงานคนละเวลา เราโชคดีที่วันนั้นแม่พาไปวัด

🙏🙏🙏

ปี 47 ที่เกิดสึนามิ ดิฉันทำงานที่ภูเก็ต วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ ดิฉันนอนหลับอยู่ตอนเช้ารู้สึกมันสั่นเหมือนมีหน่วยงานมาเจาะอะไรหน้าบ้าน หลุกขึ้นมาว่าเอะเกิดอะไรขึ้น จนต้องลุกมาดูอ้าวไม่เกิดอะไรขึ้น เลยลุกมาทำความสะอาดบ้าน บ่ายโมงเพื่อนโทรมาบอกว่าภูเก็ตน้ำท่วมให้ดูข่าวเลยเปิดทีวีพอเห็นภาพเข่าอ่อนเลยค่ะเห็นภาพการสูญเสียแล้วเศร้าใจมากค่ะ

อยากถามว่าคุณอาแขวนพระอะไรไหมครับ

เป็นเหตุการณ์นึงที่รอดมาได้ ครอบครัวเราไปเที่ยวณ สถานที่เกิดเหตุ ก็จองโรงแรมอะไรกันปกติญาติพี่น้องพากันไปเที่ยวหมดพี่ป้าน้าอาเอารถของใครของมันไป เราเป็นคนนึงที่เมารถพอไปถึงเค้าก็เล่นน้ำทะเลกันแต่เรานอนเพราะเมารถ แล้วก็ฝัน ฝันว่าย่ากับปู่มาบอกว่าให้กลับบ้านเรย มันจะมีสิ่งไม่ดีเกิดขึ้นถ้าไม่อยากตายกลับบ้านด่วน ตื่นมาก็เล่าให้พ่อกะแม่ฟัง เค้าเชื่อเรานะเพราะเค้ารู้ว่าเรามีเซนส์ตั้งแต่เด็ก ญาติพี่น้องก็พากันกลับบางคนก็ไม่เชื่อแต่ก็ต้องกลับเพราะมัน ไม่ค่อยดีและถ้ามาเที่ยวแล้วมาทักมาพูดแบบนี้ แต่ลุงกะป้าไม่กลับบอกว่าไร้สาระฝันแม่นจริงบอกหวยรางวัลที่1ให้ลุงสิ เค้าก็พูดประมานนี้นะแต่ลูก3คนของลุงกับกะเราหมด สุดท้ายตกอีกวันมีข่าวว่ามีสึนามิ ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ยังหาศพไม่เจอเรย

โหบังเอิญจังเจอคบิปเลยนึกได้ฝันว่าเมื่อคืนโดนซึนามิแล้วก็ตาย แล้วพรุ่งนี้ว่าจะไปเที่ยวเขาหลัก 555

ตอนนั้น รบ ได้รับการแจ้งเตือน ก่อน 2 ซม แต่ไม่ทำ

❤❤❤❤❤❤

ญาติเราซื้อบ้านอยู่ที่ภูแก็ตเราไปปีนึง5-6ครั้ง เชื่อมั้ยว่าทุกวันนี้เวลาไปป่าตองตอนมืดๆไปเดินริมหาดมันยังหลงเหลือความรู้สึกเศร้ารู้สึกหดหู่อยู่เลยคือแบบอธิบายไม่ถูกแต่มีความรู้สึกแปลกทุกครั้งเวลาไปเดินเล่นตอนกลางคืนเวลาทั้งๆที่ปัจจุบันมันกลับสู่สภาวะปกติแล้วแต่ก็อดนึกถึงไม่ได้อยู่ดี เคยคิดว่าใต้ผืนทรายที่เราเดินอยู่เนี่ยมันจะยังมีศพหลงเหลืออยู่บ้างรึป่าว

❤

ตอนเหตุการณ์เกิดผมยังเด็กครับแต่่จำความได้ครับคิดย้อนกลับไปผมก้หดหู่ครับขอแสดงงความเสียใจกับญาติที่สูญเสียทุกคนครับ อันนี้อยากให้พี่เเจ๊คทำเป็นหนังสั้นครับ อันนี้ข้อเสนอนะครับ อย่างน้อยก้ ไว้อาลัยกับทุกคนที่สูญเสียครับขอบคุยครับ🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼

ดูไป ก็กลั้นใจไป รู้สึกเป็นห่วงเก้าอี้จังเลยครับ 555

รู้เลยหมู่บ้านไหน เพราะบ้านแม่ผมอยู่ที่นั้นเช่นกันครับ (ปัจจุบันบ้านยังอยู่) ส่วนบ่อน้ำที่กล่าวถึง คือ คุมเหมืองเก่าครับ ซึ่งต่อมากลายเป็นบ่อน้ำกลางหมู้บ้านไป แล้วรอบๆบ่อน้ำนั้นมีบ้านล้อมหนาแน่นเลย หลังเหตุการณ์กลายเป็นที่ว่างเปล่าไป และ มีคนน้อยมากที่จะกลับไปอยู่

