ตอนที่ 2 การเดินทางสู่ สุขคติ ตาม link นี้นะครับ kzfaq.info/get/bejne/eMumdtx1zr64Y2Q.html

ขอเล่าให้อาจารย์ฟังค่ะ เพื่อนพยาบาลคนนึงขณะทำงานมีอาการเจ็บแน่นหน้าอก แล้วหมดสติไป ทันทีเพื่อนร่วมงานก็ช่วยชีวิต ทำซีพีอาร์ ตามรถแอมบูแลนซ์ เพื่อรับไปที่ รพ.ใหญ่ในเมือง ถึง รพ.ใหญ่ ทีมแพทย์ช่วยชีวิต ช่วยฟื้นคืนมาได้ หลังจากนั้น นอนรักษาตัวที่ รพ.อีกสามคืน ก็กลับบ้านได้ วันต่อมาก็ไปทำงานได้ตามปกติ สุขภาพดีไม่เหมือนคนเพิ่งหายป่วย เธอเล่าว่าในวันที่เธอป่วยเธอก็ยืนดูทุกคนที่วิ่งวุ่นวายช่วยชีวิตเธอ เห็นว่ามีใครบ้าง ใครทำอะไร อย่างไร และใครพูดว่าอะไรบ้าง เธอบอกได้ครบหมด จนกระทั่งถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉิน ที่ รพ. ใครทำอะไรก็เห็น ละได้ยินทุกอย่าง จนถูกกระตุ้นด้วยไฟฟ้า เธอจึงรู้สึกถึงการกลับมาอยู่ในร่างของตัวเองตามปกติ ปัจจุบันเพื่อนคนนี้ยังทำงานอยู่ และสามารถเล่าเรื่องนี้ได้ย่างไม่เคยลืมเลือน

หลายปีมาแล้วผมบวชที่วัดป่าแห่งหนึ่งในจังหวัดอุดรธานี ทำสมาธิโดยเดินจงกรมทุกวันตั้งแต่หัวค่ำถึงเที่ยงคืน ทำต่อเนื่องจริงจังติดต่อกันประมาณ1เดือน รู้ได้ด้วยตนเองว่าสมาธิตั้งมั่นตลอดเวลา จึงอยากลองวิชาด้วยการสั่งจิตตนเองก่อนนอนว่า เราจักนอนด้วยท่านอนตะแคงขวาตลอดคืน เพื่อแก้ปัญหาการนอนกรนของตนเอง เพราะถ้านอนหงายจะกรนเสียงดังมาก พอหลับปุ๊บปรากฏว่า วิญญาณมันออกมานั่งอยู่ข้างๆกายเนื้อที่นอนตะแคงอยู่ นั่งเฝ้าอยู่อย่างนั้นตลอดคืน และเป็นเช่นนั้นทุกคืนจนลาสิกขาเป็นเวลาห้าเดือน แต่ใช่ว่าจะมีแค่วิญญาณกับกายเนื้อเท่านั้น มันยังมีตัวรู้อีกด้วย มันรู้ทุกอย่างจริงๆแค่นึกสงสัยตัวรู้มันตอบได้ทันที แต่ตัวรู้นี้ไม่มีตัวตน ไม่มีหน้าตาใดใด วิญญาณยังมีรูปร่างบ้างแต่โปร่งใส จึงเข้าใจทันทีว่าขันธ์ห้าเป็นเช่นนี้เอง ถ้าไม่เคยศึกษามาก่อนคงจะงงมาก ทำให้รู้แจ้งเห็นจริงตามความเป็นจริงในระดับหนึ่ง จึงสิ้นสงสัยในความอัศจรรย์แห่งจิต สิ้นสงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้า สิ้นสงสัยว่าพระพุทธองค์ทรงมีตัวตนจริงหรือไม่ ทุกอย่างกระจ่างแจ้งแก่ใจตนด้วยการปฏิบัติแท้ๆ

มาฟังแล้วยิ่งเห็นได้ชัดว่าพระศาสดาเราเก่งขนาดไหน แม้แต่เรื่องนี้ท่านยังเคยตรัสไว้ ประมาณว่า ในขณะที่กำลังจะตาย อินทรีย์เราจะแก่กล้า ถ้าคนที่เคยฝึกจิตมา ก็อาจจะมีโอกาสที่จะได้บรรลุในตอนนั้นเลย แต่กลับกัน ถ้าคนที่ไม่เคยฝึกจิตมา แล้วทั้งชีวิตมีแต่เรื่องหมองเศร้าหรือเรื่องไม่ดี ก็อาจจะพุ่งไปทุกข์คติเลย

จากประสบการณ์ เคยโดนรถกระบะชนแถวห้างมาบุญครอง ความรู้สึกมันดับวูบไปหมด เราจะไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย ไม่ได้ยินเสียงแวดล้อม รู้สึกตัวเบา แต่ทุกอย่างมืดสนิด แต่สักพักได้ยินเสียงเรียกชื่อเราจากใครไม่รู้ และเริ่มเห็นแสงสว่างมาก ในแสงสว่างเห็นหลวงปู่...... และเริ่มรู้สึกตัวตามลำดับ พอรู้สึกตัวเต็มร้อยเท่านั้นแหละ ความเจ็บปวดไม่รู้มาจากไหน มันสุดจะทรมานเลย

เคยมีประสบการณ์เฉียดตาย​ เพราะจมนำ้​ ก่อนหมดสติ​มีอาการทรมานจากการสำลักนำ้​ ระหว่างนี้ สมองได้ประมวลเหตุการณ์ต่างๆ​ชีวิต​ทั้งหมด ตอนแรกรู้สึกเหมือนฝันไปหรือเปล่า​แต่ในที่สุดก็ยอมรับว่าเป็นความจริง​ ไม่ได้ฝัน​ คิดไปถึงว่าเขาจะจัดงานศพตัวเองอย่างไร​ ทุกอย่างประมวลผลเร็วมาก​ ว่าเรามีงานรับผิดชอบอะไรบ้าง​ นึก กังวลไม่อยากให้คนอื่นต้องลำบากมารับผิดชอบงานต่อ​ คิดว่าตลอดชีวิตเราก็นคนดีอยู่นะ​ ไม่มีใครช่วยเราได้แล้วเหรอ​ สุดท้ายรู้สึกว่าเท้าถึงทราย​ นึกถึงพ่อและแม่ รู้สึกง่วงนอนเห็นท้องฟ้าคล้ายกลางคืนมองเห็นดาวระยิบ ระยับ​และหลับไป​ โชคดีมีคนว่ายนำ้ไปช่วยเพราะเห็นตัวลอยอยู่กลางแม่นำ้​ พอเขาดึงมาถึงฝั่งก็รู้สึกตัว​ แต่หูอื้อ​เพราะมีนำ้ เข้า​ รอดชีวิตมาได้ก็ดีใจมาก​

ผมเคยประสพอุบัติเหตุอย่างกระทันหัน สลบทันที ไม่รู้สึกตัวเลย ช่วงที่ไม่รู้สึกตัวนั้นความรู้สึกว่าบรรยากาศรอบๆตัวเองเย็นรู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูกและยังทำงานที่ทำในช่วงก่อนสลบอีกด้วย ไม่รับรู้ถึงความเจ็บปวดเลย เป็นอยู่สักประมาณสามนาที ก็รู้สึกตัวตอนมีคนนำส่งโรงหมอ และก็ความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นมา ด้วยประสพการณ์แบบนี้บอกได้เลยว่าคนตายกระทันหันจะไม่มีความเจ็บปวดใดๆเลย และไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองตายแล้ว

ขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองค่ะ เหตุเกิดที่ประเทศอิยิป หลายปีมาแล้ว เรื่องมีอยู่ว่าเราได้ไปพักที่ ร.ร แห่งหนึ่งวันนั้นอากาศร้อนมาก ตัวเราก็เลยเปิดน้ำเย็นลงไปแช่อยู่ในราว ชั่วโมง พอลุกจากอ่างเกิดอาการหน้ามืดหลังจากนั้นเหมือนฝัน ว่าเราเดินตามถนนที่มีหมอกมาก คนเดินเยอะแต่เราไม่รู้จักใครสักคน เดินไปเรื่อยๆ พอดีมีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาบอกเราว่าให้กลับไป อย่าเดินไปกับพวกเขา เราก็เลยกลับแล้วก็รู้สึกตัว เป็นอันว่าเราล้มในห้องน้ำ จนเท่าทุกวันนี้เรายังอธิบายไม่ได้ว่ามันคืออะไร จนเท่าทุกวันนี้

เคยเห็นภาพในอดีต กับ เกิดความรู้สึกเป็นสุข มีความสุข และเห็นทางเดินสว่างๆ ตอนนั้นเหมือนมีสติดีมากครับว่าโดนรถชน รู้ตัว และรู้สึกว่าเรากำลังจะตายนะ ไม่ตกใจ แปลกมาก เข้าใจว่าเป็นภาพก่อนหมดสติ ขณะโดนรถชนครับ แล้วก้ไม่รุ้สึกตัวอีก ตนฟื้นกลับมา พบว่าหมดสติไปกว่าสองชั่วโมง

ขอเล่าจากประสบการณ์ตรงของตัวเองนะคะ เคยเป็นลมหมดสติ และมีอาการชักเกร็งร่วมด้วย เพื่อนเล่าว่า ปากเขียวไปหมดไม่หายใจ เพื่อนก็พยายามเรียกเขย่าตัวก็ไม่รู้สึก แต่ตัวดิชั้นเองเหมือนฝันว่า ตัวเองเดินไปในทุ่งดอกไม้กว้าง ฟ้าใสสวยมาก ดิชั้นเดินมุ่งหน้าไปเรื่อยๆจะไปไหนไม่รู้ แต่ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเล่นของดิชั้น แรกๆก็ไม่สนใจเดินต่อไป เสียงเรียกก็ยังไม่หายไปเรียกถี่ๆขึ้นจนรู้สึกรำคาญ ดิชั้นพูดขึ้นมาว่า จะเรียกทำไมพร้อมหันกลับไปมอง สติก็คืนกลับมาดิชั้นยังพูดคำว่าทำไมตอนฟื้นขึ้นมา เพื่อนกำลังตบหน้าหันไปมาและเสียงที่เรียกจนต้องหันมาคือเสียงเพื่อนนั่นเอง

เคยเป็นกรดไกลย้อนกรดพุ่งมาจุกที่คอ หายใจไม่ออกทรมานมากเลยค่ะ แต่ก่อนจะขาดใจตายนึกขึ้นมาได้ว่า คนแก่จะบอกคนใกล้ตายให้นึกถึงพ่อแม่ นึกถึงพระ นึกถึงสิ่งดีๆจะได้ไปในที่ดีๆ เลยนึกถึงพ่อแม่ นึกถึงพระค่ะ แล้วก็สวดมนต์ หลังยากนั้นกเหมือนมีผ้าเหลืองปลิวมาคลุมหน้าผาก จากนั้นก็รู้สึกเหมือนตัวเราปลิวออกมาจากห้องนั้นออกมาที่โล่งมาก และรู้สึกโล่งสบายมากๆ ไม่ทรมานแล้ว พอมองรอบๆก็เห็นแต่คนใส่ชุดราตรีสวยงามเหมือนไปงานแต่งงาน ตรีมสีขาว ดอกไม้ขาวทั้งงานสวยงามมาก เลยคิดว่าต้องรีบออกจากตรงนี้เพราะเราชุดไม่สวยพอก้มดูชุดตัวเองก็กลายเป็นชุดสวยงามมากก็เลยยืนงงว่าไปเปลี่ยนชุดตอนไหน พอมองไปอีกมุมเห็นตัวเราเองนอนหมดสติแล้วมีคนพยายามช่วย สักพักเหมือนอะไรดึงเรากลับเข้าร่างแล้วเราก็ฟื้น ทุกภาพที่เห็นมันชัดเจนเหมือนเป็นเรื่องจริงเลยค่ะ ไม่ได้สลบ ไม่ได้หมดสติ แค่ตัวปลิวออกมาเฉยเลยค่ะ ทุกวันนี้ก็คิดว่าวิญญาณออกจากร่างเหมือนในละครเลยค่ะ

