Zatem, niech będzie naszą wspólną radością to ,że pokazywaniem pracy przy sianie i innych pracach polowych w tamtej technologii , możemy przywoływać wspomnienia i wywoływać pozytywne emocje! Pozdrawiam serdecznie!!

hehehe racja!:) nawet kopkę trzeba umieć robić. a spanie na sianie:D

Takich ludzi brakuje już . Jak wiadomo wszystkiego do trumny człowiek nie zabieże i trzeba pokazać młodym jak się takie kosy klepie . Pozdrawiam serdecznie

Całkowicie podzielam taką opinie i przyznam się, że w średniej szkole ten chłopak ze wsi nie tęgi wcale, miał siłę mięśni która nieraz mu się przydawała! Pozdrawiam!

Chyba nigdy nie chodzles na silownie :)

@@knszept9688 o nie nie nie, to ty nie kosiles kosą

wracają bo nikt nie wytrzyma 8zł za ropę

Znów zostawiam serduszko dla Pana oraz serdeczne podziękowanie i pozdrowienia! To taki miód na serce podzielić się z kimś radością przeżywania czegoś co było kiedyś treścią naszego życia zwłaszcza tego życia w młodości. Bardzo się cieszę że pokazanie filmiku, w przyjazny sposób dotarło do ludzi i wywołało pozytywne emocje. Zapewniam Pana że i ja żyję tą łąką i jej zapachem każdego roku .Jesteśmy pewnie podobnie wrażliwi na piękno otoczenia i obcowania z naturą , z przyrodą. Jeszcze raz dziękuję bardzo za wszystkie miłe słowa , za pozdrowienia dla mamy , które oczywiście jutro jej przekażę. Życzę Panu mocnego zdrowia i spokoju każdego dnia w miłym otoczeniu najbliższych . Szczęść Boże!

Co racja to racja! Nowej kosy nie kupowałem już z parę dobrych lat, jak trzeba używam tych starych. Ale u nas na palcach policzysz, w całej gminie funkcjonujące młode 5-6ha gospodarstwa, te mniejsze do 2, dawno porosły nawłocią i samosiejkami drzew. Nasze koszenie to przeważnie p.pożarowe! Dobrze że mamy kilka zaprzyjaźnionych krów to im takie siano podrzucamy! Takie czasy! Pozdrawiam !

Ostatnio kopiłem 2 kosy na złomie na wagę, czyli chyba po 1,5 zł/szt.

Dziękuję! Jak robiłem materiał do filmu ,miałem takie wiadomości ale miałem nadzieję że pod inna nazwą jeszcze funkcjonuje! Tam produkowano nie tylko kosy , ale brzytwy na cały świat a także maczety i inne,. Jednak nie pierwszy to przypadek niszczenia wielkiego potencjału naszego starego i dobrego rzemiosła! Smutne! Pozdrawiam mocno!

zalezy od doświadczenia klepaczy

Witam! Dziękuję za pozdrowienia! Piękne jest również i to , że aprobując sposób przekazu i staranie o przywołanie ducha czasu , daje Pan też nową energię tym , którzy próbują to robić! Pozdrawiam!

kto ci wraca ? to są jednostkowe ekstrawagancje ...

Dziękuję! Miło że tak!, Właśnie też w pierwotnym materiale, była sekwencja ,o działaniu zmysłu węchu , bo w rolnictwie bardzo często w powietrzu można znaleźć pozytywne doznania! Chociaż nie którzy mają z tym kłopot! Ale było już dużo materiału i zostało jak jest, tym bardziej fajnie że zadziałało wirtualnie! Pozdrawiam!

Pamiętam, jak moj Tata klepał i ostrzył kosę. Piękne to były odgłosy.Wiedziałam, że to już sianokosy idą. A ja rozrzucałam pokosy. Pachniało, a siano jeszcze piękniej. Łąka byla pod lasem. Kontakt z przyrodą to coś niezastąpionego. Aż serce mi mocniej bije. Pozdrawiam

Bardzo się cieszę i dzięki za ten wpis, bo piękne jest również i to że możemy w taki sposób np. w YT. podzielić się swoimi wrażeniami i wspólnie przywoływać tamte chwile, w których byliśmy nie tylko świadkami ale braliśmy czynny udział w ich tworzeniu! Pokolenie naszych wnuków takich wrażeń z dzieciństwa i młodości już nie doświadczy !Pozdrawiam serdecznie!

Pamiętam takie czasy. Mężczyźni i kobiety śpiewali przy pracy. Młodzi uczyli się zaradności, pomysłowości i samodzielności.

Cudownie ze ktoś nagrał ten filmik. Aż łzy w oćzach się pojawiły .dzięki

Dziękuję bardzo, za spojrzenie na nasz filmik, od takiej właśnie strony! Również mocno pozdrawiam!

Dzięki, miło jest .ze udało się pokazać coś publicznie i nie zezłościć a raczej trochę zrelaksować tym kogoś! Staramy się o to aby w dość przybliżonym klimacie oddać ducha nie tak odległych przecież czasów lecz jakże niepodobnych do obecnych! Pozdrawiam! Leszek!

Dzięki! Sam już w końcu nie wiem czy produkują je jeszcze czy tylko zapasy dawnej produkcji schodzą, Ale może uda się to sprawdzić! Pozdrawiam!

Dziękuję za zainteresowanie naszymi tematami filmowymi! Serdecznie pozdrawiam!

I miło czytać taki komentarz. Pozdrawiam Panią !

