Jak zwykle podziwiam Pański talent i precyzję wykonania. Co do śruby, uważam że przy takim nakładzie pracy, materiałów i srodków, wstawienie jednej zużytej części dla oszczędności psuje dzieło.

Świetnie ogląda się taki kawał dobrej roboty w niedzielny poranek, chociaż pewnie tak samo świetnie oglądałoby się w każdy inny dzień o dowolnej porze xD

Po oglądnięciu filmu, od razu szukałem korby Flott ;D, znalazłem nawet jedną w moim mieście, odezwałem się do sprzedającego i taką otrzymałem wiadomość : "Dobry wieczór, ta wiertarka nagle wzbudziła zainteresowanie i spóźnił się Pan kilka godzin". Panie Łukaszu ma Pan realny wpływ na rynek używanych ręcznych narzędzi do drewna :D.

Naprawdę szacunek dla Ciebie za to co robisz..m

Wooo Majster!!! Jaka piękna robota. A mieć takiego Oziego pod ręką to skarb. Pozdrawiam serdecznie. 👊👏👍

To jest rozrywka w czystej postaci. Profesjonalna praca ze świetną narracją i świetnym montażem. Chętnie wesprę Pana Łukasza

O i tak poranek mozna zaczynac sniadanie i super materiał do oglądniecia. A strugnica przentuje sie bardzo zacnie. Pozdrawiam.

Że w drewno umiesz to wiadomo, ale chcę zwrócić uwagę, że w filmy też coraz lepiej. Stosowanie nowych ujęć i montaż bez podknięć... naprawdę bardzo dobra robota :) Zaznaczę tylko, że nie jestem fachowcem, ani jakimś koneserem kina, więc... nie wiem czy ten komentarz ma jakąś wartość merytoryczna, ale chciałem, żeby moja obserwacja wybrzmiała :)

Zawsze z przyjemnością oglądam Twoje wysokiej jakości filmy. Twoja praca sugeruje, że wszystko jest takie proste i łatwe a przecież takie nie jest. Jeśli mogę zasugerować, to wykonaj skośną (45 stopni) fazę na górnej krawędzi szczęki ruchomej. Ułatwi to struganie lub nacinanie materiału pod kątem. Wykonałem podobne imadło do mojej strugnicy lecz ze śrubą stalową z gwintem trapezowym, ponadto dolną listwę z otworami podparłem dwoma łożyskami, co znacząco ułatwia skręcanie i rozkręcanie imadła, szczególnie przy większej rozwartości. Zajrzyj do poczty, wysłałem Ci zdjęcie.

Montaż i merytoryka na najwyższym poziomie!

Piękna ta niedziela. Łukasz ze swoją strugnica - kawał dobrej roboty zresztą jak zawsze. Do tego jeszcze Przemek z Kępy z mistrzowskim pokazem toczenia. No czego chcieć więcej. Tylko czekać na kolejną taką niedzielę. Pozdro i do następnego filmu mistrzu.

Ta precyzja mnie dołuje / motywuje :) grejt widjo

Hello from Canada. I don't understand any Polish, but enjoy watching your videos! It's great to find someone who works manually.

Świetnie ogląda się Twoje realizacje!!!!pozdrawiam

Łukasz Ty to jesteś porąbany :)) oczywiście pozytywnie. Znamy się nie od dziś , ale dalej zaskakujesz , brawo Ty. Jak zwykle dobra robota , a u Oziego w norze też byłem i czekam aż wykopie kolejny poziom :)))Pozdro mordo :)

Tak się zapatrzyłem na Pański film, że aż przypaliłem wodę na kawę ;)

Witaj. Taką precyzję to się Łukasz samo ogląda 💪 dzieki za film 🙂 pozdrawiam 🙂

Szacun :D

w kanonie prac ręcznych bez prądu rozważyłbym tokarkę smyczkową - narzędzie ręczne; w górach niegdyś często używane było do wyrobu łyżek i innych elementów o symetrii obrotowej; mogłoby uratować niejedną robotę; pewnie do gwintów to może..., ale kto wie...

Panie Łukaszu ja bym nie wytrzymał i nie mając narzędzi zlecił bym wykonanie nowej śruby i nakrętki imadła :-) Nieraz majsterkując czegoś nie mogę sam wykonać z braku narzędzi i zlecam wtedy wykonanie elementu np. tokarzowi . Oczywiście przepłacam i nie przyznaję się że tak zrobiłem żonie :-))) Ale cóż mam takie perfekcjonistyczne skrzywienie :-) Hobby nie zawsze jest opłacalne .

Super. W sumie z tymi śrubami to pewien spory luz jest zaletą, bo szczęka może dostosować się do kształtu kawałka drewna. Te imadła potrafią mocno chwycić koślawy kawałek drewna, nawet odłupany z kawałka pnia. Jedyny problem może stanowić blokowanie śruby. W tym jednak przypadku można pokusić się o ręczne wykonanie śruby. Do celów edukacyjnych można pokusić się o stworzenie narzynki. Co do świdrów ręczna kobra ma doskonałą konstrukcję. Koszmarem były wiertarki z przekładnią. Kręcąc korbką bujało się tym na lewo i prawo. Aż dziw, że tym "Borshczem"😉 swego czasu ostro się działąło. Otwór pilotowy też jest wygodny przy współczesnych świdrach Szczególnie przy dużych średnicach, świder nie jest wciągany przez żądło i świder mniej bierze. Dzięki temu wkrętarka nie wykręca nadgarstka.

