@Dejmienful1 Rzeczywiście buddyzmu nie da się wyznawać - można go jedynie praktykować czyli sprawdzać doświadczalnie czy nauki Buddy rzeczywiście prowadzą do szczęścia.

Od ponad roku poznaję buddyzm i uważam, że gdyby poznał go dobrze cały świat, skończyłyby się wojny...

Świetny przegląd historii buddyzmu i buddyjskiej nauki, dzięki!

Buddyzm jest po prostu mądrzejszy od chrześcijaństwa; dodatkowo ma wiele wspólnego z fizyką kwantową, astrofizyką i psychologią. W przeciwieństwie do chrześcijańskiej mitologii daje wiele radości i zrozumienia otaczającej rzeczywistości. Nie ma tu kultu cierpienia i doszukiwania się wszędzie poczucia winy ☺

song name plz KARMAPACZENNO!

Tak jak w chrzescijanstwie w Buddyzmie istnieja rowniez rozne szkoly tej religii. Najstarsza szkola Buddyzmu jest Theravada, tzw. szkola starszych, ktora jest najblizej zblizona do nauk Buddy z 500 roku p.n.e. Pojawienie sie innych szkol, np. Zen czy buddyzmu tybetanskiego, bylo efektem podrozowania nauk Buddy do innych krajow w Azji. Buddyzm stopniowo dostosowywal sie do kultury krajow, w ktorych stawal sie popularny. To, co widzimy w tym klipie jest po prostu kolejnym etapem rozwoju Buddyzmu i dostosowania sie nauk i ptaktyk szkolenia umyslu tej elastycznej filozofii zycia do kultury i sposobu myslenia ludzi zachodu.

Buddyzm nie polega na tym oczym mowisz. Buddysci to ludzie ktorzy "trenuja" swoj umysl ,aby dojsc do oswiecenia. Buddysci powinni byc idealem pod kazdym wzgledem zachowania ,mam namysli pomaganie innym bezmysli o nagrodzie. przemysl co napisalas ;) Pozdrawiam

A jakie to masz na myśli nauki? Buddyzm jest sprzeczny z Chrześcijaństwem.

uwielbiam siddharte!

Jestem w 100% za tym co napisał TheFanaticBoy i to dlatego, że sam zacząłem "studiować" Buddyzm. Buddyści są jednymi (jeżeli nie jedynymi) z najbardziej inteligentnych i pokojowych ludzi na świecie. Wystarczy spojrzeć na Dalajlamę, który był dobrym przyjacielem Jana Pawła II i zdobył Pokojową Nagrodę Nobla. Może słyszałaś kiedyś anusia1555, że jakiś Buddysta wywołał wojnę albo coś takiego? Jeżeli tak to chętnie posłucham, a jeśli nie to następnym razem nie pisz takich głupot.

@naramovige Są różne szkoły w Polsce, choć dominują przede wszystkim Karma Kagyu Wadżajrany i Zen Kwam Um. To po prostu wynik tego, że mistrzowie tych szkół byli w Polsce pierwsi i szkoły mahajany być może nieco lepiej trafiają do umysłu zachodniego człowieka. Lecz praktyka zawsze jest do jakiegoś stopnia osobistym, prywatnym doświadczeniem. Troszkę ubolewam, że ludzie często utożsamiają cały buddyzm z wyłącznie jedną szkołą - np. z Karma Kagyu, i to tylko w wydaniu lamaoleizmu.

@GuruTvMatrixPL witaj haha

Ustawcie pretendentów w szeregu Jeśli ktokolwiek przychodzi od Boga z objawieniem dla naszego umysłu i siłą dla naszej woli, umysł każe poddać go pewnym testom, które znajdują potwierdzenie w historii i rozumie. Po pierwsze, ktokolwiek przychodzi, powinien zostać zapowiedziany.

Czy istnieją jakiekolwiek historyczne zapisy poprzedzające Twe przyjście i opisujące szczegóły Twojego życia? Czy istnieją dokumenty poświadczające dzieło, jakie masz wykonać i cel Twojego przyjścia?”

Jeśli ten buddyzm jest taki neutralny i jest zupełnie metodologiczny, to co miało znaczyć to "błogosławieństwo" na końcu spotkania? W czym to ma pomóc?

