mądra, ciepła, piękna, empatyczna Kobieta...takich Gości powinno się zapraszać do szkół, do liceów i podstawówek. dziękuję Pani Paulino, dziękuję Panie Marku

Niesamowicie prawdziwe,bolesne,a zarazem potrzebne rozmowy.

Fantastyczna rozmowa. Płakałam kilka razy. Kobieto, wykonałaś kawał dobrej roboty i ocalilas siebie. Rozumiem Cię doskonale, chociaż ja jestem nadal w "drodze". Żyj z całych sił, najlepiej jak potrafisz, po swojemu. Bardzo wartościowa rozmowa i osoba!

Pani Paulino w kolorze orange dziękuję za piękny uśmiech, szczerość i wrażliwość. Szalenie pozytywna z Pani dusza i niech tak już zostanie :)

Pani Paulino, wielkie gratulacje, że jest Pani w tym miejscu w którym Pani jest. Ma Pani w sobie takie ciepło i dobro. Proszę tego nie zmarnować. Teraz po wszystkim co Pani przeżyła, została tylko dobra droga. Proszę nie oglądać się za siebie,nie warto. Pozdrawiam i trzymam za Panią kciuki. Panie Marku-kolejna świetna rozmowa, czekam na więcej.

Kolejna bardzo ciekawa rozmowa , przesympatyczna , uśmiechnięta dziewczyna 😊 Bardzo przyjemnie się słuchało 😊 Wszystkiego dobrego Paulina 😊

Bardzo ucieszył mnie koniec rozmowy, kiedy Pani Paulina mówi że związała się z kimś, że teraz w domu jest spokojnie, że czuje się tak dobrze ze może i wszystkim rozmawiać..wielce to pokrzepiające, także i to że Panu Markowi udalo się "ogarnąć" czasami odnoszę wrażenie że ludzie, którym udało się odbić od dna żyją mocniej, pełniej i bardziej świadomie niż niektórzy nie mający nigdy problemów z jakimkolwiek uzależnieniem.

Bardzo pozytywny odcinek ! Pani Paulina pięknie i świadomie podeszła do swojego życia , szybko poszukała pomocy i zatroszczyła się o siebie ! Gratulacje 🤗

Dzielna dziewczyna! ❤️💗💗 Myślę, że 99% kobiet na Twoim miejscu pozostałoby w związku.

Świetna dziewczyna. Też byłam osobą współuzależnioną, acz w związku z narkomanem. Stale nad tym pracuję, nad sobą, sama, w spokoju, bez niego. Dziękuję Wam za tę rozmowę.

Super rozmowa jeśli można to tak nazwać, a Pani to podobna do Ewy Farnej 😁 powodzenia w życiu ✌️

Paulino masz niesamowicie kojący i miły głos.

Dziękuję za wspaniały przekaz bardzo dobra decyzja życiowa Pani Paulino jest Pani wspaniałą Osobą .Dziękuję Panie Marku za to co Pan robi 👏👏👏💯

Fajna dziewczyna, kolorowa, wyrozumiała...dobra kobieta, za dobra.

Gratuluję odwagi dzielenia się, to inspiruje. Piękna kobieta.

Dlaczego my kobiety nigdy nie wierzymy w to co słyszymy od byłej żony, teściowej (czasami zdarza sie taka, która odradza ślub ze swoim synem) i oczywiście w słowa przyszłego wybranka, który mówi wprost, że nie nadaje się do związku... Skąd ta pewność, że kogoś "naprawimy"?

