เราอายุเท่า รุ่นเดียวกับ aim นะ แต่ตอนม.4 ทุกอย่างเราตรงข้ามกับนายหมดเลย เราสอบติดเตรียมรุ่น79 พอสอบได้ชีวิตม.ปลาย เราแทบไม่ได้อ่านหนังสือสอบเลย หลงคิดว่าตัวเองเข้ามาอยู่ในรร.ระดับประเทศแล้ว เก่งแล้ว แต่พอสอบเข้ามหาลัย เรากลับไม่ติดคณะทันตแพทย์ที่เราหวัง ขณะที่เพื่อนคนอื่นที่เคยผลการเรียนแย่กว่าเรา พยายามจนสอบติด อย่างที่นายบอกเลยเราหลงนั่งนอนอยู่บนฟูกนานเกินไป ตอนนั้นเราโคตรเฟลโคตรโทษตัวเองเลย มันเป็นแผลในใจติดตัวมาตลอด จนตัดสินใจซิ่ว เราก็ใช้ความเสียใจนั้นเป็นแรงผลักดันให้จนกลับมาสอบติดได้ ดังนั้นขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ผิดหวัง เฟลได้ เสียใจได้ แต่อย่าลืมที่จะลุกกลับขึ้นมาสู้ด้วย เมื่อสมหวังก็ชื่นชมได้ แต่อย่าหลงระเริงนานเกินไป Fighting

เปิดหัวมาก็จริง การสอบที่จิตตกที่สุดคือการสอบเข้ามหาลัย ทำข้อสอบtgatไม่ทัน 32 ข้อ จำไม่ลืมและรู้สึกเสียใจกับตัวเองที่ทำไม่ดี แต่ก็นั่นแหละค่ะ เป็นประสบการณ์ที่ทำให้ปัจจุบันดำเนินต่อไป

เจ็บกว่าไม่ติดธรรมดาคือเกือบติดแต่ไม่ติด ผมเคยไปสอบเตรียมอุดมสายศิลป์-ฝรั่งเศส ตอนนั้นสายนี้รับแค่ 60 คน สอบน่าจะ 700 กว่าคน ประกาศผลออกมาผมได้ลำดับที่ 62 ซึ่งรับแค่ 60 คนและลำดับ 61 คือเพื่อนผมที่อยู่ข้างห้องตอน ม.ต้น ตอนนั้นจำได้ดีว่ามีคนสละสิทธิ์แค่คนเดียว ทำให้เพื่อนผมลำดับ 61 ได้เข้าไปเลย เป็นความรู้สึกที่เจ็บมากๆ อีกแค่ลำดับเดียวจะได้ตามหวังแล้ว แต่ก็เข้าใจตัวเองดีว่ามารู้ตัวเองช้าเกินไป มีเวลาทำข้อสอบ อ่านหนังสือเตรียมตัวแค่หนึ่งเดือนก่อนสอบ ทำให้เตรียมตัวน้อยกว่าคนอื่น

ไม่แปลกใจเลยทำไมคุณเอมมาถึงจุดนี้ได้ บางคนพลาดแล้วอาจจะไม่กล้าลองใหม่หรือล้มเลิกความคิดไปเลย แต่คุณเอมคือตกตะกอนจากความผิดพลาดได้ทุกข้อเลย ทัศนคติดีมากกก และมีความพยายามสูงมาก ถ้ายุคนั้นเรามีอินฟลูที่ขับเคลื่อนความคิดแบบนี้เยอะๆย้อนเวลากลับไปเราอาจจะลองพยายามให้มากที่สุดแบบคุณเอม แต่ตอนนั้นอยากเป็นทันตะแต่ยอมแพ้เพราะทำโจทย์เคมีไม่ได้และหยุดพยายามไปเลย ฟังจบอยากลุกขึ้นปรบมือ 🥺👏🏻

เป็นข้อคิดที่ดีมากเลยค่ะ สำหรับอะไรบางอย่างที่เราได้มาโดยไม่มีการผิดหวังระหว่างทางเลย มันทำให้เราชินกับการนั่งอยู่บนฟูก จนบางทีเราก็ลืมจะลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง เพื่อพัฒนาตัวเอง ทั้งเรื่องเรียน เรื่องการใช้ชีวิต คลิปนี้เป็นแรงกระตุ้นให้กับหลายคนได้ดีอย่างแน่นอนค่ะ 🤍

มาเห็นคลิปนี้ร้องไห้หนักมาก พึ่งไปสอบเข้าเตรียมสายศิลป์ เยอรมัน มาเมื่ออาทิตที่เเล้ว ผลสอบคือไม่ติดได้สำรองที่12 กลัวว่าจะเรียกไม่ถึงมาก ส่วนตัวอ่านหนังสือเตรียมตัวมาสองปีเต็ม คิดว่าตัวเองพร้อมมากพอเข้าไปสอบจริงๆคือรนมากมือสั่นด้วยความที่ปีนี้รรเปลี่ยนครูออกข้อสอบด้วย ที่ติวมาเลยไม่ค่อยตรง พอสอบเสร็จก็คิดว่าคงจะติดเเหละเพราะไม่มั่นใจเเค่วิชาเดียว พอดูผลสอบคือไม่ผ่าน ช็อคหนักมาก เเต่เเม่ก็ปลอบว่าไม่เป็นไร คือเเม่ไม่ได้กดดันเลยว่าต้องเรียนเตรียม เเต่ตัวเรากดดันตัวเองมากๆเตรียมตัวมาตั้งนานในขณะที่เพื่อนบางคนวันวีคมิราเคิลเลยเเต่ติดตัวจริง มันเฟลมากว่าทำไมผลออกมาเป็นเเบบนี้ เราคิดว่าเราก็พยายามมากๆอาจจะมากกว่าคนที่ติดด้วยซ้ำ เลยคิดจะซิ่วเข้าปีหน้าดีมั้ย เเต่เเม่ก็บอกว่าถึงจะไม่ได้อยู่เตรียมเเต่เราก็สามารถทำให้ตัวเองเทียบเท่าเด็กเตรียมได้ พอมาดูคลิปนี้รสว่าพี่เอมพูดถูกมาก ใครที่เป็นเเบบเราก็สู้ๆนะคะ ความพยายามไม่เคยทำร้ายใครค่ะ

เข้าใจเลย เหมือนตอนนั้นมันเป็นสนามแรกของเรา เหมือนโลกจะแตกสลายไปตรงหน้า เราเชื่อเหมือนกันว่าความผิดหวังเป็นแรงผลักดันให้สำเร็จ ตอนนี้สอบติดคณะที่อยากได้แล้ว พยายามมาร่วม 6 ปี เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ ✌🏻😊 สู้กันต่อไปค่ะ

