อาจารย์ไปซื้อคืน30000บาทใช่ไหมครับ

ส่วนใหญ่ เอาไว้อวดบารมี มากกว่าครับ ไม่ขายกันหรอก เหมือนของเล่นเก็บไว้สะสม

ต้องไปฟัง อ.จารย์หลายๆท่านพูดครับ เช่น อ.ถวัล ท่านบอก ฝีมือได้แล้ว ประสบการณ์ได้แล้ว มีครบทุกอย่าง ยกเว้นจิตรวิณญาน ผูดง่ายๆคนวาดภาพมันเก่งเหมือนกันหมด แต่ยังอื่นละมีไหม คนบ้างคนมีชื่อเสียงเพราะอะไร ภาพ อ.เฉลิม อ.ถวัล แค่ออกงานก็รุ้แล้วว่าของไคร ภาพเค้าค่อนข้างสื่ออารมได้เยอะ นะผมว่า แค่คุณมองแค่ฝีมือ อันนั้นมันหน้าจะน้อยไป

❤ #ตัวตนของศิลปินจริง ๆ ไม่มีใครอยากดังมากไปกว่าความศรัทธาที้มีต่อการรังสรรค์ผลงานอันทรงคุณค่าให้กับวงการศิลปะฯหรอกครับ✌❤😀

ศิลปินรุ่นเก่ารุ่นใหม่มากมายที่วาดสวดกว่า อ.เฉลิมชัย อ.ถวัลย์ แต่... องค์ประกอบที่จะเป็นศิลปินไม่มี คุณตั้งข้อสงสัยถูกแล้ว ตัวศิลปินเองควรตั้งข้อสงสัยด้วย ว่าทำไมตัวเองไม่ดังสักที ขาดองค์ประกอบอะไรไป ศิลปินบางคนเก่ง แต่ติดเล่นติดกินติดเที่ยว ไม่คิดจะเรียนศึกษาให้จบ ไม่คิดจะเอารูปไปประกวด เหมือนประกวดนักร้อง จะได้เป็นที่รู้จัก ไม่รู้จักการตลาด พอขายได้ขายอย่างเดียว ไม่มีเล่นตัว ไม่มีดึงจังหวะ ไม่มีแผนระยะยาว ไม่มีวิธีทำให้ นักซื้อสะสมภาพอาร์ตไดเร็กเตอร์ สนใจหรือมั่นใจใจนกล้าซื้อ และวงการไม่ค่อยรันกันเอง ขัดแข้งขัดขากัน ว่าอย่าไปซื้อภาพไอ้คนนั้นคนนี้ ยกตัวอย่างจาร์เฉลิมชัย ตอนแกยังเรียนอยู่ จัดงานแสดงภาพ แกบอกคนซื้อเลย ว่าภาพผมต่อไปจะมีราคา พี่ไม่ต้องกลัว อนาคตยังไงผมก็ไม่เลิกเขียนภาพ ผมจะเขียนจนวันตาย เพราะฉะนั้น ผมดังแน่นอน ไม่ต้องห่วง เป็นคุณคุณกล้าซื้อไหมละ ก็ต้องกล้า ดีกว่าศิลปินอื่น อะไรก็ไม่รู้ อนาคตมันเลิกเขียนไปทำงานบริษัทิซะอย่างงั้นก็มี เพราะการตลาดไม่ดี

เขียนภาพ...กับวาดภาพต่างกันอย่างไร หรือใช้คำว่าเขียนภาพ..ให้มันดูเทห์ ดูแตกต่าง

ส่วนมากนักเขียนที่ดังจะอยู่ในปท.ที่พัฒนาแล้วส่วนในไทต่อให้วาดสวยก็ไปอินเตอร์อยาก

คนไทยจนไงครับ เมืองนอกที่เขาเสพศิลปะ นี้คือระดับเศรษฐีนะครับ

สะดุดตรงนี้เหมือนกัน ศิลปินหลายๆคนที่ไม่ได้มีต้นทุนดีๆหรือมีชื่อเสียงบางคนเขาก็อยากเริ่มจากพื้นที่ที่เขาทำได้