Bir yuz yigirma uch oyatdan tashkil topgan bu sura Makkada nozil bo'lgan. Bu surada ham yolg'iz Allohga, u zot yuborgan payg'ambarlarga va ular keltirgan dinlarning haq ekaniga iymon keltirish, qiyomat kunida qayta tirilib, bu dunyoda qilib o'tgan barcha yaxshi-yomon amallariga yarasha mukofot-jazo olishga ishonish islomiy aqidaning mohiyat-haqiqati ekani borasida so'zlanadi. Bu surada Nuh, Hud, Solih, Lut, Shu'ayb, Muso va boshqa payg'ambarlarning qissalari ancha mufassal hikoya qilinadiki, bundan murod birinchidan, barcha mo'minlarga ilgari o'tgan payg'ambarlar va ularni yolg'onchi qilishlari sababli halokatga uchragan qavmlar haqida ma'lumot berish bo'lsa, ikkinchidan, yaqinda ikki aziz kishisidan - amakisi - Abu Tolib hamda jufti haloli Hadichadan ajralib qolgan va mudom Makka mushriklari tomonidan ozor-aziyatlarga ro'baro' bo'layotgan Muhammad alayhissalomga o'tmishdoshlarining hayotlari va ularning Haqqa da'vat qilish yo'lida chekkan mashaqqatlarini bayon qilish bilan taskin-tasalli berishdir.
Bu sura Qur'oni Karimning aybu nuqsonlardan pok va nazmu mag'ziga hech qachon, hech kim tomonidan xalal yetmaydigan ilohiy Kitob ekanini ta'riflash bilan boshlanib, Alloh taoloning bandalariga payg'ambarlar yuborishdan ko'zlagan hikmatini bayon etish bilan tugallanadi. Bu sura Alloh taolo tomonidan Od Qavmiga yuborilgan Hud payg'ambar nomi bilan atalgandir.