ไม่ได้มาพูดให้กำลังใจน้อง ๆ แบบปลอบใจปลอบขวัญนะ แต่ชื่อเสียงสถาบันมันวัดอะไรคนไม่ได้มากเท่าใดนัก โอเคมันอาจเป็นสิ่งที่วัดได้ว่าช่วงชีวิตนึงมนุษย์คนนี้ ประสบความสำเร็จตามบรรทัดฐาน ตาม standard อันนึง แต่หลังจากจบไปแล้วมันอยู่ที่คน ผมพบเห็นเพื่อนฝูงของผมหรือคนใกล้ตัวจบจากสถาบันดังแต่ชีวิตว่างเปล่าไร้หลักแห่ง ครอบครัวพังพินาศจนถึงทุกวันนี้ก็ยังตั้งตัวไม่ได้ กับอีกคนจบสถาบันชื่อชั้นรองลงมาเยอะ ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานครอบครัว ทุกอย่าง ชุดเครื่องแบบความภูมิใจที่สอบติดมันอยู่กับเราไปเต็มที่ก็ 4-6 ปี สุดท้ายเราก็ต้องถอดมัน วางมันลง เผชิญโลกอันกว้างใหญ่ไพศาล ที่มีคนจากประเทศอื่น ๆ คนอื่น ๆ ที่เก่งกว่าเรามากมาย สุดท้ายมันอยู่ที่คน กาลเวลาพิสูจน์คนครับ อย่าเอาชีวิตไปแขวนกับตัวเลขคะแนนแค่ 3 หลัก ชีวิตมนุษย์คนหนึ่งมันประกอบร่างสร้างขึ้นมาด้วยอะไรมากกว่านั้นเยอะ และชีวิตมนุษย์มันพลิกกันได้ทุกวินาทีจริง ๆ เขียนโดยนิสิตจุฬาฯ คนหนึ่ง 😊

ผมไม่รู้ว่าจะไปเล่าให้ใครฟังและสบายใจได้มากกว่าช่องของพี่แล้ว ผมเป็นเด็กมัธยมคนหนึ่งที่เรียนในโรงเรียนชื่อดัง และห้องโครงการพิเศษ ทุกครั้งที่มีการสอบแถบทุกรายวิชา ผมไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งผมจะสอบไม่ผ่าน เพราะปกติผมก็เป็นคนหนึ่งที่สอบผ่าน และได้ท็อปห้องตลอดมา แต่ในวันนี้ ตอนสอบเสร็จผมเอากระดาษคำตอบไปส่งให้ครูแล้วครูก็บอกว่า “ เนี่ยแหละ คนนี้จะได้เต็ม” แต่ตอนประกาศมาผมได้ 9/20 วินาทีนั้นมันช็อคมาครั้งหนึ่งในชีวิต มันโคตรผิดหวัง และเสียใจมาก และรู้สึกว่าทำให้ครูผิดหวังรึเปล่า แต่ครูก็มาบอกให้กำลังใจและบอกว่าการสอบครั้งนี้มันไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต แต่ผมก็รู้ว่าเราควรไปพัฒนาตัวเองต่อ และไปแก้ไขในการสอบครั้งอื่นๆ แต่ในใจมันก็ผิดหวังมาก แล้วได้มาดูคลอปพี่มันใจฟูมากครับ และผมจะสัญญาว่า ผมจะพัฒนาตัวเองให้มากกว่านนี้ครับ

จากประสบการณ์ผมนะครับ ปีก่อนผมได้ไปสอบเตรียมอุดม ผมเตรียมตัวล่วงหน้าปีกว่า นั่งอ่านหนังสือเฉลี่ยวันละ 5-6 ชั่วโมงเกือบทุกวัน ถึงขั้นเทเกรดม.3 แบกหนังสือไปนั่งทำโจทย์ที่โรงเรียนทุกวัน ตอนไปสอบก็พอทำได้อยู่ แต่พอผลออกมาคือผมไม่ติด ตอนนั้นผมชาไปเลย เพื่อนๆติดกันหมด ผมนั่งจมดิ่งอยู่ในห้องเป็นชั่วโมง ไม่สามารถเปิดโซเชียลได้เลย เข้าแอปไหนก็เจอแต่เตรียม เห็นแล้วเจ็บใจ5555 ที่เจ็บใจกว่านั้นคือตอนคะแนนออกมา ผมพลาดไปแค่นิดเดียวแบบนิดเดียวจริงๆ อันดับผมเกือบติด คะแนนผมเกือบได้เท่าคนที่ติด ตอนนั้นผมเฟลมาก55555 แต่ว่าเป็นบทเรียนที่ไม่มีในหนังสือจริงๆ นับว่าคุ้มค่าอยู่ครับที่ได้ไปลองสอบ

เราเคยมีแผลลึกจากการสอบหมอไม่ติด แต่แผลสดในวันนั้นผลักดันจนเราเรียนใกล้จบปริญญาเอกแล้วในวันนี้ เรารักษาแผลให้หายขาดไม่ได้ แต่เราเลือกวิธีที่จะอยู่กับมันได้ 😢

ฟังแล้วร้องให้เลยค่ะ ชอบมากตอนท้ายที่บอกเกี่ยวกับเราอยากไปเจอเขา ทำให้คิดถึงคำพูดที่ว่า "เราอยากเจอคนแบบไหน ให้เอาตัวเองไปอยู่ตรงนั้น แล้วเราจะเจอคนที่เราต้องการจะเจอ" การเอาตัวเองไปเข้าค่าย ไปสอบตามต่างๆ แม้เราจะไม่ติดหรือไม่ได้ผ่านการคัดเลือกแต่อย่างน้อยเราจะได้ไปเจอคนอีกรูปแบบหนึ่งที่บางครั้งในที่ปัจจุบันของเราหาเจอไม่ได้ ตอนนี้หนูอยู่ม.4 จะขึ้นม.5แล้ว เคยคิดว่าเราจะซิ่วเตรียมอุดมมั้ย เพราะเราอยากเข้ามากแต่ก็คิดว่าถ้าตรงนั้นมันจะเป็นที่ของเรา มันคงเป็นไปนานแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณพี่เอมมากนะคะที่เหมือนมาเตือนสติเลย สนามมหาลัยยังรออยู่ อีกไม่นานแล้ว😢