Wspaniała dziewczyna.Świetna rozmowa,taka luźna, prawdziwa,przyjemnie się słucha.Dobrze, że w porę Pani oprzytomniała.Życzę Pani wielu wspaniałych chwil w życiu bo na to bardzo Pani zasługuje.Pozdrawiam cieplutko:)

Miła, sympatyczna dziewczyna. Pozdrawiam serdecznie i życzę wytrwałośći w terapii 💗

Dobrze się słucha tej rozmowy. Dziękuje

Dziękuję za szczerość Pani Paulino.Ja też mam lęk przed odrzuceniem. Pozdrawiam

Chciałbym tutaj opisać swój przypadek z terapią grupową dla DDA. Gdy poraz pierwszy tam poszedłem, byłem jedynym mężyczną. Zarówno Pani prowadząca jak i pozostałe osoby z tym problemem były kobietami. Wszystkie krzywdy tych Pań krążyły wokół skrzywdzenia przez ojca, chłopaka, męża - mężczyzny życia. Zdaje się, że chyba na 3 zajęciach nie było pani prowadzącej, chyba miała urlop, w grupie były osoby już na dojśc zaawansowanym poziomie terapi, także kontynuowano ją w ten sposób. Tutaj jest to na pewno moje subiektywne odczucie, ale gdy te poszkodowane Panie (wcale nie chcę bagatelizować ich cierpienia) opowiadały o krzywdach doznanych przez mężczyzn i dalej robiły ogólne negatywne stwierdzenia dot. mężczyzn (zdaje się, że już bez Pani terapeutki), to patrzyły się na mnie. Każde ich słowo brałem do siebie i czułem, że mówią o mnie. przypomnę, że też miałem i pewnie mam nadal DDA. Na kolejne spotkania już nie przyszedłem. Przy czym nie była to dokońca moja świadoma decyzja. Stresowałem się cały dzień przed kolejna terapią i nagle "zapominałem" jak by mój mózg się wyłączał w godzine, w której powinienm sie ubrac i wyjśc na ustatni autobus, aby dojechać na terapie. Było tak z 3 razy, potem zrezygnowałem, zresztą i tak chyba przekroczyłem dozwolona ilość nieobecności. Przez bardzo długi czas sobie to wypominałem, aż w końcu doszło do mnie, że to tak zadziałał mój podświadomy mechanizm obronny, a nie była to moja świadoma decyzja czy zwyczajne zapominalstwo. Nie chcę teraz pisać, że terapie DDA są złe. Pokazuje, tylko swój przypadek innym, tak aby wiedziały, że jeśli mają podobne spostrzeżenia to, że nie są same. I na pewno lepiej jest wtedy pogadać z osobą prowadzącą zajęcia, czy też z inna osobą z takiego ośrodka, niż zareagować tak jak ja wtedy zareagowałem. Dodam jeszcze swoje infromacje o terapi indywidualnej. Wiele lat póxniej w końcu zdobyłem się na odwagę i miałem odpowiednie fundusze, aby skorzystać z psychoterapi indywidualnej (dokładnie dynamicznej). Nie mówiliśmy o DDA, Pani terapeutka zresztą wyrażnie przez te lata terapi starała się nie rzucać terminami, syndromami czy innymi nazwami technicznymi. Nie skupialismy się co "mam" ale skąd to się wzieło. Uważam, że taka psychoterapia pomogła mi bardzo. Będąc DDA (używam tutaj teraz tego teminu umownie) zastanawiam się, czy terapia grupowa nie jest czymś w rodzaju SORu, natomiast psychoterapia indywidualna regularnym leczeniem. Za tym pojęciem mogą kryć się różne problemy - najczęściej powiązane ze soba - od depresji i niskiej samoooceny po narcyzm kończąć. Natomiast relacje z osobą uzależnioną nie są tylko relacjami między Tobą, a nim. Jest pozostały rodzic, rodzeństwo, jego rodzice itd. itp. Jest to siec powiązań, każdy w jakis sposób na siebie wpływa, naturalnie w centrum jest alkoholizm, ale czy jest on przyczyną, czy również tylko skutkiem czegoś głebszego. Na podstawie własnych problemów i różnych sposobów uleczenia samego siebie, stwierdzam, że jest to problem bardzo złożony. I wydaje mi się, że grupowa terapia DDA może dać podstawowe zrozumienie pewnych procesów, zrozumienie samego siebie i swojego problemu, narzędzia do radzenia sobie z nim - ale tylko na jakimś podstawowym poziomie, który oczywiście jest na początku bardzo ważny, tak jak zatamowanie krwotoku. Ale gdy tylko weźmie się pierwszy wdech, myślę, że warto pójść z tym dalej.

