เป็นการการันตีได้ว่าทุกเรื่องที่ลงไว้เป็นเรื่องที่เป็นจริง มีหลักฐานยืนยันได้ ไม่ได้เอาเรื่องเล่าหรือตำนานเก่าแก่มาลงแต่อย่างใด นับถือๆ

ฟะ

ผมว่าทำได้ดีพอๆกับสารคดีส่องโลกของ โจ๋ย บางจาก เลยครับ

ใช่ครับมีการลงทุนไปถึงเมืองจีนด้วยครับเรียกว่าเอาคุณภาพจริงๆถึงจะปล่อยคลิปออกมา

เห็นด้วยค่ะ

ที่สำคัญคือ ตามชื่อว่องว่า "ประวัติศาสตร์นอกตำรา" คือแทบจะไม่มีการบันทึกอย่างทางการ บางเรื่องเป็นเรื่องซ่อนเร้นไม่อยากกล่าวถึงด้วยเหตุผลบางประการจึงไม่บันทึกไว้ แต่ช่องนี้นำออกมาบันทึกและเผยแผ่ให้ชาวโลกได้รู้ ขอบคุณครับ

@@user-jj1ck1wf6v แต่ละตอนต้องใช้เว​ลานานนับเดือน​ๆ​ เพื่อความสมบูรณ์​ของ​เนื้อหา​ สุดยอด​ครับคุ้มค่า​กับ​เวลา​ที่​ดู​ในแต่ละ​ตอน​ๆ

+1 ฟังสบายไม่เหนื่อย ละมุน จิบกาแฟไปฟังไป สบายใจ

ผมว่า..เสียงคุณอดิศักดิ์

สำเนียง การเล่าเรื่องเหมือนกับอาจารย์ท่านหนึ่งชาวสุพรรณบุรี คือท่าน ดร. สมเกียรติ อ่อนวิมล ครับ

นี่คือมืออาชีพที่หายไปจากจอหลักครับ คุณอดิศักดิ์ ศรีสม ขิง ยิ่งแก่ ยิ่งเผ็ชชชช

เสียงคุณอดิศักดิ์ ศรีสม

เห็นด้วยเรื่องสปอนเซอร์ครับ อยากเห็นช่องนี้ผลิตสารคดีที่มีคุณภาพแบบนี้ไปอีกนานๆครับ

ขสลงง

@@nathapoltasnawijitwong5612 00

คำสูง คำสุภาพ เช่นคำว่า บ่าขี้เหมี้ยง!!!! 5555 หยอกๆนะครับ ขอบคุณที่แชร์ความรู้ครับ

กินบ่อยตอนเด็กๆ ไปบ้านไหรก้อมีเหมี้ยง ยายขอบใช้ไปซื้อทีละ ห้าบาท ใส่น้ำส้ม น้ำเชื่อมหวาน ขิงซอย เกลือ อร่อยดี

หมาก เมี้ยง ปู(พลู) มูลี(บุหรี่) เป็นของว่างรับแขกคนเมือง(ล้านนา)

เมี้ยง ใบพืชชนิดหนึ่ง กินเหมือนหมากพูล ปัจุบันเหลือเพียงม.บ้านเดียว มีภาษาลาวน้ำปาดที่เหลือแต่น้อยหนัก อ.จุน ม.ห้วยกั้ง

น้ำเมี้ยง = น้ำชาหมัก ขี้เมี้ยง = สนิมกินเหล็ก

9

ผมว่า ชา กับ ไช น่าจะมาจากอันเดียวกัน และมีข้อสังเกตด้วยว่า พวกที่ใช้คำนี้ ก็ล้วนแต่ติดต่อค้าขายกันทางบก ซึ่งต่างจากคำที่ขึ้นต้นด้วย ต หรือ ท ซึ่งชาติต่างๆที่รับไปใช้ มักติดต่อค้าขายกันทางทะเล ยังมีอีกคำ คือ คำว่า ลา ที่ใช้ในพม่า ซึ่งมีคนสันนิษฐานว่า น่าจะเป็นคำดั้งเดิม เก่าแก่ที่สุดของภาษาตระกูลจีนทิเบต (ซึ่งภาษาพม่าก็อยู่ในกลุ่มนี้) สำหรับใช้เรียกพืชนี้ คำที่ขึ้นต้นด้วย ล นี้ ไม่แพร่หลาย สังเกตว่า ใช้อยู่ในพื้นที่ที่ไม่ค่อยติดต่อกับที่อื่น หรือไม่ได้มีอิทธิพลกับวัฒนธรรมอื่นมากเทาไหร่ อย่างเช่นพม่า