ผมเป็นเด็ก ม.4 โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาครับ ผมเป็นเด็กที่รู้ตัวเองว่าไม่เก่งเลยตอนรู้ว่าอยากสอบเข้าเตรียมก็เหมือนเริ่มใหม่ทั้งหมดครับ ผมคิดว่าแรงพลักดันคงมาจากตอน ม.1 ที่ตัวเองพยายามไม่มากพอที่จะสอบเข้าโรงเรียนสวนกุหลาบ มันเป็นแผลในใจจริงๆครับ ถ้าติดสวนกุหลาบตอนนั้นก็อาจจะเปลี่ยนแปลงไปก็ได้ครับ ผมก็จะพยายามต่อไปครับ เมื่อสำเร็จแล้วก็สร้างเป้าหมายขึ้นมาอีก ขอบคุณพี่ที่พูดถึงเรื่องนี้ ขอให้ทุกๆคนสู้ๆนะครับ น้องๆ ม.3 ด้วย พีรักน้องตั้งแต่ยังไม่เจอหน้าเลย (คำนี้เพิ่งได้ยินจากพี่เลย555555555555)

น้องเอมจริงจังมากเรื่องการอยู่ในสังคมกับคนที่เราคลาดกันไป ชื่นชมเลยค่ะ เหตุผลสอบค่ายสอวน. พี่ไม้ได้จริงจังขนาดน้องเอมเลย สอบสอวน. เพราะในค่ายเลี้ยงขนม ของกินดีมาก ติวหนังสือกันกับเพื่อน ได้ออกทริปดูดาวตวจ. (ค่ายดาราศาสตร์) เอาสนุกเป็นหลัก ปิดเทอมอยู่บ้านนานไม่ได้เพราะเบื่อง่าย เข้ามาค่าย 1-2 อยู่ 2 ปี ไม่ได้เป็นตัวแทนศูนย์ ตัวแทนประเทศหรอก แต่เอายื่นโควต้าเข้าคณะวิทย์ได้สบายๆ ไม่ต้องสอบ GAT PAT รับตรงก็ได้ แต่รับตรงก็ติดอีกที่เหมือนกัน ด้วยการอ่านสรุปฟิสิกส์เล่มละ 20 บาทก่อนสอบ อาจจะดูชิวไป แต่นี่คือผลของการเปิดรับความรู้ตลอดเวลา เราเอาตัวเองไปลำบากในสถานการณ์ต่างๆ เป็นเวลานาน ไม่เคยจะอยู่ในภาวะที่อยู่บนฟูกได้เพราะลำบากตลอด เพื่อให้เรารู้จักโฟกัสเพื่อเอาตัวรอด เลือกรับทุนตั้งแต่ม. ปลาย เรียนโรงเรียนประจำ สอบเข้ามหาลัยก็แทบไม่ได้ติว ป.ตรีก็รับทุนอีก ป.เอกก็ทุนเหมือนกัน ทั้งหมดเกรดต่ำกว่า 3.25 ไม่ได้ ทั้งที่จริงๆ ที่บ้านไม่ได้ขาดแคลนค่ะ ส่งเรียนป.ตรีได้สบาย แต่แค่รู้สึกว่าความสบายแบบนั้นมันทำให้เราไม่เติบโต เราเลยสร้างเกณฑ์ขึ้นมาเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมในการเรียนรู้ให้เราเป็นคนที่มีวินัยในการเรียน เล่นๆบ้างลุ่มๆดอนๆบ้าง เกรดป.ตรีมีตั้งแต่ A ยัน D+ แต่ไม่เคย F และสุดท้ายผ่านมาได้ ใช้ชีวิตแบบเด็กเมกันตามหาฝันสุดๆ ลำบากนะ แต่โคตรภูมิใจเลย ในฐานะคนที่ทำงานแล้วมองน้องๆรุ่นใหม่ อยากสื่อสารกับน้องๆว่า การสอบไม่ได้วัดว่าเรามีค่าหรือไม่มีค่า แต่แค่ "เราเข้าใจในเนื้อหานั้นมากไหน" ทำข้อสอบไม่ทันก็เคยเจอค่ะ แต่เกณฑ์ความสำเร็จของพี่ดูแค่ว่าข้อที่เราทำทันเนี่ย ข้อที่เราทำไปทำถูกต้องจริงรึเปล่า มีตรงไหนที่เราเข้าใจผิดไหม ถ้าเราเข้าใจถูกความเข้าใจของเราจะติดตัวไปตลอดค่ะ นี่คือการสะสมสกิลที่มีประโยชน์จริงๆในชีวิต ไม่ใช่เพื่อการสอบแล้วก็ลืมไป อยากให้น้องๆรู้สึกว่าเราเก่งขึ้นจริงๆ จากความเข้าใจที่มากขึ้น ไม่ใช่การทำได้คะแนนมาก คนที่ทำงานแล้วจะชอบใจกว่ามาก ถ้าถามเด็กจบใหม่ขึ้นมากว่า นิยามหรือหลักการของ xxx คืออะไร แล้วตอบได้ชัดเจนถูกต้อง พร้อมไอเดียในการพัฒนางานใหม่ๆ มากกว่าข้อมูลที่อยู่ใบเกรด ขอให้น้องๆทุกคนมีความสุขและภูมิใจในการหาความรู้ และเพิ่มความเข้าใจมากขึ้นในแต่ละวันค่ะ

ประสบการณ์ตรงจากพี่คนหนึ่งที่พลาดโอกาสดีๆ เพราะความสบายของตัวเอง ฟูกนุ่มๆที่เจอมันสร้างความร้าวใจอย่างมากในปัจจุบัน ซึ่งมันทำได้แค่โทษตัวเองใยอดีตที่เราเคยทำมันผ่านมา และยังจำได้อยู่ในทุกคืนวัน สู้ๆนะครับน้องๆ พี่เชื่อว่าทุกคนทำได้ พี่คือ เด็กจากม.อ. ภูเก็ต สังกัดนานาชาติ ซึ่งเปลี่ยนย้ายตัวเองมาอยู่ มจษ. เพราะความหยิ่งทะนงตัวเอง ละก็เวลาเราพลาดอะไรไป เราไม่ใช่พลาดแค่เวลานะ เราเสียเงินจำนวนมากไปด้วย

