- No powiedz, Phil. Co to? Coś tam jest, prawda? - Jeśli nie widzisz to nie ma. ___ Z dedykacją dla tych, którzy nic nie zobaczyli w tym filmie i dla tych, którzy zobaczyli.

Kocham Pana, Panie Tomku. W tym depresyjnym, powierzchownym emocjonalnie świecie, jest Pan jak latarnik, który nie pozwala nam się rozbić o skały bylejakości i wyciąga nas z mielizn przeciętności. Ahoj Kapitanie ⚓🌈

To była nie tylko świetna recenzja wybitnego filmu. To był fascynujący wykład filozoficzno-psychologiczny na temat ludzkiej kondycji. To było jak zanurzenie się w prawdę o nas samych.

Oj tak, w tym specyficznym przypadku BARDZO chciałbym posłuchać refleksji Pana Tomka w wersji spoilerowej, i nawet cały oddzielny materiał związany z finałem tej historii.

Panie Tomaszu, kiedy byłam dziewczynką, a potem dziewczyną mogłam spotykać się z moim tatą tylko na mieście. Co piątek chodziliśmy do kina. Uwielbiałam z nim rozmawiać o filmach. Muzyka i kino to były nasze główne tematy. Zapalaliśmy się przy nich ogromnie i to była nasza bliskość. Mojego taty już nie ma, a ja słucham pana recenzji i jest mi trochę lepiej. Mądry, dojrzały i kochający kino. Dziękuję że się z nami tym pan dzieli. Proszę na siebie uważać.K

W moim odczuciu Phil był zazdrosny, bo obawiał się, że zupełnie straci kontakt z bratem (odsuwali się od siebie, co widać już na początku filmu), że będzie zupełnie niepotrzebny. Z drugiej strony zazdrościł, że brat "ułoży" sobie życie i wyrwie się z samotności, którą dotychczas wspólnie dzielili. Jedyny moment głębszego zainteresowania Phila Rose dostrzegłam, gdy zauważył, że żona brata lubi sobie popić, że ma słabości. Uśmiechnął się na myśl, że wszyscy mamy jakieś sekrety.

Panie Tomaszu, Pański kanał jest odtrutką na pustotę i prostactwo. Dziękuję za Pana obecność i piękne, głębokie treści🤍

Dziękuję Panu za świetną recenzję. Wysłuchałam jej długo po obejrzeniu filmu. Czekałam na nią z nadzieją, że potwierdzi Pan mój zachwyt i tak się stało. Dla mnie 10 na 10.

Mi bardzo daleko do jakiegokolwiek kinowego znawcy, ale tem film ma w sobie to cos co sprawia ze o nim mysle, ze bede go pamietac, ze chce do niego wrocic. Mi jest naprawde ciezko cos obejzec, ciezko sie zaangazowac w historie, nie ogladam za duzo. A w tym wypadku niesamowicie sie wciagnelam. Ten film ma wlasnie wszystko to czego ja poszukuje w filmach ❤️ UWAGA SPOILER: Ja odebralam podobnie, ale troche inaczej. Wg mnie Phil w Peterze widzi samego siebie, i moze wstydzi sie tego dlatego chce go osmieszyc, zeby to jakos zdusic. Ze dostrzega w nim wszystkie te cechy ktore on ma a z ktorymi cale zycie walczyl. Pozniej chce zostac jego mentorem - byc jak Bronco Henry. Co do relacji z BH nie odebralam tego na zasadzie miłości romantycznej, ale jakiegos podziwu uwielbienia, milosci platonicznej, niezrealizowanej fantazji, ciesze sie ze nie ma wprost powiedziane co sie wydarzylo. I mysle ze Phil nie jest zazdrosny o Rose a bardziej o swojego brata, ze boi sie zmiany. Ogolnie mimo ze jest doroslym czlowiekiem czasem na poziomie emocjonalnym zachowuje sie jak mały chłopiec i ze jest bardzo samotny i wypbcowany. Kiedy na koniec jest ogolony to ja widze w nim wlasnie tego mlodego Petera (nawet mialam taka mysl ze to on jest nim ale to bez sensu :)))))

w "Psich pazurach" przede wszystkim uderzyła mnie samotność Phila, ale jak teraz myślę, to praktycznie każdy bohater tam jest samotny w pewien sposób, samotny i niezrozumiany. Film rzeczywiście niejednoznaczny i momentami zaskakujący. Jak zawsze świetnie się Pana słucha, uwielbiam ❤

