Средновековна тврдина во градот Охрид, првично изградена од кралот Филип II Македонски, а подоцна наречена по средновековниот цар Самоил.
Самоиловата тврдина се смета за едно од најголемите утврдувања зачувани во Македонија. Првпат била споменета од страна на историчарот Тит Ливиј во III век п.н.е, уште додека била тврдина на градот Лихнид.
Уште во петтиот век од нашата ера Охрид се споменува од римските историчари како град со тврдини, кој како и другите римски градови на Балканот се брани од наездите на скитачките племиња, при големото преселување на народите во IV и V век. Закрепениот Охрид во 479 година ја одбил опсадата на готскиот крал Теодорих Велики.
Во подоцнежните векови Византија ги користела овие тврдини и сигурно ги проширила. Словените навлегуваат во Охрид без некои големи уривања. Но, Охрид како престолнина на Самоиловото Царство има обновени и доста силни бедеми. Денешната форма на тврдината потекнува од времето на цар Самоил макар што и по него постојат податоци за разурнувања и повторни поправки на тврдината од страна на Османлиите и Византијците.
По претворањето на Самоиловата држава во политичко и црковно седиште, Охрид станал средновековен метрополис. Сè до крајот на XIV и почетокот на XV век, населениот град Охрид живеел во градските ѕидини. Откако Охрид бил заземен од османлиските Турци, со доаѓањето на колонисти од Мала Азија во XV век, дошло до експанзија на населението низ пониските делови. Последен владетел на Самоиловата тврдина бил Џеладин-бег.
-
A medieval fortress in the city of Ohrid, originally built by King Philip II of Macedonia, and later named after the medieval king Samoil.
Samoil's fortress is considered one of the largest preserved fortifications in Macedonia. It was first mentioned by the historian Titus Livius in the 3rd century BC, while it was a fortress of the city of Lychnidos.
Already in the fifth century of our era, Ohrid is mentioned by Roman historians as a city with fortresses, which, like other Roman cities in the Balkans, was defended against the invasions of nomadic tribes, during the great migration of peoples in the IV and V centuries. Fortified Ohrid in 479 repelled the siege of the Gothic king Theodoric the Great.
In later centuries Byzantium used these fortresses and certainly expanded them. The Slavs enter Ohrid without any great destruction. But Ohrid, as the capital of Samuel's Kingdom, has restored and quite strong ramparts. The current form of the fortress originates from the time of Tsar Samuel, even though after him there are records of destruction and re-repairs of the fortress by the Ottomans and Byzantines.
After the transformation of Samuel's state into a political and ecclesiastical seat, Ohrid became a medieval metropolis. Until the end of the 14th and the beginning of the 15th century, the inhabited city of Ohrid lived within the city walls. After Ohrid was occupied by the Ottomans, with the arrival of colonists from Asia Minor in the 15th century, there was an expansion of the population throughout the lower parts. The last ruler of Samuel's fortress was Geladin-bey.