Είχα τάμα προς τον αείμνηστο Μπάμπη Τσουπρά, εδώ και 25 χρόνια να κάνω αυτή την κόψη. Όταν λοιπόν ο Κώστας Βαρλόκωστας (Σ.Ε.Ο Αθήνας) μου είπε: πάω Ξερολάκι με τον Γεράσιμο Μπαζιώτη (ΕΠΟΣ Φυλής) δεν το πολυσκέφτηκα και πήγα μαζί τους. Ας είναι καλά τα παιδιά που μου έδωσαν την δυνατότητα να κάνω κάτι που ήθελα εδώ και πολλά χρόνια. Η διαδρομή, μας ήταν άγνωστη αφού όλοι μας πηγαίναμε για πρώτη φορά. Είχαμε συλλέξει πληροφορίες από παλαιότερες αναβάσεις αλλά δυστυχώς μας βοήθησαν από λίγο έως καθόλου. Για όσους πάνε στη κόψη για πρώτη φορά θέλω να πω 3 πράγματα: 1ο. Στην ράμπα που ακολουθεί μετά το 1ο ραπέλ, αυτός που θα πάει μπροστά, καλό είναι να έχει στο σακίδιο τα αναρριχητικά του παπούτσια γιατί η αρχή της ράμπας (5-6 μ.) είναι εκτεθειμένη και ανεβαίνεις μόνο με τριβές. 2ο. Προς το τελείωμα της ράμπας και αφού κατέβουμε μερικά μέτρα υπάρχει ένα Βε. Από την μεριά που ερχόμαστε υπάρχει στο βράχο ένα ρελέ ασφάλισης και ακολουθεί ένας μικρός σε μήκος (3-4μ.) διάδρομος που μας οδηγεί σε χάσμα. Η διαδρομή συνεχίζεται ευθεία επάνω (5-6μ) στο βράχο που υπάρχει στο τελείωμα του διαδρόμου και μας οδηγεί στην άλλη μεριά του Βε. 3ο. Μετά το 2ο ραπέλ και αφού περάσουμε την κόψη σαν ξυράφι φτάνουμε στο τρίτο ραπελ των 50 μ. Εκεί αν θέλουμε κάνουμε ραπέλ αντίθετα προς την διαδρομή, με κατεύθυνση προς την ράμπα που οδηγεί χαμηλά στα δέντρα. Με 5-6 ραπέλ από τους κορμούς των δένδρων φτάνουμε στην κοίτη του ρέματος Μπαρμπαλά και ακολουθώντας πιστά την κοίτη μετά από 3 ώρες φτάνουμε στο δασικό δρόμο και στην αρχή της διαδρομής μας.