Jak zawsze pierwszorzedna recenzja i nie mniej emocjonalna niz sam film :) Mnie zaintrygowal watek Petera i poswiecenie ktorego dokonuje. Spelnia on obietnice zlozona przed samym soba slowami narratora w pierwszej scenie ale jakze ogromna cene za to placi. Poswieca nie tylko swoje osobiste szczescie ale w zasadzie wlasne czlowieczenstwo. Wiele komentarzy i nawet recenzji wskazuje na Phila lecz dla mnie to wlasnie Peter jest tym biblijnym psem ktorego nalezy sie wystrzegac. I powracaja znow slowa z pierwszej sceny - "Gdyz jakimze bylbym CZLOWIEKIEM gdybym nie potrafil pomoc mojej matce; uratowac jej." Watek Phila jest o tyle interesujacy iz broni sie sam w sobie jako interesujaca historia wewnetrznie skonfliktowanego czlowieka. Jednoczesnie sprytnym zabiegiem jest to watek instrumentalny dla watku Petera ktory zdaje sie byc na uboczu lecz paradoksalnie jest osia calej historii. Przeczytalem tez wiele komentarzy (a nawet recenzje) gdzie autorzy pisali o tym jak bardzo film byl ... nudny. Nie potrafie w zaden sposob sie ustosunkowac do tego bo dla mnie film praktycznie caly czas trzyma w napieciu. Nie chodzi tu moze o rodzaj napiecia pokroju "kiedy z szafy wyskoczy morderca?" To napiecie to niekonczace sie proby zrozumienia bohaterow - kim sa, co ich motywuje, jakie doswiadczenia zyciowe ich uksztaltowaly. I tutaj co chwila czekaja na nas niespodzianki. Kiedy juz nam sie wydaje ze znamy jednego z bohaterow on nagle zaczyna odkrywac przed nami swoje inne oblicze. Majstersztyk rezyserski i aktorski zarazem.

Jeden z najlepszych filmów, jakie ostatnio widziałem. Niesamowity klimat, piękne zdjęcia, wspaniała obsada...pozostaje w głowie i daje do myślenia. Zgadzam się z pańską recenzją w 100%.

Panie Tomaszu, Pańskich recenzji słucham właściwie od samego początku. I zawsze jest to dla mnie ogromna przyjemność ale także i absolutna niespodzianka. Dziś piszę przed wysłuchaniem części premium, bo chcę się skupić na Pańskich słowach dotyczących tylko i wyłącznie filmu. To pierwsza Pańska recenzja, której wysłuchałam DWUKROTNIE. Bo tak bardzo "wstrzela się" Pan w mój osobisty odbiór "Psich pazurów". Bo Pańskie słowa są w ogromnej części odzwierciedleniem moich odczuć po seansie. Bo te słowa są PRAWDZIWE! Każde wypowiedziane dziś przez Pana zdanie tchnie takim życiowym doświadczeniem zarówno rzeczy dobrych jak i złych.. Pan rozumie Phila podobnie do mnie. Bo Pan TO ZNA. Dokładnie tak jak Pan powiedział "bez doświadczenia czegoś na własnej skórze nie będziemy do końca rozumieć bohatera, przyczyn jego złości, frustracji, lęków..". Najłatwiej ocenić po wierzchu, "po łebkach", bez zastanowienia. Czarne to czarne - białe to białe. A gdzie się zgubiła szarość? Pana słowa pobudzają do szukania tej szarości. I jeszcze tak pięknie powiedział Pan (za co Panu bardzo gorąco osobiście dziękuję) o poszerzeniu horyzontu. O tym ile rozumienia świata pochodzić może z naszego wnętrza, z naszej woli poznania.. "Psie pazury" przez 99% ludzi, którzy mnie otaczają był nudnym, beznadziejnym TĘPYM filmidłem.. A dla mnie? Poszukiwaczki istoty sprawy? Łaknącej zrozumienia niektórych postaw bohaterów? To jest PEREŁKA. To jest UCZTA dla oka i umysłu! To są drzwi do poznania również samej siebie. Bo jestem zwykle odbierana jako zgorzkniała, znerwicowana frustratka. Na szczęście są nieliczni ludzie, którzy umieją zajrzeć za ten woal, którym się otulam. Ten film jest dla takich i o takich jak ja. I jest mądry. Bo może nas nauczyć samych siebie. Jeśli tylko zechcemy odrobinę poszerzyć horyzont.. Pan i Pańskie recenzje ten horyzont także uczą poszerzać. Każdy, kto Pana słucha ma szansę spojrzeć inaczej na świat poprzez, jakże drobną, zmianę poglądów na obejrzany film. I za to Panu ogromnie dziękuję. Jak zawsze. Dobrze, że Pan jest Panie Tomaszu. I niech Pan nie znika.. Jest Pan ogromnie potrzebny! Proszę o tym nigdy nie zapominać. Iza P.S. Wysłuchałam części premium - cóż mogę rzec.. Gimbaza powiedziałaby o Panu "POZAMIATAŁ" ale ja powiem - rzucił mnie Pan mocno o ziemię, potrząsnął i sprawił, że stanęłam na silniejszych nogach! Dziękuję ponownie.

Panie Tomku odbierałem ten film podobnie ale znacznie pogłębił Pan moje horyzonty.Poszerzył Pan moje postrzeganie tego filmu za co bardzo dziękuję.Czułam to wszystko podskórnie ale nie potrafiłam tego tak nazwać i tak szeroko zobaczyć.

Jakim Pan jest mądrym człowiekiem. Dziękuję za pańską działalność 🙂

Panie Tomaszu, wyrazy Ogromnego Szacunku za ta recenzje, zreszta za wszystkie. Jest Pan naszym dobrem narodowym!