Tak było! Wypadków w rolnictwie, w tamtych czasach było bardzo wiele, tylko nie były objęte rejestrem bo przecież praca na roli nie była nawet objęta ubezpieczeniem zdrowotnym , stąd doznane kalectwa a nawet wypadki ciężkie często nie z samej winy czy beztroski rolnika były problemem wyłącznie jego i jego rodziny ! Smutne ,ale tak było! A i dziś można by znaleźć takie przykłady. Cóż życie na wsi nie zawsze jest sielskie ! Pozdrawiam!

Dziękuję bardzo! Miło jest otrzymać potwierdzenie, że nasze starania o przypomnienie i pokazanie jak powszechnie funkcjonowały gospodarstwa rolne a głównie małorolne, których było ponad 2mln, w latach 60 i70 w naszym kraju, zaowocowały w większości dobrym odbiorem! Pozdrawiam serdecznie!

Fajnie , że mozna jeszcze gdzie nie gdzie posłuchać szczęku kosy a nie koniecznie tylko dźwięku silnika spalinowej kosy. Dopóki się da , to warto mieć na podorendziu takie porzadne narzędzie jak nasza kosa i chocby nawet na takie ugorzysko jak nasze, co nie zabardzo pozwala na dokladne lub przykladne wykoszenie. Ale zas to co potem, czyli suszenie, zapach siana co w pamięci na cale zycie zostaje zwielokrotnia przyjemnosc bycia z naturą . Pozdrawiam serdecznie!

@@Leszekzniwiarz no uwielbiam zapach suszonego siana poza tym mam kozy i one jedynie jedzą trawę spod kosy ręcznej od spalinówki niechcą śmierdzi im paliwem;-)

@@dzekid5450 Szacun za trudną ale na pewno satysfakcjonującą pracę we własnym gospodarstwie!

No to super! Człowiek pracowity nie odpuści! Też nie umiem wszystkiego, i ciągle doświadczam czegoś nowego, jak to w życiu. Cieszę się z zainteresowania naszym filmikiem! Również mocno pozdrawiam!

Dziękuję za pozdrowienia , i za miłe przyjęcie naszego filmiku no i oczywiście również pozdrawiamy i to ze wszystkich dział niszczyciela o ile dobrze rozpoznałem okręt!

Jeszcze bardziej miło jest mi przeczytać tą wiadomość!. Z uznaniem i podziwem dla Was, opowiadałem moim znajomym i w Janikowie ale też u nas w Zagłębiu Dąbrowskim ,jaką drogę i jaki sposób na życie, obierają młodzi ludzie w takim trudnym zawodzie. Ile razy oglądam te wielkie połacie rolne i kilku ludzi przy tym mam wielki szacun, za to co robią bo wiem że nie jest różowo! Dość przypadkiem powstał mój kanałek o tym jak było w latach nie tak przecież odległych , lecz jakże odmiennych od dzisiejszych, Niektórzy odnajdują w nim siebie, innym się znów mniej podoba koszenie z moim zwichniętym barkiem ... ale idea chyba się spełnia...tchnęliśmy wydaję się ducha tamtego czasu, po którym na pewno zostały dobre wspomnienia, ale także pod upadłe ugory!? Ale co tam! Na Kujawach tętni życie rolnicze to jak mówię to jest taki spichlerz kraju .! Życzę powodzenia całej ekipie i mam nadzieję już w większej rodzinie.! Serdecznie pozdrawiam! Leszek i do zobaczenia być może w realu albo na YT!

A no i najważniejsze, przecież nie zapytałem o zboże !? Jak tam wyszło!

Jesteśmy w połowie zbioru 😀 aktualnie deszcz przerwał więc chwilowo mam wakacje

No to deszczem jak już starczy na okopowe,niech już nie sypie a sypnie dobrze zbożem !

Dziękujemy razem! i oczywiście pozdrawiamy!

Dziękuję za serduszko, ale poświęcenie Pana wart jest duuużo więcej.

Moje gratulacje!,Cieszę się razem z panią z wykonanej własnymi rękami pracy i to jednej z najtrudniejszych w gospodarstwie! Mój udział w tym dziele skromniusi.! To Wy żeście swoją chęcią i odwagą sami dla siebie byli najlepszym i wymagającym nauczycielem. Trzeba tylko może dopowiedzieć, że nauki to nie koniec jest! Życzę spełnienia się, w każdej roli, oczywiście w roli szczęśliwej babci również! Udanej Niedzieli!

Dzięki wielkie!

Dziękuję, że tak to Pan zauważył, bo na filmiku oprócz normalnej trawy ,są miejsca w których koszenie wygląda niedbale , ale to tam gdzie stare kępy traw od lat nie koszonych z grubymi łodygami ostów , małych drzew samosiejek i innych przeszkód co kosę zmuszają podnosić ,albo po prostu omijać! Ale bez poklepania , tak jak Pan to określił , nic by nie zrobił. Idea filmiku, była właśnie taka ,by pokazać technologię pozyskania siana w czasach kiedy najważniejsze przy tej robocie, były ludzkie ręce ! Serdecznie pozdrawiam!

Cieszę się na ten komentarz, po pierwsze ogólnie Beskidy to moja bajka , a w Gródku n/Dunajcem i okolicach przez 30 lat spędzałem rodzinny urlop! Zaś w N. Sączu smakowaliśmy najlepsze lody! A o składaniu siana, w właśnie u Was gdzie pogoda dynamiczna jest i szkoda czasu na latanie z widłami co trochę na łąkę, opowiedziałem w jednej pierwotnej sekwencji filmiku, tylko że było już tak objętościowo że się w końcu nie zmieściło! Ostrewki... ,tego określenia mi brakowało! Dziękuję i pozdrawiam z Psar na Wyżynie Katowickiej , bo u nas to tylko najwyżej wyżyny albo płaskowyże!

