فیزیکدانان کوانتومی ماده فیزیکی را گرفته اند و سپس آن را زیر میکروسکوپ های قوی تر و قوی تر مشاهده کرده اند. همانطور که آنها کوچکتر و کوچکتر می شوند، می توانند اتم ها، سپس پروتون ها و نوترون ها، سپس کوارک ها، سپس الکترون ها و در نهایت... فقط امواج را ببینند. به عبارت دیگر، ماده فیزیکی از انرژی امواج غیر فیزیکی ناشی می شود!
اثر مشاهده‌گر نشان می‌دهد که وقتی یک ناظر توجه خود را بر روی یک مکان از آن ابر انرژی متمرکز می‌کند، الکترون در آنجا ظاهر می‌شود. اگر ناظری وجود نداشته باشد، الکترون به انرژی غیرفیزیکی باز می گردد که در کل ابر انرژی پخش شده است. نتیجه این است که فکر متمرکز ما باعث می شود انرژی موج در آنجا متراکم شود و تبدیل به ماده شود. این ارتباط بین فکر و ماده را ثابت می کند.
درست مانند نحوه احاطه شدن هسته اتم توسط یک ابر الکترونی غیر فیزیکی، همه ما توسط یک میدان غیر فیزیکی با انرژی بی نهایت احاطه شده ایم. فیزیک کوانتومی آن را میدان کوانتومی می نامد. و درست مانند نحوه ظاهر شدن یک الکترون از آن ابر انرژی، تمام جهان فیزیکی ما از میدان کوانتومی ظاهر می شود.چگونه با استفاده از تجسم نمایان شویم
افکار ما الکتریکی هستند، احساسات ما مغناطیسی هستند و با هم یک میدان الکترومغناطیسی در اطراف بدن ما ایجاد می کنند. میدان الکترومغناطیسی ما همیشه با میدان کوانتومی در ارتباط است. افکار و احساسات شما در حال حاضر واقعیت فعلی شما را نشان می دهد.قانون جذب توضیح می دهد که اگر میدان الکترومغناطیسی خود را تغییر دهیم (با تغییر افکار و احساساتمان)، آنگاه واقعیت جدیدی از میدان کوانتومی جذب خواهد شد. فکر باید با احساس مطابقت داشته باشد، و سپس ما باید آن حالت را به اندازه کافی طولانی نگه داریم تا تجلی رخ دهد.
بنابراین تجلی چهار مرحله دارد:
در مورد آنچه می خواهید نشان دهید بسیار دقیق باشید
همین الان احساس کنید که اگر قبلاً آن تجلی (شادی، قدردانی، عشق) را به دست آورده باشید، چه احساسی خواهید داشت.
آن حالت احساسات بالا را حفظ کنید
منتظر سورپرایز باشید