ความรู้สึกนี้เข้าใจดีเลยค่ะ เหมือนเราพยามเต็มที่แล้วแต่ก็ยังไม่พอ ซึมไปหลายวัน ไปแอบร้องไห้อีกดิ่งสุดๆความผิดหวังมันแย่จริงๆ แต่สุดท้ายเราก็ต้องผ่านไปให้ได้ค่ะพยามใหม่ มองย้อนไปวันนั้นถึงเราจะไม่ได้ตามที่หวังก็จริงแต่ก็เป็นประสบการณ์ อย่างน้อยก็รู้มากกว่าเมื่อวาน ความรู้ที่อ่านไปมันก็อยู่กับเราไปตลอดนั่นแหละแล้วเราก็ไปพยามเพิ่มส่วนที่ผิดพลาดส่วนที่ยังขาด อย่าให้ต้องพูดกับตัวเองว่าวันนั้นไม่น่าเลย ไม่น่าไม่อ่านหนังสือเลย ไม่น่าไม่ไปสอบเลย ไม่น่านั่งเล่นเกมฟังเพลงนอนเล่นเลย ก็แค่ต้องพยามทำให้เต็มที่แค่นั้นเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกๆความผิดหวังลุกขึ้นสู้ต่อนะคะ

ขอบคุณมากจริงๆ คำพูดน้องมันสร้างพลังได้

ดีใจที่ได้เข้ามาฟังมากค่ะ เป็นแรงผลักดันที่ดีมากๆ มีไฟขึ้นมาเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ

เรื่องราวฉบับเดียวกันเป๊ะ ตอนม.3นี่ก็อ่านหนังสือเรียนพิเศษด้วยก็คิดว่าขยันแล้วแต่ก็สอบเตรียมไม่ติด เรียนม.ปลายที่โรงเรียนเดิมและตั้งเป้าว่าจะติดคณะที่อยากเข้าให้ได้ ตอนสอบมหาลัยเราขยันกว่าตอนม.ต้นมากเพราะคิดว่าเราไม่ได้เรียนโรงเรียนดังอยากสอบติดที่ดีๆก็ต้องขยันเอาเอง เรียนพิเศษบ้างแต่ที่สำคัญคือขยันและอย่าท้อแท้อย่ารู้สึกว่าเราโง่ไปเองพยายามให้เต็มที่ก่อน ตอนนี้เรียนจบทันตแพทย์ในรั้วพระเกี้ยวสวยๆค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ 🫶🏻👍🏻

น้องเอม พูดได้ดีมากครับ ขอบคุณสำหรับ มุมมองและทัศนคติที่ยอดเยี่ยมครับ

ขอบคุณมากสำหรับคลิปดีๆนะคะ หนูจะพยายามพาตัวเองไปในที่ที่อย่างจะเป็น

ขอบคุณ​สำหรับ content​ ที่โคตรดีอย่างนี้นะคะ❤

ขอบคุณคลิปนี้มากครับ จากใจจริง

ขอบคุณมากนะครับ กำลังล้มบนพื้น หมดกำลังใจ คลิปนี้เติมกำลังใจได้ดีมากครับ 🎉🎉

น้องเอม ทำสักคลิป สัมภาษณ์คุณพ่อ คุณแม่ หน่อยค่า เลี้ยงลูกออกมา เป็นน้องเอม กับ นายอาร์มได้ คุณพ่อ คุณแม่ ต้องเป็นคนที่น่าสนใจมากๆ ❤❤

ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ สิ่งที่พี่พูดหนูว่ามันเป็นแรงผลักดัน ถึงตอนนี้จะรู้สึกเครียดแต่ handle ได้หนูว่ามันก็โอเคแล้ว ขอบคุณนะคะ

พูดให้ข้อคิดดีมากครับ จากคนที่จบมาทำงานแล้ว เคยทั้งนั่งบนพื้นแข็งและฟูก สุดท้ายคนเราต้องการความสมดุลในชีวิตครับ ไม่มีใครนั่งบนพื้นแข็งตลอดชีวิต และในทางกลับกันก็ไม่มีใครได้อยู่บนฟูกไปตลอดเหมือนกัน รักตัวเองให้มากๆครับ

ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆครับพี่เอม

เป็นข้อคิดที่ดีมากเลยครับ🙏

สุดยอดมาก🎉🎉🎉 ความคิดนี้สุดยอด❤

ผมจะลุกจากฟูกแล้ว คริปนี้ทำให้ผมคิดได้แบบมาก ว่าตัวเองควรทำอะไรควรโฟกัสกับสิ่งไหน มีกำลังใจมาก ขอบคุณครับ

บริหารเวลาในห้องสอบสำคัญมากจริงๆ ตอนขึ้นปี1ทำข้อสอบวิชาเฉพาะนิติมธไม่ทัน 15ข้อเพราะบริหารเวลาตัวเองไม่ดี โชคดีที่เห็นว่าข้อช้อยส์ตอบค. เยอะ เลยเลือกดิ่งค. แล้วโชคดีที่เฉลยมันน่าจะตอบค.เยอะจริงๆเลยผ่านจนเขาตรวจเรียงความย่อความให้;-; ทั้งนี้ทั้งนั้นการสอบติดด้วยดวงมีอยู่จริงเมื่อ 5 ปีที่แล้ว แต่ส่วนตัวคิดว่าเวลาผ่านไปเรื่อยๆการแข่งขันยิ่งสูงขึ้น บริหารเวลาให้เก่งสำคัญมากกว่าเก็บเนื้อหาครบครับผม เพราะต่อให้เรารู้มากแต่บริหารเวลาไม่ได้ผลลัพธ์ก็เหมือนเราไม่รู้อะไรเลยเพราะคนตรวจไม่รู้จะให้คะแนนเราจากอะไร

ดีมากๆเลย ขอบคุณนะคะ 😊

หนูเจอฟูกนั้นแล้วนะคะ แล้วสุดท้าย ก็โดนถีบตกจากฟูกนั้นมาแล้ว ดีใจที่ได้มาเจอคลิปนี้นะคะ ทำให้ฮึบที่จะลุกขึ้นมาจากพื้นแข็งๆนั้นแล้ว

ขอบคุณครับ คำพูดพี่ทำให้ผมกลับมามีไฟอีกครั้งตอนแรกผมท้อแท้หมดไฟ ขอบคุณคำแนะนำของพี่ครับ ❤😊

น้องหมอ ให้ ทั้งข้อคิด ความรู้ และ ทักษะการใช้ชีวิตได้สุดยอดมากครับผมขอชื่นชม ถ้าน้องได้เรียนต่อเฉพาะทางจิตแพทย์คงจะเป็นหมอ จิตแพทย์ที่เก่งสุดๆ ไปเลย ครับ😊😊

