ผมทำงานก่อสร้างกับแรงงานพม่า ผมเห็นคนแก่พม่าคนหนึ่งแกพูดไทยได้ ชอบดูพวกผมเล่นตระกล้อ ผมเลยถามแกว่า ประวัติตระกล้อของพม่าเป็นมาอย่างไง แกเล่าให้ฟังว่าสมัยหลังจากที่ไทยกับพม่ารบกันเรียบร้อยแล้ว มันมีหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่งทั้งไทยและพม่าติดกัน เลยชวนกันเล่นเตะบอล แต่สมัยนั้น เขาไม่รู้ว่าฟุตบอลเรียกว่าฟุตบอล พวกเขาเลยเอาใบไม้มาทำให้มันเป็นลูกกลมๆแล้วเอาหวายมามัดแล้วเล่นกัน แล้วก็แพร่หลายทั่วประเทศทั้งพม่า และไทย พม่าเลยเรียกว่าชินลง ทั้งไทยและพม่าเลยพัฒนากีฬาชนิดนี้มาจนถึงปัจจุบัน นี่เป็นเรื่องเล่าของคนแก่ในพม่าที่เล่าขานกันมา ผมก็ไม่รู้ว่าประวัติกีฬาชนิดนี้เป็นมาอย่างไร ส่วนตัวผมเลยคิดว่าอาจเป็นไปได้เหมือนแกเล่ามา เพราะประวัติตระกล้อของไทยไม่มีข้อมูลชัดเจน

ข้อมูลแน่น ทำวีดีโอได้น่าชมมากครับ ขออนุญาตแชร์นะครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ วีดีโอนี้จะเป็นส่วนหนึ่งของแหล่งข้อมูลอ้างอิง

นำเสนอได้ดีมากครับ ผมแชร์ไปให้เด็กๆเรียนรู้แล้วครับ

วี้~~~

เห้ออ

.

เป็นคลิปที่ทำออกมาได้ดีมากครับสู้ๆครับ

เซปักตะกร้อเพิ่งเล่นในกีฬาแหลมทอง โดยเป็นการตกลงกติกาการเล่นระหว่างไทยกับมาเลเซียเพียง 2 ชาติเท่านั้น ต่อมาชาติอื่นจึงขอเข้าร่วม สมัยผมยังเป็นวัยรุ่นได้ยินจากคำพูดของอดีตโค๊ชทีมชาติเซปักตะกร้อได้กล่าวไว้ว่า มาเลเซียเป็นผู้กำหนดพื้นที่สนามและตาข่าย ส่วนไทยเป็นผู้กำหนดลูกที่จะเล่น ไทยจึงกำหนดลูกตะกร้อ(สมัยนั้นมาเลเซียไม่รู้จักลูกตะกร้อ เขาเล่นแต่วัสดุที่เขารู้จักเอง) เรื่องนี้ต้องลองไปถามท่านนายกสมาคมกีฬาตะกร้อดูสิ ท่านอยู่ทันยุคสมัยเริ่มเล่นเซปักตะกร้อ ท่านอายุมากแล้วและอยู่วงการนี้มาตั้งแต่หนุ่ม ควรให้ท่านบันทึกประวัติกีฬาตะกร้อ ซึ่งจะเป็นที่น่าเชื่อถือกว่าชาติอื่นๆ มาพูด

แล้วทำไม ไม่มีเขมร ล่ะ? ฮึ เด๋วพวกมานก็มาเคลมว่า ตะกร้อจริงๆ มาจากเหมน

ถ้าหนุมานเล่นจริงๆก็ต้องเป็นของอินเดีย เพราะรามเกียรติ์สืบมาจากรามายนา(ไม่รู้เขียนถูกป่าว)

ตามที่ฟังมา,พม่าน่าจะจริงกว่าทุกประเทศ อย่างจีนเตะลูกขนไก่,กะเกาหลี ส่วนไทยไม่น่าใช่ ที่เอาคนไปไว้ในตะกร้อแล้วให้ช้างเตะเพื่อลงโทษมันไม่เกี่ยวกันกับกีฬาเลย.