👌👌

น่ากลัวมากๆเลยค่ะ เคยไปกระบี่ก่อนเกิดเหตุสองอาทิตย์ หลังจากนั้นยังไม่ได้กลับไปเที่ยวอีกเลย😢

ตอนเกิดเหตุการณ์นี้ทำงานในร้านอาหาร ทางร้านเปิดทีวีให้ลูกค้าดูแต่ด้วยเพราะเป็นข่าวด่วนก็เลยไม่ได้มีใครสนใจจะปิดทีวี พอข่าวออกมาเท่านั้นแหละทุกคนวางช้อนไม่ทานของที่อยู่ตรงหน้า พร้อมคำถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมมันเกิดที่ไทย มันเกิดอะไรขึ้นกับสิ่งที่พวกเขาเห็นในทีวี มันเศร้านะตอนนั้น

👍👍

❤️💯

ประเทศเราเนี่ยน่าจะเป็น1ในประเทศที่ไม่เคยเตรียมการอะไรด้านภัยพิบัติเลยแบบน่าตกใจนะ วัวหายล้อมคอกมากๆ จนแบบปวดหัวเลย แม้บ้านเราจะไม่ได้โดนผลเต็มๆแบบบางประเทศแต่คนตายโครตเยอะ เพียงเพราะรูปแบบการปล่อยปละแบบไทยไทย อะไรง่ายอะไรสบายไทยทำแต่ถามว่า ประเมิณความอันตรายโดยภาครัฐไหม ก็ตอบได้เลยว่าไม่ และมาโดยตลอดเพราะอย่างมากก็เคยเอาเงินตบกระบาลคนตรวจสอบซะ ร้านรวงเปิดริมหาดกันแบบอันตรายและเสี่ยงภาวะคลื่นลมแรงเอาจริงๆไม่ต้องมีสึนามิแมร่งก็เสี่ยง บ้านเราไม่มีสัญญาณเตือนภัยพิบัติแบบ Aramของต่างประเทศ จะรู้คือทุกๆอย่างมันชิบหายไปหมดแล้ว แม้ ณ ปัจจุบันก็ไม่มีแบบองค์รวมนะมีเตือนแค่บางเหตุ

👍

ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียทุกๆท่านด้วยค่ะรู้สึกหดหู่มากค่ะ

ขนผมลุุกไปหมด ตอนฟองคลื่นมันมา เล่าได้เห็นภาพ

ไปเที่ยวกลับมา2วัน สึนามิ

หลังจากเหตุการณ์นี้ไปหลายปีเราได้มีโอกาสไปแข่งสกิวที่ภูเก็ต ไปพักโรงแรมดังที่ในเมืองที่เขายังใส่ผ้าปาเต๊ะอยู่ไปกับน้องผุ้อีกคนนอนพักกันคนละห้องแต่ตรงกันข้ามเรานอนๆอยู่ดีๆได้ยินเสียงฝรั่งคุยกันในห้องแต่ลืมตาไม่ได้แต่รู้กมดคนในห้องทำอะไรแล้วมีเด็กผู้หญิงมานั่งบนที่นอนแล้วเขาก็คุยกันเรานิรู้เลยผีหลอกแน่ แต่ความรู้สึกได้ครอบครัวนี้มีกัน4คนเขาไปเที่ยวที่ป่าตองแล้วคงเกิดเหตุแล้วก็ไม่ได้กลับมาที่ห้องนี้อีกเลยเรากลัวมากแล้วลุกขึ้นมาได้เปิดประตูจะวิ่งไปห้องเพื่อนที่นอนตรงกันข้ามปรากฏว่าเพื่อนมันเปิดประตูห้องไว้แล้วเปิดไฟหมดทุกดวงในตู้ผ้าก็เปิดประตูออกแล้วมันมานั่งตรงประตูคำถามแรกที่เขาถามคือเจอแล้วเหร่อแล้วเขาก็เล่าเลยเขานอนอยู่ดีๆๆบนเตียงโดนลากขาลงจากเตียงเลยเป็นฝรั่งผู้ชายแก่ๆ สรุปไม่ได้นอนกันมานั่งคุยกันจนห้องครัวเปิดแล้วไปนั่งเล่ากันฟังสองคนโคตรหลอนเลย ผีหลอก

😮

👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