__..
เพลินชมป่าดารดาษ
รุกขชาติดื่นดาษไป โน่นพิกุล ยอดกุ้นต้อก้อ
แตกก้านก่อกอระกะกิ่งไกว แก้วเกดแกมกันกางกั้นโก่งกิ่ง
เกลื่อนกลาดลูกกลิ้งพันกิ่งคานไก่
ลำเจียกขจีสิ้นจี่ขจร ลินจงต้นจ้อนขจรชื่นใจ
สะตือสะตอติดต่อต้นเต็ง ใบโตลูกเต่งต้นเต็งแข็งไต
ยางใหญ่ใบย่นกิ่งโยนลูกเยอะ
ยางยืดหยำเหยอะลูกเยอะยางใหญ่
กระทิงเที่ยวท่องเมียท้องแล้วทิ้ง ทุกข์แทนกระทิงผัวทิ้งช้ำใจ
ละมั่งเดินเมียงเข้าเคียงตัวเมีย
คลุกเคล้าคลอเคลียเหมือนมีผัวใหม่ ฃ
ฝูงแรดช้างร้องตามร้องป่าร้าง
เจ้าแรดเหลียวหลังโดนลิงวิ่งไล่
สมันปนเม่นมันเดินเล่นตามหมู่
โน่นหมีตามหมูเข้าหมู่กอไม้
โน่นช้างชนกันแย่งต้นอ้อยช้าง
แทงฉาดเลือดฉ่างช้างดุพอใช้
จิ้งจอกเที่ยวจรตามดอนป่าแจง เรื่องไรไม่แจ้งร้องหอนจับใจ
นกยูงหางใหญ่มันรำไม่ใคร่หยุดหย่อน
ขยับขย้อนบนยอดลำไย
นกเงือกชะง่อนแบกหงอนชะโงก ซบเซาเศร้าโศกสิ้นสุขสดใส
โน่งนกกาเหว่าเจ้าบินนะผวา
มาเจอต้นหว้าที่หมายตาเอาไว้
ลูกหว้าร่วงวายเสียดายลูกหว้า กาเหว่าไม่มาลูกหว้าไสว
กาเหว่าบินมาทำไมลูกหว้าร่วงหมด
กาเหว่าต้องอดสลดหัวใจ
โลกนี้อนิจจังอย่าหวังนึกแน่
ไม่เที่ยงไม่แท้ย่อมแปรเปลี่ยนไป
กาเหว่าอดหว้าเสมือนดังข้าหมดหวัง
วิมานรักพังนะพลาดพลั้งเผลอไผล
ต้องใช้ธรรมะช้ำระบั่นรอน มีให้นิวรณ์มากร่อนจิตใจ
เหมือนข้าวหนีเคียวไม่เกี่ยวหญิงใด
ไม่ขอช้ำใจเช่นกาเหว่าเอย