Teraz pomyślałem, że na tej śrubie jest dość dobry gwint by zrobić z niej gwintownik, a zrobiona nim nakrętka to pierwszy krok do narzynki. ...a to najlepsza droga do nowej śruby. ...o i materiał na kolejny film by był 😁👍

Nie żebym był przeciwnikiem starych technik, starych narzędzi. Jednak od tradycyjnych rysików wolę niemniej tradycyjny ołówek, z dobrym grafitem, zatemperowany na ostro, z raczej twardszym jak miękkim grafitem. Natomiast co do wiertarek: żadna, nawet najlepsza, ręczna wiertarka nie dorówna choćby tylko przyzwoitej wiertarce stołowej, z pinolą bez luzów. Ludzka ręka, najbardziej wytrawnego wyjadacza, nigdy nie dorówna precyzji choćby tylko przyzwoitego łoża maszynowego. Wszakże dla wyrobów jednostkowych, ściśle JEDNORAZOWYCH: trasowanie, punktak optyczny dla otworów, ołówek, ostre rysiki dla wybrań i cięć to elementarne narzędzia, które MUSZĄ być w każdej, przyzwoitej szopie. Gdy jednak w grę zaczynają wchodzić wymiary powtarzalne nic nie pobije szablonów. Przy czym za szablon uważam również nastawy maszyn stolarskich, tak ręcznych (wszelkiej maści lamelownic), jak stołowych (piły formatowe, ale i strugarki i frezarki), a choćby nawet odpowiednio docięty klocek! Polecam uwadze wciąż niedocenianą naszą, polską Iskrę ("szablonową" wiertarkę) oraz zestaw ich szablonów. Doskonały przykład świetnego i relatywnie niedrogiego narzędzia wykorzystującego szeroko ideę szablonów. Idea, która polega na zasadzie: nie mierzymy, nie trasujemy, tylko piorunem pracujemy przykładając szablon. Bez śladów w postaci rys, grafitowych kresek, które w końcu też trzeba usuwać. Kto raz poużywa Iskrę ten ją pokocha, bez cienia wątpliwości! Bo to nie jest tylko jeszcze jedna wiertarka, to cała filozofia i metodyka pracy. I najważniejsze: nasza, polska! Ktoś powie: a na chusteczkę mi szablony gdy robię tylko jedną szafkę? Odpowiadam: by zrobić precyzyjne uciosy - raz, by zrobić precyzyjne otwory na kołki - dwa, by zrobić precyzyjne otwory na zawiasy i uchwyty - trzy, by skleić w prostokąt a nie równoległobok - cztery. Dodam oczywisty fakt docięcia, ścianek, półek i drzwiczek na formatówce, choćby najprostszej. I równie oczywisty fakt zestrugania formatek. Stawiam dolary przeciw orzechom, że "szablonowa" szafka będzie duuuużo szybciej zrobiona nie tracąc charakteru unikalności. I dla jasności dodam: w każdej, przyzwoitej szopie MUSI się znaleźć zestaw dobrych dłut, zestaw dobrych ręcznych, strugów (wszystkie wyostrzone na brzytwę!). W przeciwnym wypadku nie będzie to STOLARNIA. W każdej, przyzwoitej szopie MUSI przede wszystkim znajdować się myślący facet, który dogłębnie zna właściwości drewna w którym pracuje, który staranność i dokładność ma we krwi. W przeciwnym wypadku tej szopy nigdy nie opuści ładny, dobrze wykonany mebel, czy inny przedmiot z drewna. I ten ostatni warunek jest najistotniejszy! Bo to co odróżnia zwykłą masówkę kupowaną "na raz" od arcydzieła stolarskiego to dotyk ręki mistrza-artysty, ręki uzbrojonej w bardzo dobre narzędzie. Nawet ultra ortodoksyjny pan Łukasz zrobił ustępstwo na rzecz strugarki, którego w tym miejscu serdecznie pozdrawiam. Czyż trzeba lepszego dowodu? ;) Innymi słowy: tradycyjne techniki, każdy kto chce na serio zajmować się obróbką drewna, MUSI mieć w małym palcu i bez wątpienia będzie je stosować. Nie oznacza to jednak rezygnacji z tego co oferuje współczesna technologia obróbki drewna w szczególności dobre i nowoczesne maszyny. Moim zdaniem, mariaż tradycji i nowoczesności to jedyna sensowna droga do sukcesu - jakkolwiek go rozumieć.