มีประสบการณ์ที่จะเล่าให้คุณหมอฟังเราเคยตายไแล้วเมื่อ 25 ปีที่แล้วแต่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังกลัวใครจะหาว่าเราเลอะเทอะเราหลับไปตอนไหนไม่รู้มารู้สึกตัวว่าตัวเองลอยอยู่กลางกระแสลมแรงมากลมนั้นพัดแรงมากจนเรากลับนึกในใจว่าพัดเบาๆกว่านี้ได้มั๋ยแต่มันก็ไม่ยอมเบาก็ยังแรงเหมือนเดิมลมนั้นพัดพาเราไปเจอตึกบ้านคนเยอะมากบ้านนั้นทาสีขาวหมดเลยลมก็พัดพาเราวนไปทุกบ้านแต่ไม่มีคนอยู่เลยความรู้สึกเราตอนนั้นจำอะไรไม่ได้เลยตัวเองยังจำไม่ได้ว่าเป็นใครมาทำอะไร แล้วพักหนึ่งเราก็ฟื้นขึ้นมาแต่ยังจำตัวเองยังไม่ได้ก็คิดว่าเราเป็นใครมาทำอะไรที่นี่ประมาณสักสิบนาทีก็จำตัวเองได้ ก็นึกทบทวนสิ่งที่ได้ไปเห็นมาว่าเราไม่ได้ฝันแต่เป็นการตายถึงได้รู้ว่าจิตคนเราไม่ได้เป็นดวงอย่างที่เราเข้าใจกันมาแต่จิตเราเป็นสายลม ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าคนที่ตายไปแล้วทำไมไม่กลับมา เพราะเขาจำอะไรไม่ได้เลยจะกลับมาได้ไง

เคยเป็นอยู่ครั้งหนึ่งค่ะ ไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นอะไร วันนั้นปวดหลังมาก กำลังนั่งทานข้าวอยู่ รู้สึกเย็นวาบแถวไหล่ แล้วก็พยายามหายใจเข้า แต่เหมือนตัวเบาๆ แล้วก็ตาเริ่มลาย เป็นจะเป็นลม หัวใจเต้นเร็ว และแรง คิดเลยว่า ถ้าไปแบบนั้น น่าจะสบาย ไม่น่าทรมาน ฉะนั้นบางคนที่หลับแล้วเสียชีวิต น่าจะเป็นการเสียชีวิตแบบสบายที่สุดแล้ว

แม่ผม ก่อนสิ้นใจสิบวินาที แกจะยกหัวขึ้นมาดูหน้าลูกๆทุกคน แล้วก็ สิ้นใจ หลายวันก่อนแม่จากไป แกจะกะดุกกะดิกไม่ใด้ นอนย่างเดียวไม่ มีแรงแม้แต่จะยกปลายนิ้ว จำติดตาเท่าทุกวันนี้ ครับ

เคย 2 ครั้งครับ ครั้งแรก หลังบายพาส 24 ชม. รู้สึกหัวใจเต้นเร็ว เหนื่อย ขอนอนแป๊บนึง เฮ้อ สบายยยยยย แล้วก็หายไปเลย จากนั้นเห้นแสงวาบๆ คล้ายๆแมงกระพรุน ลืมตาขึ้นมา หมอและพยาบาลรอบเตียง ผมโดนปั๊มไฟฟ้าให้กลับมา // ครั้งที่ 2 มี COD อุดสมอง 3 ก้อน หลังทำบายพาส 48 ชม. ระหว่างรอคุณหมอ มาเอา COD ออกให้ ผมเห็นภาพอดีตครับ เป็นภาพที่ๆเราชอบ เรามีความสุข เป็นช่วงเวลาที่เราเป็นเด็กครับ

เรื่องนี้จริงค่ะหมอ ก่อนหนูจะถูกรถชน2นาที ก็มีภาพทั้งชีวิตอัดมาแบบเร็วๆและมีเสียงว่ารู้ตอนนี้ก็ช้าไปแล้ว ก็มีเสียงหัวเราะ แต่รถทั้งหมดก็เบรคได้ และไม่ตาย แต่ความเจ็บที่เหมือนเราจะโดนรถชน ยังมีเจ็บในร่างกายเหมือนโดนรถชนทุกอย่างเลย แล้วก็มีเสียงบอกว่า รอดครั้งนี้เพราะบุญที่แม่เคยช่วยครอบครัวนึงไว้ให้มีอาชีพ เหมือนต่อแขนต่อขาให้คน ครั้งนี้จึงรอดไป

เมื่อสิบปีก่อนเคยป่วยหนักแล้วเหมือนสลบไปเลยแล้วเห็นคุณยาย ที่เสียชีวิตไปเมื่อปี 2538 และคุณทวดผู้หญิงที่เสึยไป ตั้งแต่คุณพ่อผมยังเด็กๆ น่าจะก่อนปี 2500 ซึ่งผมยังไม่เกิด มาอยู่ข้างเตียงผมด้านซ้ายมือห่างจากเตึยงผมสักเมตรครึ่ง ผมก็จะงงๆ ไม่รู้สึกกลัว และผมไม่เคยเจอคุณทวดมาก่อน แต่ผมสามารถบอกพ่อว่า ท่านใส่เสือผ้ายังไง รูปพรรณลักษณะยังไงแต่งตัวยังไง ร่างท่านทั้งสองจะโปร่งแสง และเท้าลอยๆจากพื้นครับจะอยู่นิ่งๆ ไม่ขยับ หันหน้าไปทิศตะวันออก ท่านทั้งสองไม่ได้มองผมตรงๆ แต่ยืนหันข้างให้ครับ ยื่นนิ่งๆไม่ขยับตัว หลังจากเจอท่านทั้งสอง ผมก็ดีขึ้น สงสัยท่านเป็นเทวดามาช่วยครับ คุณยายรักผมมากตอนผมเด็กๆ ท่านเคยเลี้ยงครับ ผมเชื่อว่าโลกหลังความตายมีครับ

เคยช็อคตอนเป็นไข้เลือดออกวูบไปตอนเข้าห้องน้ำ เหมือนจอภาพดับจริงๆค่ะ เหมือนปิดสวิตช์ไปเลย ไม่มีความรู้สึก ไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีความกลัวอะไรทั้งนั้น เป็นความมืดและว่างเปล่า มารู้ตัวอีกทีเพราะเสียงป้าเรียกและลากออกมาจากห้องน้ำ ขาครูดไปกับห้องน้ำเลือดออกก็ไม่รู้สึกเจ็บ

คุณย่าเป็นอัลไซเมอร์มาสิบกว่าปี ก่อนจากไปหนึ่งวัน คุณย่าจำลูกหลานได้ทุกคนค่ะ

เคยมีประสบการตายมาแล้ว ตอนนั้นลุกขึ้นเดินมาที่ประตูร้องไห้เห็นหมอพยาบาล กำลังสารวนกับร่างเราได้ยินหมอพยาบาลพูดชัดเจน ร่างเรานํ้าตาไหลไม่หยุด แต่หัวใจหยุดเต้นแล้ว หมอบอกยังไม่วอคเอ้า แสดงว่าสมองยังทำงาน หมอปั้บหัวใจช่วยเต็มที่สามชั่วโมง ตอนนั้นร้องเรียกให้พระเจ้าช่วยยังไม่อยากตาย พระเจ้าพากลับมาที่เตียงฟื้นมา เห็นหน้าหมอพยาบาลรอบเตียง

มีเพื่อนเล่าให้ฟังว่าสมัยตอนเขาเด็กๆ เขาตกน้ำแล้วก็มีคนเอาร่างเขาขึ้นมานอนบนฝั่ง แต่เขามีอีกร่างนึงไปยืนดูร่างของตัวเองที่นอนแป๊บนึงเขาก็ฟื้นมาเหมือนเดิมค่ะ ถ้าในคำสอนพุทธศาสนาคือเขายังไม่ถึงเวลาตายจึงไม่พบเทวทูตคือนายนิรยบาลมารับตัวไปสอบสวนค่ะ

เคยโดนรถชนได้ยินเสียงโครมแล้วจอดำเห็นแสงสีเหลือง มารู้สึกตัวตอนมีคนตะโกนว่ามีคนถูกรถชนแต่ไม่รู้สึกเจ็บ จนมาถึงโรงบาลเข้าตรวจร่างกายไหปลาล้าด้านขวาหัก มารู้สึกเจ็บตอนเช้าค่ะโดนชนตอนกลางคืนค่ะ

มีน้าสาวเสียชีวิตคุณยายพาส่งโรงพยาบาล ทางโรงพยาบาลเอาร่างไปเก็บในห้องดับจิต น้าฟื้นออกมาตอนเช้ามืด คุณยายนอนอยู่หน้าห้องดับจิตกับญาติเพราะเป็นต่างจังหวัดตอนเช้าถึงจะกลับกัน น้าบอกเจอทุ่งหญ้ามีดอกไม้สวยงามกำลังจะข้ามสะพานไปอีกฝั่งพอดีเเม่สามีน้าที่เสียชีวิตไปเเล้วมาเรียกให้กลับไปทางเดิม จากนั้นน้าฟื้นขึ้นมาร่างกายไม่มีเสื้อผ้ามีผ้าขาวคุมร่างเดินออกมา

สวัสดีค่า​ ประสบการณ์ใกล้ตายน่าจะเหมือนกับการเข้าฌาน4นะคะ​เป็นสภาวะที่เราควบคุมอะไรไม่ได้เลยค่ะ​ ก่อนมีประสบการณ์ใกล้ตาย​ นู๋นั่งสมาธิจนเข้าฌาน4ได้แล้วตัวรู้ไปเห็นสภาวะธรรมคือเป็นสภาวะว่างไม่มีร่างกายมีแต่ตัวรู้เหนือสุขเหนือทุกข์แล้วตัวรู้ไปเห็นความรู้สึกเกิดที่ด้านซ้ายแต่ยังไม่ปรุงว่าสุขทุกข์หรือเฉยแต่เป็นแค่ความรู้สึกตัวรู้เห็นความรู้สึกดับทันที​ ตัวรู้เห็นตัวอักษรลอยจากด้านซ้ายตัวรู้เห็นดับทันทีค่ะ​ พอออกจากสมาธิแล้วสิ้นสงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้าเลยค่ะ​ ตั้งแต่นั้นมาพยายามนั่งสมาธิเดินจงกรมวันละ1ชม.​แต่จะดูลมหายใจตลอดวันยกเว้นทำงานค่ะ เช้าวันหนึตื่นมาดื่มกาแฟได้ยินเสียงของตกใส่ตึกดังมากจากชั้นบนในขณะที่เราอยู่ชั้น1แล้วห้องก็สั่นสั่นสะเทือนน่ากลัวมาก​ นู๋ไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ร่างกายสั่นเทิ้มตกใจสุดขีดแล้วสภาวะจิตเค้าทิ้งร่างกายทันทีมาจับที่ลมหายใจแทนค่ะ​ พออยู่กับลมหายใจแล้วสงบทันทีแล้วเสียงก็หยุดดังหยุดสะเทือนลงค่ะ​ เชื่อเลยค่ะว่าจิตที่เคยทำกรรมอะไรมาจะไปตามกรรมที่ทำทันทีโดยที่เราควบคุมอะไรไม่ได้เป็นสภาวะ​out of control เป็นสภาวะเดิมแท้ของธรรมชาติค่ะ

