คึดฮอดอิพ่อ อิแม่กูเด้ จะแม่นทุกแม่นจน น้ำตาจิไหลฟังยามได๋กะออนซอน เทิ่งคึดฮอดบ้านอิสานบ้านเกิด คอบทุกคอบยากเนาะจั่งได้มาทำงานเมืองกรุง 😭😭

ผมอายุ63ปี เกิดบัวใหญ่ โตปากช่อง ลูกอีสานอีกคนหนึ่ง ฟังกลอนลำของ แม่ฉวีวรรณครั้งใด คึดฮอดพ่อแม่หลาย ตอนเป็นเด็ก ยังทันได้อยู่ในบรรยากาศ ตามเนื้อร้องลำนี้ ดีใจครับที่ได้เป็นคนอีสาน

ขอชื่นชม ท่านฉวีวรรณฯและผู้ประพันธ์ทุกกลอนลำ... ผมให้เป็นระดับตัวแทนชาวลาวอีสานอย่างภาคภูมิ ถือว่าเป็นบทเพลงเพื่อชีวิตยุคแรกของชาวอีสานและประเทศไทยเรา #ผมฟังมานานตั้งแต่วัยรุ่น ตอนนี้เกษียณละ ไม่เคยแสดงความคิดเห็นเพราะช่องทางไม่สะดวก กว่าจะมีโซเชียลมีเดีย ก็ล่วงเลยมาจนปัจฉิมวัย #อยากจะทราบผู้ประพันธ์นะ. อัจฉริยะไม่เบาเลย

เหมือนมีมนต์​ เหมือนเป็นประหนึ่งของสัญลักษณ์​ การใช้ชีวิตของชาวชนบท​ในภาคอิสาน​ ในอดีต​ สะท้อนให้เห็นในกลอนลำสะเหมือนมีภาพเหล่านั้นพรั่งพรูออกมา​ ผมชอบเปิดฟังตอนเช้ากับช่วงเย็น​ๆครับ​ เพราะผมนอนนาในช่วงโควิด​ ยอมรับว่า​หลงใหลในมนต์​เสน่ห์​ กลอนลำนี้ครับ

ได้ยินตั้งแต่ สมัยเด็กๆ ครับ กลอนลำนี้ แต่ไม่เคยชอบฟัง.. มาวันนี้ปีนี้ อายุผมครบ 50 ปี เลยนึกลองเข้ามาเปิดฟัง มหัสจรรย์ กลอนลำ ครับ แต่ล่ะ กลอน หลับตาฟังตาม เห็นอดีต ตามเลยครับ อดีตบ้านนาเรา ทำให้น้ำตาซึมเลยครับ คิดถึงอดีต คิดถึงสมัยก่อนเคยเดินตาม อิพ่อ อิแม่ไปทงนา ฤดูดำนาครับ แต่ตอนนี้ ไม่มีแล้ว ที่บ้านผม ตามกลอนลำนี้ ครับ. ศรีษะเกศ.

ขอบคุณทึ่นำมาลงค่ะ คิดถึงราว สี่สิบปีมาค่ะ วันหยุดก็ไปทำนากับพ่อ แม่ พี่น้องเรา ตื่นตีสองได้เพราะมาตำข้าวครกนะเดื่องค่ะกว่าจะได้เป็นข้าวสารค่ะ เสร็จแล้ว ก็นึ่งข้าว ทำอาหารเตรียมไปนาตั้งแต่เช้ามืดไปส่งข้าวพ่อและพี่ๆไปไถนาก่อน เเละเดินลัดเลาะตามทาง/ปกว่าจะถึงนาต้องนั่งเรือเเจวข้ามลำน้ำพองอีกก็ถึงค่ะ ต้องอดทนมากๆค่ะ อุดมสมบูรณ์มากๆค่ะช่วงนั้นข้าว ปลาอาหาร มีความสุขมากๆค่ะ ดร. ฉวีวรรณ รำกลอนเพราะมากๆค่ะ เล่าเรื่องราวจริงๆของวิถึชีวิตคนของชาวนาอิสานและธรรมชาติงดงาม ทั้งภาษาฯค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

โอ.... โอ๋ย ฟ้าเอ้ย ฟ้าฮ้องตึ้ง ข้ามเขาพึงไปเชียงใหม่ ตกมาฮอดคลองไผ่ ฟ้าเป็นสีครึ้มๆ หัวใจน้อง ห่วงแต่แฟน ห่วงแต่แฟน... อื้อๆ อือ... โอยละน่า เอออันนี่ละพ่อแม่เอย เมษายนกายไปแล้ว พฤษภาผัดมาต่อ ฝนตกลงจากๆ จ้น ใบหญ้ากะป่งมา พวกชาวนากะเตรียมไว้ทั้งไถกับคราด ฝั้นเชือกไว้สิไถดั้นว่าฮุดนา ฟังเสียงจาคนเฒ่า สูเอยฮอดมื้ออื่น พ่อเฒ่าจ้ำบอกลูกบ้านสิพาเลี้ยงเจ้าปู่ตา ให้สูหาเตรียมไว้เฮือนละโตเอาเด้อไก่ เบิ่งคางไก่คันมันซันที่ลี่ ปีนี้สิบ่ดี คันปีใด๋คางไก่โค้งยาวๆ คือเกี่ยว พ่อเฒ่าจ้ำบอกไว้ปีนั่นจั่งสิดี มาเต็มทีแต่ผู้นาไกลบ้าน ผัวเมียเดียวเลี้ยงลูก... อ่อน ตื่นขึ้นมาผัวไปก่อน ไปไถนาคราดไว้ถ้าพอได้ละเคิ่งงาน แม่บักหำอยู่บ้านกะฟ้าวตื่นคือกัน เตรียมเอาฟืนมาดังไฟ เป่าฟูทั้งฟู่ เสียงวีไฟควันกุ้มในครัวลุกห่อมๆ กะบองก้อมเขี่ยไว้ เอาน้ำละใส่มวย น้ำฮวดแล้วเอาเข้าหม่ามาซาว สองมือจับหวดมาสุบหม้อ เสียงลูกออๆ ไห้ ไวไวกวยลูกแม่ พอลูกหลับแม่ผัดฟ้าวหาถ้วยข่องจอง ตักปลาแดกใส่ถ้วย เกลือตื่มแถมนำ สิได้ไปนาเซพ่อบักหำไปแล้ว เสียงเฮือนใกล้แซวๆ กะฟ้าวตื่น เอิ้นใส่กันพ่องเว้า... นั้นทังเฒ่า... ผ่องอาเฮ็ม ผ่องอาเฮ็ม... เอย... เฮย... อือม์... อือละน่า... อันนี่ละพอเมื่อตาวันขึ้นสีมายๆ พอพุมพู่ บ่ากะหาบต่าได้ทั้งฟ่าวละพ่องเดิน มือหนึ่งอุ้มลูกน้อย ฟ่าวเล่งลงนา ผัวกะผัวทังโตกะผัดคอยกินข้าว เสร็จดีแล้ว ลงดำจ้าวไหว่ๆ แขนอู่ลูกน้อยไว้เสียงไห้กะส่างมัน มื้อเนี่ยงคั้นตมอยู่ในนา สวยมายมายแดดเผาทั้งฮ้อน คอบอยากมีนำบ้านชาวนาจั่งหน้าก่ำ หน้าดำๆ แม่นชาวนาเฮ็ดเลี้ยงพวกพี่น้อง คนเฒ่าจั่งเจริญ เผิ่นจั่งเอิ้นว่ากระดูกสันหลัง คันบ่มีชาวนาบ่ได้เป็นเมืองบ้าน พอจากเสร็จดำแล้วตาเว็นเจ้าค่ายค่ำ พ่อบักหำขึ้นเถาะเจ้า... สิดกกล้า แม่นแน่เด้อ แม่นแน่เด้อ.... อือ... อือม์... โอยละน่า

💝คึดฮอดหลายเด้...ได้ฟังมาตั้งแต่เป็นเด็กน้อย...จนบัดนี้เฒ่าหลายแล้ว กะหยังหม่วนคือเก่า...ขอให้มีความสุข ความเจริญ สมปรารถนาทุกๆคนเด้อครับ ...💝💖

ปู่ ย่า ตา ยาย พ่อ แม่ น้า อา ท่านไปสวรรค์หมดแล้วคิดฮอดเพิ่นหลาย ๆ เด้อ ขอให้ดวงวิญญาณของทุก ๆ ท่านไปสู่สุคติเด้อ สาธุ ได้ฟังหมอลำต้นฉบับคิดฮอดอดีตหลาย ๆ เด้อ

คุณแม่ฉวีวรรณ ดำเนิน ฟังมาตั้งแต่อายุได้ 14-15 จนถึงปัจจุบันนี้อายุเกือบ 70 แล้วกะยังม่วนคือเก่าครับ

การบรรยายภาพคนอีสาน วิถีชาวบ้านโบราณงดงามด้วยจริตบ้านๆไม่แต่งเติม อาจารย์ที่แต่งกลอนลำ คุณแม่ฉวีวรรณถ่ายทอดสุดที่จะบรรยายครับ น้ำตาสิไหลโชคดีที่เกิดทันตอนเด็กครับ

