__..
ป่านนี้เธอนอนออดอ้อนจ๊ะจ๋า
ที่นอนนุ่มหนากับแฟนเศรษฐี
ส่วนพี่นอนเพียงระเบียงชั้นดี
ยุงแมลงหวี่ร้องเพลงให้ฟัง
เมื่อวันวิวาห์เห็นเธอแจ่มใส
เสียงเครื่องขยายกล่อมเธอดัง
อกพี่ร้าวรวนหัวใจแทบพัง
แอบมองแอบฟังเหมือนคนใจ
การ์ดเธอลงไว้ให้ไปดังว่า
หยิบการ์ดขึ้นมาน้ำตาเอ่อคลอ
ต้องฝืนไปงานด้วยใจเลื่อนลอย
แพ้รับยับย่อยรักลอยรักลา
ต้องย้ายบ้านไปให้ไกลจากน้อง
ไม่อยากจะมองเห็นห้องวิวาห์
หน้าต่างตรงกันเห็นกันตำตา
สุขเถิดเธอจ๋าต้องลาจากกัน