Polscy nauczyciele buddyzmu bardzo lubią fiku miku z kobitkami. Bez umiaru. Przykład idzie z góry, od ich najwyższego nauczyciela.

Кармапа Ченно🙏

Droga młynka modlitewnego kzfaq.info/get/bejne/qM50oa171a7LdoU.html

Tak tylko ta szczegolny odłam (napewno nie Buddyzmu) powinien sie raczej nazwac Oleizmem a nie buddyzmem juz chyba Osho byl blizej Buddyzmu bo tam przynajmniej uczniowie nie popijali sobie zdrowo

Fascynujące wiesz. Bo to samo robi kościół katolicki tylko różnica jest taka,że płacą wszyscy niezależnie czy chce czy nie.

Tylko ze większość nauk buddysjkich Jezus podawał swoim uczniom.

Nie podoba mi sie to brak magii tajemnic domowego mistycyzmu. Wole mnichów klasztoru i przyrode. Szkolne wykłady to nie to.

jeżeli są sprzeczne, to rozumiem, że jeśli dekalog mówi "nie zabijaj, nie kradnij", to buddyzm mówi: "zabijaj, kradnij". Brawo!

Prawdziwa Natura Umysłu Buddyzm głosi, że wszechświat, w którym żyjemy istnieje przez tak zwane ślady karmiczne-, które powstają z nieoczyszczonych działań- ciała, mowy i umysłu. Wszechświat nie miał początku i nie będzie miał końca- a reinkarnacja, jak naucza buddyzm jest stałą zasadą -niekończącego się cyklu całego wszechświata. Tylko jak to się ma do rzeczywistości- albowiem zostało już potwierdzone naukowo, że wszechświat miał jednak początek. Teoria pierwszego wybuchu z tego, co mi wiadomo została potwierdzona empirycznie,(promieniowanie tła ślad po pierwszym wybuchu) ale jak znam życie- to zwolennicy reinkarnacji z tym też sobie poradzą. Oni już twierdzą, że takich wszechświatów, które powstają a potem znikają jest nieskończona ilość.(może te wszechświaty też mają swoją inkarnację.) Jedno jest pewne, wszechświat, jaki znamy ten materialny jest jeden- wiemy już, że miał początek i co za tym idzie będzie miał też koniec. Celem filozofii buddyjskiej ogólnie rzecz biorąc jest osiągnięcie stanu nirwany, całkowitego wyzwolenia się z kręgu karmy, czyli kolejnych wcieleń poprzez tak zwane -Urzeczywistnienie Prawdziwej Natury Umysłu. (Które polega na zrozumieniu przez doświadczenie tzw. pustki - iż rzeczywistość w swej istocie- nie posiada żadnej substancji.) Osiągnięcie tego stanu wedle ich wierzeń- polega na uwolnieniu się od wszelkich uwarunkowań umysłu takich jak; wola, osobowe ja -mentalny poziom świadomości, pragnienia, miłość, czyli to wszystko, co dla wyznawcy Buddy jest tylko iluzoryczną przypadłością ze świata zjawisk. Osiągając za pomocą różnych technik medytacji stan oświecenia dochodzi się do zrozumienia, że prawdziwą naturą umysłu jest stan bez formy, bez dualizmu, całkowita przejrzystość umysłu, czyli bezosobowe trwanie - nie ma osoby, nie ma myślenia, nie ma woli ani działania- jest tylko niczym niezmącone, nieograniczone widzenie, prawdziwa rzeczywistość. Przebudzony wie, że to nie oko widzi-, ale umysł za pomocą soczewki zwanej okiem postrzega rzeczywistość uwarunkowaną w czasie, i dopiero śmierć spowoduje całkowite oderwanie się umysłu od uwarunkowań, a więc wejście w to niczym niezmącone, niczym nieograniczone widzenie prawdziwy byt, a właściwie niebyt, czyli nirwanę- a ten, kto nie osiągnie owego stanu oświecenia- będzie musiał narodzić się powtórnie. Zachodzi, więc pytanie, czy buddyzm głosi prawdę- czy jest tylko złudną filozofią, opartą na żywiołach natury kosmicznej? Wszystkim młodym ludziom