Zostałam oszukana! Sądziłam, że wiem dokąd zmierza narracja, że rozgryzłam zamysł na samym wstępie. No, niestety- przechytrzono mnie :). Nic mnie bardziej nie cieszy po obejrzeniu filmu jak właśnie takie zaskoczenie. Takie filmy zapamiętuję na zawsze

Panie Tomaszu , muszę to napisać , kocham to co Pan mówi . Właśnie słucham Pana recenzji , ten film jest o nas samych , bardzo złożonych charakterach . Pozdrawiam . 😍

Slucham Pana słów i płaczę ze wzruszenia.. Filmu nie widziałam i może nawet nie zobaczę. Dziękuję z calego serca, Panie Tomaszu.

Przepiękny film. O czlowieku. Jego naturze, emocjach, słabościach. Sile. O kokonach, ktore wokol siebie tworzy. O zdolnosci dostrzegania. O tym.jaka jest nasza kruchość. Pod każdym względem. Dziękuję za zachęte do obejrzenia.

Dobry dzień zaczynam od recenzji Pana Tomasza☺️a można tak codziennie?😉uściski Panie Tomaszu

Bardzo dziękuję za genialną recenzję genialnego filmu (obejrzałam). Jestem poruszona Pańską opowieścią, ale też Pańską wrażliwością. Z wielką przyjemnością wysłuchałam jej. Porównałam ze sobą i nabrałam ochoty na rozmowę/dyskusję 😊

Twn film jest przepiękny niczym pejzaż. Kipi on aż od niemal mistycyzmu, poezji, ale mimo tego nie jest to obraz przeintelekutowany. Gra aktorów jest wspaniała. Gra gestami, ciszą, niedopowiedzeniami. Bardzo spokojny, kameralny z olbrzymią dozą podskórnej emocjonalności. Wydaje się nudny,przydługi ale jest to złudne uczucie. Pozatym Każdy ten film może interpretować w swoj wlasny sposob i to jest piekne. Mimo iz minelo juz kilka dni odkad ogladnelem ten film, dalej myślę o tej historii. Benedict Cumberbatch obłędny, Kodi Smit-McPhee urzekający, ale pełen tajemnic niczym Chalamet z tamtych nocy tamtych dni. Drugoplanowe role Plemonnsa i Dunst z szansami na oscara. Przepiekne zdjęcia, przepiękna Nowa Zelandia vel. Montana, wspaniała Jane Campion, wspaniały film. Liczę realnie na 6-7 oscarów :)

Panie Tomaszu, jest Pan bratnią duszą dla wielu z nas, młodszych i starszych i bez względu na płeć, za sprawą swoich doskonałych recenzji nie tylko filmowych, ale i życiowych. To arcymistrzowskie podejście do kina połączone z Pana wrażliwością i szczerością to absolutny ewenement, który wnosi do mojego życia niesamowicie silnie dobrą energię, która wcale się nie ulatnia, ale dodaje mocy jeszcze przez długi czas a może na zawsze. Dziękuję. 🌞❤️

Benedykt cudowny !!! Mistrz ! Dla mnie jeden raz to za mało, muszę drugi raz zobaczyć ten film żeby jeszcze głębiej w niego wejść. Nie wszystko odkryłam za pierwszym razem. To duża zaleta filmu, że można go kilkukrotnie oglądać i zawsze coś nowego odkryć 💗

Panie Tomaszu, ostatnio pokazałem mojej Mamie materiał "SZEF ROKU", Mama obejrzała recenzję i dodała "jak miło posłuchać faceta na tak wysokim poziomie", tak więc jak zawsze ....jak miło :) pozdrawiam i życzę samych sukcesów i dalszego rozwoju bardzo dobrego kanału

Film prawie bez akcji, z niewielką ilością słów, a z takim ogromem emocji, które stopniowo narastają aż niemal do bólu brzucha i wyciskania łez. Film, który się bardziej czuje niż ogląda. Pana recenzję obejrzałam po filmie, ponieważ jak Pan poleca film boję się sugerować Pana opinią, ale po emocjonującym filmie, recenzja okazała się też.......brało mi słowa na określenie, ale jestem zachwycona.

Ten film to miazga. Rozwalil od srodka nie tylko mnie, ale tez tego co mial byc oprawca a stal sie ofiara. Mistrzostwo

Panie Tomaszu, dziękuję za recenzję. Film obejrzałam już jakiś czas temu.ciesze się, że mam podobne odczucie i interpretację. Jestem prostą kobietą,myślę, że do zrozumienia, i poczucia tego filmu jest potrzebne doświadczenie życiowe. Jak człowiek dużo przeżył, widział i doświadczył to poczuje ten film. Pozdrawiam serdecznie i życzę wspaniałych i świąt.

Jak słyszę taką charakterystykę człowieka to zawsze kojarzy mi się z Heathcliffem z "Wichrowych Wzgórz".