I jeszcze sobie przypomniałem, żeby zrobić dziurę pod wbicie ostrewki to trzeba było mieć śtangle (albo sztanglę, w zależności czy się w domu mazurzyło czy nie ;) )

Dzięki !

Dziękuję. Dzisiejszy świat dawno mógłby być już tylko mechaniczną zegarynką , gdyby nie zachowała się ludzka wrażliwość , Zapewne pan i ja z takiego gatunku ludzi jesteśmy. Tylko widać powszechnie że ogólnie wrażliwość ludzka coraz bardziej upada, . Zwłaszcza wrażliwość na otoczenie w którym żyjemy , czyli przyrodę w najogólniejszym tego słowa pojęciu .Kiedyś ludzie żyli zgodnie z zegarem i rytmem przyrody od wschodu do zachodu słońca. . Dziś rytm życia to codzienne wyścigi o posiadanie !. My tego nie zmienimy zapewne ,ale poprzez własne spojrzenie na świat , podzielenie się tym i przypominanie lub pokazywanie jak było ,jeszcze nie tak dawno temu przecież , wzbudzimy mam nadzieję refleksje i chęć zastanowienia się nad upływającym czasem.! Życzę zdrówka i radości życia pośród pięknej otaczającej nas jeszcze polskiej przyrody.

Przy tak dynamicznie zmieniającej się pogodzie w terenach górskich , oczywiście ostrewki to najlepsze rozwiązanie! Stawianie i rozkopywanie kopek było by bez sensu. Często bywam w pięknych Beskidach od wschodu na zachód i mam tam wielu przyjaciół. U nas też chłopy chodzili do koszenia wspólnie po kilku sąsiadów! Ale w późnych latach 60 i 70 tych w naszym coraz mocniej uprzemysławianym regionie, wspólne prace sąsiedzkie przy sianie lub żniwach przestawały być tradycją , bo niejednokrotnie były ograniczone pracą w kopalni hucie i fabrykach. Często stosowano tzw, odrabianie czyli zapłata w formie pracy u kogoś kto wykonał usługę np. koszenia trawy lub orkę.bo nie wszyscy posiadali swój sprzęt! Ale zbiory okopowych , długo były wykonywane razem pewnie dlatego że organizowały się do tych prac głównie kobiety gospodynie ,które nie pracowały w przemyśle. Za to flaszki były obowiązkowo i dobrze że Pan o tym wspomniał , ludzie często ze sobą spotykali się w prawie w każdym miejscu ,na ogrodzie ,sadzie przy miedzy lub przykopie . Nie było ogrodzeń bram i murów którymi dziś musowo sie wszyscy osłaniają żeb y drugiego nie widzieć! Pozdrawiam!

Szanujemy wspomnienia i smakujemy ich treść to nasz taki osobisty skarb z którym możemy się zawsze podzielić! Pozdrawiam!

Szacun za decyzję. Życzę wytrwałości i cierpliwosci. To pokazanie klepania starej zardzewiałej kosy nie było może najlepszym przykładem skutecznego wyklepania, ponieważ korozja zrobiła swoje i stąd pojawiły się tam nie pożądane mikro pekniecia i ząbki, które wyrównały się po wielokrotnym ostrzeniu dwoma granulacjami osełki. Ostrze powinno być zawsze w miarę równiutkie . Z nową lub nie tak bardzo zużytą kosą klepanie jest efektywniejsze. Lepiej obrazuje to klepanie kosy filmik pt. Od zasiania do żniwowania. Nie czuję się nauczycielem koszenia .Każdy z nas i Pani również najlepiej na własnym przykładzie przejdzie własną szkołe. Oczywiście przydatne mogą stać się również inne przykłady.... Na pewno ważne jest żeby sprzęt był dopasowany do siebie. Pozdrawiam serdecznie.!

Fajnie że się podobało ,dziękujemy!

Dzięki za ciepłe słowo. Choć prawdę mówiąc przydało by się nie raz, mieć parenaście centymetrów więcej! Pozdrawiam i życzę sukcesu w odważnym remoncie domu ,jak również w hodowli jarzębiatych!

@@Leszekzniwiarz Mógł byś jeszcze pokazać jak poradzić sobie z łąką która przez lata była zaniedbana i porosły na niej drzewka. Gospodarstwo, które ja kupiłem było zaniedbane przez ostatnią dekadę i próbuję je teraz wskrzesić. Może są jakieś sposoby (inne niż koparka) na pozbycie się pni po ściętych drzewkach? PZDR!

@@piotrsobotka7097 Najpierw to pogratuluję nabycia własnego gospodarstwa i uruchamianie go do drugiego nowego życia. Młodość da radę ze wszystkim. A z usuwaniem pni to ,oprócz traktora jeżeli to pilne a jeżeli nie tak pilne to zostaje sprzęt podręczny. Oczywiście drzewo powinno być ścięte powyżej 1m od gruntu dla lepszego operowania korzeniem. Przydaje się też woda aby piła do podcinania konarów się nie tępiła, nie mówiąc o siekierce. Czasem znajdzie się chętny na trochę kasy i podejmuje zadanie za 25zł. sztuka. Tak zrobił mój ziomal i za dniówkę wywalił 10 pni. Poległ tylko na jednym starym orzechu ,dwa dni nam wspólnie zeszło ale dało radę.Raz dawno już temu, usunęliśmy pirotechnicznie i wole o tym nie mówić! Za dużo kłopotu było! Ale takiego drwala jak nasz Sylwek warto poszukać.Tylko dziś mało już takich! 10 letnie drzewa też mogą mieć zawiłe korzenie. Mój dziadek jak karczował kawałek lasu pod łąkę i trochę pola koniem, zeszło mu cały rok i zawsze wszystkim mówił że trzeba czasu i cierpliwości do takiej roboty! I miał rację! Pozdrawiam!

