🎁 برای شنیدن بخش های دیگر مرزهای دانش باید عضو کانال باشید
✅ به حضورتان افتخار می کنیم عضو کانال چراغداران شوید و و افتخار همراهی بدهید...
🔹آنچه می شنوید نسخه ای منحصر به فرد و کامل از برنامه رادیویی مرزهای دانش است که استاد فروزانفر در آن شرکت جسته و سخن گفته است. این برنامه زمانی ضبط شده که استاد در اوج شهرت و محبوبیت است. این نسخه از هر نظر کامل و شنیدنی است مخصوصا که استاد در پایان به پرسش و پاسخ علاقه مندان حاضر در استودیو واکنش نشان می دهد و با صبروی به تمام پرسش ها پاسخ های ادیبانه ای داده است. نکته ای هم درباره انتشار این صدا از استاد فروانفر لازم است که اگر به درستی رد این صدا گرفته شود اول بار توسط مجموعه پژوهشی چراغداران در فیس بوک و سوندکلاود توسط همکاران ما منتشر شده و بعد از آن خیلی ها همان بخش های ناقص را به عنوان تنها صدای استاد فروزانفر نشر داده اند در حالی که از استاد فروزانفر ساعتها صدای ناب و ارزشمند موجود است که اندک اندک که مستان در این کانال جمع شوند این گنجینه ها هم به ۱۲۰ میلیون نفر فارسی زبان پیشکش خواهد شد.
فعلا این شراب ناب گوارای شما باد تا بعد ...
بدیع الزمان فروزانفر
او در مشهد و در سال‌های آغازین اقامت در تهران به عنوان شاعر شناخته می‌شد، اما مشغله‌ی فزاینده‌اش به تحصیلات ادبی و بعداً سیاست، باعث شد پس از سال ۱۳۱۰ تقریباً به طور کامل از سرودن شعر غافل شود. بخش قابل توجهی از تخصص دانشگاهی او به مولوی اختصاص داشت. مثل نسخه های انتقادی فیه ما فیه مولانا (۱۳۳۰)
فروزانفر از پیشگامان مطالعات ادبی در ایران جدید بود. او به عنوان منتقد ادبی عالمی دقیق بود. او در نگرش به شعر فارسی تحت تأثیر استادش ادیب نیشابوری بود که به جنبه‌های صوری شعر به‌ویژه عروض و بلاغت توجه خاصی داشت. از این گذشته، جدل های مطرح شده در مدارس و نشریات تهران، فروزانفر را به توجه بیشتر به دین و اخلاق شاعران پیشین و ارتباط آن ها با موالیان خود و دیگر معاصران ترغیب کرد. او به‌ویژه در میان نسل خود به دلیل نقد متهورانه و صادقانه‌اش از شعر کلاسیک برجسته بود. تحقیقات مادام‌العمر او در مثنوی معنوی و آثاری درباره‌ی فلسفه و عرفان اسلامی، به نوشته‌های او عمقی خارق‌العاده و جذابیت بی‌نظیری بخشید.
| iranicaonline.org/articles/foruzanfar
در سال ۱۳۱۴ هیئت ممیزهٔ دانشگاه تهران، مرکب از نصرالله تقوی، علی‌اکبر دهخدا و ولی‌الله نصر، تألیف ارزندهٔ او به نام تحقیق در زندگانی مولانا جلال‌الدین بلخی را ارزیابی و به او گواهی‌نامهٔ دکتری اعطا کرد. به استناد این گواهی‌نامه، در همان سال، به سِمَت استادیِ دانش‌سرای عالی و دانشکده‌های ادبیات و معقول و منقولِ دانشگاه تهران منصوب شد. در سال ۱۳۲۳، بر اساس رأی شورای استادان، به ریاست دانشکدهٔ معقول و منقول برگزیده شد و تا سال ۱۳۴۶ در این سِمَت باقی بود. از ابتدای تأسیس دورهٔ دکتریِ ادبیات فارسی در دانشگاه تهران، تدریس در دورهٔ دکتری را به عهده گرفت و برنامهٔ این دوره را پایه‌گذاری کرد. فروزانفر استادِ راهنمای جمعی از دانشجویان مبرّز دورهٔ دکتری در دانشکده‌های ادبیات و الهیات بود که اغلبِ آنان بعدها استادان برجستهٔ ادب پارسی و مطالعات فرهنگ ایران شدند؛ از جمله: پرویز ناتل خانلری، ذبیح‌الله صفا، مهدی حمیدی شیرازی، عبدالحسین زرین‌کوب، غلامحسین یوسفی، محمدامین ریاحی، قدمعلی سرامی، سید محمد دبیرسیاقی، احمد مهدوی دامغانی، سید جعفر شهیدی ،محمدرضا شفیعی کدکنی، سیمین دانشور، محمود نشاط، ضیاءالدین سجادی، جلال متینی، سید صادق گوهرین، منوچهر ستوده، منوچهر مرتضوی، مرتضی مولانا، محمود مقتدایی و بسیاری دیگر.
Badiʿ-al-Zamān FORUZĀNFAR
He was also known as a poet in Mašhad and during his early years in Tehran, but his increasing preoccupation with his literary scholarship, and later with politics, resulted in his almost completely neglecting the writing of poetry after 1931.
A significant part of Forūzānfar’s scholarship was devoted to Rūmī and his associates. The critical editions of Rūmī’s Fīh mā fīh (1951)
Forūzānfar was one of the pioneers of literary studies in modern Persia. As a literary critic, he was objective and accurate. In his views on classical Persian poetry, he was under the influence of his mentor, Adīb Nīšābūrī, who paid particular attention to the formal aspects of poetry, especially prosody, and rhetoric. Moreover, the polemics invoked in the schools and periodicals of Tehran persuaded Forūzānfar to pay more attention to the religion and ethics of the poets of earlier times and to their relationship with their patrons and other contemporaries. He was particularly conspicuous among his generation for his daring and candid criticism of classical poetry. His lifelong research in Maṯnawī and works on Islamic philosophy and mysticism gave his writings an extraordinary depth and unique attraction. | iranicaonline.org/articles/foruzanfar
.................
تهیه و تالیف: محمدحسینی باغسنگانی
روایت و اجرا: بهروز رضوی
------
♻️ گسترش دهیم و برای علاقه مندان ارسال کنیم ...
🐦‍⬛️ باز نشر حتماً با لینک هر دو کانال
Ⓒ This file is unique and is from the archive of the Chiragdaran collection.
By Mohammad Hosseini Baghsangani
از قلم محمد حسینی باغسنگانی درباره استاد فروزانفر بیشتر بخوانید:
isna.ir/xdQNPm
به مجموعه "چراغداران" بپیوندید:
🔹 چراغداران: t.me/Chraghdaran
🔸گروه چراغداران: t.me/cheraghdaran
🔺سخن و سخنوران: t.me/SokhanoSokhanvaran
🏛 دوربین: t.me/DourbinTarikh