ใช่พูดเตือนสติได้ดี ถึงบางอย่างอาจไม่แม่นเปะก็ตาม ผมเชื่อในเหตุผล กาลามสูตร ผมปฏิบัติในส่วนนั้น ในหลักพุทธองค์

จะเถียงก็แตกแยกทำไมอ่ะ น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าถ้าไม่ใช่ พุทธเจ้ามาจากไหนไม่ใช่มาจากโพธิสัตว์เหรอ

เรื่องครูบาเจ้าศรีวิชัย นักบุญ แห่งล้านนาไทย ครูบาต่าน ได้ปฏิบัติ และพัฒนาไปในตัว เพื่อความเจริญ แก่ศาสนสถาน ไม่ว่าจะเป็นโบราณสถาน วัตถุ ให้คงอยู่คู่ แคว้นล้านนาไทย ต่างจะไม่ทิ้งอย่างใดอย่างหนึ่ง จะต้องเอื้อประโยชน์ ควบคู่กันไป อาทิ เชิญชวน คณะศรัทธา สาธุชน บุกเบิกสร้างถนนขึ้นไป เพื่อสาธุชน จะได้ขึ้นไปกราบไหว้ ไปนั่งเจริญสมาธิภาวนาได้สะดวก และบูรณปฏิสังขรณ์ ก็เพื่อที่จะให้เจริญหูเจริญตา ทุกอย่างเป็นที่มา ของพื้นฐานของการเอื้อประโยชน์ ในการ ปฏิบัติธรรมทั้งสิ้น ส่วนเรื่องการปฏิบัติธรรม ครูบาต่านก็ไม่ละ เป็นการสร้าง ปารมี เป็นภาษาบาลี เพราะบาลี จะไม่มี บ ใบไม้ นอกจากเขียนเป็นภาษาไทย (บารมี) ปารมี แปลว่า อย่างยิ่ง ทำให้เต็ม ปะระมะ หรือ บรม แปลว่าอย่างยิ่ง บูรณะ ก็คือทำให้เต็มให้อยู่ในสภาพดีเหมือนเดิม ต่านครูบา ได้ปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัด จนสามารถ บรรลุธรรมขั้นอภิญญา ๖ ประการ เป็นพระอริยสงฆ์คือพระอรหันต์ มี ๑ อิทธิวิธิ แสดงฤทธิ์ได้ ๒ ทิพโสต หูทิพย์ ๓ เจโตปริยญาณ กำหนดใจผู้อื่นได้ ๔ ปุพเพนิวาสานุสติญาณ ระลึกชาติได้ ๕ ทิพจักขุ ตาทิพย์ ๖ อาสวักขยญาณ รู้จักทำอาสวกิเลสทั่วหลายทั้งปวงให้หมดสิ้นไปได้ อภิญญา แปลว่าตวามรู้ยิ่ง พระพุทธองค์ ไม่ทรงอนุญาต ให้ใช้ในยามที่จำเป็นเท่านั้น อาทิ เพื่อแสดงธรรมให้ผู้ที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ เห็นผิดให้กลับมาเป็น สัมมาทิฏฐิ เห็นชอบ เท่านั้น ถ้าใช้ในยามไม่จำเป็น จะถือว่าเป็นการอวดอุตริมนุสธรรม ขาดจากความเป็นพระภิษุ ส่วนคำว่า โพธิสัตว์ นั้นเป็นสิ่งที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง มีพระธุดงค์จากวัดป่าแถว ภาคอื่น อุตริมากล่าวว่า ครูบาเจ้าศรีวิชัย จะไม่ปฏิบัติ เพราะหวังว่าจะเป็น พระโพธิสัตว์ จะหวังว่าจะเป็นเป็นพระพุทธเจ้า ในอนาคตกาล พระธุดงค์ ดังกล่าว ก็พูดไปแบบไม่ได้ศึกษามาก่อน พูดกันต่อ ๆ มาแบบผิด ๆ และได้เที่ยวแต่งตั้ง พรรคพวกตัวเอง ฝ่ายตัวเอง รูปนั้นรูปนี้ เป็นพระอรหันต์ แต่ที่แท้จริงคนที่เที่ยวไปแต่งตั้งนั้น กลับจะไม่เป็นพระอรหันต์เสียเอง แต่งตั้งพรรคพวกตัวเอง ก็ผิดอยู่แล้ว คืออวดอุตริมนุสธรรม แต่พระอริยสงฆ์ องค์หนึ่ง อยู่ทางจังหวัดอื่นก็ได้ลดท่านมาเป็นพระโพธิสัตว์ เช่นเดียวกับ ทางเหนือ คือ ครูบาเจ้าศรีวิชัย ก็อุตริ ลดวัตร์ปฏิบัติธรรม ของครูบาต่าน ลงโดยไม่รู้ อย่างน่าเสียดาย ทางภาคอื่น อาทิ หลวงปูองค์หนึ่งทางภาคใต้ จะไม่ขอเอ่ยชื่อนาม เพราะมีคนหลงผิด ลดวัตร์ปฏิบัติ ท่านลงมาเป็นพระโพธิสัตว์ เช่นเดียวกับครูบาเจ้าศรีวิชัย ว่าเป็นพระโพธิสัตว์ ไปอย่างน่าเสียดาย แต่หลวงปู่ ครูบาท่าน เป็นพระอรหันต์แล้ว ใครจะเรียก ว่าอย่างไร หลวงปู่ ครูบาท่านทั้ง ๒ องค์ ท่านก็มีจิตใจตั้งมั่นแล้ว จะเรียกอะไร หลวงปู่ ครูบาท่านก็ไม่เกี่ยว ท่านหลุดพ้นแล้ว เป็นเถรตรงตั้งมั่นไม่หวั่นไหว พระธุดงค์ดังกล่าว พูดขึ้นมาโดยที่ไม่ได้ศึกษาใน คำว่า พระอรหันต์ กับโพธิสัตว์ ต้องศึกษา ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ตามลำดับ เหมือน เรียนอนุบาล ประถม มัธยม อุดมศึกษา ตามลำดับ อย่าข้ามขั้น ตะบะ ความเพียร จะแตก หลงทางไปเลย คนอื่ที่ไม่รู้ก็จะเข้าใจผิด ๆ ไป โพธิสัตว์ คือการเรื่มบำเพ็ญปารมี พระพุทธเจ้า พระอรหันต์ ก็ผ่านการเริ่มต้น เป็นบันไดแรก ในคำว่า โพธิสัตว์มาทั้งนั้น อนุบาล ประถม มัธยม อุดมศึกษา มาทั้งนั้น ยถาฉันใด เอวังก็ฉันนั้น อย่าเดินหลงทาง น๊ะท่านพุทธบริษัท ทั้งหลาย ขอกราบอนุโมทรา สาธุ นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ โน นิจจัง(พ่อหนานดวงจันทร์ ครุขยัน) แห่งวัดไหล่หินหลวง นครลำปาง ๔/๙/๑๒

ได้อธิบาย คำว่าโพธิสัตว์ คือจุดเริ่มต้น การปฏิบัติธรรม ก้าวต่อไปของโพธิสัตว์ คือเป็นพระอริยสงฆ์ คือสำเร็จเป็นพระอรหันต์ คือโสดาบัน สกทาคามี อนาคามี และเป็นพระอรหันต์ ตามลำดับ ตอนหลวงปู่ กับครูบาเจ้า ได้สำเร็จ อภิญญา เป็นพระอรหันต์ แล้ว มีหลวงปู่หลวงตา บางรูป ที่เดินธุดงค์ มาลดค่า หลวงปู่ ครูบา ลงมาเป็น พระโพธิสัตว์ เป็นการไม่สมควร แต่หลวงปู่ ครูบา ท่านไม่หวั่นไหวต่อผู้มาลดขั้นลงมา โพธิสัตว์ ถือว่าเป็น ปุถุชนอยู่ จะปรารถนา อยาก