ขอบคุณครับ

ผมก็ยังมีความเห็นว่า แม้เพื่อนในเฟซจะมีหลายคนก็ตาม แต่เราก็ยังสามารถที่จะระบุได้ว่าใครเป็นเพื่อนกับเราบ้างอยู่ดีครับ ในทางพิจารณา ฝ่ายจำเลยก็ต้องนำสืบให้เห็นว่าจำเลยสามารถระบุตัวได้ แม้จำนวนเพื่อนจะมีเยอะก็ตาม ส่วนฝ่ายโจทก์ต้องนำสืบให้ได้ว่าการที่จำเลยมีเพื่อนเยอะมากเป็นการใส่ความด้วยการโฆษณาแล้วให้ศาลเห็นให้ได้ แต่ถ้าโจทก์สืบไม่ได้ก็ต้องยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลยครับ เพราะฉะนั้น คำพิพากษาฎีกาเรื่องนี้ก็เป็นบรรทัดฐานได้ในระดับหนึ่ง ต้องรอดูคำพิพากษาฎีกาที่จะมีขึ้นในอนาคตอีกครับว่าจะตัดสินไปในทิศทางใดครับ ต้องติดตามต่อไปเรื่อยๆ ครับ 😁 สาเหตุที่เรารับคนเป็นเพื่อนเพราะหน้าตาในเฟซ อันนั้นก็เป็นเรื่องดุลพินิจส่วนบุคคลว่าจะรับใครเป็นเพื่อนบ้างครับ เป็นเรื่องของปัจเจกบุคคล

@@amitysjuris9580 😁

​@@amitysjuris9580แล้วถ้าเราโพสคือตั้งค่าเฉพาะเพื่อน แล้วอยู่ๆ มีคนมาด่าในโพสของเราใส่ความเราเสียหายทั้งที่ไม่เป็นความจริงเเบบนี้ฟ้องหมิ่นได้ไหมคะ

แม้เกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้น คนที่ใส่ความลงไปในไลน์กลุ่มคนแรกก็ยังผิดแค่หมิ่นประมาทธรรมดาตามมาตรา 326 อยู่ดีครับ เพราะ การรับผิดก็ต้องอยู่ภายใต้หลักเรื่อง "รู้" ก็คือ "รู้" เท่าไหน มีเจตนาเท่านั้น และรับโทษเท่าที่เจตนาครับ คนแรกรู้ว่าส่งในไลน์กลุ่ม เขาก็รับผิดแแค่ที่ใส่ความลงในไลน์กลุ่มครับ ส่วนข้อเท็จจริงที่ว่าถ้ามีคนอื่นในไลน์กลุ่มเอาไปส่งต่อยังกลุ่มอื่นๆ ก็เป็นความผิดของคนที่เอาไปส่งต่อครับ ความรับผิดต้องแยกต่างหากจากกันครับ

@@amitysjuris9580 ผมรู้ครับ แต่ผมแค่คิดว่า เจตนาแท้จริง คือเขารู้ลึกๆว่า เดี๋ยวมันต้องแพร่กระจายอย่างแน่นอน แต่ขอตีมึนว่า ส่งเฉพาะในไลน์กลุ่มเท่านั้น จึงตีว่าเจตนาแค่เฉพาะคนในกลุ่ม แต่ลึกๆรู้อยู่ว่า ความเป็นมนุษย์ยังไง กระจายแน่ เหมือนเราบอกความลับเพื่อน แล้วบอกว่า อย่าบอกใครต่อนะ (ทั้งๆที่รู้แก่ใจว่า มันบอกต่อแน่นอน) ผมไม่ได้ค้านว่าฎีกาไม่ถูก แต่ผมมองว่า คนส่งอาจเจตนาแอบแฝง แต่ถึงกระนั้น คนเสียหาย ก็ได้ฟ้องเรียกค่าเสียหาย ทีละรายได้อยู่ดี ยิ่งแชร์ ยิ่งฟ้อง ยิ่งได้เงิน