เกิดมาก็ได้ยิน ได้ฟังเสียงแม่ฉวีวรรนตลอดห้าสิบกว่าปีมาแล้วคิดถึงพ่อแม่ก็ชอบฟังมากๆ จากลูกอีสานขนานแท้

ผมอายุ77 ปีฟังตั้งแต่ปี2500 จนปัจจุบันยังบ่อเบื่อ ชีวิตที่แท้จริงของผม ทองคำเพลงดี ฉวีวรรณดำเนิน เคนดาเหลา บุญเพ็ง ไผผิวชัย เป็นรุ่นพี่ของผม รุ่นพ่อแม่เพิ่นไปสวรรค์กันหมดแล้ว คิดฺอดเพิ่นจนน้ำตาคลอ ขณะฟังลำ ขอให้คุณป้าฉวีวรรณ คุณป ฉลาดเน้อย ส่งเสริม อยู่ยืนยงเป๋ยศิลปินคู่ฟ้าอีสานตลอดนานแสนนานครับ

ฟังกลอนนี้เห็นภาพชีวิตชาวนาเลยครับ ตอนเด็กเคยสัมผัสมา. (อดน้ำตาไหลไม่ได้แล้ว)ขอบคุณแม่ฉวีวรรณเลยครับ ถ่ายกลอนลำได้ดีมากๆครับ

ผมย้อนกลับมาดูคอมเม้นท์แต่ละท่าน,มีแต่คิดถึงความหลังสมัยเป็นเด็ก.พ่อ.แม่.ตา.ยาย.พาไปนอนนา,มองดูแล้วคงมีความสุขมากนะครับ

😢นี่คือชีวิต ลูกอีสานตัวจริง ชาวนา ฟังแล้วคิดถึง พ่อกัยแม่จัง...

ไม่ใช่ญาติพี่น้องไม่เคยเห็นหน้า แต่พอฟังลำ แล้วก็ เปรียบสเหมือนญาติพี่น้องกัน หมดทุกคนสู้ๆนะครับขอเป็นกำลังใจให้ทุกคน ร่ำรวยๆสุขภาพแข็งแรงครับ

ได้ยินเพลงนี้มาตั้งแต่เด็ก เป็นตำนานจริงๆ

นี่ละเนาะเขาจั่งว่าปรมาจารย์หมอลำ 🙏🏻😊😊 ลำล่องไป ล่องไปเรื่อยๆตามกระบวนการกระทำจนเกิดเห็นภาพตามเนื้อเรื่อง มักหลายครับ ขอบคุณที่เอามาลงให้ฟังเด้อครับ🙏🏻🙏🏻

ฟังแล้วคิดถึง พ่อแม่ ปู่ย่าตายาย สมัยก่อน ได้ฟังแล้วนํ้าตาไหล ภาพในอดีต มันสว่างขึ้นมาในความทรงจํา แต่ท่านจากไปนานมากแล้ว แต่ยังจําตอนนั่งกินข้าวบนคันนา กับพ่อแม่และน้องๆภาพมันยังติดในความทรงจํา ไม่เคยลืม

ฟังกลอนลำ​ชุด ชีวิตชาวนา​ แล้วน้ำตาผมไหล ระลึกถึงตอนเป็นเด็กน้อย​อยู่เถียงนอนนา​ พ่อเปิดวิทยุไห่ฟังมันเข้ากับชีวิตคัก​ ถึงตอนนั้นสิทุกษ์ยากจนแต่มันกะมีความสุข​ แม้บ่มีพ่อแล้วแต่ลูกก็ระลึกถึงเสมอบ่เคยลืมสิ่งที่พ่อสอนเด้อครับ​

ผมอีกคนครับ.ต้องมานั่งคิดถึงแม่ ตอนที่คุณแม่ผมนั่งฟัง.คุณแม่ฉวีวรรณ.ลำ.แต่ตอนนี้แม่ผมจากไปอย่างไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว.ผมคิดถึงแม่.เลยมาเปิดคลิปนี้ฟัง.ยามคิดถึงคุณ.แม่ครับ.รักแม่เสมอ.ครับ

เสียงของเธอ ไพเราะ เพราะพริ้ง ความหมายลึกซึ้ง กินใจ ฟังแล้วนำ้ตาไหล ทุกครั้ง สุดยอดหมอลำอีสาน ฉวีวรรณ ดำเนิน วิถีชิวิตอีสาน เมื่อ 50 ปีที่ผ่านมา

ฟังยามใ๋ดกะคึดฮอดสมัยเด็กน้อย คึดฮอดบ้านคึดฮอดบรรยากาศเก่าคึดฮอดพ่อใหญ่แม่ใหญ่สุมื้อมันบ่คือแต่กี้ก่อนหลังเว้ากันกะเว้าเป็นผญ๋าสอนลูกหลาน😢😢