Jest to niesamowite jaki poziom języka pan reprezentuje pośród wszechobecnego braku jakosci w tym zakresie. Uwielbiam Pana i słuchać i na Pana patrzeć 😊 film niesamowity, recenzja tak samo dobra. Pozdrawiam serdecznie 😊

Panie Tomaszu...jest pan naszym dobrem narodowym. Kiedy mam kiepski humor lub życie bardzo ,,dokopie,, słucham Pana....właściwie to nie wiem jak to opisac! Kultura i wspaniala wiedza ...no i ten glos....pamiętam Pana spory z Zygmuntem Kałużyńskim...tez słuchało się panów z wielką przyjemnością. Bardzo pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego w Nowym roku. I czekam jak zawsze na części premium...!

Drogi Panie Tomaszu, przepiękny wykład, tak wykład! Cofnął mnie Pan 40 lat do czasów licealnych i do wspaniałej profesor Kalbarczyk, osoby kochającej kino i teatr. To Ona nauczyła mnie patrzeć, słuchać i szukać, nawet jeśli nie od razu rozumiem, to nie odrzucać, szukać, próbować. Tak było i z tym filmem. Szalenie niejednoznacznym, innym, intrygującym, niepokojąco ludzkim, niezależnie od tego jak kochamy. W wielkim skrócie, to co wydaje się być silne i dominujące jest w istocie pogubione i krzyczy o czułość, współczucie i spełnienie targane zazdrością, żalem.., a to co pozornie słabe bywa potwornie silne, odważne i wręcz zabójcze. Dziękuję.

Ja szukam czasem na Netflix, właśnie takich filmów i przyzwyczajona bardziej do płytkiej rozrywki, ominęłam... Gdyby nie Pan, to bym nie obejrzała. Stało się inaczej. Pod wszystkim się podpisuję.. Film, który nie tylko się ogląda, jego się czuje, przeczuwa czasem boi, a nawet później pojawia się zapach, po prostu wszystkimi zmysłami odebrałam. Jedno co chce dodać niesamowita estetyka obrazu. Reżyserka jest cudowną artystką, które łączy szorstkość, burość z banalnością porcelany i białego obrusu, dla mnie jako plastyka Magia!

Panie Tomaszu jest Pan lekiem na całe zło!!!!

Dzien dobry T R 😘🎧 Ojej...Ojej...Piekna Lekcja ,fascynacja !!Dziękuję! Tak moge godzinami Pana T R słuchać tej wytrawnej mowyi wymowy !! Pozdrawiam serdecznie T R uzależniona od Głosu!! ❤👋 zostaje z Panem na zawsze !!

Film genialny chyba najlepszy Jane Campion, Fortepian tez robił na mnie takie wrażenie, a Pana recenzja piękna, humanistyczna, to są takie perełki życia, dzięki którym, mimo całego smutku żyć się chce , dzięki za te 44 minuty najlepsze w ciągu całego dnia albo i tygodnia♥

Obejrzałam, wizualnie arcydzieło. Zachwycające zdjęcia jednak czegoś mi brakło. Być może jestem znieczulona na cześć przekazu z tego filmu. Nie mniej jednak recenzja jak zawsze świetna! 🙌🏻

zawsze w srode raniutko jest dla mnie swieto bo video recenzja wlatuje na youtube

Ależ mnie Pan zaintrygował...Od kilku miesięcy nie byłam w kinie, przypominam sobie "stare" filmy odnajdowane na różnych platformach. Straciłam apetyt na nowości. Ale ten film obejrzę, dzięki Panu. I mam nadzieję, że mój obecny nastrój pozwoli mi odczytać całą głębię filmu. Jeśli nie, zgłaszam się na terapię do Pana. Terapię odzyskiwania dobrego smaku.

Świetne to spostrzeżenie - 50% patrzenia i 50% odczuwania = film🌹

Panie Tomaszu,poruszyła mnie wewnętrznie i to bardzo ta recenzja .W pełni rozumiem co Pan przekazał. Dziękuję. 👍🌹👍🌹👍🌹👍🌹👍

Rewelacyjny film naszpikowany pokręconymi z życia wziętymi postaciami, ileż tam jest współczesnego bólu . Dawno nie słyszałam tule ognia w pana recenzji,💥💥 ale ciekawa jestem jak zinterpretowaliby Pan motyw palenia skór ,o którym Pan nie wspomniał . Ściskam i kocham wciąż 🤩😍

Uwielbiam opowieści p. Raczka o kinie, jest człowiekiem który pomagając dekodować język filmu, niejako podprowadza i uczy jak mieć dostęp i pełniejsze uczestnictwo w naszej kulturze. Jego "opowiedz mi film a powiem Ci kim jesteś" jest bardzo bliskie słowom T. Tomaszewskiego, mojego ulubionego mistrza reportażu foto - "fotografia więcej mówi o tym, kto ją zrobił niż o tym co przedstawia". Rozumienie istoty rzeczy, bawienie się różnymi formami sztuki i przekazu, dociekanie, poszukiwanie, dekodowanie i ostatecznie nawiązanie konwersacji z innymi ludźmi, mówiącymi w tym samym języku (abstrakcji) - to wszystko jest o niebo ciekawsze od zarabiania i wydawania milionów. Jedno nas przybliża do człowieczeństwa a drugie oddala. I nie piszę tego z perspektywy ubogiego.