zafascynowanym kulturą dalekiego wschodu, buddyzmem czy wschodnimi medytacjami powiedziałbym tak; cudze chwalicie, albowiem swego nie znacie. Aby pokazać, jaka jest zasadnicza różnica między filozofią buddyjską a chrześcijańskim objawieniem proponuję przeczytać rady duchowe św. Jana od Krzyża z jego dzieła pt.; droga na górę Karmel- rady te mają pomóc w dojściu do ogołocenia ducha i zdobyciu pokory: - „Aby dojść do smakowania wszystkiego nie chciej smakować czegoś w niczym. -Aby dojść do poznawania wszystkiego nie chciej poznawać czegoś w niczym. -Aby dojść do posiadania wszystkiego nie chciej posiadać czegoś w niczym. -Aby dojść do tego by być wszystkim nie chciej być czymś w niczym. -Aby dojść do tego, w czym nie smakujesz idź przez to, w czym nie smakujesz. -Aby dojść do tego, czego nie poznajesz idź przez to, czego nie poznajesz. -Aby dojść do posiadania tego, czego nie posiadasz idź przez to, czego nie posiadasz. -Aby dojść do tego, czym nie jesteś idź przez to, czym nie jesteś. Gdy zatrzymujesz się nad czymś przestajesz dążyć do wszystkiego. -Aby dojść całkowicie do wszystkiego zaprzyj się siebie całkowicie we wszystkim. A gdy dojdziesz do posiadania wszystkiego masz to posiadać nie pragnąc niczego.- W takim ogołoceniu duch znajdzie swój spokój i odpocznienie.- Ponieważ nie ubiega się za niczym nic go nie będzie męczyło w drodze w wzwyż i nic nie będzie ściągało w dół albowiem będzie w samym środku pokory.” Czytając te słowa ma się wrażenie, że chrześcijaństwo idzie dokładnie tą samą drogą, co buddyzm, ale to tylko pozory, bo co to znaczy dla ucznia Chrystusa -dojść do posiadania wszystkiego, albo- dojść do poznawania wszystkiego? Dla chrześcijan to Bóg, jest wszystkim- natomiast w buddyzmie -umysł jest wszystkim. Buddyzm nie zna Boga i nie może znać Boga, albowiem kontempluje tylko siebie, swoją naturę albo naturę kosmiczną (która wydaje się być nieskończona.) Włączając w to naturę umysłu- traktuje się poszczególne jego elementy jako przypadłości, od których trzeba się uwolnić- łudząc się, że w ten sposób urzeczywistnia się ową nieskończoną- prawdziwą naturę umysłu. Natomiast uczeń Chrystusa za pomocą łaski przekracza swoją naturę, oraz całą naturę kosmiczną jednocząc się w sposób -nadprzyrodzony poprzez wiarę- nadzieję i miłość z nieskończonym Duchem Boga, którego widzenie osiągamy dopiero po śmierci, teologia nazywa to -widzeniem uszczęśliwiającym. I niemożliwe jest osiągnięcie tego (stanu) zjednoczenia- własnym wysiłkiem poprzez kontemplację natury, ponieważ Bóg, o czym już wcześniej wspominałem nie jest w żaden sposób wymieszany z naturą- przeciwnie, jest On nieskończenie Inny niż cała natura stworzona toteż właśnie, dlatego stał się człowiekiem, połączył dwie natury w jedno (Unia Hipostatyczna) tak, iż dopiero przez chrzest stajemy się Uczestnikami- Jego Boskiej Natury.