ตอนผมเป็นไข้หวัดใหญ่ ผมไม่รู้สึกตัว ๕ วัน แต่ในความรู้สึกผม ผมลอยอยู่ ด้านล่างเป็นทุ่งดอกไม้สวยงาม แต่ผมได้ยินแม่เรียก ผมสะดุ้งตื่นถามแม่เรียกทำไมหนูหลับแปร้บเดียว แม่บอกแปร้บเดวพ่อมึง สลบไป ๕วัน ในความรู้สึกกำลังลอยไปแค่ไม่เกินนาที

มีแต่เรื่องคุณพ่อแฟนค่ะ ที่อาการอยู่ในระยะสุดท้าย พี่สาวเล่าท่านหมดลมหายใจไป 2-3ครั้งแล้วฟื้นขึ้นมา ท่านมาบอกเราในฝันว่าตายแล้ว ร่างที่เสียชีวิตมานอนอยู่ในบ้าน ไปพลิกศพดูไม่ทราบว่าใคร แต่ลักษณะบอกได้ว่าใช่คุณพ่อแฟน ก็เลยเล่าให้แฟนฟัง พอวันรุ่งขึ้นวันเสาร์ทุกคนไปกันพร้อมหน้าแฟนก็รีบไปบ้านที่ตจว. ท่านรอแฟนที่เป็นลูกคนสุดท้อง พอวันรุ่งขึ้นวันอาทิตย์ท่านก็จากไปอย่างสงบค่ะ ที่ฝันนี่ก็บ่อยค่ะ มักจะฝันว่ามีคนมาบอก ส่วนใหญ่ก็จะเป็นจริงตามที่ฝัน

ไม่แน่ใจว่าใกล้ตายรึเปล่าแต่ผ่านมา 20+ ปีแล้วแต่ไม่เคยลืม ตอนนั้นอยู่ม.ปลาย จำได้วันนั้นมีบริจาคเลือดที่โรงเรียนแล้วไปบริจาคค่ะ เสร็จแล้วก็นั่งเรียนอยู่ๆก็เหมือนฝัน ฝันว่าอยู่ในบอลลูนกำลังลอยขึ้นไป มีคนไปด้วย 2 คน จำได้ ชาย 1 คน อีกคนจำลางๆเป็นผู้หญิง หน้ายิ้มใจดีความรู้สึกคือเบาสบาย ภาพบรรยากาศรอบๆคือเป็นภูเขา ต้นไม้ดอกไม้สี ละมุนๆ เย็นๆ ก็ลอยขึ้นๆไป สักพักรู้สึกตัวว่าถูกหามไปห้องพยาบาล พอหายดีเพื่อนเล่าให้ฟังว่าเห็นนั่งอยู่ชักเกร็ง แล้วฟุบลงไปเลยค่ะ

อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมมืดๆรับรู้ใด้หมดว่าใครทำไร.กำลังช่วยชีวิตเรา.เรียกเรา.เรารู้หมด.เเต่ช่วงเวลา.นั่นเราจะต้อง.ขัดขืนใครที่กำลังดึงมือเราให้ออกจากห้องมืดๆสี่เหลี่ยม.ผมรู้เลยว่าก่อนที่เราจะขาดใจนั่น.จะมีคนทึ่เราไม่รู้จักมากระชากมือเราให้ไปกับเขา.ผมไม่ไป.ใช้กำลังเฮีอกสุดท้าย.กระชาก.กระชากมือให้หลุดจากเขา..มีจริงๆ.ผมรอดมาใด้.เพราะ.คงยังไม่ถึงตายครับ.

ผมถูกรถชน กระโหลกร้าว สาหัส เจ็บปวดทรมาน ที่สุด ก่อนที่จะตาย หรืออาจจะ ได้จับลมหายใจ จนท้ายที่สุดความเจ็บปวดหายไป แต่มีสติรู้ว่าร่างกายตัวเองกระตุกอย่างรุนแรง ก่อนหมดลม ก็พบแสงสว่างมากมาย และความเย็นสบายเบา เหมือนกับอีกโลกหนึ่ง จะเรียกว่าตายรึเปล่าไม่รู้ แต่มั่นใจว่า การตายไม่สูญ แปลกดี

อยากเล่าประสบการณ์นะคะคุณหมอ..เรื่องนี้ผ่านมานานมากแล้วค่ะยังจําได้อยู่ไม่เคยลืม..มีวันหนึ่งจะเข้านอนแล้วค่ะ..ปกติเป็นคนหลับง่ายหัวถึงหมอนแล้วจะนอนหลับค่ะ..แต่วันนั้นเหมือนมีพลังๆๆหนึ่งดึงวิญญาณออกจากร่างแล้วเห็นร่างตัวเองนอนอยู่ก็ตกใจรีบจับขาเตียงไว้แ..แล้วสักพักมีเสียงเหมือนม้าวิ่งมาหน้าบ้านแล้วหยุดสักพักแล้วเสียงม้าวิ่งนั้นก็วิ่งกลับไป..แล้ววิญญาณก็กลับเข้าร่าง..เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมากค่ะตกใจมากๆๆหัวใจเต้นเร็วมากค่ะ..นึกทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น..มันเกิดอะไรขึ้นกับเรา..มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงค่ะ..อยากแชร์ประสบการณ์..😊😊

อายุ14ตกมาจากชั้นสองของบ้านแน่นิ่งสนิท แต่ได้ยินเสียงพ่อแม่เรียกชื่อพร้อมตะโกนบอกเรียกเพื่อนมาช่วยเราได้ยินทุกอย่างฟังเงียบๆได้ยินกระทั่งแม่บอกให้พี่สาวไปหาดอกไม้ธูปเทียนมาไหว้เจ้าที่ทุกคนคิดว่าตายแล้วหลายคนร้องไห้เสียงสนั่นบ้านแต่เราไม่เจ็บปวดอะไรเลยเหมือนนอนฟังเหตุที่เกิดขึ้น นานร่วมชั่วโมงตามที่พ่อแม่บอกตอนรู้สึกตัวแล้วทุกคนคิดว่าเจ้าที่เจ้าทางช่วยให้รอดมาสมัยนั้นคนบ้านนอกจะมากราบไหว้เจ้าที่เป็นประจำ ผ่านมาสี่สิบสี่ปีแล้วยังพูดถึงกันตลอด นี่คือความจริงกับตัวเอง(ตอนตกหน้าควำ่ลงพื้นดินนิ่งสนิท พอฟื้นแล้วมือฝ่ามือระบบปวดทั้งตัวแตะไม่ได้เลยกระดูกซ้นรักษาเป็นเดือน)

ตามหลักก่อนตายจริงๆก็จะเห็นภาพเหตุการณ์สำคัญในชีวิตนะคะ มีการวิจัยออกมารองรับ สำหรับคนที่ไม่เห็นอาจจะเป็นเพราะยังดำเนินไปไม่ถึงขั้นใกล้ความตายหรือเปล่า ประมาณว่ายังใกล้ไม่มากพอ

อาม่าเคยหัวใจหยุดเต้นแล้วปั๊มขึ้นมาได้ครับ เค้าบอกว่าเหมือนหลับไปแล้วตื่น ส่วนตัวผมเคยโดนรถชนแบบภาพตัดไป รู้สึกตัวอีกทีเหมือนตัวเบามากแต่พอมองไปเห็นตัวเองนอนอยู่บนพื้นครับ

ผมเข้าใจเอาเองนะครับ ว่ามันคืออะไรที่คล้ายกับความฝัน แต่เป็นการบังคับฝันเพราะสมองขาดเลือด สมองต้องลดการทำงานเพื่อเอาตัวรอด เลยฝันเพื่อลดการทำงานของสมอง แต่สิ่งที่ฝันอาจจะแตกต่างกับฝันปกติ แล้วที่บางคนภาพตัด ก็อาจจะได้เห็นอะไรบางอย่าง แต่จำไม่ได้เพราะปกติคนเราก็จำฝันได้ไม่มากอยู่แล้ว คงมีหลายคนที่ภาพตัดไปเลย คือสมองเลือกที่จะไม่ทำอะไรเลย ยิ่งไกล้ตายสมองทำงานผิดปกติ ส่วนบางคนรู้สึกสบาย หรือเจ็บปวด ก็แล้วแต่ว่าสมองในตอนนั้น มีภาพแบบไหน ในฝันจมน้ำก็ทรมานได้ไม่ต่างกับความจริงเลยนะครับ เพราะสมองจดจำความเจ็บปวดช่วงนั้นได้ และฉายมันออกมาในตอนไกล้ตาย

เคยหัวใจหยุดเต้นไป4นาทีในห้องคนไข้ฉุกเฉินเพราะหมอให้ยามากเกินไป ลูกสาวบอกว่ากราฟเป็นเส้นตรงหมอตกใจมากเราได้ยินทุกอย่างลูกรีบวิ่งไปเรียกหมอเฉพาะทางหัวใจมา(เป็นเพื่อนกัน)รีบแก้ไขฉีดยาเข้าทางน้ำเกลือแล้วเราฟื้นขึ้นมา ตอนเราหยุดหายใจเราได้ยินทุกอย่างแต่อย่างอื่นไม่รู้เรื่องนะ หมอที่เป็นเพื่อนบอกว่าเหลือแค่1นาทีเราลาโลกไปแน่นอน

ดิฉันเองค่ะคุณหมอที่มีเรื่องราวของอุโมงค์สีขาวสว่างแต่ไม่แสบตา ตอนนั้นครบรอบวันเกิดอายุ 25ปีพอดี อดีตแฟนได้ชวนไปเที่ยวบางแสน เกิดเหตุการณ์ประหลาดคือนอนหลับไปเฉยๆ ตอนนั้นแฟนเห็นดิฉันขากระตุกตาเหลือก คือชักนั่นแหละค่ะ ไม่เคยมีโรคประจำตัวใดๆมาก่อน แต่ช่วงที่ชักนั้น อาการไม่น่าเกิดเกิน 1นาที ดิฉันล่องลอยถูกดูดไปในอุโมงค์ สีขาวสว่าง รอบๆเต็มไปด้วยหมอกเมฆ เย็นสบาย ไม่มีตัวตน แต่รู้ว่าคือตัวเอง สิ่งที่ชัดคือการรับรู้ได้ยินและการมองเห็น ได้ยินเสียงเสียดทานของความเร็วในการเคลื่อนที่ที่มันกระะพือใกล้ๆสักพักมีเสียงผู้ชายน่าเกรงขามพูดออกมาเสียงดังก้องกังวาน เหมือนไม่ใช่คนไทย เขาบอกว่าให้ตามเขาไปและให้ลืมคนที่เรารักทุกคนในโลกนี้ เรากำลังมาลอยอย่างรวดเร็วตามไป ตอนนั้นเย็นเบา สบายมีความสุขมาก พอได้ยินแบบนั้น หยุดเลยค่ะ ทุกอย่างหยุดความเคลื่อนไหว แล้วกลับมาอีกทีก็เข้ามาที่ร่าง ลืมตาเห็นอดีตแฟนตบหน้าเรียกชื่อ ตอนนั้นจำเขาไม่ค่อยได้แล้วค่ะ ต้องใช้เวลาสักพัก หลังจากนั้นก็พาไปหาหมอตรวจเช็คร่างกาย ไปถึง 3 โรงพยาบาลค่ะ คุณหมอทุกโรงพยาบาลบอกว่าร่างกายปกติดี ขอบคุณคุณหมอนะคะที่มาเล่าให้ฟัง นับว่าเป็นประโยชน์มากๆเลยค่ะ และหลังจากเกิดเหตุการณ์ Near death experience เป็นต้นมา กรณีสัมผัสอะไรแปลกๆ มีเหตุการณ์แปลกๆที่ได้เจอจนถึงทุกวันนี้จนต้องตั้งเพจ Facebook เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ

มีประสบการณ์วิญญาณหลุดออกจากร่างทั้งตัวเหมือนตายแต่ไม่ได้ตายค่ะ ทำสมาธิแล้ววิญญาณลุกออกมายืนดูร่างของตัวเองอย่างเต็มตัวขณะอยู่ในช่วงของวิญญาณปกติแค่คิดว่าเราตายรึเปล่า แล้วเราจะไปไหนต่อถ้าตาย เห็นคนข้างๆทำอะไรทุกอย่างแล้วพยายามตั้งสติว่านี่คือเรื่องจริง ช่ไหม มันน่าเหลือเชื่อมาก แล้วมันดูดเข้าไปเหมือนเดิม ลืมตามาอยู่ในร่างเหมือนเดิม

เมื่อก่อนไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้เลยจนมาเจอกับตัวเองตอนอายุ30กว่าๆป่วยหนักมากมีอาการปวดท้องจนทนไม่ไหวจนถึงจุดที่หลุดออกจากร่าง ไม่แน่ใจว่าหยุดหายใจหรือเปล่าแค่ไม่ได้รู้สึกถึงร่างของตัวเองที่นอนอยู่แต่ตัวเองออกมายืนข้างๆเตียง ร่างที่ยืนข้างเตียงเอามือมากดที่ท้องของร่างที่นอนอยู่เหมือนกับรักษาความเจ็บพอจับตรงไหนรู้สึกความเจ็บปวดหายไปแต่ที่แปลกคือร่างที่นอนอยู่เหมือนไม่รู้สึกอะไรมีแต่ความเงียบสงบ วังเวงเหมือนเสียงในโลกนี้ไม่มีอะไรมันหยุดทุกอย่าง ไม่มีความกลัว รู้สึกไม่ได้หลับเพราะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นทุกอย่างในห้อง หลังจากที่ทุกอย่างหายไปอาการปวดท้องก็หายและหลังจากที่หายป่วยจะมีเซ้นส์แปลกๆรับรู้ถึงสิ่งแปลกๆ

พี่หมอมาถูกทางจริงๆครับ ขอให้เจริญทั้งทางโลกและทางธรรม

แม่ผม สมัยอายุ 20 ต้นๆ แม่เล่าให้ฟังเคยแพ้ยาแก้อักเสพ แล้วหน้ามืด อ่อนแรง แม่ผมทำงานเทคนิคการแพทย์ ตอนนั้นมีเพื่อนอยู่เลย ให้เพื่อนพยุงพาไปให้หมอวินิจฉัย แม่บอก ขณะกำลังนอนอยู่เตียง แม่ผมก็หัวใจหยุดเต้น ขาดอากาศไปประมาณ 3-5 นาทีได้ แม่บอกว่าหลับไปเลย ไม่รู้สึกอะไร คิดอย่างเดียวอย่าตายคิดถึงพ่อแม่ แล้วก็หลับ แต่เพื่อนแม่ใช้เครื่องปั้มหัวใจ ก็เกือบจะไม่กลับมาแล้วเหมือนกัน เพราะปั้มหลายรอบ ในเวลา 3-5 นาที พอหัวใจกลับมาเต้น แม่ก็ยังไม่ได้ตื่นทันที มาตื่นอีกที 2 วันต่อมา พอตื่นแม่บอกว่า ตอนแรกงงๆ แต่พอเริ่มรู้ตัวเริ่มเพื่อนเริ่มเล่าช่วงเวลาที่แม่ไม่รู้สึกตัว แม่ก็ดีใจเหมือนคนบ้าเลย 😅 เพราะแม่คือความหวังของตา-ยาย เพราะเป็นคนเดียวที่เรียนจบ จากนั้นแม่ก็ทำบุญตลอด เปลี่ยนชื่อ แก้เคล็ด แล้วก็กลายเป็นคนมีเซ้นต์บางๆ

ขอบคุณคุณหมอที่นำความรู้ข้อมูลการอธิบายเหตุปัจจัยต่างๆในทางวิทยาศาสตร์...เหตุและผลทางธรรม...ขอบคุณ fc คุณหมอที่นำเรื่องราวต่างๆมาเล่าให้ฟัง

ชอบมากค่ะที่คุณหมอธิบายเรื่องลึกลับโดยอิงแนวทางวิทยาศาสตร์ ไม่ว่าซีรี่ย์ชุดนี้จะมีกี่ตอนจะรอติดตามค่ะ❤

ผมอายุ 24 ปีครับ เคยใกล้จะตาย แต่ รอดมาได้เพราะ พุทโธครับ ผมไม่ได้นอน 2 วัน แล้วไปร้านขายกัญชากับเพื่อน ผมดูดกัญชา เกรด4A 2 หลุม ลมเดียวทั้ง2หลุม หลังจากนั้น ผมก็ขึ้นไปนั่งบนรถยนตร์ด้านหลังเพื่อน ตอนนั้นใจผมสัมผัสได้เลยว่า ความตายกำลังเข้ามาหาผม ภาพที่ผมเห็นคือ ภาพมันเหมือนฉากสุดท้ายในชีวิต มันน่ากลัวมากๆๆๆๆๆ ที่สุดในชีวิต ผมกลัวมากตอนนั้น แต่ทำอะไรไม่ได้แล้ว ความทรงจำหายไปหมดความรู้สึกว่ามีร่างกายหายไป จิตมันเหมือนไปอยู่โลกความฝัน จิตพาย้อนไปในภาพนิมิต อดีตที่เคยทำมา ผมเห็นภาพพระอาจารย์ผมที่เป็นพระในนิมิต เห็นผู้คนในอดีตที่ผมเคยเจอ และก็เข้าใจว่าเรื่องความตาย (ผมอธิบายไม่ถูก) หลายเรื่องมากครับ มันเป็นอารมณ์ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน รู้แค่ว่ามันคือฉากสุดท้ายของชีวิต เพราะตอนนั้นผมไม่สามารถคุมร่างกายได้แล้ว ภาพเริ่มค้าง สติเหลือแค่ 1% รู้สึกทรมาณเหมือนจิตจะออกจากร่าง ผมหายใจแรง สุดเฮื้อกแรงที่สุดในชีวิต 3 ครั้ง พร้อมกับคำว่า พุท โธ รู้แค่ว่าผมกำลังจะเกิดใหม่ ถ้าจะตาย ขอตายกับคำว่า พุท โธ มันน่ากลัวมากนะครับ เวลาความตายมันมาอยู่ตรงหน้า ผมสั่นและกลัวที้สุดในชีวิตที่ไม่เคยเจอมาก่อน พอท่องพุทโธ เริ่มมีสติกลับมา 10% แต่ผมก็ยังจำอะไรไม่ได้ ขนาดกับคำว่า พุทโธ ผมยังจำไม่ได้ ท่องว่า พุดโด พุทโด พุทรโท พุดโท สิ่งที่ผมเจอในวันนั้น ไม่มีใครช่วยผมได้เลย มีแค่คำว่า พุทโธ ที่ช่วยทำให้ผมสามารถหายใจและมีสติ10% เดินขึ้นห้อง แบบโซซัดโซเซ แถมลืมคำภาวนา ถ้าไม่ได้ท่องพุทโธ รู้สึกว่าร่างมันมันไม่หายใจ มันทรมาณมากถ้าภาวนาผิด เหมือนขาดอากาศหายใจครับ ถ้าไม่มีคำว่า พุทโธ ผมตายแล้วครับ 100% โชคดีที่ชาตินี่ผมเกิดมาเคยบวชเณร 2 รอบ บวชพระ 1 พรรษา และก็ชอบนั่งสมาธิมาตั้งแต่เด็กครับ เเละผมชอบไปวัดทำบุญ ถ้าไม่ได้มาสายนี้ คงลงนรกแล้วครับตอนนี้

ไม่เห็นอะไร แต่รู้สึกว่าอยากนอนมากเหมือนกับเราเหนื่อยมากแล้วอยากนอนมากแต่ใจอีกใจบอกว่าอย่าหลับนะ แต่สุดท้ายก็หลับความรู้สึกฟินมาก จากนั้นรู้สึกตัวอีกทีอยู่โรงบาล ความรู้สึกมันเหมือนว่าเราหลับไปแปบเดียวเองแต่เวลาจริงสองวันกว่าๆ

หลังจากประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง ฉันจึงเข้าใจว่าที่เราเห็นคนเสียชีวิตทันทีอย่างสยดสยอง พวกเขายังไม่ทันได้รู้สึกถึงความเจ็บปวด เมื่อเราประสบอุบัติเหตุ เกิดบาดแผล เราจะชาก่อนไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด สักระยะก่อนจึงจะเริ่มเจ็บปวด ,คนใกล้เสียชีวิตจะหมดสติก่อนทุกคน (อันนี้ฉันคิดเองสังเกตุจากตอนพี่สาวฉันเสียชีวิต) ทุกวันนี้ฉันไม่กลัวความตายอีกเลยฉันพร้อมไปเสมอ

ตอนอายุ22ผมบวชพระ ได้สิกขาลาเพศ ออกมา ด้วยอุปนิสัยที่ฝึกการอบรมจิตตนด้วยการนั่งสมาธิ ผมนอนอยู่หน้าบ้านที่เเบ่ง ที่เว้าเข้าไปด้านขวาบ้านติดพื้น 2ทุ่มทุกคนได้นอนหมดเเล้ว ผมนึกอยากนั่งสมาธิ เลยลุกขึ้นนั่ง พอกำหนดลมหายใจเข้าออกได้จิตผมดิ่งสู่ความสงบทันที ปรากฏภาพ อมนุษย์กำลังเดินผ่านหน้าบ้าน ลักษณะเดินเหมือนลอย ก็เหมือนคนทั่วไปแต่เย็นชา ชีดๆพอเขาผ่านหน้าบ้านเขามองเข้ามา ผมก็นั่งวางเฉย กำหนดดูว่าใคร จิตมันบอกเองว่าเป็นอมุษย์ จะเดินเข้ามาบ้านผม บ้านผมมีหมาตัวนึงนอนอยู่ ตรงหน้าผม ครางอื้อๆขู่ เขาจะมาทำร้ายหมาผม แต่พอเขามองเห็นผม เขาผงะครับ ผงะถอยออกแล้วเดินขึ้นไปตามทางผมก็กำหนดจิตตามดู ไปจนพ้นคุ้ม(หมู่)จากนั้นจิตหมดกำลังครับ แล้วจิตก็ถอนออกจากสมาธิ พร้อมกับผมลืมตาขึ้นดูนาฬิกา น่าทึ่งแป๊ปเดียวเองเวลากลับผ่านไปถึงสองชั่วโมง แล้วผมก็ลำดับเหตการณ์ตั้งเต่หลับตาลงจนถึงลืมตา พุทธศาสนา และ พระพุทธเจ้าท่านสอน อัศจรรย์ มากการปฎิบัติ มิน่าพระเกจิพระอริยะ ในเมืองไทย ไม่เเปลกที่มีหูทิพย์ตาทิพย์คือมีอภิญญาครับ ปัจจุบันนี้ก็ยังอยากบวชอีกคราวนี้จะบวชตลอดชีวิตเลย ผมสั่งลูกเมียไว้เเล้ว รอแค่พวกเขามีพื้นฐานชีวิตที่ดีขึ้นจนสามารถเอาตัวรอดได้