I ja dziękuję za wpadnięcie do nas a także za przypomnienie jak montowałem obrotową antenę na dachu , kiedy Przemo- synek smerfował po krótkich i łapał łączność z wielu zakątków kraju i zagranicy a jego pokój był zasłany pocztówkami potwierdzającymi nawiązanie łączności czyli QSL- kami o ile dobrze napisałem. To była fajna przygoda, miło było patrzeć na jego radość przy tym zajęciu! I jak by to było wczoraj a minęło już z górą 30 lat. Pozdrawiam!

@@Leszekzniwiarz Cieszę się że wspomnienia powróciły. Mnie po obejrzeniu też się przypomniało jak za dzieciaka lataliśmy po polanie za dziadkiem który kosił trawę kosą. A syn jeszcze bawi się w krótkofalarstwo? Być może miałem przyjemność z nim mieć łączność.

@@sebastiansp2snf347 Obecnie już nie działa na krótkich, ale był bardzo aktywny i może włączy się do naszej dyskusji to sam o tym opowie , może rzeczywiście zetknęliście się ze sobą.

@@sebastiansp2snf347 Witaj, tutaj Synek ;) Ojciec trochę pomylił metry ;) Ja nie działałem na krótkich tylko głównie na 11m w paśmie CB na tzw trzech piątkach 27.555 MHz. W kilka lat udało mi sie zrobic ponad 100 prefiksów (do tej pory mam QSL-ki) na propagacji jonosferycznej - głównie na antenie półfalowej Yaga 4 elementy własnej roboty (zajmowała pol dachu). Miałem znak 161ST062 - chciałem pójść w 2m, CV i inne takie ale studia i inne zajęcia nie pozwoliły wtedy zrealizować planów (to było około 1998-2000r). No i tez fakt że wtedy krótkofalarstwo stało się mniej popularne przez coraz bardziej dostępny Internet. Pozdrawiam serdecznie i 73 !!

Dzięki za dobry odbiór i za kufelek zimnego browara, jeszcze takiego lanego, co my na łące z 3l. bańki na mleko pociągali. To tak trochę żartem. ( Oczywiście w tych bańkach także kwaśne mleko bywało do picia zwłaszcza w żniwa) . Jednak zapewniam że tak się nie czuje. Wszyscyśmy się , na tych pachnących łąkach wyrobili , i nie jedni o wiele więcej potrafią! Wielu jest też do dziś tych , którzy do tej pory kosą solidnie śmigają i pokarm dla zwierząt w swoich gospodarstwach pozyskują , chociaż na większą skale chowu to już oczywiście nie da rady1 Pozdrawiam , no i na zdrowie po łyczku Panie Mirku!

Dzięki! To jest oczywiste że tak jest ! Dziś nowoczesna maszyna w rolnictwie to podstawa! W tym wyścigu o dobry plon i jakiś efekt, technika odgrywa znaczną jeśli nie najważniejszą rolę, ale czasami człowiek i maszyna choćby najlepsza przegrywa z pogodą. Ale to już musi być wpisane w ryzyko zawodowe rolnika! pozdrawiam!

@@Leszekzniwiarz ja od 12 roku życia ręcznie kosiłem do 30 potem przerzuciłem sie na spalinową...trza sie było nieźle ujebać coby hektar wykosić, ale inaczej sie nie dało bo krowa spod żyłki a tym bardziej spod kosiarki na kółkach/elektrycznej/beznynowej nie chciała trawy

@@imperatorin1 dziesiątki tysięcy, a pewnie i więcej , chłopaków takich jak my , doświadczali we wczesnej młodości gospodarskiego życia z blazami na rękach od kosy .,wideł od gnoja ,siana, słomy . Jedni bardziej i dłużej, umiejętniej i wytrwalej, często dochowując rodzinnej tradycji i zamiłowania do rolnictwa z którego było jednak coraz trudniej wyżyć! Inni wyruszali za pracą w przemyśle szukając własnego sposobu na życie! Ale jedni i drudzy byli już zahartowani i wiedzieli jak smakuje życie! ( z powodu choroby ojca pierwszy zagon pszenicy z mamą wykosiłem jak miałem 14 lat . wątły chłopak byłem, nie było czasu na pobieranie nauki koszenia, ale co tam liczyły się chęci , potem wszystko bolało kilka dni). Nasza przeszłość kształtowała nas , i dziś mamy o czym powiedzieć ! Zapach skoszonej trawy i wysuszonego siana w stodole pamiętamy do dziś. A pomrukiwanie zadowolonej krowy i bydła kiedy zadawaliśmy im taką karmę ,nie to co dziś jedzą , łączyło się z zadowoleniem gospodarza który się cieszył że umiał zabezpieczyć byt zwierzętom a i sobie w końcu . Tak było . Dużo by o tym opowiadać . Fajnie i miło że Pan o tym wspomniał w komentarzu . Pozdrawiam!

