Рет қаралды 99,104
●▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ☪☪ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬●
Tarih Facebook Sayfamız : goo.gl/Pu8vi3
Blog Sayfamız : goo.gl/sS7aSb
Yüce Kağanlık Facebook Sayfası : goo.gl/uwZ0f1
TheKhanate facebook sayfası: bit.ly/khanatef...
Facebook Grubumuz : / 1107020936069688
Twitter: / thekhanate
TheKhanate 2: goo.gl/mtcBEv
●▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ☪☪ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬●
Cara al sol
Cara al Sol, İspanya Falanj Partisi'nin (Falange Española de las JONS) marşı.
Şiiri Aralık 1935'te parti başkanı olup daha sonra Azaña hükûmetince yargısız infaz sonucu 20 Kasım 1936'da Alicante'de idam edilen José Antonio Primo de Rivera adıyla yazıldı ve Juan Tellería tarafından bestelendi.
Halk Cephesi Hükûmeti taraftarların okudukları El Himno de Riego (İspanya II. Cumhuriyeti'nin millî marşı) ve A las barricadas (Varşavyanka 'nın İspanyolca versiyonu) gibi şarkıların karşısında Falange'liler Nazi Almanyası ve Faşist İtalya'nın şarkılarını İspanyolcaya çevirerek okuyordu ve kendilerine mahsus şarkısı yoktu.
Bu meseleyi çözmek için 17 Kasım 1935'te Falange Partisi kendi taraftarların da marşa sahip olmabilmesi için ilgilenmeye başladı. María Jesús Mora, Rafael Sánchez Mazas, José María Alfaro ve Dionisio Ridruejo gibi Falanjistlerin katlımıyla Madrid'in Miguel Moya Sokağında bulunan La Cueva del Orkompon'da toplandı ve 3 Aralık 1935'te José Antonio, José María Alfaro, Agustín de Foxá, Dionisio Ridruejo, Pedro Mourlane Michelarena, Jacinto Miquelarena, Rafael Sánchez Mazas, marqués de Bolarque ve Guipuzcoa'lı müzisyen Juan Tellería'dan oluşan escuadra de poetas denilen komite kuruldu.
2 Şubat 1936'da Madrid'de Cine Europa'da yapılan rallide Cara al Sol şarkısı ilk defa sunuldu. İspanya İç Savaşı'nın bitişinden sonra la Marcha Real ve la Marcha de Oriamendi ile birlikte Falange Partisinin resmî marşı oldu.
Günümüzde, Cara al sol "Falanj (Franco) İspanyası"na özlem duyanların eylemlerinde ve 20-N (20 Kasım) gibi yıldönümlerinde Falanjistlerin tarihî sembolü olarak kullanılmaya devam etmektedir.
Cara al sol con la camisa nueva,
que tú bordaste en rojo ayer,
me hallará la muerte si me lleva
y no te vuelvo a ver.
Formaré junto a mis compañeros
que hacen guardia sobre los luceros,
impasible el ademán,
y están presentes en nuestro afán.
Si te dicen que caí,
me fui al puesto que tengo allí.
Volverán banderas victoriosas
al paso alegre de la paz
y traerán prendidas cinco rosas
las flechas de mi haz.
Volverá a reír la primavera,
que por cielo, tierra y mar se espera.
¡Arriba, escuadras, a vencer,
que en España empieza a amanecer!