ฉันคนนึงที่เคยฆ่าตัวตายโดยการผูกคอฉันไม่รู้ตายหรือยังแต่ฉันรู้สึกว่าลอยใด้และลอยไปในสวนดอกไม้สีเหลืองมองใด้ใกลมากไม่มีต้นไม้ไม่มีบ้านไม่เจ็บไม่ปวดไม่ทรมารเย็นสบายและตื่นขึ้นมามีแต่ยาหมอ่งมีคนหลายคนห้อมล้อมอยู่นี่คือความจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งขอให้ฉันตายภายในเร็ววัน ตอนนี้ฉันอายุ65 ปีเป็นผู้หญิงค่ะยังมีชีวิตอยู่ที่เชียงใหม่ สวัสดี

หากใครนั่งสมาธิทำให้จิตหลุดไม่เปนผมขอแนะนำdmtครับ เหมือนกันเลย คุณจะได้รุ้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้มาก่อน

ผมว่าตอนจะตายมันเหมือนตอนเราเคลิ้มหลับไปนั่นแหละไม่สามารถบอกได้ว่าหลับไปตอนไหน แต่การหลับมันสามารถตื่นขึ้นมาได้อีกต่างจากความตายที่หลับแล้วไม่ตื่นอีกเลย ในทำนองเดียวกันเหมือนตอนเราโดนวางยาสลบมันวูบไปตอนไหนก็ไม่รู้เลย

ชอบเวลาหมอเกมเล่าไปหัวเราะไป คุณหมอหัวเราะอร่อยมาก ทุกอีพีเลย เสียงหัวเราะของคุณหมอสำหรับเราแล้วเป็น voice therapy จริงๆ ฟังแล้วเอนจอย สบายใจ

ในช่วงที่ผมเคยบวช3เดือน นั่งสมาธิเกือบทุกวันวันลั 1-5 นาทีเป็นอย่างน้อย ผมก็เคยระรึกถึงเหตุการณ์ต่างๆตั้งแต่วัยเด็กเช่นกัน น่าแปลกตรงที่ว่า ณ เวลาปกติในปัจจุบันเรากลับลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปหมดนึกยังไงก็นึกไม่ออกแต่ทำไมถึงสามารถระรึกถึงได้ในขณะนั่งสมาธิ ทุกสิ่งทุกอย่าเป็นเสมือนภาพวีดีโอที่ถ่ายย้อนหลังเลยทีเดียว

ขอบคุณครับคุณหมอฯ แอบขำตรงยืนหลับ เป็นความสามารถพิเศษดีจริงๆ แต่จะเริ่ดยิ่งขึ้นถ้าสามารถยืนหลับได้โดยไม่มีใครรู้ แม้แต่กายทิพย์ก็ยังดูไม่ออก ป.ล.เพิ่งจะมีโอกาสได้ฟังต่อเนื่องจนจบหลังจากลงคลิปตั้งหลายเดือน

ช่วงประมาณ18 เคยไข้ตัวร้อนอยู่คนเดียวไม่ได้กินยาก่อนนอนคือหลับยากมากแต่พอหลับไปแล้ว ไม่รู้ว่าฝันหรืออะไร เหมือนโดนอะไรทับทั่วร่าง พยายามหายใจ พยายามเรียกก็ไม่มีเสียงออกมา มันรู้สึกทรมานมากๆขณะนั้น ผ่านไปไม่นานก็ตื่นขึ้นมาแล้วหายใจเข้าเฮือกใหญ่ แถมได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงมากๆ เหมือนจะหลุดออกมา พยายามนั่งแล้วลุกขึ้นลงไปกินน้ำเปล่า แล้วนั่งทบทวนชีวิตตัวเอง

จากที่ฟังคลิปนี้ของคุณหมอ มันก็ส่วนที่คล้ายกับประสบการณ์ส่วนตัวของผม แต่อันนี้เกิดที่บ้าน ในห้องนอนหัวค่ำคืนหนึ่ง วันนั้นผมมีอาการไข้ขึ้นสูง รู้สึกว่ารอบตัวมันร้อนไปหมด นอนร้อนอึดอัดอยู่บนเตียงอย่างนั้นอยู่นาน แล้วมันก็มีความนึกคิดว่า 'ไม่เอาแล้ว' พอคิดอย่างนี้ไป แล้วก็รู้สึกว่า 'ความเป็นตัวเรา' มันแยกออกมาจากตัวที่เป็นร่างกายที่มันนอนอยู่บนเตียง ความรู้สึกว่าร้อนหรือกระสับกระส่ายมันไม่หลุดตามออกมาด้วย ไอ้ความรู้สึกว่าเป็นตัวเราตอนนั้นก็เลยลองมองมือไม้ตัวเอง มันก็เห็นเป็นรูปร่างมือขาวๆโปร่งๆ แล้วมันก็รู้สึกว่าเห็นคุณย่าผมที่เสียไปแล้ว มาอยู่ในสภาพที่สะอาดสะอ้านมีความสุข ผมก็ดีใจมาก อีกซักพักก็รู้สึกว่าเห็นพระพุทธรูป (ในความรู้สึกที่เห็นคือ พระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐม ที่วัดท่าซุง อุทัยธานี) ก็รู้สึกว่าเรากราบไหว้ท่าน รู้สึกว่าท่านงามมาก ก็รู้สึกคิดบอกท่านไปว่า 'ผมขอตามไปอยู่กับท่านด้วยครับ ' เพราะพอทำความรู้สึกเหลียวไปมองร่างกายที่อยู่บนเตียง มันไม่อยากได้เลย มันไม่สวยเลยเมื่อเทียบกับร่างที่รู้สึกว่าเป็นตัวเราตอนนั้น กราบบอกพระพุทธรูปท่านแล้ว ก็รู้สึกว่าท่านบอกกลับมาว่า 'ยังไม่ถึงเวลา' พอท่านบอกมาอย่างนั้น ความรู้สึกว่าเป็นตัวเรา มันไหลกลับไปรวมกับไอ้ร่างกายที่นอนอยู่บนเตียง และผมก็พื้นคืนลุกขึ้นมา มันก็น่าแปลกว่า ตอนนั้นไข้มันลดลงไปจนรู้สึกสบายเป็นปกติ ปกติขนาดที่ว่าผมลุกขึ้นไปอาบน้ำได้ ไปนั่งสวดมนต์แล้วไม่มีอาการอ่อนเพลียหรือเบลอ มันรู้เนื้อรู้ตัวมีสติอ่านบทสวดมนต์แทบไม่ผิดไม่หลงเลย หลังจากนั้นผมกลับมานอน พอตีสองไข้ก็กลับมาขึ้นสูงอีก แต่ความรู้สึกว่าแยกออกจากร่างไปเห็นคุณย่า ไปเห็นพระ ไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว มันก็นอนร้อนอยู่อย่างนั้นจนเกือบเช้า จนตอนสายก็ต้องไปหาหมอฉีดยาเพราะไม่ไหวแล้ว ผ่านเหตุการณ์นั้นไปทุกวันนี้ผมยังจำความรู้สึกว่าไปพบไปเห็นแบบนั้นได้ แต่ก็ยังไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนั้นอีกเลยครับ (ลองพยายามมโนเอา ยังไม่ได้เลย)

ผมเคยแต่ ไปอนาคตครับ ไปล่วงหน้าหลายปีมาก แต่ไปเพียงแค่ 1-5 วินาทีเท่านั้น ทำให้จำอะไรไม่ได้มาก และจำไม่ได้ว่าในเวลานั้น คือวันที่เท่าไร บางเหตุการณ์ ล่วงหน้าเป็น 10 ปี ซึ่งประมาณ 3-4 ปี จะเห็นภาพในอนาคตสักครั้ง ว่าเคยเห็น และเคยอยู่ในเหตุการณ์นี้มาก่อนแล้ว ยังงงอยู่ว่า ทำไม่เกิดนี้ขึ้นซ้ำได้ ที่แปลกคือทำไมเราถึงจำภาพเหตุการณ์สั้นๆนั้นได้ว๊ะ ทุกวันนี้ ผมเชื่อสนิทเลยว่า ชีวิตคนเรา ถูกลิขิตไว้จบแล้ว เราแค่กำลังเดินทางไปตามเวลาเท่านั้นเอง คล้ายๆกับหนังที่ทำจบแล้ว แต่เรากำลังดูได้ครึ่งเรื่องเป็นต้นครับ 😊

คืนนึงรู้สึกไม่สบายเลยนอนหลับเเละฝันว่า(เป็นฝันที่ชัดเเละน่ากลัวมากๆ) ไปสถานที่เเห่งนึงเหมือนห้องโถงใหญ่ๆมันมืดทึบๆทึมๆมี ผช คนนึงบอกให้ลงไปรวมกลุ่มกับคนอื่นๆที่อยุ่ก่อนหน้านี้ เดินลงไปมีคนเยอะเเยะเเต่ด้วยบรรยากาศทึบๆทึมๆ(เหมือนอยุ่ในโรงหนัง)ไม่สามารถเห็นใบหน้าใครได้ เดินเเทรกไปเรื่อยฝ่ากลุ่มคนจนมายืนอยู่เเถวหน้าสุดเเละตรงเบื้องหน้าผมเห็น ผช 2 คน คนนึงยืนอยุ่บนเเท่นอยุ่ในชุดเสื้อขาวกางเกงขาวอีกคนยืนอยู่ข้างๆเเท่นด้านขวามือของชายชุดขาวในมือเหมือนถือสมุดหรืออะไรบางอย่าง เเละชายชุดขาวที่ยืนอยู่บนเเท่นได้พูดขึ้นมาว่า รู้ไหมที่พวกมึงมาอยู่กันที่นี่เพราะพวกมึงน่ะได้ตายกันหมดแล้ว หันหน้ามองไปทางซ้ายมือเห็นภาพปรากฏขึ้นมันเป็นภาพเคลื่อนไหวขนาดใหญ่(คล้ายๆเหมือนเราดูหนัง) เห็นพิธีเเห่ศพเเละเห็นแฟนใส่ชุดดำจูงมือลูกชายเกาะฝาโลงเดินกันไป ในจิตมันบอกว่านั่นละคือศพของเรา อารมย์ความรู้สึกคือตกใจกลัวมากๆรำพึงกับตนเองว่า เราตายแล้วหรือเนี่ย?? เเล้ว ผช.ชุดขาวคนเดิมก็พูดขึ้นมาอีกครั้งว่า เดี๋ยวจะมีดาวตกมาจากฟ้าใครคว้าดาวได้จะได้กลับ สิ้นเสียงชายคนนั้นก็มีดาวดวงเล็กๆ(ขนาดเเละเเสงสว่างคล้ายหิ่งห้อย)ร่วงประปลายลงมาจากฟ้า ผู้คนมากมายเเย่งชิงวิ่งกันคว้าดาวเหล่านั้นจนวุ่นวายไปหมด แต่ในความรู้สึกตอนนั้นเริ่มปลงละยอมรับชะตากรรมอะไรจะเกิดก็เกิดเลยไม่เเย่งไม่สนใจใดๆเเหงนหน้ามองฟ้ายืนนิ่งอยู่กับที่ ทันใดนั้นมันมีดาวดวงเล็กๆดวงนึงลอยลงมาตรงบนหัวเลยเอื้อมมือไปรับเเละกำเอาไว้ภาพสุดท้ายที่จดจำได้คือฝูงคนจำนวนมากรุมทึ้งจะเเย่งดาวในมือเเละก็ตื่น รู้สึกขึ้นมาอีกครั้งนี่ตกใจมากนั่งทบทวนสำรวจตนเองจนเเน่ใจว่ายังไม่ตายทั้งหมดนั้นมันเป็นเเค่ฝัน รู้สึกดีใจมากๆๆๆๆอารมย์ประมาณเหมือนได้เกิดใหม่ ได้ชีวิตใหม่ รอดตายไรประมาณนั้น ก็ขอให้เป็นเเค่ฝันเเค่ครั้งเดียวพออย่าได้ฝันอะไรเเบบนี้อีกเพราะสถานการณ์และบรรยากาศนั้นมันไม่น่าอภิรมย์เอาซะเลย

