Als kind ben ik daar meer dan eens geweest. Mijn vader leverde het voer voor de schapen die de freule verzorgde en ik mocht dan dikwijls mee. De jonkheer kwam regelmatig persoonlijk een bestelling doen. Ik weet nog hoe hij in onze woonkamer stond met zijn leren handschoenen in de rechterhand. Al lopend deed hij zijn verhaal terwijl hij de handschoenen steeds in de linkerhand sloeg. De winters waren in die tijd meestal echte winters. Wanneer de gracht rondom het kasteel was bevroren mochten de bewoners van Heemskerk op de schaats via de gracht lange tochten maken. Naar Uitgeest en verder. Om nooit te vergeten.