(żaden człowiek własnym wysiłkiem nie może się zbawić) Dlatego też to, co buddyzm jakby intuicyjnie w sposób naturalny przeczuwa- nieskończoność błędnie odnosząc do własnego umysłu- możliwe jest tylko w Chrystusie. Różnica między Bogiem a stworzeniem jest taka, że Bóg Jest- my natomiast istniejemy- nie jesteśmy z Nim tożsami i nigdy nie będziemy, w swojej istocie podtrzymuje On wszystkie rzeczy w istnieniu, ale w żaden sposób nie jest tożsamy z tym, co jest tylko stworzone, gdyby tak było to wiara w ogóle nie byłaby potrzebna. Dlatego kontemplując naturę poprzez rozkładanie jej na czynniki pierwsze doświadczymy tylko pustki- albowiem doświadczenie Boga w Jego własnej istocie- dla stworzonego umysłu jest niemożliwe. Cały problem sprowadza się do tego, że poznanie Boga (i zjednoczenie się z Nim- na ziemi,) możliwe jest tylko przez Wiarę- albowiem nie da się w sposób naturalny bez Jego pomocy doświadczyć Jego istnienia- które ze swej natury w sposób nieskończony przewyższa wszystko, co jest stworzone. Bóg cały ukryty jest w wierze- pisał św. Jan od Krzyża Jeżeli więc ktoś mówi ci, że -„fala jest morzem” to nie wie, co mówi, bo nie rozumie natury stworzonego umysłu- a tym bardziej natury Boga. Czy obraz, który stworzył Artysta jest tym samym, co -Artysta? To oczywiste, że nie jest i nigdy tym samym nie będzie, obraz może posiadać cechy i podobieństwa kształt i formę, którą nadał mu Artysta, obraz istnieje przez Artystę, ale nic więcej, dlatego też fala, chociaż istnieje przez morze, to nigdy nie będzie morzem. (Zjednoczenie z Bogiem jak i nasze istnienie, nie polega na zlaniu się dwóch substancji w jedną) Istotą stworzenia (fali) jest niebyt- zostaliśmy powołani do istnienia słowem Boga i różnica między Bogiem a stworzeniem jest taka, że On Jest, my natomiast-istniejemy. Jeżeli, załóżmy, że Bóg staje się krzesłem- czy to oznacza że krzesło jest Bogiem? Otóż nie- Bóg nadał tylko kształt i formę krzesłu powołał je swoją mocą do bytu, krzesła wcześniej nie było- ze swej istoty krzesło nie może być Bogiem jest właśnie tym czym je Bóg uczynił czyli krzesłem. Pan Jezus do świętej Katarzyny powiedział Ja jestem Ten, który Jest- ty jesteś ta, której nie ma. I tu jest ta zasadnicza różnica między chrześcijaństwem a buddyzmem wyznawca Buddy wierzy- że w swojej prawdziwej istocie „jest” nieskończony- musi tylko uwolnić umysł od uwarunkowań, czyli powrócić do stanu, którym był zawsze. Chrześcijanie zaś głoszą, że jesteśmy przez miłość stworzeni z niczego- na obraz i podobieństwo Boga, Bóg jest Osobą, aczkolwiek nie w takim rozumieniu jak pojmujemy osobowość ludzką, tylko w takim, że można nawiązać z Nim relację typu ja- Ty. Miłość jest możliwa tylko w relacji do drugiego i dlatego uczeń Chrystusa będzie zawsze z miłością zwrócony do tego kochającego -Ty, które dotykając go może, ale nie musi obejmować jego świadomości, natomiast wyznawca Buddy zwrócony jest tylko do siebie- ku swojej własnej ograniczonej naturze. Łaska, jak pisze Tomasz a Kempis wszystko odnosi do Boga.... Natura zaś wszystko odnosi do siebie. Źródłem doświadczenia „mistycznego” w buddyzmie jest swego rodzaju eksplozja neuronów (hiper synchronia) będąca zjawiskiem czysto naturalnym, spowodowana stymulacją różnych obszarów mózgu poprzez techniki medytacyjne. (doświadczenie pustki itp.) Prowadzi to do stanu świadomości prenatalnej- podobnie jak małe dzieci nie posiadają świadomości swego ja, w tym przypadku dzieje się tak samo, zniknięcie ja- powoduje wrażenie jedności i harmonii z całym wszechświatem. (doświadczenie integracji kosmicznej panteizm) Bardzo trafnie Benedykt XVI nazwał te praktyki- duchowym onanizmem. Dowodem na to, że owe procesy to zjawiska naturalne- jest przygoda Pani Jill, Bolte, Taylor, którą opisała w swojej książce, pt. Mój wylew olśnienia. Pani Bolte jest znakomitym