ขอบคุณสำหรับคลิปนี้มาก ๆ ค่ะ 💞 ช่วงนี้คงยุ่งมาก เป็นกำลังใจให้พี่เอมนะ ว่างเมื่อไหร่ ค่อยมาไลฟ์ มาลงคลิป รอเสมอค่าาา ✨

พี่เอมน่ารักอ่ะ เป็นการเล่าที่ให้กำลังใจสุดๆเลย😢❤

ชื่นชมน้องมากๆ ทัศนคติดี

ผมว่าผมได้บทเรียนมากเลยจากคริปนี้ ทำให้ผมได้มองตัวเองเเล้วรู้ว่าเรากำลังนั่งอยู่บนฟู่มาตั้ง2ปี ตอนนี้ผมคิดได้เเล้ว ขอบคุณมากคับ

เป็นคลิปที่ดีมากๆครับ

ฟังจนจบเหมือนโดนมนต์สะกดเลยครับ สุดยอด❤❤❤

ขอบคุณหนังสือเล่มนี้มากๆ เลยนะครับ

หนูขอบคุณพี่เอมมากนะคะ ที่ทำคลิปนี้ขึ้นมาก ตอนนั้นที่ผลสอบออกมา หนูติดสำรองที่100กว่าๆ หนูดิ่งมาก จนกระทั่งพี่เอมอัปคลิปนี้ หนูพยายามทำใจกับคำพูดพี่เอม จนตอนนี้หนูลุกขึ้นได้แล้วนะคะ ขอบคุณพี่เอมจริงๆค่ะ 🥹🫶🏻💗💗

จากใจผมเลยนะ ผมนั่งอยู่บนฟูกนี้ตั้งแต่ติดม.1 ถึงตอนนี้ม.3 แม่ผมบอกให้ไปเรียนเตรียมจะได้มีอนาคตดีๆ ตอนนั้นมันก็ไม่ใช่ความคิดผมหรอกแต่หลังจากผมดูพี่ผมมีอะไรสักอย่างเข้ามาในหัว มันแน่นมากเหมือนเป็น movitationที่ทำให้ผมอยากเข้าเตรียม ขอบคุณมากครับที่ทำให้ผมได้รู้ตัว ผมจะนั่งบนพื้นไม้แข็งๆเลยครับ ขอบคุณพี่มาก

สุดยอดจริงๆ ค่ะ❤🎉

ขอบคุณสำหรับคลิปดีๆครับ 1ปีที่แล้วเคยพลาดเกเร ไม่อ่านหนังสือ เล่นเกม ติดเพื่อน มาเห็นคลิปนี้ปีนี้จะพยายามเต็มที่ครับ

ได้ข้อคิดที่ดีมากครับ

พี่จบมานทนแล้ว แต่มาเจอคลิปนี้ทำให้รู้สึกว่าต้องลุกกลับมาทำความฝันของตัวเองได้แล้ว ขอบคุณมากคับ 😊

ขอบคุณพี่มากๆเลยครับ

ขอบคุณที่มีคนอย่างพี่อยู่บนโลกนี้ ผมรักพี่ครับ💖

พี่เอมพูดได้ดีมากๆเลยค่ะ

ขอขอบคุณ

ขอบคุณพี่เอมมากนะครับ

พี่ก็เป็นคนนึงที่สอบเตรียมไม่ติดเมื่อ 16 ปีที่แล้ว แต่ก็บอกกับน้องๆทุกคนได้ว่า ถึงสถานที่จะไม่ใช่สถานที่ๆ ดีที่สุด แต่ตราบใดที่เรามีความฝันที่ชัดเจน เราจะพาตัวเองมาถึงจุดนั้นได้เอง ทุกวันนี้พี่ได้ทำงานที่พี่อยากทำมาตั้งแต่เด็กๆ มีเงินเดือนที่มากกว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันหลายเท่าตัว ทั้งหมดนี้ทำให้พี่ลืมรอยแผลเป็นนั้นไปนานแล้วครับ

ขอบคุณเเรงผลักดันครับบบ

เรื่องฟูกนี้ใช้กับการออกกำลังกายได้เหมือนกันนะครับบ มีประโยชน์มากเลย

เป็นกำลังใจให้มากเลยในการอ่านหนังสือสอบหมอ ตอนอีก 500 กว่าวัน เราก็สัญญาไว้ว่าจะทำให้สุดยอด มาฟังเเบบนี้เเล้วปลุกไฟการเรียน ยอากเปลี่ยนตัวเองให้ดีกว่าเดิม