Po wysłuchaniu recenzji jeszcze kilka słów dodam. Dziękuję Panu za przekazanie nam wielkich Pańskich emocji. Ja pozostaję, po obejrzeniu tego filmu, bardzo poruszona. Nieustannie analizuję bohaterów, ich motywy. Pozdrawiam serdecznie.

Panie Tomaszu, poruszył Pan we mnie struny, które długo będą brzmiały. Film jest fenomenalny.

Piękna recenzja i terapia za darmo, wdzięczna 💖❤️💖

Panie Tomaszu, od momentu obejrzenia filmu czekałam z niecierpliwością na Pańską recenzję i nie mogę się nacieszyć słuchając jej. Psie Pazury chwyciły moją duszę i przez parę dobrych dni nie chciały puścić. Niezmiernie cieszy mnie, że podziela Pan mój zachwyt! Według mnie film jest fenomenalny i trzymający w napięciu do ostatniej sekundy.

Jak umiejętnie,wrażliwie ,z uwaznoscia zachęcił Pan do obejrzenia filmu.Wspaniale nakreślił pan postać głównego bohatera!

Kolejna perła! Panie Tomaszu, dziękuję za poruszające i precyzyjne “rozbrojenie” tego niezwykłego filmu

Perfekt, jest pan wybitnym i niepowtarzalnym człowiekiem i niesłychanie interesujacym, uwielbiam pana słuchać od kiedy publicznie pan zaczął recenzje w tv sam a potem z panem Zygmuntem, pozdrawiam.

No, czekałam na tę recenzję! Ja jestem zachwycona tym dziełem.

Pan Tomasz nawet jakby czytał instrukcje obsługi gaśnicy,to słuchałbym z zainteresowaniem❤😊Pozdrawiam Serdecznie

Obejrzalam Pana recenzje do polowy (do "spoilera"), i skonczylam juz po filmie. Zgadzam sie w 100% - to prawdziwa bomba, ktora zaczyna tykac juz od pierwszych kadrow. Jej wybuch poruszyl we mnie wiele strun i wciaz czuje jak we mnie drza i dygocza. Gleboki, czuly, obnazajacy, z natura jako jednym z aktorow. Majstersztyk. Chyle czola za recenzje.

Film obejrzałam dzisiaj, z kina wyszłam oszołomiona i zachwycona jego głębią , pięknem i wspaniałą grą wszystkich aktorów. No i te cudowne zdjecia... Teraz słucham tej recenzji i nic do niej dodać nie mogę , bo film właśnie tak odebrałam.. Jest Pan wspaniałym recenzentem , ale i niezwykle wrażliwym człowiekiem.💗

Dziękuję za tą recenzję, sporo mi rozjaśniła. Po obejrzeniu filmu, pierwszą moją myślą była chęć ponownego obejrzenia. Myślę, że nie da się wyłapać wszystkich niuansów za pierwszym podejściem.

wspaniały film, trafiłam na niego przypadkiem i wciągnął mnie magnetyzm tego filmu i tego właśnie co jest w naszym domyśle, co sobie uzmysławiamy w duchu, aczkolwiek mówimy: nieeee, niemożliwe, o czym ja myślę. A jednak! Cudo film i świetna recenzja pana Tomka

Obejrzałam ten film i zrobił na mnie duże wrażenie, a po pana recenzji jeszcze dojrzałam nowe , ciekawe wątki. Warto zobaczyć coś tak ciekawego, no i jak pan kiedyś powiedział panie Tomaszu po prostu obejrzeć, bez nastawienia. Ja moge powiedzieć, że film mi się podoba jak wywoła we mnie jakieś emocje, więc dziękuję i pozdrawiam w Nowym Roku🤗

Panie Tomaszu z ogromną przyjemnością słuchałam Pana od dawna ... jeszcze pamiętam rozmowy z Panem Kałużyńskim .... Może nawet słuchałam Pana i oglądałam od niemal początku Pana działalności medialnej ... ??? Zawsze czyniłam to z zaciekawieniem, zainteresowaniem i ogromną przyjemnością! Ponieważ oprócz tego o czym I w jaki sposób Pan prowadzi dialog lub narrację, to kocham dobry film i kino. Panie Tomaszu wejść w świat kina w Pana towarzystwie to dla mnie zaszczyt. Rewelacyjnie Pan recenzuje filmy, a na temat tego filmu "Psie pazury" wyraził nie tylko w przepiękny sposób swoje emocje, odczucia, ale głębie i niuanse tego dzieła. Miałam dzięki temu niesamowitą ucztę i podróż ... także w siebie ... Bardzo Panu za to dziękuję 👏👏👏👏👏🍀i to absolutnie nie było nudne! Zresztą zgadzam się z Panem, że tylko ludzie, którzy czegoś nie pojmują lub nie chcą się zagłębić w siebie uważają, że coś jest nudne ... szczególnie jeśli chodzi o ten film. Pozdrawiam serdecznie 🍀🍀🍀