Amerykańskim neurologiem po dyplomach z psychologii, biologii i doktoracie z anatomii mózgu, jak na ironię losu pewnego dnia dostała udaru mózgu właśnie. Pękła jej tętnica w lewej półkuli mózgowej ośrodek mowy i logicznego myślenia został uszkodzony a neurony- w sposób nieodwracalny zostały zniszczone. Straciła mowę, umiejętność czytania, pisania, liczenia, zapomniała, kim jest i jak się nazywa. Potem Pani Bolte w swojej książce napisze, że o ile udar mózgu ograniczył na pewien czas jej możliwości intelektualne- o tyle w zamian przyniósł jej niezwykły pokój i pogodę ducha oraz poczucie harmonii i zjednoczenia się z otoczeniem- czyli dokładnie te same wrażenia, których można doświadczyć poprzez wschodnie techniki medytacyjne. W chrześcijaństwie owo doświadczenie również jest znane tyle tylko, że tam gdzie buddyzm kończy- chrześcijaństwo zaczyna, bo jak już wyżej pisałem uczeń Chrystusa (dzięki łasce) przekracza swoją naturę, oraz całą naturę kosmiczną. Różnica polega tu na tym, że uczeń Chrystusa, dzięki wierze- posiada wiedzę oraz świadomość że cały wszechświat, jak i on sam, został stworzony z niczego. Zatem nigdy też nie powie że odczucie jedności, czy harmonii z otaczającym go wszechświatem oznacza tożsamość z Absolutem, -umysłem, nirwaną czy jakkolwiek by tego nie nazywać. A jeżeli tak mówi- to znaczy że uległ złudzeniu. Dla wyznawcy Buddy jak na ironię cały wszechświat jest -złudzeniem i źródłem cierpienia od którego należy się uwolnić, dla ucznia Chrystusa nawet cierpienie może być twórcze, bo staje się ono drogą do Boga, który stając się człowiekiem wypełnił cierpienie Sobą. Wobec tego nawet w cierpieniu uczeń Chrystusa nie jest sam i dzięki temu przekracza również cierpienie- znosząc je z cierpliwością dla dobra i zbawienia całego świata i tak poprzez tajemnicę Krzyża upodabnia się do swego Mistrza i Pana. Cierpienie go nie niszczy, ale oczyszcza i przemienia, ponieważ w każdym cierpieniu zwrócony jest ku Bogu a nie ku sobie. Św. Jan od Krzyża uczy, że im czystsze cierpienie tym głębsze poznanie Boga- oczywiście pod warunkiem, że się posiada łaskę nadprzyrodzonej wiary, o której cały czas jest tutaj mowa, nie chodzi też o to, aby samemu szukać cierpienia, bo to byłby już masochizm- zresztą w historii kościoła takie rzeczy się zdarzały. Jeżeli to, o czym do tej pory pisałem jakoś do Ciebie nie przemawia, a argumentem przeciw miałby być fakt, że buddyzm- powstał jakieś pięćset lat przed Chrystusem to odpowiedź na to jest taka. Gdyby Ta, przez którą Pan Jezus mógł się narodzić żyła tysiąc lat przed Buddą- Jezus narodziłby się tysiąc lat przed Buddą, gdyby żyła dzisiaj Pan Jezus narodziłby się dopiero dzisiaj. A co do Buddy czyż to nie dziwne że człowiek- który twierdził że wszystko co nas otacza, jest tylko złudzeniem, dał się nabrać na wizje pojawiające się w jego umyśle a dotyczące jego niby wcieleń- nie odrzucił ich jako złudzenie, ale uwierzył- i właśnie złudzenie przyjął jako rzeczywistość, i to tak, że stało się ono podstawą jego filozofii a i do dziś tym samym żyją jego uczniowie.

Ten koleś nie ma nic wspólnego z buddyzmem tybetańskim... praktykuje sobie swój buddyzm...

Sekta jak jochowi

Tam gdzie konczy sie Buddyzm, zaczyna sie Chrzescijanizm. Z czalym szacunkiem dla buddyzmu i ludzi wyznajacych ten system filozoficzny.

Buddyzm czci innego bgoa.