สำเร็จเป็นพระอรหันต์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็เป็น พระอรหันตะสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่นเดียวกัน อย่าเดินข้ามขั้นตอนก็จะมาจากจุดเริ่มต้น มาจากการเริ่มต้น ที่เราเรียกว่า พระโพธิสัตว์ แต่ที่น่าเสียดายคือ ท่านสำเร็จเป็นพระอรหันต์แล้ว มีหลวงตาหลวงปู่ มาทักว่าท่านครูบา เป็นพระโพธิสัตว์ เพราะความไม่ถนัดในปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ถือว่า โพธิสัตว์ เป็นขั้นสูงแล้ว หลวงปู่ ทุกวันนี้ ยังมีคนเชื่อว่า เป็นพระโพธิสัตว์ อย่างน่าสงสารยิ่งนัก จนปัจจุบัน ยังหลงผิดกันอีกมากทุกวันนี้วันนี้ หาว่าหลวงปู่ อภิญญา ๖ อย่าถือว่าหลวงปู่ สำเร็จแค่อภิญญา ๕ เท่านั้น ยิ่งจะเป็น วจีกรรม มโรกรรมอีก โดยไม่รู้ตัว กรณีนี้หมายถึงหลวงปู่ เท่านั้น แต่สำหรับครูบาเจ้าศรีวิขัย เพียงแต่มีพระธุดงค์ กลวงปู่หลวงตา อุตริ ลดวัตร์ปฏิบัติ ครูบาลงมา เพราะ ครูบาศรีวิชัย มีผู้คนนับหน้าถือตาศรัทธา ล้นหลาม จึงหาทางกำจัดทางอ้อม ว่าเป็น แค่โพธิสัตว์ หวังไต่ต้าว เป็นพระพุทธเจ้า คำว่า พระพุทธเจ้า มิใช่ว่าจะเป็นกันง่าย ๆ อีกหลายกัป นับไม่ถ้วน อสงขัยปลายแสนมหากัป พระพุทธเจ้า ในโลกใบนี้ มีถึง ๒ ล้านกว่าพระองค์ ทั้งพระปัจเจกพุทธเจ้า และพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังปรากฏในบทสวด สัมพุทเธ พร้อมคำแปลดูจะรู้ว่า มีเป็น ๒ ล้านกว่า คือ ๒ ล้าน ๔ หมื่น ๘ พัน ๑๐๙ พระองค์ หาอ่านได้ในบทสวดสัมพุทเธ อันนี้เฉพาะบทที่ ๓ (บทที่ ๑ มี ๕ แสน ๑ หมื่น ๒ พัน ๒๘ พระองค์, บทที่ ๒ มี ๑ ล้าน ๒ หมื่น ๔ พัน ๕๕ พระองค์, บทที่ ๓ มี ๒ ล้าน ๔ หมื่น ๘ พัน ๑๐๙ พระองค์, ข้าพเจ้าขอนอบน้อม พระสัมพุทธเจ้า ทั้งหลาย จำนวน ดังกล่าวทั้ง ๓ บทของสัมพุทเธ ด้วยเศียรเกล้า) ในความรู้ ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ให้ละเอียดถ่องแท้ อย่าเชื่อตามเขาเล่ามา จงดูใน กาลามสูตร ๑๐ ประการ อย่าเชื่อโดยไม่มีหลัก ถือแบบชาวกาลามะ ๑๐ อย่าง ขออนุโมทนาสาธุ (เหมือนกับ ก่อนวัยเรียน อนุบาล ประถม มัธยม และอุดมศึกษา ตามลำดับอย่าข้ามขั้นตอน ตะบะ ความเพียร จะแตก เดินหลงทาง)