Dziękuję za pozdrowienia! Nosi Pan w sobie bardzo cenną historię kawałka swojego życia , czyli nabycia wiedzy i umiejętności od rodzinnego mistrza, i na dodatek ,skutecznie ją do dziś wykorzystuje! Gratuluję! Choć nie miałem w dosłownym znaczeniu takiej możliwości nauki ,( wszystko to prawie zawsze robiłem sam , to też nie zawsze mi wszystko dobrze wychodzi) , i to co nie dorobione było techniką i wiedzą , nadrabiane było siłą fizyczną młodego niedużego chłopaka no i ogromną siłą woli i tego czegoś co mnie od tej coraz trudniejszej pracy w polu nie odpychało. Później rozwalono małe gospodarstwa, ludzie poszli do przemysłu szukać środków na życie! Poszli , ale w większości nie zapomnieli swoich korzeni i to jest najcenniejsze,, .Pamiętam w średniaku nie chętnie kolegowali się z nami miastowi! Z czasem nabierali szacunku jak widzieli różnicę siłową i wytrzymałościową na boisku lub zgoła w młodzieńczych zaczepkach i potyczkach,! Dziś spotykamy się razem ze sobą po tych 46 latach i miło usłyszeć że byliśmy fajnymi kumplami, że z nami było bezpiecznie! Ale dziś miło jest też wziąć do rąk tę kosę , grabie, widły, motyczkę, maszynkę do pielenia ,popatrzeć jak jedzą kury , owce , króle, domowy ,kot i pies z gospodarskiego domu, zapiszczy śrutownik, zapieje kogut, albo nawet zagada Dzik, no ten to jeszcze zadymi i trudno tu trochę szukać uroku,! To dobrze że znajduje Pan zamiłowanie w tym co robi! Jest nadzieja że tradycja naturalnego funkcjonowania człowieka może jeszcze przetrwać ,mało tego może jeszcze zwyciężyć! Przyznam się że chciałbym jeszcze spotkać się z takimi prawdziwymi kosiarzami jednymi z najlepszych we wsi ,jak Pan to ujął ( zaznaczam, sam do nich nie należę) i odbyć taką sesję koszenia na wspólnej łące , gdzieś niedaleko od Bochni ,Limanowej ,Rabki , gdzie chłopaki szliby po nachylonej łące w sztosie 5-6 chłopa ze swoimi kosami ! Nie dla zawodów i wyścigów ale dla uwiecznienia tradycji a i dla samej przyjemności! Pozdrawiam i powodzenia życzę! Leszek.

Pana wiedzę praktyczną czuje się w filmie. O tym jak sprawdzić czy siano jest suche nie wiedziałem, pomocne! Spotkać starych kosiarzy to już trudno. Ja na przykład jeszcze kosę wyklepię natomiast nie potrafię "wyprowadzić" pofalowanej kosy- po nieumiejętnym klepaniu "fale Dunaju" a byli tacy co potrafili, a może jeszcze są? Pozdrowienia z Jury.

Jeszcze raz dzięki , fajnie było pokonwersować! Prawie 90 km o ile dobrze wiem ,długości pięknego Jurajskiego pasma, powoduje, że mam do niego dość blisko z naszych Psar, Toteż jest to ulubiony cel motocyklowych wypadów świąteczno -niedzielnych, Bobolice ,Mirów , lub Złoty Potok. Ale co innego tam mieszkać a co innego tylko bywać! Podzielę się takim moim doświadczeniem ,aby nie pofalować kosy .Przy klepaniu najpierw jadę całe ostrze młotkiem na" grubo" tj, około 1,5mm a potem jeszcze raz po ostrzu ,już zupełnie na cienko. Klepanie na raz powodowało mi czasem zafalowanie! Kłaniam się z u mnie co najwyżej Płaskowyżu Twardowickiego!

Dzięki! Oby tylko w dalszych prezentacjach naszych tematów, nie znudzić a utrzymać zainteresowanie! Pozdrawiam!

Również pozdrawiam :)

Dziękuję za pozdrowienia i za laurkę! Również życzę dobrego zdrowia !

Dziękuję bardzo zwłaszcza w imieniu prababci, babci- mamy, ostatniego świadka tamtych czasów w naszej rodzinie! Pozdrawiam!

Pierdziawkom mówimy nie!

Ja też bardzo lubiłem tę odgłosy klepania przez dziadka i ojca, bo zawsze w tedy przychodziłem na łąkę do rozrzucania pokosów o poranku i oglądałem moje boćki jak przylatywały i uganiały się po łące za myszami ,żabami i owadami . A trawa pachniała ziołami, że do dziś pamięta się ten zapach.

No wiem, ale po sadzeniu kartofla, dzikowi postanowiłem zrobić odnowę mechaniczno -wizerunkową i nie zdążyłem,! ale ma się już ku końcowi ! Siano zaś pojechało 22km dalej do krów żywicielek. Dzięki i pozdrawiam!

Dziękuję! U nas, od tamtych lat minęło sporo czasu i dziś trudno tu spotkać kogoś z kosą na łące, bo i łąk nie widać ! Ale widziałem poza naszym regionem jeszcze takie przykłady w rodzinnych gospodarstwach, gdzie kosa nie rdzewieje ! Nie rozważam czy to dobrze ,że tak jest ,czy nie, ale mam do tych pracowitych ludzi , najwyższe uznanie i chyba tak jak pan pewnie też ich rozumiem. Miło że filmik znalazł pozytywny odbiór, bo przecież nie wszystko musi nam wychodzić dobrze! Ważna jest idea i przesłanie i pan to trafnie zauważył!

By

Szacun dla Ciebie . Tak żeśmy zaczynali a nawet parę lat wcześniej , tyle że często nie z samej ciekawości ale też z konieczności, bo ojciec zachorował a tu żniwa!

Leszek moja ciekawość sprowadziła się raz do tego ze położyłem hektarową łake. Jak się rozpędziłem to samo leciało

Tak myślałem! Chylę czółko i pozdrawiam!