ฟังแล้วคิดถึงอดีตเมื่อหลายสิบปีก่อนที่ผ่านมา​ เดี๋ยวนี้กลายเป็นอดีตไปเสียแล้ว​ ภาพและบรรยากาศ​ ของชาวบ้านแบบนั้นไม่มีให้เห็นอีกแล้ว​ นึกย้อนอดีตเมื่อก่อนคนรุ่นตายายปุ่ย่าทวด​ ช่างเหนื่อยยากเหลือเกิน​ แต่ก็ผ่านมาอย่างมีความสุข

หนูเป็นเด็กอายุ 17 คนนึงที่หลงในเสียงการรำ ของแม่ฉวีวรรณ เปิดฟังบ่อยจนแม่บอกว่าฟังเพลงเหมือนคนมีอายุเลย แต่ไปๆมาๆแม่ก็มาฟังด้วย รู้สึกว่าไม่อยากให้สิ่งๆดีๆแบบนี้สูญหายไป อยากให้คนรุ่นหนูได้ฟังกันเยอะๆจริงๆ💛💜

สาธุเด้อ ถ้าผุข่าบ่ทันสิ้นภพจบซาติ ขอให้ผุข่าเกิดในแผ่นดินถิ่นอีสาน ดินแดนแห่งวัฒนธรรมอันดีงาม มีฮีต12ครอง14 อยู่ภายใต้ร่มธรรมบวรพระศาสนา ... คิดฮอดพ่อใหญ่จารย์ใบ ตาทวดของผม ผมเกิด 2527 ขวาวนคร เสลภูมิ 101

คิดถึงตอนเป็นเด็กจัง ทุ่งนาเขียว ต้นไม้ป่าเขา อุดมสมบูร์มาก ลำบากหน่อย แต่เป็นความลำบากที่สนุก คิดถึงหยดน้ำบนใบไม้สีเขียว คิดถึงกลิ่นดินฝนตกใหม่ คิดถึง มันไม่มีให้เห็นแล้ว ที่แม่พ่อบอก ซักวันเราอยากย้อนเวลากลับมา เล่าให้ลูกหลานฟัง เขาก็นึกไม่ออกหรอก เหมือนที่เขาพยายามเล่าเรื่องเขา แล้วเรานึกไม่ออก ว่านั่งเล่นหนองน้ำ มีบัวบานสวย นั่งจีบกัน มันเป็นไง

ได้ฟังคำบรรยายกลอนลำของคุณแม่ฉวีวรรณ คิดถึงตอนเป็นเด็กปี 2503 ทุกวันยังฟังอยู่

แต่ผมน้อยๆ พ่อใหญ่บ้านเพิ่นสิมักเปิดใส่หอกระจายข่าวยามบุญ ฟีงแล้วคิดฮอดสมัย 30ปีคืนหลังเด้ ผมกะลูกอีสานผู้หนึ่ง

คนกาฬสินธุ์มาทักทายค่ะแอด มวนหลายค่ะกลอนลำที่ลงขอบคุณค่ะดีใจที่ได้ฟัง เข้ากับชีวิตช่วงเด็กๆ เพราะเกิด2509ตอนนี้56ปีแล้วค่ะ ฟังแล้วคิดถึงอดีตช่วงทึ่ผ่านมา50กว่าปีทึ่แล้วค่ะแอด🍀🤔🙄😢

ชอบมากๆวัยเรารุ่น .๗๐.อั๊บฟังสบายครับ คิดถึงตอนเป็นเด็ก น้องเลี้ยงควายอยู่ บ้านนอกไม่เคยลืม อดีตครับ...ยังจำไม่ ...ลืมครับ...

มีชีวิตอยู่ด้วยความยากจนข้นแค้นพอมีหมอลำมาประโลมโลกทำให้เกิดความสะเทือนใจแบบฝังลึก คิดถึงอีสานในอดีต

ฟังแล้วคิดถึงสมัยเด็กๆ ที่ช่วยพ่อแม่ตายายทำนา มีความสุข มากๆ

ภูมิใจที่ได้เกีดเปันคนถิ่นอีสานชอบฟังลำคุณแม่ฉวีวรรณ คุณแม่อังคนางค์ คุณไชย ชอบมากๆ❤

ชอบมากครับ สมัยนั้นทีมงานของคณะรังสิมัน โดยคุณพ่อทองคำ แม่ฉวีวรรณ มาแสดงจะต้องรีบไปจองที่นั่งหน้าเวทีเสมอครับ ลูกชาวนาครับฟังเมื่อไหร่กินใจเมื่อนั้นครับ