Jeden z głównych bohaterów mówi, że musiał nauczyć się zauważać szczegóły pomijane i niedostrzegalne przez innych i myślę, że to jest najważniejsze zdanie do interpretacji i sposobu oglądania filmu. To niezwykle pogłębiony psychologicznie obraz z nieoczywistymi postaciami. Wydają się bardzo prawdziwe, właśnie przez niejednoznaczność i dużo sprzeczności w zachowaniu czy emocjach co jest bolączką każdej i każdego z nas. Jednak to życie pisze najciekawsze i najbardziej nieprawdopodobne scenariusze, gdzie nic nie jest zero-jedynkowe. Bolą mnie opinie, że kompletnie nie wiadomo o czym film opowiada i skąd bierze się więź między postaciami. Jednak scena z gazetami, która była dla mnie jednak nie do końca potrzebna bo odbiera niepewność i wprost tłumaczy pewien wątek. Właśnie niepewność potrafi być najbardziej intrygująca, a możliwość zauważenia zupełnie różnych elementów czy mnogość interpretacji stwarza pole do dyskusji i odkrywania drugiej osoby czy strony. 🔥Spoilery 🔥 Główny bohater bardzo przypominał mi inspirację z filmu Psychoza zwłaszcza zamiłowanie do anatomii zwierząt oraz pod płaszczykiem obojętności niezwykle niezdrowa relacja z mamą, której główne problemy wcale nie musiały wynikać tylko przez obecność Phila. Tak samo ostatni kadr z uśmiechem w kierunku mamy i jej męża nie musiał zwiastować czegoś dobrego czy końca tej historii. Widzieliśmy tylko jej urywek z perspektywy jednego bohatera by odkryć jej drugą, bardziej mroczną część

Panie Tomaszu, serdecznie pozdrawiam z Zaolzia i dziękuję za ten niezwykły wykład .......Podziwiam, uwielbiam i kocham Pana (jak brata)😇 Życzę Wszystkim szeeeeroookich horyzontów ❤️

Dla mnie , mimo całej pięknej oprawy i nieśpiesznego tempa , który zwykle uwielbiam, smakowania strony wizualnej i dźwiękowej , czegoś zabrakło. Chyba forma przerosła treść. . .Trudno było mi zobaczyć pewną ciągłość , tożsamość postaci . . .Byłam zawiedziona , choć być może wynikało to z momentu w którym go obejrzałam. Odnośnie gry aktorskiej wielkie wrażenie zrobiła na mnie rola syna Rose.

Panie Tomaszu, świetna recenzja widzów filmów, które oglądają bez zrozumienia, dziękuję 👋🙏

Dziękuję szczególnie za tę recenzję. Oby więcej ludzi miało takie podejście, do filmów i nie tylko.

Jak zawsze wspaniała recenzja. Z wielką przyjemnością Pana słucham i uczę się spojrzenia na omawiane obrazy i sceny. Pozdrawiam serdeczne:)

Dziękuję! Przeszedł Pan samego siebie! Tak chcę słuchać o filmie, o człowieczeństwie, o ludzkich losach!

Już raz przymierzałam się do tego filmu ze względu na głównego wykonawcę, ale odłożyłam tę przyjemność na później . Pomyślałam sobie, że oto jeszcze jeden western , a nie jestem wielką fanką tego gatunku. Po wysłuchaniu Pana recenzji koniecznie muszę go obejrzeć . Zachwyciła mnie Pana recenzja! Pozdrawiam serdecznie i dziękuję !

Dobry film. Wydaje mi się, że nawet ktoś o mniejszym bagażu emocjonalnym, życiowym - przy pewnej dozie wrażliwości - może dużo z niego wyciągnąć i chłonąć atmosferę wielu scen. Tu pustki, przestrzenie, cisze czy skrzypienie drewnianych podłóg nie ustępują muzyce czy dialogom. Do tego tak wiele możliwości interpretacyjnych, które są właściwie "otwarte"... trochę jak w poezji: nie musi być celem zrozumienie autora czy podmiotu lirycznego... ale ważne jest zrozumienie/odczucie czegoś dla siebie. I jakąkolwiek się odpowiedź wybierze (ustali samemu) np. w motywach postępowania Petera pod koniec filmu, to powinniśmy być, jakby to powiedzieć, intymnie intelektualnie ożywieni tymi samymi procesami myślowymi, "rozkminą", mówiąc kolokwialnie. Pozdro!

Jeszcze nie doświadczyłam tego filmu,ale po recenzji naszego mistrza seans musi się wydarzyć jeszcze w ten weekend, dziękujemy Panie Tomku❤

Po Pana świetnej recenzji, obejrzę film najszybciej jak się da. Dziękuję za Pana wrażliwość, wnikliwość i miłość do filmu w ogóle, taka pasja bywa zaraźliwa. Pana recenzje to wykłady z filmoznawstwa na tak wysokim poziomie i tak bardzo interesujące, że nie chce się uronić ani słowa, chłonie się wiedzę i zachwyca kulturą języka. Uczta. Bardzo dziękuję. 🌺

Swoją drogą szczerze zadroszczę Pana Bliskim, Przyjaciołom, wszystkim tym, którzy mogą spierać się z Panem lub zachwycać z Panem po projekcji filmu. W bezpośredniej rozmowie.

