ឈ្មោះ​ថា «​ត្រុដិ​» ជា​ពាក្យ​ដើម​មក​ពី​ភាសាសំស្ក្រឹត​ប្រែ​ថា «​ផ្តាច់ ឬ​កាត់​ផ្តាច់​»​គឺ​សំដៅ​ដល់​ការ​ផ្តាច់​ឆ្នាំ ឬ​ការ​កាត់​ផ្តាច់​ឆ្នាំ​ចាស់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ថ្មី ហើយ​ដែល​នៅ​មាន​ជាប់​នាម​ព្រះរាជ​ពិធី​មួយ​ហៅ​ថា «​ត្រស្តិ​សង្ក្រាន្ត​» ជាប់​រហូត​សព្វថ្ងៃ ។ ដូចនេះ​ឃើញ​ថា ឈ្មោះ​របាំ​ត្រុដិ​បញ្ជាក់​ថា សម្រាប់​ប្រកប​ឡើង​នៅ​ពេល​ដំណាច់ឆ្នាំ នីមួយ​ៗ​មែន ប៉ុន្តែ​តាម​ទម្លាប់់​របស់​អ្នកស្រុក​ជួនកាល​គេ​លេង​របាំ​នេះ​នៅ​ពេល​ប្រារព្ធ​ពិធី​សុំ​ទឹកភ្លៀង​នៅ​គ្រា​ដែល​ស្រុក​ទេស​រាំង​ស្ងួត​ជា​ច្រើន​ថ្ងៃខែ ម្តង​ៗ​ដែរ ។
មិនតែប៉ុណ្ណោះ មាន ព័ត៌មាន ខ្លះ បាន បញ្ជាក់ ថា របាំ ត្រុដិ សេសសល់ នៅ ជាមួយ មនុស្ស ជាន់ ដើម ពួក ដែល រស់នៅ លើ ទឹកដី សុវណ្ណ ភូមិ ចាស់ តាំងពី ដែនដី នេះ ពុំ ទាន់ ទទួល អារ្យធម៌ ពី ប្រទេស ឥណ្ឌា នៅឡើយ គឺ ត្រកូល មនុស្ស មួយ ពួក នៅ ក្នុង ប្រទេស យើង ដែល អ្នកស្រុក ហៅ ថា « សំរែ » ដែល សព្វថ្ងៃ ច្រើន រស់នៅ ក្នុង ភូមិភាគ ខាងជើង បឹង ទន្លេសាប នេះឯង ។
កាលពី ជំនាន់ បុរាណ វង់ ត្រុដិ របស់ ជនជាតិ សំរែ នេះ បាន នាំ គ្នា ទៅ លេង ថ្វាយ ព្រះរាជា នៅ រៀង រាល់ពេល បុណ្យចូលឆ្នាំ ដើម្បី ថ្វាយព្រះពរ សួស្តី សិរី មង្គល ។ ហេតុនេះ ហើយ បានជា មាន ទម្លាប់ លេង តែ នៅ ពេល ចូល ឆ្នាំ រហូត ដល់ ឥឡូវ ហើយ មាន តែ នៅ ក្នុង ខេត្តសៀមរាប ដែល ជិត រាជធានី ចាស់ ប៉ុណ្ណោះ ។