เนื้อเรื่องตามความเห็นส่วนตัวนะคะ [ซ่อนไม่หา] *เจฟตัวจริงน่าจะเป็นนักบินอวกาศ แล้วก่อนบินน่าจะทำงานวิจัยร่างโคลนของตัวเองร่วมกับกลุ่มนักวิทฯ แล้วให้ร่างโคลนดูแลนางเอกอยู่ที่บ้าน(อาจเป็นส่วนหนึ่งในการทดลอง) พอนางเอกอยุ่กับร่างโคลนนานๆเข้าก็เกิดตกหลุมรักร่างโคลน เลยถอดแหวนแต่งงานของร่างจริงเก็บไว้กับรูป แล้วก็สวมแหวนร่างโคลนมาตลอดจนถึงวันที่ตัวจริงกลับบ้านมาพร้อมกับกลุ่มนักวิทฯและทหาร(อาจจะมาประเมินร่างโคลน) และเริ่มทำการวิจัยต่อ แต่นางเอกที่รักร่างโคลนไปแล้วก็ตัดใจทำไม่ลงเลยช่วยร่างโคลนหนีออกไป และปล่อยให้ร่างโคลนจากไปพร้อมกับน้อนม้าหนึ่งตัว (ปล. แอบคิดว่าเนื้อเพลงซ่อนไม่หาทำมาเพื่อบรรยายความรู้สึกนางเอกที่อยากจะบอกร่างโคลนให้หนีไป ไม่ต้องการให้ร่างโคลนโดนแยกชิ้น เลยเลือกที่จะให้หนีไปและตัวเองจะไม่มองหาร่างโคลนอีกเพราะแม้จะไม่ใช่ร่างโคลนก็ไม่เป็นไร เพราะมีร่างจริงที่ใช้ชีวิตอยุ่ด้วยกัน) [ส่วนน้อย] *เป็นเหมือนเพลงตอบกลับในมุมมองของร่างโคลน ที่หนีไปกับม้าแล้วน่าจะเจอบ้าน(หรือคอกม้าร้างไม่รุ้)หลังจากหนีมา แล้วก็ใช้ชีวิตอยุ่กับม้าแบบเหงาๆซึมๆ ด้วยใจรักและผูกพันกับนางเอก(ฟีลแบบเธอคือคนแรกที่ตื่นมาเจอ คือคนที่อยู่ด้วยกันดูแลกันมานานจนลืมไม่ได้ แสงสว่างหนึ่งเดียวในชีวิตไรงี้มั้ง) ส่วนด้านตัวจริงกับนางเอกอาจจะเพราะเหตุการณ์ที่ร่างโคลนหนีไป โปรเจคเลยน่าจะยกเลิกและจับร่างโคลน(ตัวอื่น)แยกยัดใส่กล่องหมด ในใจนางเอกแม้ตัวจริงจะกลับมาแต่ส่วนลึกๆยังคิดถึงร่างโคลนอยู่ก็เลยดูซึมๆ จนเหมือนร่างจริงก็รู้แต่ไม่รุ้จะทำไงดี(จากสีหน้าตอนเอาเสื้อเก็บตู้) จนวันหนึ่งร่างโคลนน่าจะทนคิดถึงไม่ไหวเลือกที่จะเขียนจดหมายส่งมาหานางเอก แล้วพอนางเอกได้อ่านจดหมายแล้วรู้ว่าร่างโคลนที่ตนรักยังอยู่ จากที่เศร้าๆซึมๆเลยกลายเป็นมีความหวัง แล้วตอบจดหมายกันเรื่อยมา จนเจฟตัวจริงมาเห็นก็น่าจะรู้สึกเหมือนโดนนอกใจ(อันนี้สงสารเจฟตัวจริงมาก เจ็บแทนเลย) เลยทะเลาะกันเกือบบ้านแตก แต่ด้วยสุดท้ายรักนางเอกมากก็ได้แต่ปรับความเข้าใจและอยู่ด้วยกันเรื่อยมาจนเจฟตัวจริงตาย นางเอกก็แก่ตัวลง(และอาจจะส่งจดหมายบอกร่างโคลนแล้วด้วยว่าเจฟตัวจริงตายและตัวเองก็เเก่ตัวลงมาก) ร่างโคลนเลยดั้นด้นเดินทางกลับมาหานางเอกในวาระสุดท้ายของชีวิต(นางเอกอะนะ เพราะร่างโคลนถ้าไม่โดนกระซวกแยกส่วนก็ไม่น่าตายไม่แก่ด้วย) ด้วยรักและความคิดถึงอันแรงกล้า พอมาถึงก็เหมือนได้ย้อนวันวานความรัก ภาพอดีตที่เคยอยู่ด้วยกัน ทั้งยังเห็นแหวนที่ตัวเองทำและรูปถ่ายที่เจฟตัวจริงกับนางเอกถ่ายคู่กันในวันแต่งงาน(แต่ในภาพก็คือเจฟอะ จะโคลนจะจริงก็คือเจฟ) แล้วร่างโคลนก็อยู่น่าจะดูแลนางเอกจนวาระสุดท้ายมาถึง และฝังร่างนางเอกไว้บริเวณพื้นที่บ้านที่เคยเป็นความทรงจำของเรา ซึ่งท่อนฮุคเพลงมันก็แปลคล้ายๆกับว่า "ความรักและคิดถึงที่ท่วมท้นจนบรรยายออกมาเป็นบทเพลงที่เปรียบว่าเเม้ใบไม้เหลืองจะโรยลาอีกสักกี่ครั้งแต่ความรักที่มีให้เธอยังคงเปี่ยมล้นในหัวใจ แม้ใช้เวลาทั้งชีวิตก็ไม่อาจพูดมาได้ทั้งหมดเพราะมันเพิ่มพูนมากขึ้นทุกวัน ไม่เคยน้อยลงเลยแม้แต่น้อย" (ท่อนฮุคที่ชอบที่สุด🥹) ***ย้ำๆ การแปลความส่วนตัวจากที่ฟัง(มาเป็นร้อยรอบ)นะคะ ส่วนไหนไม่ตรงกับที่คนแต่งเขาตีแผ่ไว้ก็อย่าว่ากันน้าา ทุกอย่างมันซับซ้อนและน่าเศร้าน่าสงสารทุกตัวละครจริงๆ🥹💓

ผมดูครั้งเดียวผมก็เข้าใจแล้ว ร่างโคลนเค้าเป็นอมตะ ไม่มีวันแก่ จะหนุ่มตลอดไป และต้องทนเจ็บปวด เพราะต้องเห็นคนรักจากไป แต่เค้าก็ยังรักต่อไป รักไม่มีวันตาย

พึ่งเข้ามาดูครั้งแรกแล้วชอบมากเลยค่ะ ขอบคุณที่รีแอคเพลงคุณน้านะคะ อยากให้รีแอค MV เพลงอื่นของพี่เจฟด้วย แต่ไม่แน่ใจว่าคุณเจ้าของช่องได้ดูไปหรือยัง 😂😂😂 แงงงงง

บำวำบ❤❤