Ale Pan jest kochany, tak tylko chcialam to napisac. Sciskam mocno i zyczé Panu i wszystkim Panu bliskim zdrowia, szczéscia i milosci.

Dziękuję za tę refleksyjną i rozciągająca horyzonty recenzję…🙏❤️ To były dla mnie bardzo uniwersalne słowa… byłyby adekwatne dla wielu filmów.. Jest Pan Panie Tomaszu wirtuozem słowa🙏😍 … ale to wszyscy tu obecni wiemy:) Ten film jest dla mnie przede wszystkim o tym, jak patrzeć, żeby widzieć… Żeby zobaczyć, trzeba umieć patrzeć. Patrzeć dłużej, z ciekawością, z pewną pokorą, że widzę tylko fragment tej rzeczywistości. Ten film daje możliwość wnikania w wiele warstw naszego „bycia”… piękna przeciwwaga w pędzącym jak TGV świecie „natychmiastowego odczytu wszystkiego” Absolutnie film wart obejrzenia 🙏 i to nie jeden raz♥️

Wesołych świąt i szczęśliwego nowego roku

Bardzo dziękuję za recenzję i za seans psychoterapii jednocześnie. Widać jak wiele trudnych tematów ma Pan u siebie w głowie przepracowanych. Trochę zazdroszczę i podziwiam. Serdeczności! ❤

Genialne jak zawsze 👍Zawsze biorę coś dla siebie. Dziękuję ❤️🎄🎁

Czekałam na tą recenzję. Zaraz po obejrzeniu, a film mną wstrząsnął, szukałam na Pana kanale Pana wrażeń... I wreszcie jest. I za każdym razem, jak o nim myślę inne motywy filmu są centralne. Mocne kino. Dla mnie to film roku. Absolutny Sztos. Moc równa "Fortepinowi". Psychologiczne tak mocny w każdym wątku, tak otwarty w finale. Wraca do mnie ten film i myślę o nim. Również soczysty wizualnie. Serdeczności

... nie raz oglądając rekomendowane przez Pana Tomku filmy sugeruję się bardzo Pana recenzjami ale w końcu dochodzę do wniosku że to były bardzo ptrzebne mi wskazőwki za ktőre ogromnie jestem Panu wdzięczny 😍

Ten film to Mistrzostwo.👏👏👏Pana recenzja, to jak wisienka na torcie.👏👏👏

Wspaniała recenzja, dziękuję :) Słuchałam z ogromnym zainteresowaniem. Dużo serdeczności wysyłam Panie Tomaszu

Zachwycił mnie ten film (tak naprawdę to ledwo wyszłam z kina i już miałam ochotę wrócić tylko po to, aby obejrzeć jeszcze raz niektóre sceny) i zachwyciła mnie ta recenzja. To chyba najgłębsza i najbardziej trafiająca w serce ze wszystkich Pana recenzji. Na drugi dzień po obejrzeniu filmu poczytałam polskie recenzje dostępne w sieci. I to prawda, że niektórzy recenzenci nie zrozumieli filmu.

Gratulacje ponad 90 tysięcy subskrybentów!

Oglądamy filmy, dzielimy się wrażeniami, polecamy je sobie wzajemnie w mojej bliskiej rodzinie i zawsze tak jakoś idzie gładko .. zobacz bo to dobry film. A tutaj miałam problem jak zachęcić do obejrzenia, żeby tego filmu nie przegapili w natłoku codziennych spraw i obowiązków. Powiedziałam ..obejrzałam i nie mogę o nim przestać myśleć.. sprzątam, gotuję, wkładam pranie do pralki i go rozkminiam po raz kolejny.Czekałam na tą recenzję i za nią dziękuję.To moje.

Świetna recenzja genialnego filmu. NIc w tym filmie nie jest do końca wiadome. Jest wiele niedopowiedzeń które zostawiają widzowi pole do interpretacji a ja to bardzo lubie. Takie są dla mnie filmy Xaviera Dolana. Dziękuję za tą recenzję panie Tomaszu.

Doskonały film. Dziękujemy za wspaniałą recenzję :)

Z wielką przyjemnością słucham Pana i serdecznosci posylam.!

