👉"Mən necə həkim oldum?". Bu hekayəni sizinlə bölüşmək istəyirəm. İnanıram ki, hekayəm bəziləriniz üçün motivasiya rolu oynayacaq.
📌Hədəflərə çatmaq heç də asan olmur. Daim öz üzərinizdə çalışın, arzularınız üçün mübarizə aparın.
Xoş izləmələr!
Aşağıdakı linklərə daxil olaraq məni digər sosial şəbəkələrdən də izləyə bilərsiniz.
Facebook: / rafadarxalilov
İnstagram: / rafadarxali. .
Nədən danışaq? Hə, necə həkim oldum, oradan başlayaq. Bu həkimlik yolu məndə 2-ci sinifdə başladı. Oktyabr ayları idi, payız ayı idi. Atam bir az xəstələnmişdi. Hər səfər həkimə gedirdi. O zaman yaponski aparat deyirdilər. Ultrasəs təzə çıxmışdı. Ultrasəsə düşür, USM olunur. Ondan sonra gedir qastroskopiya olunur. O ərəfədə belə bir bir şey oldu ki, apendisit hadisəsi cərəyan etdi və atamı şəhərə apardılar, biz kənddə yaşayırdıq. Əməliyyat oldu. Bir neçə gün, təxminən bir həftəyə yaxın xəstəxanada yatdı. Mən 1 həftə ərzində davamlı onu fikirləşirdim: “İndi nə edir, necədir? Əməliyyat oldu, ağrıyırmı? Əməliyyatı necə etdilər?” detallarına qədər. O zaman qərar verdim: “Mən həkim olacağam, atamı sağaldacağam”. Artıq ondan sonra bütün hədəf həkim olmağa yönəldi. Həkim olmaq üçün nə etmək lazımdır? Oxumaq lazımdır. Çox, çox, çox oxumaq lazımdır. Sonra hadisələr elə cərəyan etdi ki, biz Ermənistandan köçmək məcburiyyətində qaldıq. Azərbaycana gəlincə biz qeydiyyata, rəsmi yaşayış üçün qeydiyyata düşə bilmədiyimizə görə məktəblərə sənəd vermə bilmədik. Məcbur bir internat məktəbinə gedəsi olduq. Atamgil ayrı, anam ayrı, biz ayrı. Fərqli bir atmosfer, fərqli bir hava. İndiyə qədər görmədiyim bir mühit. Əslində, baxanda ağır bir şərait idi. Amma gözəl bir nəticəsi oldu. Çünki o atmosferi də gördüm. Ondan sonra atamgil gəldilər. Hamımız yığışdıq, bir ev aldıq və 159 nömrəli məktəbə düzəldim. Artıq qeydiyyatımız var idi. Orada məktəbə qeyd oluna bildik. Hər şeyi oxuyurdum. Amma kimya müəlliməsi mənə qiymət vermir. Həmişə 2 alıram. 1 il və hətta artıq ilin axırına doğru oxusam da, 2 alıram, oxumasan da 2 alıram. Yəni imtina etdim oxumaqdan. Amma qəbullana bilmirdim, Oxumurdum, amma qəbullana bilmirdim.
Belə bir hadisə cərəyan etdi. Eyni vaxtda orada Eldəniz Səlimov, bir dostum var idi, sinif yoldaşım var idi. Allah ondan razı olsun. O mənə təklif etdi ki, mən Kimya Biologiya Təmayüllü məktəbə sənədlərimi verəcəm, mənimlə bərabər gedək. Getmişkən bir anda ağlıma gəldi. Eldənizə sənəd yığmışkən mənə də sənəd yığaq. Sənədlərimi yığdım verdim. İmtahana girdik. Eldəniz keçdi. Mənə biologiyadan Həcər müəllimə qiymət vermədi. Məktəbin direktoru Vaqif müəllimin qəbuluna girdim. “Vaqif müəllim”, - dedim, - “Bütün digər fənlərin hamısından yüksək qiymət aldım”. Yəni 5, 5, 5, 2. Yəni 4, 3, 2 olsa, yenə də adam qəbul edər. Amma 5, 5, 5 və 2. Bir az adam qəbul edə bilmir.Sağ olsun, o da yenə komissiya düzəltdi. Komissiyadan sonra 4 verdilər. Kimya barəsində də Pakizə müəllimə mənə qiymət yazmırdı. 159 nömrəli məktəbdə həmişə 2 alırdım. 5 nömrəli Kimya Biologiya Təmayüllü sentyabr ayının 1-i, altıncı gün - o vaxt altıncı gün dərs var idi - 6-cı gündür, ilk dərsimiz kimyadır. Kimyadan da müəlliməmiz Rahidə müəllimədir. Hamı deyirdi ki, Müəlliməniz Rahidə müəllimədirsə, siz batdınız. 40 dənə elementin, Mendeleyev cədvəlində 40 elementin atom kütləsi, molekul kütləsi, ekvivalentləri - nə varsa, hamısını əzbərləməliyik və imtahan verməliyik. 1-ci gün getdim imtahan verdim, Rahidə müəllimədən 5 aldım. Onunla baryerim qırıldı artıq. Çünki o vaxta qədər “Mən kimyanı bilmirəm, qanmıram” fikri bir anda çözüldü. Kimya-biologiya təmayülündə bizim qızıl medal söhbəti var idi. Bizim ildə qızıl medalı götürdülər, çıxardılar. Ona qədər, bizdən əvvəlki ilə qədər qızıl medal var idi. Biz də medalist sayılırdıq. Əlaçı bitirdim orta məktəbi. Tibb Universitetini də yenə də fərqlənmə diplomu ilə tamamladıq.
5-ci kursa gələndə Tibb Universitetində 2 istiqamətə ayrılmaq, yəni ikisindən birini seçmək lazımdır. Yəni ya terapevtik ixtisaslar, ya cərrahi ixtisaslar. Cərrahi ixtisasları seçdim. 1 il elə cərrahi ixtisaslar üzrə istiqamətləndim.Mən fərqlənmə diplomu ilə bitirdiyimə görə istədiyim ixtisası ala bilərdim, o cəhətdən rahat idi. Fikirləşdim: “Mən nə alım? kardiocərahmı, neyrocərrahmı, ginekologiyamı, oftalmologiyamı, ümumi cərrahiyyəmi? Hər şey ala bilərdim. Amma çox önəmlidir, götürəcəyin ixtisası öyrənə biləcəksənmi? Qohum-əqrabam içərisində Hafiz Qəhrəmanov Tibb Universiteti oftalmologiya kafedrasında işləyir, əməkdaşıdır. Hafizin yanına getdim. Dedim: “İstədiyim ixtisası götürə bilərəm”. Əgər sən mənə oftalmologiyanı öyrədəcəksənsə, mən gözü götürmək istəyirəm. O dedi: “Böyük məmnuniyyətlə öyrədərəm”. Səmimiyyətinə inandım və doğrudan da, getdim oftalmologiyanı götürdüm. Praktika keçməliyəm, təcrübə keçməliyəm. Sənət üçün artıq alət lazımdır, cihaz lazımdır. Təchizat yaxşı olmalıdır. Baxdım, gördüm kafedranın təchizatı yaxşı deyil.
Hadisələrin davamını öyrənmək üçün videonu izləməyi unutmayın.