Dziękuję! Dopowiem że widły z dwoma zębami pomyślane były z przeznaczeniem do podawania snopków zboża z fury , platformy ciągnikowej lub sąsieku w stodole, na podest maszyny do młócenia , charakteryzowały się tym że miały znacznie dłuższe i cieńsze stylisko, stąd były lżejsze i mówiło się na nie zdrobniale widełki! Ale czasem mogły służyć do siana! Tylko do potrawów nie bardzo, bo krótkie siano nie pozwoliło się nabierać w większe porcje do podawania ! Tak to było u nas,! Pozdrawiam!

Dzięki! Teraz to już naprawdę nie wiem gdzie polskie kosy sprzedają , ale postanowiłem to sprawdzić ,bo niedaleko od nas produkowała je SFK w B. Białej ,a niektórzy mówią ,że jej już nie ma. Jak gdzieś je znajdę to dam znać! " w paryje wyrzucić" fajne określenie. A można się dowiedzieć do czego w przybliżeniu można to przyrównać , nawet gdyby było najdosadniejsze! Pozdrawiam!

Dziękujemy za ścisłe wyjaśnienie paryji… Na różne przydasię u nas w Zagłębiu Dąbrowskim mówimy . że nie ma takiego złomu co by sienieprzydał w domu, A przy takich kosiarzach o których było w pierwszym komentarzu, mógłbym tylko chyba jajka dłubać,! Tak było, moja mama wspomniała przez chwilę o takich właśnie którzy 15 ha robili w tydzień, sam ich też znałem na zabawach trzymali się razem ,nikt nie zaczepił!

Cudnie ,ale to cudnie tożeście opisali, dzięki. Jeszcze i ze 20 lat temu widziałem Was takich przy tych nachylonych mocno łąkach i polach i jak sam poszedłem tylko połazić , to nogi w zadku się czuło! a co dopiero robić i to rękami ,przy sianie, zbożu ,kartoflach i gnoju! A potem drewno z lasu i zima! Tak było , mordowali się ludziska ale kochali swoją dziedzine i szacunek mieli do ojcowizny i do siebie! Nie to co dziś. Choć jak widzieliście u nas to już prawie śladu mało z rolnictwa , ale człowiekowi przychodzą milutkie wspomnienia z każdego takiego prawie dnia co się wówczas przeżyło! Trochę przypadkiem przyszło mi się pokazać na tym YT i tak zostało! Takim było też zamiarem obudzić ducha tamtych lat..., jak my na ty konikowy furze w drągach załadowanych snopkami zboża leżeli w nocy pod niebem w gwiazdach, przy młockarni i pilnowali kolejki aż my się pospali i nie raz do rana. Mam przyjaciół i w Stróży ,Rabce , Skomielnej, Kasince a Bochnie oglądałem w drodze do AGH w Krakowie przez 5 lat. Piękni ludzie i tradycja!. Pozdrawiam mocno Was i cały Beskid Wyspowy , zdrówka życzę wszystkim! Leszek!

Dziękuję!To pani teraz prawdziwa gospodyni jest, moje gratulacje i szacunek . Nie łatwa to rola i życzę wytrwałości oraz powodzenia. Rad żem, że nasz kanałek mógł się do czegoś przydać, choć zawsze też mówię że przecież nie wszystko wiem i też się ciągle czegoś uczę! Myśle też, że czasem łatwiej coś mądrego powiedzieć niż zrobić. Wiela razy już tak bywało żem się narobił a efekty słabe! Trza się nieraz dobrze spocić , nazłościć, nie zawsze wiadomo na co, ale satysfakcja że to własnymi rękami, zawsze taka sama! Są takie miejsca gdzie lubimy być sam ze sobą, i jak się komu trafi że to jest własna łąka i pole to wygrał! Ale to może zrozumieć tylko tyn co po takim polu łazi! Kiedyś gospodynie kose trzymały w rękach mocno i chłopy trzed taką babą, rezon i szacunek mieli! Pozdrawiam serdecznie!

Dziękuję za odwiedziny na naszym kanale, Tak naprawdę z tą starą przyrdzewiałą kosą z tym klepaniem to dopiero po użyciu jej na trawie i wielokrotnym ostrzeniu można było dobrze ponownie poklepać i wyciągnąć dobrze ostrze ( lub żądło jak to inni mówią). Ale takie klepanie nowej kosy (od początku do efektu ) pokazane jest w filmiku odc. 38.pt." Od zasiania do żniwowania" od.. 25.47min. Pozdrawiam i życzę fajnej niedzieli.

No.. u Pana, Panie Krzysiu jak zawsze, wszystko z rozmysłem i tam gdzie ma być! Tą kosą 30cm , to mnie Pan wywołał do tablicy . Mam od niedawna, taką koskę, i jeszcze dwie inne, oryginał z SFK. Może trzeba będzie je użyć praktycznie i coś powiedzieć o SFK .

Panie Leszku, SFK to najwyższa półka polskich kos. Przyznam, że w pracy noszenie ucha potocznie zwanego ciesielskim oraz kabury z osełką znacznie usprawnia zadania. Noszę na tym uchu młotek lub toporek :-) Toporek jedyny słuszny, czyli od kowala :-)

Dziękuję bardzo za opinię, i zgadzam się co do suszenia , ale w tam tym czasie lat 60 i 70 tych nie bardzo można było wiedzieć wszystko o pogodzie, to też czym prędzej dążono do postawienia kopek, a krowy ,jakoś dziwnie ,zawsze bardziej lubiły to postawione niż inne. Chciałem też zawrzeć jak najwięcej elementów z tamtej technologi i sposobu prac przy sianokosach, stąd też taki długi materiał filmowy . Mój montażysta ma o to pretensję i pewnie ma rację, ale choć temat mega, to chciałem widzieć to w jednym kawałku! Mocno pozdrawiam! Leszek

Leszek Czekam na następne filmy :) Jest pan itak Mega , ze chce się Panu nagrywac o takich "nie dzisiejszych" tematach , rowniez pozdrawiam z Lubelszczyzny ;)

Witam! Chciałbym na chwile jeszcze nawiązać do głównego tematu i spytać o nazwę wozu z drągami , który służył do zwózki siana i zboża , skąd i do czego nawiązywała by taka ciekawa nazwa "ligi". Pozdrawiam piękną Lubelszczyznę, choć oglądałem ją trochę tylko przejazdem!