ที่เราพูดถึง คำว่า โพธิสัตว์ กับพระโสดาบัน เท่านั้น โพธิสัตว์ "ยังเป็นปุถุชน" อยู่ต้องกราบไหว้พระภิกษุสงฆ์ อยู่ ไม่เกี่ยวกับ "โพธิญาณ" เป็นคนละศัพท์กัน พระโสดาบัน สกทาคามี อนาคามี พระอรหันต์ ตามลำดับ พระพุทธเจ้า ก็เป็น พระอรหันตะสัมมาสัมพุทธเจ้า คำว่าอาวุโส กับภันเต ก็เข้าใจผิดกันมา ระหว่าง พระผู้น้อย กับพระผู้ใหญ่ ถ้าเราได้แปลภาษาบาลีแล้วหรือว่า เคยบวชเรียน ตอนขานนาค "อาวุโสสิ" เราจะตอบว่า "อามภันเต " ภันเต แปลว่า "ผู้เจริญ" ถ้าจะเปลี่ยน จากมหานิกาย เป็นธรรมยุตนิกาย ที่จริงไม่จำเป็นต้อง ญัตติ ใหม่ สาเหตุที่ให้สวดญัติใหม่ เพราะ คนที่เปลี่ยนเข้ามา อาจพรรษาแก่กว่าเจ้าสำนักก็เกี่ยวกับกิเลสทั้งนั้น กลัวผู้เข้ามาใหม่ จะสูงกว่าเรา ด้านอายุพรรษา ก็ให้เริ่มต้นใหม่เสียเลย นี่ก็เป็นกิเลส ที่ยึดมั่นถือมั่น แล้วจะละกิเลสอย่างอื่นได้อย่างไร ก็ยากยิ่ง ถ้าได้ศึกษาธรรม ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ จะเข้าใจ เพราะเป็นภาษาบาลี คำว่า"จุติ "แปลว่า "ตาย" บางคนเข้าใจว่า "เกิด" ทุกอย่างที่เราอธิบาย คำที่เป็นภาษาบาลี มาจงอย่าถือว่าเป็นการโต้แย้งกัน พุทธบริษัททั้งหลาย ให้ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยน ความคิดเห็นกันและกัน เอื้อประโยชน์ แก่กันและกัน ให้ถือเสียว่า เราสนใจธรรมะกัน เป็น ธรรมสวนมัย และเป็นธรรมเทศนามัย ในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ อย่าง ข้อที่ ๘ และ ๙ ในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ผู้มาอ่านให้ความคิดเห็นกัน ถือว่าเป็นคนสนใจธรรมะ กันทุกคน โบราณกล่าวไว้ว่า พี่รู้สอง น้องรู้หนึ่ง ติเพื่อก่อ เหมือนมีบ่อทองคำ มีคนคอยแนะนำ เหมือนกับได้ฟังธรรมร้อยกัณฑ์ หากมีความไฝ่ฝันไปข้างหน้า เหมือนมี วังชาแข็งแรง หากมีใบแดงใบม่วง อยู่ในกระเป๋า เหมือนมีกับข้าวเต็มถุง หากมุ่งในการศึกษา เหมือนกับได้รับปริญญาหลายใบ เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้แล ขออนุโมทนาสาธุ (ขอจบเรื่องเกี่ยวกับ โพธิสัตว์ โสดาบัน เพียงเท่านี้ จะไม่ยุ่งในเรื่องนี้อีก "ขอยุติ" ลงเพียงเท่านี้ ถ้าอยากรู้ก็ศึกษา เพราะสมัยนี้ การศึกษาหาความรู้ มีหลายช่องทาง สะดวกสบายมากในสมัยนี้ ที่อธิบายมาก็เพื่อเป็นวิทยาทาน นิพพาน ปัจจโย โหตุ)

เขียนเยอะดี แต่ไร้ประโยชน์ รู้แค่ตน สอนคนไม่ได้ ต้องเปลี่ยนแนวนะท่าน

สาธุๆ