ม่วนหลายคุณแม่เอ้ย ตะน้อยๆเคยฟังลำคู่ทองคำ เพ็งดี ฉวีวรรณ ดำเนิน ไปลำงานคุณพ่อสุทธี คุณแม่บุญมี ขามรัตน์ ทำบุญกฐินหา ปูทวด ย่าทวด ตาทวด ยายทวด ที่คุ้มเหล่าแขม บ.ขามเหนือ ต.ธวัชบุรี อ.ธวัชบุรี จ.ร้อยเอ็ด ครับ

คืนนี้ขอมาฟังวัฒนธรรมพื้นบ้าน หมอลำกลอนคะ 🙏🙏😊

น้ำตาลุงมันอยู่หม่อๆ ฟังยามได๋น้ำตาไหล. คึดฮอดอิแม่เฮา.ใจบ่อแข็งพอ.....พ่อยืนไปบวชแล้ว..

ชีวิตลูกชาวนาอดีตสมัยเรียนมัธยม/ประถม... ปัจจุบันยังฝังในความรู้สึกทุกเวลา..แม้ว่ากาลเวลาจะผ่านไป...

ฟังเเล้วอย่าลืมชาติกำเนิด ตอนเด็กลำบากมากครับ สบายเเล้วอย่าลืมพ่อเเม่นะครับ

ม่วนแฮงคุณแม่ฉวีวรรณ เป็นบุญที่ฟัง กอนลำของคุณแม่

เสียงนี้ไม่เคยลืมเสียงคุณแม่ฉวีวรรณยังตรึงใจตลอด ฟังตอนไหนก็นึกถึงอดีตตลอดชีวิตสมัยก่อนเป็นยังนี้จริงๆผมเกิดทันมิเคยลืมเลือนเลย

ได้ยินตั้งแต่สมัยเป็นเด็กค่ะ ชอบมากๆค่ะ เพราะมากเลย

ฟังลำกลอนนี้ทีไรคิดถึงตอนเป็นเด็กไปทำนากับตายายและครอบครัวมีความสุขตามประสาชาวนาแต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้วทุกสิ่งทุกอย่างมีแต่การจ้างการใช้เงิน​ แต่ก่อนมีแต่หาแต่วานกันอยากให้ทุกวันนี้เป็นเหมือนแต่ก่อนจังเลย

แนวนามเซื้อหอยนาตาตำ่ ตาบ่สูงจั่งด้ามหอย ข้วงบ่วงซะเล เหมิดที่บุญคนเถ้า สกุลวงค์ตกตำ่ สมัยใหม่เข้าปลำ้ สกุลเค้าแตกกระเด็น นี่คือวิถีแห่งอีสาน ทุกคำทุกกลอนคือ ชีวิตลูกอีสานในอดีต เสียดายเด้!!!คันถัามื้อหนึ่งวิถีหมู่นี้สิหายไป

เหมือนอยากร้องไห้เลย...อดีตยังจดจำได้ดี อดีตอันงดงาม

อนุญาตครับข้าพเจ้าณัญบุญ ยอดคำตันได้รับฟังแล้วคิดถึงพ่อแม่บรรพบุรุษทีเกิดก่อนพบก่อนหลายอย่างทีพบมาถึงลูกๆหลานๆพบได้รับฟังพัง วันตรงหน้ามีงานบุญใหญ่จะเปิดให้คุณพ่อสารคุณแม่ย่าคุณพ่อสมัย คุณแม่มา กิ่งสีดา วันพระคุณปู่ทั้งบรรพบุรุษ ในวันบุญกฐิน เล่นท้าวนาง อนุญาตครับสาธุๆ

ขอบคุณค่ะที่หามาไว้ให้ฟัง ฟังแล้วคึดฮอดอิแม่ค่ะมากค่ะฟังมาตลอดค่ะ ขอบคุณค่ะ

สมัยนี้ลำล่องลำยาวคือบ่ม่วนคืออีแม่ฉวีลำน้อออนซอนเดน้อบ่หน้า เฒ่าเลยเจ้าคุณแม่ฉวีวรรณ

เกิดทันครับผ่านมา40ปีแล่วนึกถึงตอนเป็นเด็กแล้วกะนึกย้อนไปตอน-ลุงป้าน้าอา-ผุเผินล่วงลับไปแล่วอยาก-ลีอะดีด-เก่าได้น่อคิดถึงป้าๆลุงๆ(มองภาพเก่าๆมีแต่ความอืออาธรต่อกัน)แต่ยุคนี้มนุนย์กายพันธ์แล้วเป็นยิ่งกว่าสัดเดรฉานชิงได้ชิงอยู่ยิงกว่าสัจ