@@hilatchikkakul8980 เริ่องติดต่อกับจีนทางบกเรียก ชา/ไช ทางน้ำเรียกเรียก เต้ ผมคิดว่าน่าจะใช้ในกรณีที่นั้นห่างไกลจากจีน เช่น ยุโรป อาหรับ แต่ก็มีข้อยกเว้น เช่น โปรตุเกส เรียก ชา ไทย และ ฟิลิปปินส์ ซึ่งติดต่อกับจีนทางน้ำเรียก "ชา" ญี่ปุ่นก็เหมือนกัน ดูย่านนี้ ไทยเรียก ชา เวียตนามเรียก ชา แต่เขมร เรียก เต (ไทยไม่ได้ตามเขมร) เห็นด้วยกับที่เขียนว่า เริ่มแยก เป็น 2 สาย คือ ชา กับ เต้ (และสาย"ชา" แยกย่อยเป็น ชา กับ ไช)

@@pauleagle6281 อืม ครับ แต่รู้สึกไทยทางใต้ก็เรียก เต จีนทางใต้ที่ออกทะเล ก็มักจะมีฮกเกี้ยน แต้จิ๋ว กวางตุ้ง แคะ ไหหลำ กวางตุ้ง กับ แคะ จะใช้ ชา (เหมือนจีนทางเหนือที่น่าจะใช้ ชา) ฮกเกี้ยน แต้จิ๋ว ใช้ แต เต ส่วนไหหลำผมไม่แน่ใจ พวกที่ติดต่อทางทะเล แล้วใช้ ชา ก็อาจจะมาจากพวกกวางตุ้ง กับ แคะ ก็ได้มั้งครับ ส่วนคำว่า ลา อาจจะเป็นคำโบราณกว่า ชา และ เต ที่ใช้แถบจีนใต้ พม่า ภาคเหนือของไทย มาเป็นพันๆปีแล้วมั้ง ตามข้อสันนิษฐานที่เคยมีคนเขียนไว้

@@hilatchikkakul8980 เห็นด้วยกับที่ว่าคำว่า ลา (แปลว่าใบไม้) น่าจะเป็นคำต้นกำเนิดตัวจริง แถบยูนานและที่ใกล้เคียงมีวัฒนธรรมและภาษาของตัวเอง จีนยังมาไม่ถึง พอติดต่อกับจีน จีนฟังคำว่าลา แล้วเขียนเป็นอักษรภาษาจีน คนจีนแต่ละภาคอ่านตัวอักษรได้ความหมายเดียวกันแต่ออกเสียงต่างกัน คนจีนภาคกลางภาคเหนือออกเสียง "ชา" คนจีนแถวฮกเกียน ซัวเถา ออกเสียง "เต้" ตอนหลังใครที่ติดต่อกับจีนภาคไหนก็รับการออกเสียงตามจีนภาคนั้นไป

สายไหม ไม่ใช่ สายใหม ใกล้ ไม่ใช่ ไกล้ ไหน ไม่ใช่ ใหน

ผมอยู่เชียงใหม่ กินเมี่ยงตั้งแต่เด็ก ซื้อที่กาดหลวง ที่รอบนอกก็มีที่ สันทรายดอยสะเก็ดแม่ริมแม่แตง...คนที่ฟันไม่ดีฝัฟันจะเป็นแมง ต้องซื้อฟลูออไรด์เม็ดมากินครับ ฟันถึงจะกลับมาแข็งแบบคนปกติ

