Rozmowa z prof. dr hab. n. med. MARKIEM RUCHAŁĄ, specjalistą w dziedzinie endokrynologii i medycyny nuklearnej, światowym ekspertem w dziedzinie chorób tarczycy, kierownikiem Kliniki Endokrynologii, Przemiany Materii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Prof. przedstawia dane epidemiologiczne raka tarczycy, na którego odnotowujemy coraz większą zachorowalność. Ekspert zwraca uwagę, że choć objawy raka tarczycy są niespecyficzne - chrypka, zmiana barwy głosu, trudności z przełykaniem oraz wyczuwalne zgrubienia, czyli guzki w przedniej części szyi - to ich pojawienie powinno nas skłonić do wizyty u lekarza rodzinnego. Obecnie, już w ramach świadczeń POZ można wykonać USG tarczycy, które jest badaniem podstawowym do postawienia diagnozy tego nowotworu. Jak podkreśla prof. Ruchała, lekarz rodziny może wystawić na podstawie tylko podejrzenia raka tarczycy kartę DiLO. Umożliwia ona pacjentowi wejście na szybką ścieżkę diagnostyki i leczenia w ośrodku specjalistycznym. Kolejnym badaniem jest biopsja cienkoigłowa celowana. U pacjentów, u których stwierdzono zmiany nowotworowe w obrębie tarczycy, powinny być one usunięte, u niektórych chorych powinna być przeprowadzona limfadenektomia. Wśród czynników ryzyka mogących mieć wpływ na rozwój raka tarczycy są: nadmiar lub niedobór jodu, nadmierne wydzielanie hormonu przysadki mózgowej - TSH, narażenie na promieniowanie w wyniku radioterapii okolic głowy, szyi i klatki piersiowej. U części pacjentów rak tarczycy jest nowotworem dziedziczonym rodzinnie. W przypadku stwierdzenia na podstawie badań genetycznych określonych zmian w genach pacjenci z zaawansowanym rakiem tarczycy mogą być zakwalifikowani do leczenia terapiami celowanym inhibitorami kinaz. Zdaniem profesora Maraka Ruchały leczenia raka tarczycy powinno być spersonalizowane, dostosowane do stanu klinicznego pacjenta.