Leszek zapytam starszego pokolenia przy okazji , od zawsze mowilo się na tak przystosowany wóz "woz w ligach" "ligi" Za moich czasow juz się tego nie uzywalo ale staly przechylone na bok w stodole i sluzyly za przegrodę , na siano luzem czy snopki zboza to byla supee sprawa bo diametralnie zwiększala sie przestrzen ladunkowa wozu , tyle ze pewnie trzeba bylo umiec odpowiednio ulozyc snopki by pierwsze warstwy się nie osypaly z ziaren , a moze scielilo się jakąś plachtę ?

Dziś nareszcie leje, to jest okazja na pogadanie, sorry że zajmuję czas, ale podzielę się jeszcze wspomnieniami .U nas były tylko 4 deski wzdłuż rozwory i jak układałem snopki kłosami do środka to zboże przy rozładunku czy to do młócenia od razu czy później w stodole zalegało na tych deskach z których je zbierano lub zamiatano obowiązkowo miejsce na którym stał wóz ! Podzielam uwagę o umiejętności ułożenia paczki około 5m na 1.8-2m na drągach zwłaszcza snopków zboża , bo po dłuższym transporcie przeważnie konno fura się rozleciała gdy ktoś nie zrobił tego solidnie i dobrze nie przypawęził. Mnie to nie spotkało ,w 70 latach używaliśmy nie konia ale przerobionego Dzika , oczywiście była wówczas lepsza stabilizacja kierowania furą. Lubiłem układać siano na tych drągach Dzik potrafił po równym i twardym pociągnąć i dwie tony , no to robiło się taki prostopadłościan z którego żeby zejść potrzebna była drabinka. No i ostatnie wspomnienie o ubieraniu i rozbieraniu wozu.Gdyby ktoś spytał co to ..., to to właśnie jest rozpinanie dwóch pierwotnych części wozu w deskach i ubieranie w drągi. I odwrotnie ,kiedy wóz rozbierano z powrotem i zakładano deski bo ,okopowe, drewno lub węgiel bo szła jesień i zima! Ale co nam to mówić ,kiedy na co dzień tym żyliśmy , teraz to już tylko historia ,którą czasem miło wspomnieć!

Jaśniej już nie można :-)

Nasz Dzik- 21, od czasu małych wiosennych prac polowych przechodzi gruntowne SPA, uszczelnienie., ogumienie ,silnik, elektryka i trochę nowego lakieru ! Jak skończymy, na pewno go pokażemy! Pozdrawiam!

A za jaki okres czasu dzik mógłby być gotowy? Jestem bardzo ciekawy efektu

Hę… ja chyba też!. Nie mogę zająć się nim codziennie, ponad to, niespodziewanie doszło mi sprzęgło,( zjechane nierówno tarcze z powodu braku dwóch sprężyn) ale chciałbym zakończyć z montażem filmiku do 25 czerwca! No, najdalej do końca miesiąca!

Ja też wszystkich szanuje i poważam, są moimi przyjaciółmi. Te Psary w których mieszkam to miejscowość w pow. będzińskim a regionalnie to w Zagłębiu Dąbrowskim! też w woj. śląskim .Pozdrawiam!

Witam ! Zdarzało się, że do stodoły zwoziło się trochę nie dosuszone siano ,ale to mogło być jako ostatnie w zwózce ,czyli zostawione na wierzchu i nie przykryte kolejną porcją i nie udeptywane .Dodatkowo przesypywało się go solą, z resztą jak każdą nową porcje.Przewiewność sąsieków na to pozwalała. Kiedy pakowało się do sąsieka kilka fur ,to siano musiało się przełamać i być suche. Przede wszystkim uważam że nie można zbierać zielonego ,czy pół zielonego . Taka trawa niedosuszona przykryta ,spryzmowana szybko ulega fermentacji osiągając przy tym wysoką temperaturę co oczywiście może spowodować samozapłon. Dlatego stawiało się siano w kopki! Pomijając fakt o pozyskaniu lepszej jakości siana . Krowy i inne bydło zdecydowanie lepiej muciły skopione niż usmażone na blychu jak u nas mówiło się na powierzchnię skoszonej łąki ,kiedy była pewna pogoda i nie stawiało się kopek. Ale dziadek zawsze mówił że; czy pogoda czy nie kopki stawiać musowo! I miał rację ! Nie wiem jaką porcję siana Pan złożyŁ ale jak była by jakaś obawa, to dziś są możliwości i sam raz to kiedyś zrobiłem : wprowadziłem termometr do siana! Poza tym jak chodzi się do stodoły to jakby samo się wie co się w niej dzieje. Na końcu trza powiedzieć jedno ;siano to siano i ma być suche jak siano! Pozdrawiam Panie Wojciechu!

@@Leszekzniwiarz Dziękuję Panie Leszku za poświęcenie czasu i za cenne wskazówki.Tak właśnie zrobiłem mam siano luzem jest go około 200 kg to nie tak wiele, ale narobiłem się przy tym ręcznie i szkoda by było żeby się popsuło.W dotyku jest suche i jak wsadzę rękę w głąb to nic się nie grzeje.Pozdrawiam serdecznie Pana no i Wysoką Komisje ;-)

@@wojciech9200 No i świetnie !Robota przy sianie pójdzie w użytek i jest własna satysfakcja.Dziękuję wraz z babcią-mamą za pozdrowienia i życzę powodzenia we wszystkim!