Od 5-6 lat używam strugnicy tego typu (choć daleko jej do twojej, to może bliżej do idei oryginału- powstała podczas jednej z kompleksowych modernizacji obiektu tradycyjnej architektury drewnianej, ze ścinków, prosta, solidna i funkcjonalna, kiedy skończyłem realizację, zamiast ją porzucić coś mnie tkneło i wrzuciłem ją na przyczepę, ustawiłem w kącie stolarni i sukcesywnie przejmowała wiodącą rolę) Jedno co mnie zastanawia cały czas to imadło z lewej strony. Jestem praworęczny i nie potrafię zrozumieć tej koncepcji. Dawno temu moja pierwsza strugnica- powiedzmy że w typie brytyjskim, miała imadło po lewej stronie, które finalnie przeniosłem na prawą, bo była to absolutnie nie naturalna lokalizacja. O ile do strugania dłuższych elementów- ok, tyle że „holdfast” i hak na końcu rozwiązują problem, ale przy krótkich elementach?

Nice.

Bardzo fajnie

Taki warsztat to bogactwo

Bawi ,uczy , pokazuje ,zabiera czas i jeszcze skubany podróżuje w czasie ;D

Handpan w tle. Ciekawy wybór. Film jak zwykle inspirujący.

Twoje filmy są jak narkotyk! Człowiek tylko czeka na kolejna działkę ;)

Tak myślałem, że kiedyś widziałem Cię w pobliżu weterynarza 😎 Fajna robota.

Aukcje Flotta poszły w górę, nie mogłeś dać znać przed odcinkiem? 😪

Musiałem dwa razy obejrzeć, aby wszystko skumać /SKS/ - bardzo ciekawe rozwiązanie tego imadła. A tak z ciekawości - kapelusz masz na "coregę" bo świetnie się trzyma:) pozdrawiam

(10:52) 'precyzyjnie wykonać TĘ kryzę' się mówi, TĄ kryzą można tylko coś osiągnąć (inny przypadek).

Myslales może o nożycowym wsporniku imadła? Wiem ze nie jest to rozwiązanie ze stołów typu Moravian ale że inspiracje płyną wprost od Pana Roubo to mysle ze nie gryzło by się z estetyką a wygodna i stabilność znacznie większa w porównaniu z bukową polędwiczką :)

Może na koniec serii jakiś odcinek ile kosztował Cię sam materiał na wykonanie takiej strugnicy ? Zawsze jak oglądam takie filmy to mam ochotę taka sam zrobić, ale ciekaw jestem ile to wszystko kosztuje - nie licząc czasu oczywiście:)

Informacyjnie jeno: może być: z buka albo: z buku. Obie formy poprawne, rodzaj męskorzeczowy (serio, jest taki rodzaj, w odróżnieniu od męskozwierzęcego).

Zacne imadło, super wyszło, ale fakt, stara śruba ciut psuje efekt. Znając życie poprawisz, wydziegasz i będzie git. Pozdro.

Nie wiem czy dobrze pamiętam, ale zdaje mi się, że miałeś narzynkę i gwintownik do śrub drewnianych. Nie było lepiej zrobić nową? Ewentualnie u Oziego wytoczyć na tokarce?

5h w 15 sek. magia kina 🤣👍

Łapka w górę jak zwykle :) Panie Łukaszu dotarły na maila zdjęcia moich strugów?

Czy przy jak sądzę nie małym nakładzie finansowym i jak widzę sporym nakładzie pracy jest sens zakładać zużytą śrubę? Patrzę przez pryzmat ślusarski z racji doświadczenia i własny wysoki poziom ignorancji stolarskiej, jednak poszukał bym kawałek śruby pociągowej z złomowanej tokarki i za małe pieniądze wykorzystał w tym imadle.

Nie wiem czy mam coś z uchem lewym lub prawym ale chyba muzyka jest trochę za głośna w stosunku do komentarza autora. Tak sobie myślę, że podczas montażu gdy słucha się własnego głosu to wydaje się on wystarczająco głośny, bo mniej więcej pamiętamy co mówiliśmy i znamy ten głos. A skoro rozumiemy wszystkie słowa bez trudu to można je dać ciszej. Musiałem nieco podgłośnić żeby usłyszeć wszystko co mówisz i wtedy muzyka była już za głośna. Oczywiście motaż video jak dla mnie perfekcyjny i treść zawarta w filmie to dużo wiedzy i rozrywki zarazem. Czyli uczy i bawi! Kurczę, ale się przyjebałem w pierwszym akapicie :/

eh ledwie człowiek wstał a tu już trzeba oglądać :)

u mnie ta specjalna blokada,to śrubokręt.

Wreszcie jakieś elektronarzędzia.

Coś mi się wydaje, że decyzja o nowej śrubie już zapadła - nie zdzierży Pan psychicznie tego kwiatka🙂 A jak ktoś chce kupować korbę Flotta, to trzeba się spieszyć, bo zaraz może nastąpić "efekt Giergasza" i ceny się potroją. Albo, jak było z gładzikami Juumy, po prostu towar zniknie z półek😀

Podziwiania od uczniów klasy stolarskiej ze szkoły rolniczej.

Nie za nisko ta strugnica? Plecy będą boleć...

odruchowo zmrużyłem oczy kzfaq.info/get/bejne/gLeHqMmFspPPYWQ.html