Kazda kolejna osoba u Marka udowadnia, ze ten cykl powinien ( ulubione slowo Marka S. ) byc obowiazkowym przedmiotem juz od szkoly podstawowej. To nie jest wazelina, ja tak serio mysle. Mam ogromna nadzieje, ze pisowska zaraza szybko zniknie z naszego zycia i bedzie mozna rozpoczac uzdrawianie miedzy innymi edukacji. Pozdrawiam goraco Bohaterke dzisiejszego odcinka i zycze Jej wszystkiego co dobre i tylko dobre.

Bardzo dobra energia. Czuć i widać lata terapii ☺️ Gratulacje i powodzenia

Paulina, jesteś super dziewczyną! ❤

Świetna rozmówczyni!!! Cudowna osoba ❤️

Ciekawa rozmowa. Z innej perspektywy pokazuje, ze alkoholizm rodzica może zrujnować świat dziecka na długie lata.

Współczuję ojca. Masz w sobie siłę dasz radę

I znowu bardzo ciekawa rozmowa.

Dziękuję! Suuuuuuuuuuper rozmowa!

Panie Marku, sprawdzałem jakiś czas temu i w tej wyszukiwarce brak ośrodków ze Śląska. Pozdrawiam.

Kolejna fantastyczna rozmowa.

Trzymam kciuki za ciebie, powodzenia!

Świetna dziewczyna.

Dziękuję za materiał!

👏🏻👏🏻👏🏻

Śliczna i silna młoda Dama.

Dziękuję

👊👍

👍

Dobrze ciąg go ciągle łapał na poligonie .Dlaczego ,że będąc na służbie mu płacili czyli zawsze był zwrot kosztów po takim ciągu.Ocxywiscie im więcej poligonów tym więcej awansów aż w końcu pułkownikiem został.Ciag pozostał.a szeroko kroczące panie to jego wybranki.

Ciekawe.

U mnie też był alkohol piła mama i tata było ciężko ale ja nie piję wogule alkoholu.Chodz za młodych lat piłam dużo przeszłam terapię chodzę do psychiatry leczę się.

Jakbym słuchała siebie...

❤️❤️

znam z zycia temat...

Smutne.

😊

😊😮

Buty kupione z patronite czy z uczciwej pracy?

Ladnie sie slucha,a jak poszlam do poradni DDA-ojciec i brat.Psycholog jakos tak dziwnie sluchala.Moze chcialam pow wszystko .Nie bylam tam juz.

Ah …

Dbaj o siebie!

Może to nietypowe odczucie, ale to jest kolejny materiał, po którym czuje się skonfundowany. Z jednej strony kolejny raz współczuję bohaterce i doceniam jej walkę o lepsze jutro, ale z drugiej nie czuję w tym pewnej prawdy i przesłania, takiej życiowej mądrości. Wręcz chwilami wygląda tak jak chęć autoterapii opartej na przerzuceniu winy, zamiast głębokiej chęci zrozumienia siebie i innych osób, które były w tę sytuację zamieszane.

Czy zaczynajac terapie od uzaleznien zawsze zaczyna sie od grupowej?

😥😥😥👍💞💞💞

:)

ALKOHOLIZM nie jest chorobą , to jest stan UMUSŁU !!! DDA nie ma nic wspólnego , mój brat nie pije mimo alkoholizmu naszego OJCA . Siekilscy ! Zapraszajcie ciekawych LIDZI 😀

Baba większa od chłopa

Dziękuję

😊