@@Leszekzniwiarz Również wszystkiego dobrego ;-)

Dziękuję i serdecznie pozdrawiam!

Fajnie jest mieć takie pliki we własnej pamięci, które same się otwierają, gdy je troszkę pobudzić!" Szanujmy wspomnienia , smakujmy ich treść" pozdrawiam! Leszek

Moja miejscowość to Psary- woj . śląskie, pow,Będzin ,.Pozdrawiam!

Jak to mówią, czego Janek nauczy się, to i Jan będzie umiał! I to się może kiedyś w życiu przydać! Powodzenia i pozdrawiam!

Tak się już przyzwyczaiłem do tej kosy, po tacie! Wiem że to koszenie moje ,prawie że jedną ręką,ponieważ prawą mam od małolata po wielokrotnym wypadaniu ze stawu barkowego wykoślawioną , co może i nie widać ale tak jest nie jest mistrzowskie , ale pomagam sobie tym zamachem przy zbożu i przy trawie ,również nie robię dużego zabioru z tego powodu. Poza tym ta niewłasna psełdołąka to w większości kępy trawy okopane przez kury. stąd po skoszeniu znów widać że miejscami źle wykoszone. Zalegające kamienie na rżysku też powodują pewnie że odkąd pamiętam to zawsze te wysokie kłąki były.bo kosiło się wysoko. Ale u dziadka były piachy i tam rżysko było jak łąka, bosośmy po nim chodzili.No i kosę dziadek klepał na babce ostrzem do siebie, Nie wiem czy to coś tłumaczy ale starałem się przekazać w filmiku ideę tamtego czasu, w wielu wątkach, tematycznych a sama technika koszenia chociaż mi znana, nie jest dostatecznie odzwierciedlona! Od młodej kawalerki mama za mną ubierała, i jakoś szło do czasu zanim przyszły te kombajny z SKR. Teraz są ugory, dzikie trawsko zamiast łąk ,robię co mogę żeby wokół nie zarosło a jak coś wysuszę, to zawożę do dalej położonego gospodarstwa gdzie krowy zjedzą! Nie jestem też rolnikiem z zawodu , u nas nie było na to szans,,. ale pamiętam dobrze każdy dzień na tym polu,i wszystko to, co się z nim łączyło od łebka do dziś i wiem jaka to mocna więź jest! Dlatego nie rozumiem tych nieraz przykrych i obraźliwych uwag od ludzi związanych z ziemią, którą czują zapewne tak jak ja! Nasze filmy mają na celu przywołać ducha tamtych czasów , nie aż tak przecież odległych lecz jakże innych od dzisiejszych, gdzie ludzie chyba mniej wzajemnie się szanują ! Pozdrawiam! Leszek.

Miło przeczytać, choć przecież nie wszystko zawsze dobrze wychodzi! Młodzi górą! Panie Kamilu ! Życzę powodzenia we wszystkim!

@@Leszekzniwiarz Wzajemnie.Znalazłem sierp,zardzewiały,już chiałem go potraktować szlifierką,ale coś mnie tknęło i dostał tylko kamienia szlifierskiego,do brzytwy mu brakuje ale tnie.

Kosa ,widły ,grabie i motyka zawsze będą atrybutem rolnika! A w młodych i chętnych rękach wszytka będzie profesjonalnie! Powodzenia i również pozdrawiam! !

@@Leszekzniwiarz Święte słowa panie Leszku :)

Mieszkam w Psarach w woj. śląskim! pow. będzin

Zależy do czego. Zobacz wpis pana "najlepszy podrywacz" sprzed roku wyżej.

Od 30 do 40minut!

Oczywiście że tak jest, do pielęgnacji trawnika na bieżąco, rotacyjna wózkowa spalinówka jest nie zbędna! Żyłkowa spalinówka zaś, jest bardzo głośna i tam gdzie się da, jeszcze używana jest tradycyjna kosa! Kiedyś była krowa, ciele lub owca i zrobiły swoje,! Zostało po ich "koszeniu" co najwyżej kilka placków! No ale wówczas nie przywiązywano wagi do estetyki trawników! Teraz u nas jest to i tak przede wszystkim koszenie p. pożarowe. Jak się uda coś wysuszyć to siano jedzie do krów żywicielek!. Tak myślę, że człowiek teraźniejszy co raz więcej się spieszy ale co raz mnie się cieszy! Życzę wielu dobrych zdarzeń i pozdrawiam!

Dziękujemy za odwiedziny na naszym kanale i również serdecznie pozdrawiamy!

Witam! No cóż, z takiej prawie ugorowej łączki, zawiozłem do krów około 500kg,. Pozdrawiam!

Oczywiście to prawda, z tymi gwiazdami do przewracania, robiły się za nimi , takie warkocze, że jak czasem trzeba było rozbić je grabiami to nie szło tego rozdzielić takie zbite było przeważnie gdy siano było niedosuszone. Z prędkości narracji nie wspomniałem o widełkach , a należało , dzięki za przypomnienie! Kiedy chodziły z nimi konie, nie urywały się tak często , ale gdy zaczęły nimi poganiać traktory ,to spawarka była w ruchu na okrągło. Pozdrawiam Świątecznie i Noworocznie!

Tak jest i dlatego taki sprzęt zawsze potrzebny. A jak ma się w zagrodzie jakiegoś zjadacza trawy no to tym bardziej! pozdrawiam!