พุดเจ้าได้ตรัสลำดับการตายไว้อย่างแยบยล ลองฟังดู ลมหายใจดับก่อน ต่อมากายดับขยับไม่ได้ แต่หูยังได้ยิน สามวัน(ช่วงหูยังได้ยินนี้ถ้าได้รับธรรมอาจบรรลุได้เพราะปลงหนัก) ต่อมา หูเริ่มไม่ได้ยิน เพราะนามดับ จิตดับ ช่วงนี้ถ้ามีกิเลส(ส่วนใหญ่จะมีกิเลสหนา กิเลสเป็นยังไง คือ ความเร่าร้อน ทนได้ยาก) สัตจะคว้าจิตใหม่ เป็นเหตุให้ ภพใหม่เกิดขึ้น ถ้าไม่มีกิเลสคว้าจิตใหม่ จะพ้นวัฏสงสาร ไม่เกิด ไม่ตายอีกต่อไป คร่าวๆปะมานนี้ที่พุดเจ้าตรัส

แฟนก็เคยเป็นแบบคุณหมอ เขาบอกเบาสบาย โมโหคนปลุกให้ตื่น บอกกำลังไปสวรรค์😂สาเหตุคล้ายๆกันเล่นกีฬาหนักลืมวัย

คุณแม่ฟอกไตแล้วหัวใจหยุดเต้นไป 5 นาที แต่พยาบาลช่วยชีวิตขึ้นมาได้ หลังจากคุณหายดีแล้วเล่าให้ฟังว่า ตอนน๊อตไปเปิดหน้าต่างเห็นแสงสีขาวแล้วก้าวออกจากประตูไป แต่เจอคนแปลกหน้าไม่รู้จักใคร เลยเดินกลับ จากนั้นคุณแม่สบายดี ตอนนี้ท่านไปสวรรค์แล้วคะ

ถ้าจอดำเคยอยู่ครั้งหนึ่งจูงหมาและหมากระชากวิ่ง ทำให้หัวฟาดกับพื้น หัวฟาดพื้นทีนี้จอดำเลย 😢โชคดียังมีชีวิตกลับมา❤

กายแตก แต่ชีวิตยังอยู่เวลาอีกหลายๆๆช มต่อมามาชึวิตจึงแตกดับไป ช่วงชีวิตยังอยู่นี่โน้มน้าวจิตสู่สุคติธรรมได้ นี่คือของจริงคะ

เคยมีประสบการณ์ที่คล้ายคนจะตายแต่ไม่รู้ว่าตอนนั้นตายหรือเปล่าเพราะไม่รู้สึก ไม่รู้อะไรเลยจำไม่ได้ด้วยซ้ำไปว่าไปโดนอะไรมาถึงมาอยู่รพ.มารู้สึกตัวอีกที ญาติบอกว่าเราโดนรถชน หมอบอกญาติว่าอาการเรา50 -50 ญาติๆเตรียมจัดงานเราไม่รู้สึกตัว1วัน1คืน พอเราพื้นเราบอกกับตัวเองว่าเราต้องทำความดีให้มากขึ้นเพื่อที่จะได้ไปอยู่ในที่ ที่เราเห็นเมื่อเราตายไปจริงๆ😊😊

แต่ละคนบางทีก็เหมือนกันบางทีก็ไม่เหมือนกันนะคะ แล้วแต่สาเหตุที่ทำให้เราตาย ตามกรรมของเรา

สามีเคยจอดับมา 3 ครั้งค่ะ ครั้งแรกไม่รู้สึกอะไรเลย หลับทั้งยืน ครั้งที่สอง ก็เดินๆ อยู่แล้ววูปดับกลางอากาศ ครั้งที่สาม ขณะนำส่งโรงพยาบาลรู้สึกว่าตามองไม่เห็นอะไรเลย ถามเราว่าทำมัยมืดจัง มองอะไรไม่เห็นเลย แต่ทั้ง 3 ครั้งก็กลับมาได้ ปัจจุบันก็ใช้ชีวิตอย่างคนปกติ และระมัดระวังตัวในการใช้ชีวิตมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หรือเรียกว่ามีสติในทุกเรืองมากขึ้นค่ะ

ภาวะจิตสุดท้ายที่เคยฟังธรรมมา..แต่ล่ะคนจะเห็นภาพความทรงจำในอดีตที่ผ่านมาที่อยู่ในจิตใต้สำนึกของแต่ล่ะบุคคล จะเห็นภาพความทรงจำ ทั้งกรรมดีหรือกรรมชั่วที่ตัวเองเคยก่อไว้

ที่เห็นแสงแล้วเบาสบาย สภาวะเหมือนเข้าสมาธิครับ เหมือนเข้าชาญ จะเกิดแสงครับ

เคยเป็นเหมือนคุณหมอ ไม่ได้ออกกำลังกายมานานแล้วมาออกหนักๆ จำได้ว่าหลังเดินออกจากสนามฟุตบอลมานั่งพักข้างสนาม จู่ๆเพื่อนที่นั่งข้างๆหันมามองแล้วตกใจ ก่อนพากันมามุง(ภายหลังเขาบอกว่าเราหน้าซีดแบบน่ากลัวมาก แล้วค่อยๆนั่งพิงกำแพงเหมือนเป็นลมไป) ..หลังจากสว่าง จ้า วาป เราจะค่อยๆไม่รู้สึกถึงร่างกาย จำได้แต่ว่าพอผ่านจากอาการที่ไม่รู้สึกถึงร่างกายแล้ว ตอนนั้นเหลือแต่สติความคิดของตัวเรา ...เคยฝึกสมาธิมาพอควรจึงไม่ตกใจกับอาการ"ที่เหลือแต่ความคิดของตัวเรา"นี้ เพราะมันคล้ายๆกับอาการสมาธิระดับอุปจาระแก่ๆ เลยพยายามประคองสติให้ทรงตัวอยู่สงบๆไว้อย่างที่เคยทำมา (พยายามให้สติสงบอยู่กับจิต ไม่ฟุ้งซ่าน เพราะถ้าฟุ้งซ่านมักจะมีอุปทานต่างๆนาๆ เป็น นิมิตต่างๆให้สติเราตามเรื่องราวอุปทานพวกนั้นไป) ....อาจเพราะช่วงนั้นว่างเว้นจากการฝึกสมาธิหรือเปล่าไม่แน่ใจ สติที่พยายามประคองให้อยู่นิ่งๆนั้นนิ่งอยู่ไม่นานกลับฟุ่งซ่านขึ้นมา จู่ๆภาพแม่ที่อยู่ที่บ้านก็โผล่ขึ้นมา พร้อมกับความรู้สึกเสียใจประทุขึ้นมาในฉับพลัน จนประคองสติอยู่กับความสงบนิ่งๆไม่ได้ อาการจิตตอนนั้น คล้ายๆกับตอนจิตจะเปลี่ยนผ่านจากสมาธิระดับอุปจาระ ไปอัปปนา (แต่คงไม่น่าจะไปอัปปนา น่าจะไปปฏิสนธิในภพใหม่มากกว่า - _- " ) หลังจากนั้นเพราะประคองสติไม่ได้เลยจำไม่ได้ว่าอะไรเกิดขึ้น .....พอรอดฟื้นขึ้นมาแล้วมานึกย้อนหลัง ถ้าหัวใจวายตายไปตอนนั้น สงสัยจะไปเกิดเป็นหมา แมว นกหนูที่บ้านเกิดใกล้ๆแม่เป็นแน่ เพราะจิตสุดท้ายไปทางนั้น 555+ ทั้งที่พยายามทรงตัวอยู่กับสมาธิแท้ๆ แต่ปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ฟุ้งออกมาซะงั้น (แอบคิดว่าช่วง จุติจิต ไปสู่ปฏิสนธิจิตในภพใหม่ที่เป็นสุขตินี่ไม่ง่ายเลยจริงๆ)

เรื่องจริงๆๆนะครับ การตาย เป็น เรื่อง ทำมาชาติ. มีหลายแบบ ครับเรื่องจริงๆๆนะครับ (นรกและสวรรค์ มี จริง ครับ ) สะสมบุญไว้นะครับ พูดแล้วยาวมาก....ฯลฯ

ประสบการณ์จากตัวผมเอง ผมเคยตายแล้วฟื้นขึ้นมา จากคนรอบข้างเขาว่าผมหมดลมหายใจหลายนาที แต่ผมก็ฟื้นมาได้ ผมจะเล่าว่าก่อนตายรู้สึกยังไงเห็นอะไรในสมองเรา อาการก็คือ เราเหมือนถูกช็อต จากปลายเท้าและขึ้นมาเรื่อยจนถึงหัวใจเหมือนมีอะไรทิ่มแทงหัวใจเรา เจ็บมากๆ และก็ขึ้นไปถึงสมองเรา แต่ก่อนเราจะรู้สึกหมดสติ ครั้งสุดท้ายผมจะเห็นเส้นสมอง เป็นเส้นแสง และก็ดับลงพร้อมกับสติเราก็จบลงไม่รับรู้อะไรอีก เลย

โหงวเฮ้งคุณหมอ ในส่วนของคิ้วและตาเป็นผู้มีบุญญาธิการมาก

เคยค่ะ จอภาพดับมืด ทั้งอยู่ในห้องเปิดไฟส่วาง ก่อนดับ เหมือนรอบตัวไม่มีออกซิเจน ตัวจะเริ่มเย็น จากเท้าถึงหน้าอก ดับไปเลย รู้ตัวทั้งหมด เห็นภาพการผายปอด เลยพยามยกแขนขึ้นลง กลับมาเป็นปกติ รีบไปรพ. หมอว่ามีสติดี ถึงรอดมาได้

ประสบการณ์จากตัวเองเราหมดสติและล้มลง เพื่อนๆนำส่งรพ.และรู้สึกตัวเมื่อถึงรพ. ไม่แน่ใจว่านั่นคือความตายหรือเปล่าเรารู้แต่ว่ามันมืดสนิทมืดแบบไม่เคยเจอมาก่อนแต่ภายในความมืดในมันมีความเย็นสบายไม่น่ากลัวเลย จนกระทัได้ยินเสียงคนรอบข้างแล้วรู้สึกตัวแค่นั้นเอง

คลิปนี้สนุกมากชอบแนวนี้ อ่านประสบกาณ์คอมเม้นท์ของแต่คน แปลกมากค่ะ อ่านแล้วสนุก

ถ้าไม่เอ่ยถึงเรื่องลี้ลับ นรก สวรรค์ มีเรา มีความรู้สึกเพราะ สมองทำงาน สมองไม่ทำงาน ก็เป็นผัก เป็นแค่วัตถุชิ้นหนึ่ง พุทธศาสนา สอนไว้ว่า ขันธ์5 (กาย ใจ) เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตนอะไร

ทางการแพทย์ต้องหัวใจหยุดเต้นและสมองหยุดทำงาน แต่ทางธรรมะ การตายคือเมื่อจิตดับ กรณี near dead ทางการแพทย์ คือหัวใจหยุดเต้นแต่ จิตเขายังไม่ดับ แต่วิทยาศาสตร์วัดหาไม่ได้ เพราะจิตไม่ได้อยู่ที่กล้ามเนื้อหัวใจ ที่เครื่องมือฟังได้ แต่ จิตอยู่ในเลือดครึ่งอุ้งมือนึงในหัวใจ ผ่าก็หาไม่เจอ แต่ต้องเจริญวิปัสสนาจนได้ยิน หทัยวัตถุที่เป็นที่อาศัยของจิต ที่สำคัญ คนบางคนเมื่อถึงเวลาตาย บางคนจะจำกรรมดีหรือชั่วที่ทำได้ เพราะจิตทำงานเร็วมาก ถ้าเห็นกรรมชั่วที่เคยทำไปนรก ถ้าเห็นกรรมดี ก็ได้ไปเสวยบุญที่ทำไว้ ถ้าบางคนไม่นึกถึงอะไร ก็ไปตามครุกรรม หรือ อาจิณกรรม ก็แล้วแต่ แต่การตายแล้วเห็นอะไร เป็นไปตามกรรมที่ทำมาค่ะ ถ้าจิตไม่ดับ สมองก็ยังทำงานค่ะ ถ้าจิตดับ คือตาย สมองก็ไม่ทำงานค่ะ ถ้าอยากนึกถึงแต่กรรมดี ก็ต้องหมั่นปฎิบัติธรรมที่เป็นสัมมามรรค ถ้าทำมิจฉามรรคก็ไปสู่อบายค่ะดังนั้นก่อนปฎิบัติธรรมต้องศึกษาวิธีที่ถูกต้องก่อนจึงลงมือปฏิบัติ นี่เป็นธรรมมะของพระพุทธเจ้า ที่เป็นความจริง ไม่ได้ศึกษาย่อมไม่รู้ ต้องขอโทษคุณหมอด้วย ที่เขียนความเห็นต่างทางความรู้นะคะ แต่เขียนด้วยความปรารถนาดีค่ะ

เคยแต่ได้รับฟัง และเห็นจาก 1. คนถูกรถชนและรอด เขาเล่าว่า ณ ตอนนั้นอยู่ภาพพ่อแม่ก็ขึ้นมาเหมือน picture สลับกันไปสลับกันมา 2. กรณีเห็นพี่สาวกับแม่ จากไป โดยรอดูเขาอยู่กับเขาจนหมดลมหายใจ แม่ชราภาพ แม่จะรอลูกทุกคนมาครบ จะไม่มีเสียงพูดและมองลูกทุกคนและหลับไป ส่วนพี่สาวป่วยโรคมะเร็งไม้รับรู้อะไรแล้วแต่ก่อนหมดลมร่างเขาทั้งร่างจะสั่นทุกส่วนพร้อมกันทั่วร่าง. แต่ทั้งสองไม่ฟื้นเราจึงไม่รู้ว่าเขารู้สึกิย่างไร

เคยมีประสบการณ์ค่ะอยากจะนำมาเล่าสู่ฟังค่ะ ตอนนั้นอายุประมาณ 18-19 ปีตัวเองสุขภาพไม่ค่อยดีอยู่ก่อนรู้สึกเหนื่อยมากแล้วก็หมดสติไปเลยประมาณ 6 - 7 ชม. ระหว่างที่หมดสติไม่เห็นอะไรเลยรู้สึกสบายดีทุกอย่างแต่ได้ยินเสียงคนจำนวนวนมากพูดกันเสียงนั้น เหมือนอยูไกลมาก แต่ความจริงคือเสียงที่เขามาดูเราเพราะตอนฟื้นขึ้นมาเห็นคนเต็มบ้าน แต่เสียงคนที่มาพูดใกล้ๆก็ได้ยินและฟังรู้เริ่องอยู่แต่ที่แน่ๆคือ สบายไม่ เหนื่อย ไม่เจ็บไป่ปวดอะไรเลย

โชคดีจังเลย..หลังกดติดตาม..ได้มี โอกาส วีดีโอนี้...ดิฉันชอบข้อมูลที่เป็นวิทยาศาสตร์ค่ะ ทางแพทย์ยิ่งดีเพราะจะนำมาเทียบเคียง กับคำสอนของพระพุทธเจ้าค่ะ...ในทางธรรมะเราจะแบ่ง ชีวิต เป็น รูป และ จิต หรือนาม...แต่ทางวิทยาศาสตร์ จะศึกษาแค่ รูปค่ะ..ในทางธรรม รูป มี 28 ประเภท สมองคือ หนึ่ง ในรูป ค่ะ.. ในทางธรรมะของพระพุทธเจ้าจะละเอียดกว่ามากๆ...ต้องเรียน ปรมัตถธรรมค่ะ จิต เจตสิก รูป นิพพาน จะสอดคล้องกัน...คนตาย....คือ จุติจิตดับ...ปฏิสนธิจิต จะเกิดต่อเลยค่ะ...ไม่มีอะไรมาล่องลอย... 🙏🙏🙏ธรรมะของพระพุทธเจ้า ไม่มีคำ เท็จ ค่ะ ขอบคุณมากๆ สำหรับ วีดีโอนี้

เห็นทุกสิ่งอย่างที่ผ่านมาในชีวิต...เจอสองครั้งครั้งแรกตอนเด็กตกน้ำว่ายน้ำไม่เป็น ครั้งที่สองสมัยเรียนวิทยาลัยเพื่อนผู้ชายตัวใหญ่แข็งแรงแกล้งเอาสายกระเป๋ารัดคอแรกๆทรมานดิ้นรนสักพักไม่รู้สึกอะไรสบายๆเห็นชีวิตในอดีตไหลผ่านเป็นแบบนี้ทั้งสองครั้ง ครั้งแรกรู้สึกตัวอีกทีบนที่นอนยายเล่าว่าข้างบ้านโดดลงไปช่วย(คลองอยู่ในรั้วบ้าน) ครั้งที่สองรู้ตัวอีกทีตอนลงไปกองกับพื้นเห็นตีนเพื่อนผู้หญิงกระดิกใส่แถมเขี่ยหน้าเรา หมดแรงลุกไม่ขึ้นจนมีเพื่อนบางคนสงสัยมาพยุงขึ้นนั่นแหละถึงตกใจกัน โกรธเพื่อนที่กระดิกตีนใส่หน้ามากกว่าคนที่รัดคออีก

ด้วยประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง ตอนนั้น ประมาณปี พ.ศ.2531 ผมบวชเป็นสามเณร มีเช้าวันหนึ่ง ผมหลับลึกหรือเปล่าไม่ทราบได้ ผมจำได้แต่ว่า ผมอยู่สถานที่ใดที่หนึ่งที่ไม่รู้ว่ามันคือที่ใหญ่ แต่เป็นทุ่งกว้าง และเต็มไปด้วยดอกไม้สีเหลืองจะใ่ช่ดอกดาวเรืองหรือเปล่าผมก็ไม่แน่ใจ ซึ่งสวยมากและที่จำได้คือผมชอบมากและรู้สึกถึงความสุขที่ได้รับเมื่ออยู่ในสถานที่แห่งนั้น ในเนื้อที่ไปกว้างสุดลูกหูลูกตานั้น ไม่พบว่ามีใครอยู่เลยนอกจากตัวผม ผมกำลังเพลิดเพลินกับการยืนชมทุ่งนั้น อยู่ไปก็ได้ยินเสียงผู้คนเรียกชื่อผม เสียงที่เด่นชัดคือเสียงยายชะอ้อน ซึ่งท่านเป็นแม่ชีที่อยู่วัดนี้ ได้ยินเสียงแว่วมาแต่ไกลว่า ลูกเณรๆๆตื่นๆ ตื่นได้แล้ว สายแล้ว พอได้ยินเสียงเรียกผมก็สะดุ้ง มองหาคนเรียกแต่ก็ไม่มีใคร หันไปมองรอบอีกที เห็นตัวผมเองนอนอยู่ ก็พูดกับตัวเองว่า อ้าวนี่ผมฝันหรือนี่ พอนึกได้ อย่างนี้ก็รีบตะโกนตอบรับเสียงเรียกปลุุกผมว่า คับๆผมตื่นแล้วคับ แล้วผมก็ลุกขึ้นจากที่นอนทันที แต่เสียงเรียกปลุกผมว่าตื่นได้แล้ว สายแล้วยังแว่วให้ผมได้ยินอีก แต่ผมไม่เห็นใครเลย ผมก็ยังยืนอยู่คนเดียวในที่ๆผมนอน แต่ไม่ใช่ในทุ่งดอกไม้ที่ได้ยินเสียงเรียกในครั้งแรกแล้ว ผมก็มองกลับไปตรงที่นอนผมอีก ผมก็ยังเห็นผมนอนหลับอยู่เหมือนเดิม ผมได้แต่ร้องว่าอ้าว ยังหลับอยู่นี่ก็ตื่นแล้วนี่ ผมก็ขานรับอีกว่า คับผมตื่นแล้วคับ เป็นเหตุการณ์ ที่มีเสียงเรียกปลุก และผมขานรับ แล้วตื่นลุกขึ้นมา ซ้ำๆอยู่่อย่างนี้จำไม่ได้ว่ากี่รอบ ที่ตื่นขึ้นมาแล้วหันไปมองเห็นว่าตัวเองยังหลับอยู่ สุดท้ายก็ได้ตื่นขึ้นมาจริง ความรู้สึกแรกคือตกใจมากว่าทำไมทุกคนในวัด ทั้งพระทั้งแม่ชี ทั้งฆราวาส มาอยู่รอบตัวผม และหน้ากุฏิของพระอาจารย์ก็มานั่งเต็มไปหมด และตัวผมเองก็รู้สึกว่าเหนื่อยเหมือนวิ่งมาจากที่ไหนไกลๆ ทุกคนเห็นผมตื่นมาก็ถามผมว่าเป็นอะไรมั้ยลูกเณร ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรครับ เขาถามต่อว่า ทำไมเรียกไม่ตื่นล่ะ (ปกติผมตื่นง่ายมาก และทุกเช้าผมต้องตีระฆัง ปลุกพระ ทำวัตรเช้า ) ผมก็ตอบว่า ผมไม่รู้ว่าไปที่ใหนมา แต่ ผมก็รีบตื่นตั้งแต่ได้ยิน เสียงของป้าชีเรียกผมตั้งแต่คำแรกแล้วคับ แต่พอผมลุกจากที่นอน ผมกลับว่าผมยังเห็นว่าผมยังหลับอยู่ ผมพยามตื่นอยู่ตั้งหลายรอบแล้วครับ แต่พอผมหันกลับไปก็ยังเห็นตัวเองนอนหลับอยู่ที่เดิมตลอด จนรอบสุดท้ายผมจำไม่ได้ว่า ตื่นมาได้อย่างไร แต่ก็จากเสียงเรียกนั่นล่ะคับ คุณป้าชีบอกว่า ลูกเณรรู้มั้ยว่าทุกคนมาเรียกอยู่เกือบ จะได้1ชั่วโมงแล้วน่ะ ถ้าอีก10นาทียังปลุกไม่ตื่น จะให้เขาไปตามรถไปส่งโรงพยาบาลแล้วน่ะ ผมไม่ทราบว่าเหตุนี่คือ