ขอบคุณมากๆคับ❤

ฮีลใจมากเลยค่ะพี่เอม ขอบคุณมากๆนะคะ 😭😭💖🤏🏼

ขอบคุณที่ปล่อยคลิปนี้ออกมาตอนนี้นะคะ มันมีความหมายกับเรามากจริงๆ🙏

เก่งจังเลยครับ พี่เอม

ขอบคุณที่ทำให้เราลุกออกจากฟูกนะคะ

นายแม่งโคตรสุดยอดเลยว่ะน้อง respect

ไม่คิดเลยว่าเอมกับเรามีความคิดเดียวกันจากการสอบไม่ติดเหมือนกัน เหมือนเจอเพื่อน ฮรืกก เพราะนี้คือซึมเลยพอรู้คะแนน PAT1&3 ใจคือซึมไปละว่าคงสอบเข้าวิดวะคอมในมอที่อยากเข้าไม่ได้ละเพราะคะแนนไม่ผ่านเกณฑ์เงื่อนไขสมัคร คือแบบนิดเดียวจริงๆ ทั้งๆ PAT3 เป็นสิ่งที่ตั้งใจอ่านมากที่สุด เราให้เวลากับมันมากที่สุด แล้วถามว่าทำไมไม่สมัครวิทยาเขตอื่นละ คะแนนเท่านี้ก็ผ่านละ เลือกวิทยาเขตหลักเพราะอาจารย์สอนดี แค่นั้นเลย ความคิดเห็นส่วนตัวอยากเก่งก็เลือกอยู่กับคนเก่งๆ เอาจริงซึมได้ไม่นานก็มาฮึบสู้ได้ก็ตรงที่คิดคล้ายๆกันเลยว่า ถึงเราไม่ได้อยู่ในเส้นทางเดียวกับเค้า แต่เราสามารถทำงานสายเดียวกันได้หรือความสามารถเท่าๆหรือข้างๆกับคนเหล่าได้เหมือนกัน (จริงๆตอนนั้นคิดว่าจะแย่งงานพวกเค้าด้วยซ้ำ 5555) ก็เลือกลงทุนกับวิดคอมและเอาจริงเอาจังกับมัน สรุปหลัง 3-4 ปี ก็ได้ผลลัพธ์ที่คุ้มกับความพยายามของเรา ความฝันที่คิดมาเร็วกว่าที่คาดไว้ด้วย และคิดว่าไม่เสียดายเลยที่เลือกช้อยนี้ รู้สึกเลยว่าเส้นทางนี้คือเป็นเราจริงๆ อยากจะบอกน้องๆว่า ในชีวิตคนเรายังไงก็ต้องเจอกับความผิดหวังสักเรื่องในชีวิต แต่ไม่ใช่ว่าทุกเรื่องที่เกิดขึ้นจะไม่มีทางออกเลย อย่างแรกเราต้องมีสติและยอมรับกับความผิดพลาดหรือความผิดหวังให้ได้ มองด้วยเหตุและผล วิธีแก้หรือทางออกต่างๆมันก็จะชัดเจนมากขึ้น เราจะมองเห็นชัดขึ้นว่าสุดท้ายแล้วเราจะเอายังไงกับมันต่อ เป็นกำลังใจให้นะคะ ท้อได้แต่อย่าถอย เหนื่อยก็พักแล้วค่อยเริ่มต้นใหม่ สุดท้ายแล้วเมื่อมองย้อนไปมันจะกลายเป็นบทเรียนของเราเรื่องหนึ่งในชีวิตเลยค่ะ ปล. ปกติไม่ค่อยชอบมาเม้น จะชอบฟังเคสต่างๆระหว่างทำงาน ทำนู้น ทำนี้ แต่หัวข้อนี้ฟังแล้วมันจุกอกเลย เหมือนเจอเพื่อน แต่จริงๆแล้วเรากับเอมก็คือรุ่นเดียวกันแหละ 55555555 คือจะบอกว่า นายเก่งมาก เก่งที่สุดที่สามารถนำตัวเองมาถึงจุดนี้ได้ เพราะเรื่องที่นายถนัดฉันไม่ถนัดเลยจ้าโดยเฉพาะเรื่องหลอดเลือดหัวใจ 😌

ทางนี้ไม่เคยสอบไม่ติด แต่มีเรื่องที่ติดใจแบบนี้อยู่เหมือนกัน แต่เป็นสอบย่อยตอนป.1 ที่ตอนนั้นมันเป็นวิชาอังกฤษ มันจำได้ดีเลยที่ว่าช่วงนั้นโดนบูลลี่เรื่องเรื่องในวิชานี้ทำให้เราเรียนไม่รู้ และเกลียดวิชาภาษาทุกวิชาไปเลย แต่ด้วยเป็นเด็กแหละคือไม่ยอมพูดให้ผู้ปกครองรู้เลย จนวันที่สอบย่อยคือเราส่งกระดาษเปล่าตอบครูไป สุดท้ายก็โดนเรียกผปค.มา แล้วเรียกมาให้เพื่อนรู้ด้วยนะ เอากระดาษปาหน้าด้วย คือแบบตอนนั้นจำได้ว่าตัวเองไม่ร้องไห้ ไม่สนใจ ไม่อะไรเลย แต่ภายในคือเหวอหวะแน่ๆ มันจำจนวันนี้ และเรายังคงพยายามก้าวข้ามเรื่องนี้ไปอยู่ รู้แหละว่าภาษาเป็นเรื่องจำเป็นแต่พอจะพยายามแล้วจะเรื่องเรื่องพวกนี้เด้งขึ้นหัวมา แล้วจะพะอือพะอมแบบสุดๆ จนตอนป.3 ก็ได้ย้ายโรงเรียนแต่ก็เหมือนเดิมดวงซวยเจอครูที่บลูลี่เรื่องเรียนภาษาเหมือนกัน อาการยิ่งแย่ลงไปอีก แต่ฝืดจนเรียนจบมาได้ และดวงยังซวยต่อไป เจอครูตอนมัธยมตอนต้นที่มารูปแบบเดียวกันไปอีก สรุปคือ อยากเรียนเว้ย แต่พยายามด้วยตัวเองจะรู้มึนหัวตลอดๆ พอจะพึ่งใครก็พึ่งไม่ได้สักคน สุดท้ายเรียนมัธยมต้นจบ เราก็คิดว่าไม่ไหวแล้ววะ ไปเรียนปวช.ไหม อย่างน้อยวิชาภาษาก็ไม่เยอะเท่า เพราะชีวิตเลยพอถูๆ ไถๆ มาได้ ได้ภาษาจากการเรียนโปรแกรมมิ่งเนี่ย เก็บจำจากมันล้วนๆ ถึงจะพูดไม่ได้แต่ก็พิมพ์คุยได้ เขียนได้แล้วในตอนนี้ ทำให้เราเริ่มรู้สึกดีขึ้นตอนเรียนมหาลัยด้วย เอาจริงชีวิตเหมือนจะเริ่มดีขึ้นไปเยอะจริงๆ หลังจากฝ่าฝันมาตั้ง 9 ปี เต็มๆ

ขอบคุณนะครับพี่เอม คำพูดของพี่ทำให้ผมคิดได้เลย 500วันที่้เหลือผมจะทำมันให้ได้/บัญชีจุฬา

ตอนสอบเข้ามหาลัยนี่สุดๆเลยคับ ถึงเเม้เราติดที่ดีๆเเต่ยังไงใจก็ยังติดกับที่ที่เราอยากเข้าอยู่ดี ความผิดพลาดตอนนั้นเหมือนกากบาทสีเเดงใหญ่ๆที่กาทับเราไปเเล้ว เเต่สุดท้ายถ้ามันสำคัญต่อเราจริงๆ ก็ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มัน เเม้ไอกากบาทสีเเดงนั้นจะทำเราเป็นเเผลสาหัสสากรรจ์เเค่ไหนก็ตาม 😂

สุดยอดคับ มีไฟกลับมาอ่านหนังสือเลยย

คิดถึงตอนสอบเข้าม.1ที่เตรียมอุดมเลย ใจอยากเรียนมาก ไปสอบก็สอบผ่านแล้ว แต่พ่อไม่ให้เรียน เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม เลยต้องไปเรียนโรงเรียนที่ค่าเทอมถูกกว่านี้ ตอนนั้นเสียใจมาก ตอนนี้จะ30แล้วก็ยังไม่ลืม ถ้าตอนนั้นได้เรียนที่เตรียม ชีวิตอาจจะไม่ได้เดินมาถึงจุดนี้ ชีวิตอาจจะประสบความสำเร็จมากกว่าตอนนี้

