Μ’ αυτό το τραγούδι και με συνθήματα κατά τής δικτατορίας, πλήθη κόσμου αποχαιρέτησαν τον Σεπτέμβρη τού 1971, τον Νομπελίστα ποιητή Γιώργο Σεφέρη. Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε μελοποιήσει την «Άρνηση» μαζί με τρία ακόμη ποιήματα τού «δύσκολου» Σεφέρη για τον κύκλο «Επιφάνια» το 1960. Στην πρώτη ηχογράφηση σε δίσκο, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τραγουδούσε με τον Μανώλη Χιώτη στο μπουζούκι. Η Μαρία Φαραντούρη ηχογράφησε την «Άρνηση» αργότερα στο εξωτερικό. Και στον στίχο, αν προσέξετε, το περιγιάλι έγινε από κρυφό, μικρό. Όμως αυτό το play-back χρησιμοποιήσαμε εμείς την άνοιξη τού 1976, όταν αφιερώσαμε μια ολόκληρη Μουσική βραδιά στη μεγάλη τραγουδίστρια, που μετά από χρόνια απουσίας είχε επιστρέψει στην Ελλάδα. Ήταν για μάς μια εξαιρετικά τιμητική «πρωτιά» με μία Φαραντούρη σοβαρή και συνεργάσιμη, απλή, γλυκιά και τρυφερή. Η ιδέα να μην φοράει για λίγο τα γιαλιά της ήταν τού Δημήτρη Μαυρίκιου, που είχε μοιραστεί την σκηνοθεσία μαζί με τον Γιώργο Μίχο τής ΕΡΤ.