ไม่เห็นอะไรก่อนตายค่ะ แต่หลังตายวิญญาณก็ลอยออกไปเลยค่ะ มีผู้ชาย หญิง คู่นึง นุ่งชุดไทยโบราณโจงกระเบนเก่าๆแบบชุดชาวบ้านเขาบอกพาไปสวรรค์ แต่ทางไปเป็นป่ารกภูเขาหุบเหว แต่คนที่พาเราไปเดินบนดิน ส่วนเราเหาะสูง10เมตรเหนือพื้น เราตายไป1 ชม.หัวใจล้มเหลวค่ะ เมื่อ4ปีก่อน ตอนอายุ 37ปี พอดี แต่เราขอกลับมาสร้างวัดให้เสร็จก่อน เขาจึงปล่อยมา โดยมีผู้ชายแก่ชุดขาวแบบพราหมณ์ หนวดขาวถือไม้ท้าว เป็นคนตัดสินเรา บอกว่าเราต้องไปสวรรค์ชั้น 16 บอกว่าบุญเราเกิดจากเป็นคนชอบช่วยเหลือคนสร้างบุญโดยไม่หวังผลตอบแทน จึงบุญแต้มสูง🎉ะมองเห็นสวรรค์ไกลๆแบบจำลองภาพ มีชั้น 7,8,9 เขาบอกว่าให้เราเลือกก่อนว่าจะไปชั้นไหน ก่อนจะไปอยู่ชั้น16 เพราะเรายังไม่พร้อมไปชั้น16 เพราะสภาวะจิตเรายังไม่นิ่งห่วงเล่นสนุกอยู่ พร้อมข้ามไปชั้น16ตอนไหน เขาถึงจะให้ขึ้นไปชั้นนั้นค่ะ😅มีรายละเอียดเนื้อเรื่องอีกเยอะค่ะ ถ้าเล่าคงยาวแน่😂

ประสบการณ์เคยที่ใกล้ตายตอนสองขวบ คือ ตักน้ำอาบจากถัง เขย่งขาตักน้ำ พื้นลื่น หัวก็เลยทิ่มลงไปในถังน้ำ จำได้ว่า เด็กสองขวบดิ้นขลุกขลักๆ อยู่ในถัง มันอึดอัดมาก จากอาการหายใจไม่ออก ทรมานมาก จนคิดขึ้นมาในใจว่า ไม่เอาแล้ว ไม่อยากทรมานแล้ว ปล่อยไปที หลังจากคิดแบบนั้นก็เลิกดิ้น แล้วมันก็ไม่รู้สึกทรมานเลย เบาๆๆๆๆ และจอดับแบบหมอว่า และไม่รู้อะไรต่อจากนั้นแล้ว แม่มาเล่าตอนโตแล้วว่า ตาหันมาเห็นพอดี เลยจับขาเราขึ้นมาจากถังน้ำ ตัวเรานั้นจำอะไรไม่ได้แล้วว่าใครทำอะไรช่วยเรายังไง และฟื้นมีชีวิตมาจนทุกวันนี้ได้ยังไง แต่เราชอบปฏิบัติธรรม และมีเซ้นท์แปลกๆ หลายอย่างที่เหนือธรรมชาติที่คนอื่นเขาไม่สัมผัสได้แบบเรา จึงทำให้เราไม่อยากเกิดอีกแล้ว

ฟังเรื่องคุนหมอแล้วนึกถึงตัวเองเลยค่ะ เคยเกิดเหตุการณ์คล้ายๆกับคุนหมอ คือไปช่วยสามีตัดหญ้าในสนามขนะที่สามีนั่งพั่กเหนื่อย พอตัดหญ้าไปได้สัก15นาที ก็เกิดความรู้สึกเหนื่อยมาก และเห็นทเองฟ้าเป็นสีขาวแล้วตัวเองก็เกาะต้นไม้ทรุดตัวลงไป พูดว่าช่วยด้วย สามีก็สงสัยว่าเป็นอะไร ได้ยินเสียงสามีพูด อาจจะสัก1นาทีหรือน้อยกว่านั้นก็ลืมตาตื่นขึ้น และตกใจว่าตัวเองเป็นอะไร ไมีคิดว่าตัวเองมีประสบการณ์near death experiences แต่หลังจากนั้นก็ไปตรวจกับแพทย์หัวใจ ทำ stress test และตรวจคลื่นหัวใจ ทุกอย่างปกติ และหมอบอกว่า คุนมีแนวโนม้ที่จะไม่เป็นโรคหัวใจในระยะ5หีนี้ จนถึงขนะนี้ซึ่งผ่านไปประมาน 17ปีแล้ว ก็ยังปกติดีค่ะ และไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีก

เป็นหัวข้อที่เราต้องเผชิญกันทุกคน เสมอภาค

เป็นความรู้ที่น่าทึ่งจากปากคุณหมอที่น่าสนใจมากๆๆขอบคุณๆๆ เพราะคุณหมอมีประสบการณ์ตรงจากตัวเองจึงสามารถสื่อสารออกมาได้อย่างน่าสนใจ ชอบๆๆประสบการณ์ หายากเช่นนี้ขอบคุณๆๆ

ตรงกับคำสอนของพระพุทธเจ้าค่ะจิตสุดท้ายจะเกิด memory recall บุญกรรมเพื่อไปเกิดชาติต่อไป (จำแนกภพภูมิให้ไปเกิด)

แบบนี้เลยครับภาพเฮโลแกรม แบบในคลิปนี้ที่ฝันในสมัยเด็กๆสักอายุ5-10ขวบ เป็นภาพผสมหลายสีวูบวาบวูบวาบ ขยายตัวแล้วก็หดลงสลับกันไป

ผมชอบแนวทีมีวิทยาศาสตร์อธิบายได้แบบนี้มากกว่าแนวเร้นลับไปดื้อๆ ครับ

รอฟังตอน2 ค่ะ ชอบมากมีแนวพุทธศาสนา มรณสติ จะเป็นประโยชน์และเตรียมพร้อมเมื่อเราทุกคนต้องมาถึงเวลานั้น สาธุ🙏

ตถาคต(พระพุทธเจ้า)ตรัสว่าจิตจะน้อมไปในสิ่งที่ตัวเราทำมากทำบ่อยในตอนมีชีวิตปกติ พระองค์จึงให้เรามั่นสร้างความเพียรที่จะละสิ่งที่เป็นอกุศลแล้วมาอาศัยเสาเขื่อนเสาหลักคือกายหรือลมหายใจเพื่อที่เราจะได้ทิ้งนามธรรมที่เหลืออีก3 ความเป็นเรามี5คือที่เรียกว่าขันธ์๕ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณก่อนตายตถาคตให้เราดึงจิตมาอยู่กับกายหรือลมหายใจเมื่อทำแบบนี้ได้นั่นเท่ากับว่าวิญญาณจะมาอยู่ที่เดียวคือรูปแล้วจะสามารถทิ้งนามธรรมที่เหลือโดยอัตโนมัติพอกายแตกคือตายจิตจะไม่สามารถปรุงแต่งรูปและนามขึ้นมาได้ก็จะหลุดพ้นนี้คือสิ่งที่พระศาสดาของเราชาวพุทธตรัสสอนไว้ แต่การที่เราจะทำแบบนั้นได้คือเราต้องทำมากทำบ่อยในการฝึกละอารมณ์ต่างๆทำให้มากทำให้บ่อย

เคยค่ะแต่ยังไม่ตายหัวใจจะวายเพราะเป็นหัวใจเต้นผิดจังหวะ รอช้อตได้ยินหมอพูดหมดตัวเบาค่ะไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด แต่กลับมาหายใจหายใจปกติได้

รอชม ตอน 2 ค่ะ.ชอบฟังแนวนี้ค่ะ. สงสัย! คุณหมอตั้งใจใช้คำว่า สุขคติ แทน สุคติ ไหมคะ? เดาว่าตอน 2 อิงไปทางศาสนา 😊😇

เคยมีประสบการณ์ก่อนตายในห้อง ICUคล้ายที่คุณหมอเล่าตอนอยู่ในช่วงคลื่น Theta เป็นความรู้สึกเบา สบาย ไม่ทรมาน มีความสุขในสภาวะนั้น มองเห็นพื้นที่กว้างๆ คล้ายๆหาดทรายเม็ดสีขาวละเอียดๆ เหมือนฝันไป มีความรู้สึกว่าชอบที่แห่งนั้น แต่จิตส่วนนึงเกิดคิดว่าเรายังทำภาระกิจไม่เสร็จ แล้วได้ยินเสียงคนเรียกชื่อ ตื่นขึ้นมามีหมอพยาบาลรอบเตียง ปั๊มหัวใจขึ้นมา แม่เล่าให้ฟังหลังจากฟื้นว่าเราชักเกร็ง เล็บเขียว จำความรู้สึกก่อนตายตอนใส่ท่อได้ว่าเราหายใจไม่ได้ หายใจเข้าไม่มีอากาศ แต่พอเข้าสู่สภาะคลื่น theta กลับรู้สึกสบายไม่ทรมาน

การปฏิบัติธรรมเจริญสติ ทำสมาธิมันช่วยได้จริงตอนใกล้ตาย!!!!! พูดไปมีแต่คนหาว่าบ้า‼️! แสงสีขาวที่ทำให้รู้สึกสบายนั่นมันจริง!! ความรู้สึกของการค่อยๆตายก่อนจะหลุดออกจากกายเนื้อนี้ไป‼️‼️ กับคำว่า "การปฏิบัติดีปฏิบัติชอบแล้วจะไม่ทำให้ลงสู่เบื้องต่ำตอนตายนั้นเป็นยังไง!!" ถึงมันจะเหลือเชื่อแต่มันจริง‼️ พิสูจน์มาแล้ว‼️ 😁😁 ขอให้บทความนี้เป็นธรรมให้ทุกคนได้เห็นจริงในสัจธรรมของชีวิต......

วิทยาศาสตร์ เป็นแค่ส่วนหนึ่ง ศาสนาพุทธ😊 😊😊

เสียงหัวเราะที่มีความสุขที่สุดต้องฟังเสียงคุณหมอท่านนี้เท่านั้น ความรู้ก็เยอะ ความสุขก็มาก ยิ่งฟังคุณเล่าตอนคุณหมอวูบ ใจหล่นตุ้บเลยค่ะ

ผมเคยเจอมากับตัวเองทั้ง2เครสครับคุนหมอ😮 1.จมน้ำตอนอายุ14ปี แต่ไม่ตาย เพราะมีสิ่งศักสิทธิ์ช่วย ตอนนั้นเกือบขิดเกือบจอภาพจะดับครับ ได้เห็นภาพตัวเองวนย้อนกลับตั้งแต่บัจจุบัน ย้อนไปเรื่อยๆลดลงทีล่ะปีตั้งแต่อายุ14จนถึงไวกำลังจะเกิดเป็นทารกน้อยๆและก็ได้เห็นพ่อแม่ปู่ย่าตายายทุกคนที่ยังมีชีวิตและเสียชีวิตลอยเต็มหัวไปหมดและก็รุ้สึกว่าตัวเราเหมือนตัวละครคนหนึ่งที่กำลังทิ้งบทตัวละครนี้ไป 2.รถชน ขาหัก ตอนอายุ18ปี ตัวนี้เป็นจอภาพดับไปเลยครับ ไปตื่นที่โรงพยาบาล😊😊😊

เคยถูกรถยนต์ชนโครม....สลบเลย ไม่รู้สึกเจ็บปวด-ไม่รู้สึกอะไรเลย-วูบดับไปราว30นาทีพอรู้สึกตัวขึ้นมาก็เบลอ ต้องคิดอยู่ครู่หนึ่งว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตอนวูบดับมันเหมือนหลับสนิท

จริงมาก เพราะตอนขับรถแหกโค้ง ภาพทุกภาพในอดีตมันย้อนมาแบบวูบบบบเดียว เห็นทุกอย่าง แต่รอดครับ

ขอบพระคุณค่ะ ที่สละเวลามาให้ความรู้พวกเรา ติดตามคุณหมอมาตลอดค่ะ