ตอนนี้ผมม.2ผมมีไฟอ่านหนังสือมากผมต้องติดม.4ที่ผมไฝ่ฝัน​ให้ได้ขอบคุณพี่aim

กำลังเสียใจที่สอบใบประกอบมาไม่ผ่านมาสดๆร้อนๆเลยค่ะ ร้องไห้ตาบวมหมดแล้ว เจ็บใจก็เจ็บใจ5555555ขอบคุณที่ทำคลิปนี้ออกมาให้ได้ดูนะคะ ชอบประโยคที่บอกว่าแผลเป็นบางอย่างทำให้เราเป็นเราจนถึงทุกวันนี้มากๆเลย🥹🥹🥹ตอนนี้มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะะะ

ขอบคุณพี่เอมมากเลยนะคะ ที่มาแชร์ประสบการณ์ให้ทุกฟัง มันทำให้เรารู้สึกว่าเราเองไม่ได้รู้สึกคนเดียว ยังมีคนเคยมีประสบการณ์แบบนี้ ซึ่งใช่ในสถานการณ์ตอนนี้คือเหมือนแบบล้มเหลวมาก แต่เราก็สามารถก้าวผ่านจุดนั้นนำมาแก้ไขได้เราดีใจมากเลย ขอเป็นกำลังให้ทุกคนที่เข้ามาดูคลิป และขอบคุณพี่เอมที่มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังนะคะ รู้สึกมีกำลังใจ และใจฟูนุ่มนิ่มมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ

ร้องไห้เลยอะ เหมือนไปโดนปมที่อยู่ในใจมานาน5555555💗🙏สุดยอดเลย ขอบคุณสำหรับแนวคิดดีๆค่ะ🎉

ตอนประกาศผลมา เราสอบไม่ติด เรากลับมาบ้าน และเป็นครั้งแรกที่ร้องไห้ต่อหน้าแม่ คือมันอั้นจากที่โรงเรียนจนไม่ไหว ปล่อยโฮมาเลย แต่ตอนนี้เราก็สอบติดคณะที่เลือกได้แล้ว แต่ก็ยังจำความรู้สึกนั้นได้ดี

ตอนนี่เราเพิ่งพลาดรอบหนึ่งมหาลัยไปด้วยคะแนนเดียวจะถึงเกณฑ์ เรารออัปคะแนนยื่นรอบสองใหม่ ขอบคุณพี่เอมที่มาเติมไฟให้เรานะคะ เราตามพี่ตั้งแต่มอสามตอนสอบเตรียมเหมือนกัน พี่เอมเป็นไอดอลด้านการเรียนหนึ่งเดียวของเราเสมอมา 💝💟💘❣️

พี่พึ่ง เริ่มดูช่องน้องเอมได้ประมาณ 2 เดือน พี่ชอบช่องน้องเอมมากๆ ขอบคุณที่ทำคลิปดีๆ ให้ได้ดูได้ฟังกันนะคะ ❤

ตอนนี้จะโทษใครก็ไม่ได้ ติดเกมหนักมาก กว่าจะดึงตัวเองกลับมาได้ก็ เอ้าสอบโรงเรียนชาย(นครสวรรค์) เดือนหน้าละ สอบโอเน็ตอีก กิจกรรมก็เยอะ เตรียมตัวก็ไม่ทัน ผิดหวังกับตัวเองสุดๆเลยฮะ

เราคลาดกันตอนนั้น เวลา ความรู้ ตอนนั้นอาจจะไม่เป็นใจ แต่เราจะพาตัวเองไปอยู่ในที่ที่พวกเขาไปอยู่จะพาตัวเองไปอยู่ในจุดที่สูงที่สุด

พี่เอมพูดดีมากคับ แต้งกิ้วมากมากเลยคับที่มาพูดเรื่องนี้

ชื่นชมในตัวน้องเอมมาก ๆ 😊

เย้ คลิปออกแล้ววว

รุ่นพี่​น่ารักกมาก ❤

พี่สอบเข้าเตรียมรุ่น 68 จำได้ว่า Tu68 ตอนสอบเป็นแบบที่น้องว่าเลย อ่านหนังสืออย่างหนักประมาณ 4 เดือนสุดท้ายเน้นทำข้อสอบอย่างเดียว มีหลายๆเรื่องที่เราไม่รู้ แต่พอมันเคยผ่านตาก็พอมีความมั่นใจบ้าง ยังไงต้องสู้เต็มที่ เกมที่เคยเล่นตัดไปเลย อ่านทั้งวันทั้งคืน ตอนประกาศผลนี่ใจสั่นตั้งแต่นั่งรถไปฟังผล มาลุ้นยืนอยู่หน้าบอร์ดตรงสนามกีฬา แล้วก็มีชื่อจนได้ วันนั้นเหมือนโลกแม่งอยู่ในกำมือ ไม่มีอะไรหนักไปกว่าไอ้การสอบนี้แล้ว และเราชนะ มันโคตรคุ้มค่ากับความเหนื่อย แต่จุดประสงค์หลักเลยที่อยากเข้าโรงเรียนนี้คือสาวแจ่มมาก 😂 พอเข้าไปเรียนจริง สังคมในนั้นมันดีมาก มีแต่คนเก่งๆบ้านมีฐานะ นิสัยดี มีprofile เข้าไปปุ๊บกลายเป็นท้ายห้องทันที ทุกคนคือ มรึงเก่งกันมาจากไหน ? แล้วพี่ก็เจอฟูกกับโซฟาของตัวเอง ปล่อยจอย เรียนตามเพื่อน แต่ต่อให้ขี้เกียจยังไง เพื่อนมันก็พาเราขยันตาม จบง่อยๆ 3.87 อันดับน่าจะ30จาก40 คือ levelของที่นี่มันสูงจนต่อให้เราอ่อนยังไง ออกไปข้างนอกก็ยังถือว่ามีของอยู่ดี ตกเคมี ตกฟิสิกส์ สลับกันไปแต่ละปี บางทีก็เสียใจ อายเพื่อน แต่อย่างว่า เรามันขี้เกียจเป็นทุนเดิม สุดท้าย ม.6 Admissionเข้าทันตะมหิดลต่อแบบงงๆ จบมาแล้วทำงานhappyมากๆ ขอบคุณตัวเองที่ขยันในวันนั้น ถ้าไม่ได้เตรียมพี่ก็ไม่รู้จะจบออกมาเป็นอะไร ดูคลิปนี้แล้วได้ทบทวนย้อนไปถึงสมัยก่อน ขอบคุณคลิปดีๆแบบนี้ครับ ❤️

