ფილოსოფოსი ანა ქირია ერთმანეთს უპირისპირებს პლატონისა და ნიცშეს ხედვას სინამდვილეზე. აღნიშნული თემა ორ შეხვედრაში იშლება.
პლატონი ანტიკურობის უდიდესი მოაზროვნეა, ნიცშე - ახალი დროისა. ამ ორი მოაზროვნის ხედვა სინამდვილისა რადიკალურად სხვაობს ერთმანეთისგან. პლატონი აღიარებს იდეალურს, ღვთაებრივს, ასევე ადამიანის უკვდავ სულს, რომელიც ღვთაებრივთან და იდეალურთანაა წილნაყარი. ნიცშესთვის კი ღმერთი მკვდარია; იდეათა წმინდა ყოფიერებას, რომელიც ილუზიად, პლატონის მიერ გამოგონილ "სხვა სამყაროდაა" გამოცხადებული, ქმნადობა ანაცვლებს; ხოლო სხეული "დიდ გონებად" იქცევა.
რას ნიშნავს იდეა პლატონისთვის? როგორი უნდა იყოს იდეალური ადამიანი მასთან? ნიცშე როგორღა ხედავს სინამდვილეს? რაში მდგომარეობს ღირებულებათა გადატრიალება? ვინ არის ნიცშეს ზეადამიანი, ზეკაცი? რას ნიშნავს ნება? შეგვიძლია თუ არა ვიპოვოთ პლატონსა და ნიცშეს შორის საერთო? მარადიული კვლავდაბრუნება რეალურია? ნუთუ ყოველივე რაც ხდება, იმიტომ ხდება, რომ უკვე მომხდარია?