ผมฟังลำกลอนของคุณยายฉวีวรรณชุดนี้มาตั้งแต่ผมเรียนชั้นประถมแล้ว อย่างน้อย 50 ปีมาแล้ว บทกลอนบรรยายถึงชีวิตคนอิสานได้ดีและชัดเจนที่สุด คนอิสานยุคก่อนลำบากแร้นแค้น ยากไร้ คนอิสานไม่เคยยอมแพ้ จนมีวันนี้ได้ แม่ผมยังมีชีวิตอยู่ แม่ให้ผมฟังลำของคุณยายฉวีวรรณ กลอนลำชุดนี้ สอนความเป็นคนอิสานทุกอย่าง

คุณแม่ฉวีวรรณรำเพราะมากจ้า ขอบคุณเด้อที่มาเปิดให้ฟัง ขอฟังหมอลำคุณปอฉลาดน้อยนกกระยางขาวเด้อจ้า

คำกลอนที่ลำ ผู้แต่งกล อนให้ลำ.สุดยอดสัมผัส เสียงคนอิสาน.กลอนลำก็มีความหมาย.ล้ำลึก.กินใจน่าฟังสะท้อนชีวิตชาวนา.อิสานได้อย่างลงตัว..สุดยอด

คึดฮอดสมัยพ่อกับแม่พาไปนอนนาเด้แต่ข้อยยังน้อยลอยนั้มไฮ่นา ตอนนี้อิแม่กะบ่อมีแล้ว 😭😭😭😭😭😭คึดฮอดหลายเด้ จะห้าสิบแล้ว

สมัย30ปีที่แล่วตี4ตี5หลวงพ่อเลาเปิดหอกระจายข่าวยุวัดแต่เช้า นอนฟังคุมื่อจนซึมซับ คึดฮอดสมัยแต่กี้คัก

ขอคารวะ ท่านอาจารย์ผู้แต่งกลอนลำ และศิลปินท่านนักลำกลอน แม่ฉวีวรรณ ดำเนิน เป็นอัจฉริยะในการใช้เสียงลำที่มีเสน่ห์และมีเสียงที่ไพเราะมาก ขอบคุณและขอให้ทุกๆท่าน(ชาวอิสาณที่ชอบฟังกลอนลำยาว)มีสุขภาพแข็งแรงและโชคดีตลอดไป

ปี 2565 ยังฟังอยู่ครับ ฟังแล้วภาพตอนเด็กลอยมาเลยครับ ภาพวิถีชีวิต ภาพชนบท มาใช้ชีวิตในเมืองกรุงไม่มีความสุขเลย คิดถึงตอนเด็กๆถึงจะยากจนแต่ไม่ทุกข์ใจ

มักหลายม่วนหลาย.ชีวิตชาวนา.ฉวีวรรณ.ฟังยามได๋บ่มีเบื่อมีแต่ม่วนฟังซึ้งมีเนื้อหาดีสอนใจมีความหมายดีโดนใจหลายมักหลายจ้าอ้ายพร👍🥰

ตั้งแม่มาอยู่สวิตเซอร์แลนด์ ฟังก่อนนอนซุมื้อ ถ่าก่อนเด้อพ่อรอก่อนเด้อแม่ สิไปเอาข้าวขึ้นเหล้าซอยดอก

หนูอายุ13ค่ะ คือหนูชอบหมอลำมาก ชอบในเสียงพิณเสียงแคน หมอลำเก่าหมอลำใหม่ว่าดีเบิ่ด มักคักเด้อแม่ฉวีวรรณ ถ้าลูกเกิดช้ากว่านี้คงสิบ้ได้เห็นภาพคืออิแม่เว่ามา 10ปีคืนหลังยังมีภาพให้เห็นนึกถึงความเก่าแล้ว น้ำตาไหล จั่งแม่นออนซอนชีวิตชาวนา

ฟังแล้วน้ำตาไหลคิดฮอดสังตาคัก😭

เพิ่นมักสิเปิดตอนข่อนสิแจ้ง..ยามเฮ็ดบุญแจกข้าวหาคนตาย..แต่เป็นเด็กน้อยจำได้คัก..ปี๊บบบ!คิดฮอดขาตั๊กแตน😊😊😊

เป็นสุดยอดกลอนลำ ที่บรรยายวิถีชีวิตของชาวนาอีสานได้ดียิ่ง ขออานุภาพแห่งเสียงลำและคุณงามความดี รักษาคุณแม่ฉวีวรรณให้มีสุขภาพแข็งแรง