ฟังพี่ทีไรมีไฟเรียนตลอดเลย ขอบคุณมากค่ะที่อัพช่วงมิดเทอม😭😭😭😭😭

มันคือเรื่องจริง❤

ผมที่เพิ่งสอบไม่ผ่านวิชาหนึ่งจนต้องเรียน 4 ปีครึ่ง เห็นชื่อคลิปแล้วแบบ ... เธอมาได้ทันเวลาพอดี~

พี่เก่งมากครับ

ถึงแม้ว่าจะเตรียมตัวได้ไม่นาน แต่ผลออกมาได้อันดับดีอยู่นะ เก่งมากนะ ถ้าเรามีลูกเราขอให้ลูกเป็นคนดีของสังคม อยู่ในสังคมอย่างมีความสุขเท่านี้ก็พอแล้ว สู้สู้นะคะทุกคน

ขอบคุณนะคะ พึ่งอบไม่ติดมาพอดี ยังเจ้บอยู่เลยค่ะ สอบได้เเค่ครั้งเดียวด้วย😢😢😢😢

ของผมเหมือนกันคุณเอมเลยครับ ตอนม.3ต่อม.4ไปสอบโรงเรียนประจำจังหวัดในแผนการเรียนนึง(สมมุติจำนวน) รับ 50 คน ผมสอบได้ที่ 150 พ่อผมบอกว่า "รถผ้าป่าต้องคว่ำ 2 รอบถึงผมจะติด " หรือก็คือ100คนแรกของผมต้องสละสิทธิ์ถึงผมจะได้เข้าเรียน🤣🤣🤣🤣

ผม ลงสมัครสอบไม่ทัน แงงงงงงงง ขอระบายในนี้เลยฮือพี่

ผมก็ใจกลัวอยู่ครับ ว่าจะสอบติดสามเสนรึเปล่า เพราะมาติวเอาช่วงสุดท้ายฮะ ขอบคุณมากฮะสำหรับวิดีโอดีๆ

ตอนนี้อยู่ม.3 จะสมหวัง หรือผิดหวัง ผมไม่แคร์ละครับ ม.ปลายผมใส่อย่างเดียว ตอนนี้ข้อสอบMWITอาจจะแค่สมหวังรอบแรก แต่รอบสองยังต้องสอบ อีกหลายที่ ไม่ติด ก็คือไม่ติด ม.ปลายผมจะอ่านเนื้อหาของม.4ตั้งแต่ปิดเทอมจบม.3 เนื้อหา ม.5ตอนม.4เทอมสอง แล้วม.6ผมจะทำโจยท์อย่างเดียว ม.4จะติด สอวน.ชีวะให้ได้ แต่ถ้าติดคณิต ก็ไปวิศวกรรมครับ เพราะม.4 มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย ถ้าความตั้งใจของเรา มันใหญ่กว่ามัน

ประสบการณ์หลายอย่างที่ไม่เป็นดังคาด มันสร้างความมุ่งมั่นพอสมควร แต่มองกลับไปก็ดีใจแล้วหล่ะ ถ้าเราไม่ผิดหวังบางเรื่องอาจตั้งตัวเองเป็น perfect man อยู่แน่ (ซึ่งมองจากมุมตัวเองปัจจุบันความอ่อนด้อยที่ไม่มองคนอื่นแบบนั้นอันตรายมาก)

ทัชใจมากค่ะ😭 เพิ่งพลาดจากการสอบเข้ามหาลัยเลยค่ะ ไม่ได้ทั้งคณะและมหาลัยที่อยากได้เลยค่ะ แต่กะว่าจะลองอีกครั้งปีหน้าค่ะ🥺

มาแล้วครับบบบบ

พี่เอมช่างน่ารักค่ะ เชื่อเลยคนที่อิมแพ็คคมากๆจากคลิปนี้เยอะเเน่นอน หนู1คน

คือ..การที่พี่เอาแผลเป็นมาเล่าได้เนี่ย คือเป็นหลักฐานว่าพี่ก้าวผ่านมันมาได้แล้ว และสิ่งนี้จะถูกส่องต่อให้คนอื่นแน่นอนคับ

อยากมีมายเซ็ทแบบพี่เอมจัง คือหนูแทบไม่มีความพร้อมหรือการเด็ดขาดในเรื่องเรียนเลยใช้ชีวิตเล่นๆไม่เอาจริงเอาจังกับอะไรสักอย่าง พออยากจะสอบเข้าโรงเรียนดีๆก็คิดกับตัวเองแล้วว่าจะทำได้จริงหรอนั่งเล่นนอนเล่นทั้งวันจะเอาอะไรไปติด หนูยอมรับทุกอย่างว่าหนูเป็นคนไม่เอาจริงเอาจัง มันก็สมควรที่หนูจะไม่ติดแน่ๆ แต่คือถ้าหนูพยายามไปแล้วอย่างสุดความสามารถหนูแล้ว แต่ถ้าหนูไม่ติดหนูจำเป็นต้องไปเรียนอยู่โรงเรียนที่ไม่มีคุณภาพพอ(ขออนุญาติ)หนูเลยจนปัญญาและกลัวว่ามันจะล้มเหลวจนกู้กลับมาไม่ได้หนูก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วมันกลัวไปหมด เพราะโดนพ่อหล่อหลอมด้วยแหละค่ะว่าอยากให้อยู่โรงเรียนเดิมถ้าสอบไม่ติดก็ต้องเรียนโรงเรียนที่มันไม่โอเคกว่านี้ ซึ่งหนูเคยปฎิเสธพ่อไปหลายครั้งว่าหนูทำได้แต่สมองมันห้ามคิดไม่ได้จริงๆค่ะ มันคิดวนๆไปเรื่อยๆจนหนูไม่อบากสอบแล้วมันกลัวไปหมดเลยค่ะ แต่หนูรู้แล้วว่าหนูควรแก้ตรงไหนจนได้มาเห็นจากช่องพี่เอม พี่เป็นคนจุดไฟในการเรียนหมอของหนูเลยยย แต่เกรดหนูไม่ถึงห้องวิทคณิตแล้ว แต่หวังว่าจะไปสอบรอบ กสพท. แต่เป้าหมายหนูตอนขึ้นม.4คือการสอบ สอวน.ให้ผ่านสักค่ายแค่นั้นก็โครตดีใจแล้วค่ะ ❤