Şair: Ramiz Rövşən
Oxuyur: Фирдовси Атакишиев (Firdovsi Atakishiyev)
"Örtüldüm qapı kimi"
Bu dünyanın üzünə
örtüldüm qapı kimi.
Gecəsinə, gündüzünə,
Nəğməsinə, sözünə,
Qızların ala gözünə
örtüldüm qapı kimi.
Anam, daha məndən nigaran olma,
Əlim cibimdədi, ağlım başımda.
Dörd yandan dərd gəlsə, ölərəm, amma
Kimsə xəbər tutmaz gözüm yaşından.
Kiridim, anam, kiridim,
Kiridim, tamam kiridim,
Bu qıfılım, bu kilidim,
örtüldüm qapı kimi.
Yoldan ötən, bu qapıda ləngimə,
qurdalanıb eşələnmə cibində.
Bu qapıya düşən açar tapılmaz,
balıq qarnındadı, dərya dibində.
Dəryalara baş vurası halım yox,
Balıqlara yem olası halım yox,
Bir qapıyam, damım yox, divarım yox,
yoldan ötən, bu qapıda ləngimə!..
…Qapılar vardı ki,
yerə diz qoyub,
Qıfılına, kilidinə üz qoyub
Öpmək istəyirdim, öpə bilmədim.
Qapılar vardı ki,
qıcıb dişimi,
Yumruğumu, təpiyimi, başımı
Çırpmaq istəyirdim, çırpa bilmədim.
Kiridim, anam, kiridim,
Kiridim, tamam kiridim,
Bu qıfılım, bu kilidim,
örtüldüm qapı kimi…