คิดถึงตอนเป็นเด็กนอนอยู่นาจ.เลยครับตอน5โมงแลงบ้านมีงานเปิดตอนจะปิดเครืองเสียง

แม่ฉวีวรรณ พันธุ ผู้ดำรงชีวิตโดยยึดมั่นอยู่ในหลักศีลธรรมอันดีงาม คือการคิดดี พูดดี ปฏิบัติดี มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่และสังคมโดยแฝงหลักธรรมต่าง ๆ อยู่ในบทกลอนลำอยู่เสมอ นับเป็นแม่แบบทั้งด้านการใช้ชีวิต และการสืบสานการแสดงหมอลำซึ่งเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมอันล้ำค่า ที่ได้ฝึกฝนมาตั้งแต่วัยเยาว์ เกิดเป็นความชำนาญเจนจัดทั้งด้านการแต่งกลอนลำ การคิดท่วงทำนองหมอลำกลอน การประดิษฐ์ท่ารำ ด้วยการขับร้องกลอนลำ ที่มีน้ำเสียงไพเราะทรงพลัง มีเอกลักษณ์โดดเด่น มีไหวพริบปฏิภาณที่เฉียบแหลม จึงได้รับการยกย่องจากเหล่าบรรดาผู้ชมในฐานะราชินีหมอลำ เพชรน้ำหนึ่งแห่งแดนอีสาน

ฟังแต่เป็นเด็กน้อยค่ะ.ม่วนแฮงค่ะ

ฟังทีไรน้ำตาไหลคิดถึงแม่คิดถึงอดีดตอนเป็นเด็กแม่จะชอบมากถ้าเป็น รังสิมันต์ แม่ไม่เคยพลาดแม่จะพาผมไปดูด้วยทุกครั้ง คิดถึงแม่เหลือเกิน ฉวีวรรณ ดำเนิน เหมือนเป็นตัวแทนของแม่ถ้าคิดถึงแม่ก็จะฟัง ท่าน ฉวีวรรณ ทุกครั้งฟังแล้วมีความสุขแล้วน้ำตาจะไหล

ฟังแล้วคึดฮอดบ้านเด้น้อ....คึดฮอดผู้ตาย เสียงแคนดังยุวอนๆเปนตาออนซอนเหลือห้าย....#สมัยเปนเดกน้อยถ้าได้ยินเพลงนี้ต้องหาเอาขวดน้ำปลาไปแลกเปนเพลงเกลักษณ์ของรถขายน้ำปลาตราหน่อไม้# ออนซอนเด้อิแม่ลำม่วนคัก💗😰😭😭😭

ผมคนอุบลฯเคยฟังแต่ตอนเป็นเด็กเลี้ยงควาย ฟังตอนนี้คิดถึงบันยากาศยามทำนา หน้าหนาวนอนกองฟาง

อายุมั้นขวัญยืนเด้อคุณแม่สาธุมักหลายครับ.❤.😊

หมอลำสุดยอดมี หมอลำเคน บุญมี บุญเพ็ง บุญยัง และฉวีวรรณ นี่แหละ

ฟังแล้วนำ้ตาไหลครับ

อยากย้อนเวลากลับได้เด้ จังแม่นสุขหลายสมัยก่อน บ่ต้องฟ้าวต้องเร่งอีหยัง แนวอยู่แนวกินกะหาง่าย เด่วนี้อีหยังมันกะดับเบิด เพราะสารเคมี เพราะหาไปขายแข่งกัน อิหยังมันสิเหลือ เมื่อก่อนหาเอาตะพอกิน

ผู้ใหญ่บ้านเปิดตามหอกระจายข่าวจำเสียงแม่ได้ เป็นเสียงทีคุ้นหูมากขนาดยุคนั้นเราเป็นเด็กไม่รู้สึกรำคาญเลย มีคำถามในใจว่าหมอลำคนนี้คือใครน้ำเสียงมีเอกลักษณ์มากๆ

เสียงเพราะครับ!

คิดฮอดเด้ อิพอกะอิแม นอนนาจนข้าวขึ่นเล้าค่อยได้เข้าบ้าน..นอนนาเทียวไปโรงเรียน..

ยอมรับอาจารย์ผู้แต่งกลอนลำมองเห็นบรรยากาศตามทุ่งไร่ทุ่งนาบ้านเราผมก็ฝ่าน 70 ปีแล้วก็ยังฟังคิดถึงตอนเด็ก

เบื่อความเจริญครับ เวลาผ่าน สังคมเจริญคนก็เปลี่ยน วัฒนธรรมก็เปลี่ยน เวลาน่ะเวลาวิ่งเร็วจังเลย

ผมเกิด2508คิดฮอดคาวเป็นเด็กน้อยทุกมื่อนี้ฟังยามได๋กะสะออนคิดฮอดพ่อแมกับ่ผู้เฒ่าเก่าๆผู่เผินล่วงไปแล้วเน๊าะคับ