Dziekuje! Będę oglądać . Serdecznie pozdrawiam🎄🙂

Film robi wrażenie. Można powiedzieć, że trwa dwa razy dłużej, bo po obejrzeniu jeszcze długo przypominają się różne sceny i wątki, i ich znaczenia dla całości. Jeden z lepszych kryminałów, jaki oglądałem 😉

Świetna recenzja. Kilka dni temu obejrzeliśmy film z mężem. Naprawdę dobre kino. Cieszę się, że mam podobne odczucia do tych o których Pan opowiedział. Film na długo zostanie w mojej pamięci. O dziwo jakoś pół roku temu miałam ochotę obejrzeć Fortepian i nie mogłam znaleźć, ani w HBO, ani Netflix, szkoda. aha i jeszcze dodam, że lubię oglądać Pana recenzje dopiero po tym jak obejrzę film:) i wtedy sobie analizuję jeszcze raz to co przeżyłam.

Film jest świetny. Aktorstwo super, postaci świetnie napisane itd. Niestety bohater freak/psychopata mnie przeraził i zmemłał. Nie wiem, czy młody freak jest również homoseksualistą (a może zwyrodnialcem/zboczeńcem), który popełnia mord z powodu zawodu: starszy gej go nie broni, odrzuca, nie znosi, czy też może jest "tylko" psychopatą, ale zbrodnia mnie wprawiła w stupor. Film o nagiej małpie. Bardzo dobry, niemniej jednocześnie znowu fest mroczny. Jakoś światła mi brakuje. 8/10. Będą Oskary, zasłużone, ale ten film nie przejdzie próby czasu. Michał Augustyn z Łodzi p.s. recenzja spoczko (jedna uwaga: młody nie żyje jak chce; to było w tamtym miejscu i czasie niemożliwe; jest tolerowany przez cowboyów tylko dlatego, że jest dziwakiem-freakiem; jego domyślny homoseksualizm jest jednak wtórny wobec psychopatii)

Bardzo dziękuję za tę recenzję. W niezwykle elokwentny i zajmujący sposób opisał Pan mój zachwyt tym filmem 💕 ja też nie mogłam się nadziwić widząc komentarze ludzi na temat tego filmu np. Na Facebooku pod postem Filmwebu na jego temat. Miałam wrażenie, że ja obejrzałam zupełnie inny film niż Ci, którym „się świetnie spało do niego”. Pozdrawiam serdecznie!

uwielbiam tę recenzję od początku do (a może zwłaszcza) ostatniego zdania!

Oglądając film dałam się nabrać, o ukryte złe intencje podejrzewałam nie tego, kogo trzeba... Piękna klamra w filmie, początek i koniec.

Mogłabym słuchać Pana bez końca. Dziękuję za tę recenzję. Dziękuję za poszerzanie horyzontów 🙂

Świetny film. Jeden z najlepszych jakie obejrzałam. Do tego stopnia mnie poruszył, ze musiałam sobie robić przerwy w trakcie oglądania. Ocena głównych bohaterów zmieniała mi się diametralnie, czym dalej, tym bardziej. Sama nie wiem jak ubrać w słowa to co czuje. Trochę już żyje na tym świecie, wiec kliknęło. Wielki szacunek dla twórców.

Dziękuję za tę recenzję, film obejrzałam, nie odwracając głowy od ekranu telewizora, muzyka i zdjęcia pierwszorzędne, można się zatracić w perspektywie, bohaterowie przepiękni, fabuła zaskakująca, wiercąc w brzuchu, niepokojąca, wymuszająca myślenie. I gdy ktoś mnie pyta, o czym ten film jest, to odpowiadam, że jednym zdaniem nie da się go streścić, bo od jednego przechodzimy do dwóch, trzech itd. Dawno nie widziałam tak dobrego filmu na Netfixie.

thx! dzieki za recenzje, slucha sie jej z rumiencem na twarzy, ogladalam film i wow! rewelacja! zanim rozdali oscary polecilam go mojej rodzinie, ten film nie mozna zapomniec, im wiecej uplywa czasu tym mocniej wrasta w serce . . .te pejzaze, colory, te przestrzenie, te napiecia miedzy bohaterami, te milosci i zakonczenie - zapiera dech . . . wow! / 02.04.2022

Jak się słucha pana to jest miód dla uszu , dziękuję za intelegtna zeceje👏

Obejrzałam ten film jakies 2 tyg. temu. Byłam wstrząsnięta i zachwycona. Jakieś licho mnie podkusiło, zeby poczytac recenzje. Zaczęłam się zastawiać nad tym, czy aby ja i osoby które pisały niektóre opinie o filmie, oglądaliśmy ten sam film! Widzę, że PAn miał to samo wrazenie. Tydzień później wróciłam do filmu. Podobał mi się jeszcze bardziej. Zauważyłam więcej detali...Nie ukrywam, że czekałam z ciekawością na Pańską recenzję. Cieszę się, że nie jestem osamotniona. Pozdrawiam

Obejrzałam film z zapartym tchem i zachwytem. Zgadzam się z interpretacjami p.Raczka. Poza tym - jako niejedynaczka - dostrzegłam wątek zazdrości o brata, którego Phil z jednej strony traktował z góry, a z drugiej, był z nim organicznie związany (mieli np. wspólną sypialnię z dwoma łóżkami obok siebie). Zresztą takich relacyjnych perełek jest w filmie Campion bez liku. Polecam z całego serca! Dziękuję p. Tomaszowi za kanał.👍🤞