Μια μέρα στη θάλασσα που θα μου μείνει αξέχαστη! Βρίσκομαι στη θάλασσα με το πρώτο φως του ήλιου. Πριν μπω όμως αντιλαμβάνομαι ότι έχω χάσει ένα αυτοκόλλητο βαρίδιο που ήταν κολλημένο στην κάνη του όπλου μου και που ρύθμιζε την σωστή πλευστότητα του ψαροντούφεκου. Δεν πειράζει λέω θα ψαρέψω έτσι και ό,τι γίνει. Στα πρώτα καρτέρια μια ωραία μουρμούρα μπαίνει στο στόχο. Η αστοχία που ήρθε οφείλοταν στη κακή πλευστότητα. Στο καπάκι αρκετά μέτρα παραπέρα ένα τονάκι που κυνηγούσε πήγαινε σφάιρα,παρ'όλα αυτά μου δίνει βολή, ξανααστοχώ. Και εκεί που είμαι έτοιμος να αλλάξω με το μικρό,παίρνω ένα κέφαλο, πράγμα που με κάνει να συνεχίσω με αισιοδοξία. Με επιμονή και υπομονή 2 άλλα πελαγίσια ψάρια θα μπουν στο καρτέρι. Ένα από τα δυο μανάλια θα γίνει δικό μου. Η χαρά μεγάλη καθώς ο στόχος για να βρω τα πελαγίσια και να πάρω κάτι είχε επιτευχθεί. Λίγο αργότερα όμως η θάλασσα θα μου χαρίσει μια πανέμορφη στιγμή. Σε ένα βαθύ για μοναχικό ψαροντούφεκο καρτέρι ένα κοπάδι με συναγρίδες θα εμφανιστεί. Με χειρουργικές κινήσεις θα στρέψω το όπλο και μια από το κοπάδι θα έρθει πάνω μου με θράσος. Η βολή είναι πλέον σίγουρη και το ψάρι θα πάρει μουλινέ. Μόλις το θανατώσω το ψάρι είναι πλέον δικό μου. Δεν χρειάζεται να συνεχίσω το ψαροντούφεκο για σήμερα. Είμαι υπερπλήρης! Καλή σας θέαση!!