หมอลำต้นฉบับชีวิตชาวนา.ฉวีวรรณ.มักหลายม่วนหลายฟังยามได๋บ่มีเบื่อมีแต่ม่วนหลายฟังซึ้งมีเนื้อหาดีสอนใจมีความหมายดีโดนใจหลายมักหลายจ้า👍🥰

บ่ใด่ฟังโดนแล้วฟังแล้วอยากย้อนคืนให่คือเกาคือสิมีความสูขดีทุกมื่อนี้จิตใจคนเปลียนไปเอาย่างคนเมือง.คนต่างประเทศ..คนหนุ่มสาวบ่มีว้ฒณธรรมเก่ามาลืม

ปีนี้อายุ41 ฟังทีไรภาพพ่อกับแม่ลอยมาในหัวเลยลำบากจริงทำนาสมัยก่อน

ฟังแล้วมองภาพไปด้วยเลย เล่าใด้ระเดียดเลย ฟังยามใดน้ำตากะไหล นึกถึงตอนเป็นเด็กเห็นพ่อแม่ลำบากเหลือเกิน

คนอีสานคือข่อยบ่หลงลืมพงษ์เผ่า แม่นสิเป็นชาติแฮ้งบ่เคยเว้าหมิ่นกัน ฮักชาติเชื้อพงษ์เผ่าคนอีสาน บ่ให้ไผ๋มาพาลหมิ่นแคลนเฮาได้ ฮักกันแน่นอย่าลืมกันสัมพันธุ์ผูก ตกฮอดหลานฮอดลูกอย่าไลทิ้มเผ่าอีสานเฮาเด้อ ออนซอน..แฮง..ฮักกันแพงกัน หมอลำคือเอกลักษณ์วัฒนธรรมอีสานครับ...

ชอบมากค่ะวัฒนธรรม การร้องรำอันไพเราะของแม่ฉวีวรรณค่ะ

คิดฮอดตอนเป็นเด็กน้อย นอนนาเฝ้างัว กับพ่อใหญ่ ไฟฟ้ากะบ่มี ใต่ก็อกเอา ' แต่กะยังดีกว่าสมัยนี้ อิหยังกะเปลี่ยนไปหลาย ยากแต่นำเงินคำ 😟😟😟

คึดฮอดสังข์อิแม่กูเด้ ตั้งแต่ยังมีชีวิตอยู่ฟังแต่กลอนลำนี่

ฉวีวรรณ ดำเนิน คือต้นฉบับของชาวนา เล่าชีวิตของชนบทอิสาน ที่สงบร่มเย็น ไม่วุ่นวายเหมือนสังคมเมือง สุดยอดหมอลำครับ

ฟังไปน้ำตาไหลไปคิดฮอดสังข์แม่ข่อยหลายเด้พี่น้อง ตอนแม่ยังมีชีวิตยุเลาฟังแต่กลอนลำแม่ฉวีวรรณ

มักฟังแต่บ่รุ้ซิได้ฟังโดนซำได😊💗 แต่อยากให้มีตลอดชั่วอายุคน

ชิวิตจริงยิ่งกว่าละคร ฟังตั้งแต่เด็กจนแก่ ชอบมากค่ะ

ขอบคุณที่เอาลงให้ฟัง

เป็นเรื่องราวที่ทรงคุณค่าบันทึกไว้ งดงามมากครับ

ฟังแล้วกะน้ำตาใหล คิดฮอดพ่อฮอดแม่ คิดฮอดพ่อเฒ่าแม่เฒ่า คิดฮอดแต่คราวยังน้อย

คิดฮอดอิพ่ออิแม่เด้

ได้ฟังกลอนลำคิดถึงช่วงวัยเด็กถึงวัยรุ่นอยู่ต่างจังหวัดเมื่อพ.ศ2504-2530ได้ใช้ชีวิตแบบกลอนลำแต่เข้าปีพ.ศ2530ชีวิตในชนบทได้เปลี่ยนไปจากเคยใช้ควายไถ่นาก็เปลี่ยนเป็นควายเหล็กคูโบต้า

ใครอยากดูฟังหมอลำดังในอดีด....มาบุญเดือนสามงานนมัสการพระธาตุพนม จ.นครพนมเริ่มขึ้น9ค่ำเดือนสามถึงขึ้น15ค่ำเดือนสามทุกปี.....มาฟังสุกยอดหมอลำที่ทุกคนอยากฟัง........หมอลำมาลำถวายเสียง.....

มวนคัก.ฟังแล้วคิดฮอดบ้าน.

เปิดให้ คุณ พ่อ ฟัง ครับผม 😃😃🙏🙏❤️❤️👍👍