รักนะเทอ

รักนะเทอ

ถ้าคะแนนเต็ม100ผมให้ 101 คะแนนครับ

ผมก้อชอบคับผมดื่มชาไทย

ขอบคุณค่ะ

😊😊 31:34 31:34

32:08 32:09

ชาเข้าไปในญี่ปุ่นตั้งแต่อย่างน้อยสมัยราชวงศ์ซ่ง (พ.ศ. 1503 - 1822) แล้วแหละครับ โดยพระที่มาศึกษาพุทธในจีน นำกลับไป แต่ช่วงแรกก็ยังใช้จำกัดอยู่ในวงพระเพื่อช่วยให้ตื่นในการทำสมาธิ และถือเป็นเครื่องดื่มชั้นสูง ราคาแพง แล้วก็เริ่มแพร่ไปในหมู่ชนชั้นสูง จำกัดอยู่ในวงชั้นสูงนี้นานหลายร้อยปี ชาสมัยราชวงศ์ซ่ง มีความคล้ายกับชามัทฉะแบบผงอยู่มาก คือ นำชาอัดแท่งมาบดเป็นผง (ชามัทฉะปัจจุบันนำใบที่เก็บมาอบ และบดเลย ต่างกันหน่อย) แล้ววิธีชง ก็คือ ใช้ตะกร้อไผ่ที่เห็นเป็นซี่ๆ มาตีเป็นฟอง แล้วดื่มทั้งอย่างนั้น มีการแข่งขันชงชาสมัยซ่ง มีกฎเกณฑ์ว่า แบบไหนดี เช่น ฟองใครอยู่นานที่สุด ก่อนจะเห็นน้ำ หรือฟองใครขาวกว่ากัน ซึ่งบางอย่างก็บ่งบอกถึงคุณภาพชา เวลาที่เก็บชาได้เช่นกัน เป็นต้น เครื่องมือชงชาสมัยซ่ง ก็ถูกนำเข้ามาในญี่ปุ่นเช่นกัน และยังมีใช้จนปัจจุบัน เช่น ตะกร้อตีชา ถ้วยชงที่เป็นเครื่องเคลือบดำ ที่เรียกว่าเจี้ยนจ่าน หรือในญี่ปุ่นจะเรียกว่าเท็นมุกุ (อ่านเป็นมาภาษาจีนกลางว่า เทียนมู่) รู้สึกจะเป็นชื่อของพื้นที่ที่หนึ่งในญี่ปุ่นที่เริ่มนำเข้าถ้วยแบบนี้ และไม่แน่ใจว่าต่อมาผลิตเองด้วยหรือเปล่า ในช่วงแรกที่นำเข้ามาในญี่ปุ่น เข้าใจว่า ก็ไม่ได้มีพิธีรีตองอะไรอย่างพิธีชงชาญี่ปุ่นที่เห็นปัจจุบัน แต่เน้นความเป็นเครื่องดื่มแสดงสถานะทางสังคม เป็นของหรูหราราคาแพง คงมีการชง และค่านิยมคล้ายๆกับในราชวงศ์ซ่ง ต่อมาอีกหลายร้อยปี ในสมัยที่ญี่ปุ่นแตกแยก รบกันมากมาย (สมัยเซ็นโงกุ) พวกนักรบเริ่มแสวงหาห้วงเวลาที่มีความสงบ ซึ่งก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดพิธีการชงชาแบบปัจจุบันขึ้นมา โดยนำเอาแนวคิดพุทธเซ็นเข้ามาผสม เพื่อใช้งานความสงบนี้ การดื่มชาเพื่อความหรูหรา ในงานรื่นเริงแบบสมัยก่อน ก็ลดลงและหายไปจากญี่ปุ่น (สำหรับชาแบบผงที่นำมาจากสมัยซ่ง) ส่วนชาแบบใช้ทั้งใบชงเลย ก็เข้ามาในญี่ปุ่นเช่นกัน แต่ไม่ได้มีพิธีรีตองเหมือนชาแบบผง เน้นการดื่มทั่วๆไป เน้นที่รสชาติมากกว่า ซึ่งมีราคาถูกกว่า เข้าถึงได้ง่ายกว่าชาแบบผง เพราะกระบวนการผลิตซับซ้อนน้อยกว่า ปล. สังเกตว่าทางฝั่งเหนือๆของจีน จะบริโภคชาเขียวกันเป็นส่วนใหญ่ สมัยโบราณก็มีชาเขียวเป็นส่วนใหญ่เช่นกัน จึงอาจจะเป็นอิทธิพลให้ทางญี่ปุ่นที่รับไปนั้น ส่วนมากเป็นชาเขียว จะว่าไปแล้ว จีนปัจจุบัน ก็มีสัดส่วนของชาเขียวมากกว่าชาแบบอื่นเช่นกัน